جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'مهار کننده های آنزیم'.
1 نتیجه پیدا شد
-
موادی وجود دارند که ساختار شیمیایی آن‌ها عیناً مثل سوبسترای طبیعی یک آنزیم است. این امر ممکن است آن‌ها را قادر سازد تا با جایگاه فعال موجود روی آنزیم پیوند برقرار کنند و به همین دلیل از طریق کاهش تعداد جایگاه‌های فعال در دسترس سوبسترای اصلی، در کار آن‌ها اختلال ایجاد کند. این مواد بر سر اشغال جایگاه فعال با سوبسترا رقابت می‌کنند؛ بنابراین به عنوان مهارکننده‌های رقابتی شناخته می‌شوند. اثر مهارکننده رقابتی عبارت از افزایش Km است. با وجود این، اگر غلظت سوبسترا به اندازه کافی زیاد باشد، آثار مهارکننده را از بین خواهد برد و سرعت حداکثر واکنش آنزیمی (Vmax)به علت مهارکننده رقابتی، تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد. مهارکننده‌های غیر رقابتی به جایگاه‌هایی به جز جایگاه‌های آنزیم متصل می‌شوند که در این صورت جایگاه فعال آنزیم برای سوبسترا آزاد می‌باشد، اما این مهارکننده‌ها شکل پروتئین را تغییر می‌دهند و بنابراین فعالیت کاتالیتیک جایگاه فعال را کاهش می‌دهند. Vmax کاهش می‌یابد، اما همان مقدار سوبسترا هنوز می‌تواند نصف فعالیت حداکثر تازه‌ای را به‌وجود آورد و این بدان معنی است که Km بدون تغییر باقی می‌ماند
