چکیده:
با گسترش فتوحات مسلمانان در سوریه،مصر،فلسطین و ایران آنان با تجربیات و ظرفیت های هنری آن مناطق که پیشتر تحت حاکمیت بیزانس و ایران بودند،آشنا شدند.انتخاب شهر دمشق از طرف امویان به عنوان پایتخت خلافت اسلامی،عامل اصلی تکوین هنر اسلامی و پیدایش سبک اموی گردید که جز نخستین مکتب های هنر اسلامی بود و در همان جا بود که برای اولین بار هنر اسلامی با تاثیر پذیری از هنر بیگانه شکل گرفت.این دوره تاثیر عمیقی در تاریخ اسلام داشت و میان فرهنگ مسیحی موجود در سوریه و عراق پیوند برقرار نمود؛زیرا هنگام فتخ اعراب،این نواحی تحت حکومت دولت روم شرقی و متاثر از هنرهای آن بود به طوری که در آثارشان بسیاری از عناصر هنرهای یونانی و رومی باستان حفظ شده بود.از آن جایی که این مناطق در دوره ی حکومت روم باستان حفظ شده بود.از ان جایی که این مناطق در دوره ی حکومت روم با ایران رابطه داشتند،برخی از سبک های هنر ساسانی نیز در آن ها یافت می شد.میزان این تاثیرات و هم چنین،نحوه و چگونگی تاثیرگذاری در حوزه های مختلف هنری متفاوت بوده به طوری که بیشترین تاثیرات در حوزه ی معماری و ساختارهای مربوط به آن شمهود است.با این وجود،نسبت آن در بناهای مذهبی و غیر مذهبی روندی متفاوت داشته است.این مقاله بر ان است به بررسی تاثیر هنر بیزانس و ایران بر تکوین هنر معماری دوره اموی بپردازد.
مشخصات مقاله:مقاله در 10 صفحه به قلم حسین تولایی خوانساری(دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و تمدن اسلامی)،منبع مجله کتاب ماه هنر اسفند ماه 1388
دانلود مقاله