جستجو در تالارهای گفتگو

كاربرد مفاهیم پایداری و توسعه پایدار در معماری مبحثی به نام معماری پایدار را به‌ وجود آورده است. که مهم‌ترین سرفصل‌های آن را عناوین "معماری اکو - تک"، "معماری و انرژی" و "معماری سبز" تشكيل مي‌دهد. معماری پایدار - كه در واقع زيرمجموعه طراحي پايدار است - را شاید بتوان یکی از جریان‌های مهم معاصر به حساب آورد که عکس‌العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می‌رود. براي مثال، 50 درصد از ذخایر سوختی در ساختمان‌ها مصرف می‌شود که این به نوبه خود منجر به بحران‌های زیست محیطی شده و خواهد شد. بنابراین، ضرورت ایجاد و توسعه هرچه بیشتر مقوله پایداری در معماری بخوبي قابل مشاهده است. معماری پایدار، مانند ساير مقولات معماري، دارای اصول و قواعد خاص خود است و اين سه مرحله را در برمي‌گيرد: صرفه جویی در منابع ، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان که هرکدام آنها استراتژی‌های ويژه خود را دارند. شناخت و مطالعه این تدابیر، معمار را به درک بیشتر از محیطی که بايد طراحي آن را انجام دهد، می‌رساند. مرحله صرفه جویی در منابع (Economy of Resources): اين اصل از يك سو به بهره‌برداري مناسب از منابع و انرژي‌هاي تجديدناپذير مانندسوخت‌های فسیلی، در جهت کاهش مصرف مي‌پردازد و از سوي دیگر به کنترل و به کارگیری هرچه بهتر منابع طبیعی به عنوان ذخایری تجدید پذیر و ماندگار توجه جدي دارد. به عنوان مثال، یکی از منابع سرشارو ناميرا، انرژی حاصل از نور خورشید است که امروزه توسط تکنولوژی فتوولتاییک برای فراهم کردن آب و برق مصرفی در ساختمان، از آن استفاده می‌شود. براي كنترل منابع، سه نوع استراتژي مي‌تواند مورد توجه قرارگيردکه شامل حفظ انرژی، حفظ آب و حفظ مواد است. همان گونه كه مشاهده مي‌شود، تمركز براين سه منبع، به دليل اهميت آنها در ساخت و اداره ساختمان است. مرحله طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی (Life Cycle Design) دومین اصل از معماری پایدار بر این فکر و یا نظریه استوار شده است که ماده از یک شکل قابل استفاده تبدیل به شكل ديگري مي‌شود، بدون اینکه به مفید بودن آن آسیبی رسیده باشد. از سوي دیگر به‌واسطه این اصل، یکی از وظایف طراح، جلوگیری از آلودگی محیط است. این نظریه برای رسیدن به این منظور در سه مرحله، ساختمان را مورد بررسی قرار می دهد. این مراحل به ترتیب عبارتند از: مرحله پیش از ساخت، مرحله در حال ساخت و مرحله پس از ساخت. باید توجه داشت که این مراحل به یکدیگر مرتبط بوده و مرز مشخصی بین آنها وجود ندارد. براي مثال، می توان از مواد بازیافتی در مرحله پس از ساخت یک ساختمان به عنوان مصالح اولیه در مرحله ساخت ساختمانی دیگر استفاده کرد. مرحله طراحی برای انسان (Humane Design): اصل طراحی برای انسان، آخرین و شاید مهمترین اصل از معماری پایدار است. این اصل ریشه در نیازهایی دارد که برای حفظ و نگهداری عناصر زنجیره ای اکوسیستم لازم است که آنها نیز به نوبه خود بقای انسان را تضمین می کنند. این اصل دارای سه استراتژی نگهداری از منابع طبیعی، طراحی شهری-طراحی سایت و راحتی انسان است که تمرکزشان بر افزایش همزیستی بین ساختمان و محیط بیرون از آن و بین ساختمان و افراد استفاده کننده از آنهاست. در واقع می‌توان گفت که برای رسیدن به معماری پایدار، طراح بايد این مراحل و اصول را که تعریف کننده یک چارچوب اصلی برای طرحی پایدار است را در طرح خود لحاظ و برحسب مورد ترکیب و متعادل کند. نمونه معماري پايدار؛ برج هرست (Hearst tower): اين ساختمان درنيويورك قراردارد كه توسط نورمن فاستر، معمار بسيارمعروف، طراحي شده و نمونه‌اي بارز از يك بناي پايداراست. معمار با انتخاب طرحي منحصر بفرد براي اين بنا، موجب كاهش 20 درصدي فولاد مصرفي در ساخت آن شده است. همچنين، ساختمان مجهز به سنسورهاي حساس به نور خورشيد براي تنظيم روشنايي لازم درفضاهاي داخلي است. اين ساختمان به دليل اينكه دربيشتراوقات سال از هواي خارج از ساختمان به عنوان تهويه مطبوع استفاده مي‌كند، 22 درصد دي‌اكسيدكربن كمتر ‌وارد هوا مي‌كند