مقدمه اي بر عمليات حرارتي :
قبل از ظهور متالوروژي به عنوان يك علم ، بسياري از عمليات مربوط به سخت كردن فولادها ، افزايش قابليت شكل پذيري آنها و يا عمليات مشابه ديگر ، در پرده اي از ابهام و اسرار نهفته بود .
به بيان ديگر ، تبديل يك قطعه آهن نرم و انعطاف پذير به يك ابزار و يا اسلحه فلزي مقاوم ، سخت و برنده نظير شمشير ، خنجر و يا چاقو ، اساس و راز صنعتگران به حساب ميامد و هيچگونه علم و دانشي براي روشن كردن چگونگي اين تغيير حالتها وجود نداشت . به عنوان مثال براي مدتها تصور ميشد كه كيفيت بسيار بالاي فولادهاي ساخته شده توسط صنعتگران شفيلد در انگلستان ، ناشي از خواص سحر آميز آب اين شهر است . در همين رابطه گفته شده است كه زماني يك تاجري از ايالت يورك در انگلستان ، مقادير بسيار زيادي از آب شهر شفيلدر را به قيمت گزافي به ژاپن صادر نمود .
در گزارشها آمده است كه در زمان بسيار قديم ، صنعتگران دمشق براي سخت كردن شمشيرهاي فولادي ، آنها را ابتدا حرارت داده ، كاملا داغ كرده و سپس در شكم برده هاي اسير شده فرو ميبردند و به شدت حركت ميداده و ميچرخاندند . از جمله عوامل موثر در سخت شدن فولاد در اين روش وحشتناك عمليات حرارتي ، ميتواند جذب نيتروژن خون باشد .
در يادداشت هاي مربوط به تاريخچه عمليات حرارتي آمده است كه جيمز باوي سازنده اصلي چاقوي باوي در دوران غرب وحشي به منظور سخت كردن چاقوهاي خود آنها را پس از حرارت دادن و سرخ شدن ، نه مرتبه پشت سر هم در روغن پلنگ فرو ميبرده است .