جستجو در تالارهای گفتگو

معمار:دفتر معماری زما موقعیت: تهران، ایران تاریخ: 1392 مساحت: 180 مترمربع وضعیت: ساخته‌شده کارفرما: آقای ولی‌زاده همکاران طراحی: سهیلا ابراهیمی، محمد امینیان، تینا رکنی، فروزان وحدتی ساخت: فرهاد ولی‌زاده همکاران ساخت: محمدهادی رامی، مجید محمودزاده ارائه: محمد امینیان، فاطمه نیک‌نژاد، یحیی نوش‌آبادی، تینا رکنی نگارنده ادبی: فاطمه نیک‌نژاد عکس: رضا مفاخر، مسیح مستاجران جوایز: تقدیرشده گروه بازسازی جایزه معمار 1394، تقدیرشده گروه ساختمان‌های مسکونی هشتمین جایزه معماری داخلی ایران (1394) منبع: iranian-architect.ir خاطره معماری کهن خانه‌های ایرانی، با آن فضاهای گرم و متنوع اندرونی و بیرونی، امروزه بسیار کمرنگ شده است. شاید تنها لابه‌لای روایت‌های مادربزرگ و تکه‌های عکس آلبوم‌های قدیمی، رشته‌های از هم‌گسسته فضاهای گمشده‌ای را می‌جوییم که پاسخ‌گوی جزئی‌ترین نیازهای ارتباط انسانی بود، جهانی منحصربه‌فرد برای تامین آسایش همه اهالی منزل و برای تمامی امورات زندگی، با قابلیت تفکیک دنیای شخصی ساکنین خانه از مهمان‌خانه و مهمان. پروژه «حس سیزدهم» نیز بر آن است تا با تمرکز بر همان حس ارتباط بین انسان‌ها در فضاهای معماری گذشته این سرزمین، تصویری نوین از “خانه ایرانی”، با زبانی امروزی ارائه دهد که در این رهگذر، تمامی فضاهای مورد نیاز در سطوح مختلف ارتباط یک انسان، در طراحی رخ می‌نماید. قلب تپنده این خانه پس از گذر از ورودی شکل می‌گیرد، آنجا که با نوعی منطقه تقسیم روبرو می‌شویم؛ گویی خاطره گذر از هشتی و راهروی هزارتوی پس از آن که مانع از نگاه اغیار به داخل منزل می‌شد، بار دیگر زنده می‌شود. طراح در پی ایجاد درنگی در کاربر، برای رویارویی با دو فضای متفاوت است، پس از آن نیز، در همنشینی فیزیکی طیف فضاهای شخصی و همگانی، معماری در پی ایجاد حائلی کاربردی است. در نتیجه، فضایی نیمه‌عمومی، غیرعلنی و در عین حال صمیمی با محوریت شومینه حادث می‌شود که با ظاهری کاملا امروزی، یادآور اتاق کرسی و جایگاه آن در فرهنگ و سنت ایرانی، جلوس کاربران گرداگرد آن و احیانا مباحثه خودمانی میان آنهاست. در مقیاس خرد نیز، برای یکپارچگی طرح، گفت‌وگویی میان معماری و مبلمان فضاها شکل می‌گیرد. در نتیجه، قالبی که برای تصویرکردن صورت مبلمان فضاها در نظر گرفته می‌شود، هر یک از سوژه‌ها را برآمده از آسمانه و جداره مجاور خود بنیان می‌نهد، گویی با جابه‌جاشدن انسان، معماری نیز به حرکت در می‌آید. این، همان معماری پویا و رونده است و نتیجه آن، تنوعی است که تنها چاشنی زندگی نیست، بلکه سرمایه‌ محتوا و اصل آن است.

معمار: حامد بدری احمدی، مرتضی شعبانی‌فر موقعیت: تهران، ایران تاریخ: 1395 مساحت: 150 مترمربع وضعیت: ساخته‌شده کارفرما: دکتر محمد صمدیان تیم طراحی: حامد بدری احمدی، مرتضی شعبانی‌فر، پرستو پیرایی تاسیسات مکانیکی: آرش مجابی اجرا: حامد بدری احمدی، مرتضی شعبانی‌فر مدیر اجرایی: عرفان احمدی نظارت: دفتر معماری بوژگان عکس: علی دقیق جوایز: تقدیرشده گروه ساختمان‌های اداری نهمین جایزه معماری داخلی ایران (1395) منبع نوشتار:iranian-architect.ir کارفرمای پروژه، پزشکی است متبحر که به دلیل افزایش تعداد مراجعین در سال‌های اخیر، واحد جنبی مطب خود را خریداری کرد تا فضایی بزرگ‌تر و باکیفیت‌تر در اختیار داشته باشد. صورت مسئله ما هم در این پروژه، تجمیع این دو واحد و تبدیل آن به مطبی جدید برای کارفرما بود. با توجه به محدودیت‌های اجرایی موجود در ساختمان که در حال بهره‌برداری بود، هسته تاسیساتی میانی پروژه حفظ شد و سرویس مراجعین و آبدارخانه را شکل داد و کلیت پروژه را به دو بخش انتظار و معاینه تقسیم کرد. فضای انتظار مطب، شاید مهم‌ترین بخش مطب برای ما بود، فضایی که بعضا بیماران در مطب‌های شلوغ پایتخت، ساعاتی طولانی را باید در آن سپری کنند و متاسفانه در اغلب فضاهای مشابه، توجه چندانی به این انتظار ملال‌آور نمی‌شود. تلاش شد این بخش مهم از مطب، فضایی گرم، پویا و جذاب باشد و آگاهانه، با تبدیل‌شدن فضای انتظار به باکسی چوبی، کیفیت ادراک فضایی آن از فضاهای معاینه و ویزیت متمایز شد. اجزایی مانند نیمکت و کانتر منشی نیز، حاصل تاشدن و خالی‌شدن برخی از وجوه این باکس چوبی بود که به پویایی فضای انتظار کمک کرد. این پویایی، حتی در چینش صندلی‌های بیماران هم مورد توجه قرار گرفت و به جای نشستن‌های اتوبوسی و خطی، آنها را برای مصاحبت و معاشرت، رو در روی هم قرار دادیم. قرارگیری پروژه در نزدیکی خیابان ولیعصر، در کنار تصمیم ما بر ایجاد کیفیت‌های بصری برای مراجعین، باعث شد تا گلخانه‌ای با عرض کم، کل جداره پروژه و نما را پوشش دهد. این گلخانه که در زمان‌های مختلف، می‌توان سناریوهای مختلف گیاهی برای آن تصور کرد، هم در کاهش آلودگی صوتی نقش موثری دارد و هم به کیفیت‌های بصری فضای انتظار و پزشک می‌افزاید و روح زندگی و شادابی را در فضا تزریق می‌کند. از سویی دیگر، گلخانه به نوعی پیونددهنده فضای اتاق پزشک و فضای انتظار نیز هست و تداوم آن در طول مسیر این دو فضا، جذابیت‌ها و کیفیت‌های فضا را افزایش می‌دهد. فضاهای چهارگانه معاینه، ویزیت، دستیار پزشک و استراحت پزشکان نیز که در برنامه پروژه پیش‌بینی شده بود، در یک توالی جداره‌ای، سازماندهی شد. در این بخش، سبد متریالی فضاها، سفید و آرام دیده شده و برای انسجام کلیت پروژه، اشاره‌هایی از متریال‌های فضای انتظار در آن گنجانده شده است.

لینک های جدید : August 2008 May 2009 مارس 2014 آپریل 2014 [Hidden Content] January 2014 Canadian Architect_10_2008

Fountain آبنما ها می توانند در فضای دورهمی های شما حس آرامش و طراوت را برایتان فراهم کنند. حضور آبنماهای دیواری در فضای نشیمن(یا پاسیو) خانه موجب می شود که حضور آب را در نزدیک ترین مکان نسبت به خود حس کنید. فضای مناسبی را برای آبنما ها در خانه پیدا کنید. دقت داشته باشید باید این فضا به خوبی در معرض دید باشد و خللی در رفت و آمد در فضای نشیمن ایجاد نکند. آبنماهای توکار می توانند بخشی از دیوار فضای نشیمن شما باشند و به هیچ وجه فضای داخلی را اشغال نکنند. اگر علاقه دارید که با تغییر در دکوراسیون منزل خود از این روش برای داشتن آبنما استفاده کنید، بهتر است قبل از آن با یک متخصص صحبت کنید. زیرا امکان ایجاد حفره در برخی از دیوارها (دیوارهای باربر) وجود ندارد و موجب بروز اشکال در سازه ساختمان شما خواهد شد. اگر نشیمن خانه شما بزرگ است و می خواهید تفکیک فضایی در آن ایجاد کنید می توانید از دیواره های آبی یا همان آبنماهایی که امکان قرارگیری در وسط فضا را دارند استفاده کنید. این کار تنها با نصب دریچه های آب در سقف و بستر جمع آوری آن در کف امکان پذیر است. البته این کار نیازمند برنامه ریزی و طراحی سیستم های تاسیساتی آبرسانی در سقف و کف می باشد. امروزه طراحان ایده های متفاوت و جذابی برای استفاده از فضای زیر پله ارائه می دهند. فضایی با ارتفاع کم و تنها با اشغال بخشی از خانه می تواند به فضایی کاربردی تبدیل شود. آبنماهای مدرن به زیبایی و راحتی می توانند با فضای روشویی در دکوراسیون سرویس بهداشتی ترکیب شوند. نمونه زیبایی از این ترکیب را می توانید در تصویر بالا ببینید. آوردن آبنمای فضای بیرونی به داخل منزل: با وجود دریچه ای در دیوار شما به راحتی می توانید آبنما و حوضی مشترک برای فضای داخلی و بیرونی منزل خود داشته باشید. امکان داشتن چنین فضایی به طراحی پلان و همنشینی فضاها در آن وابسته خواهد بود. با این ایده طراحی فضای بیرونی بر روی طراحی فضای داخلی نیز تاثیرگذار خواهد بود. طراحی آبنما در فضاهای اداری: طراحی آبنما تنها مختص فضاهای مسکونی و دکوراسیون منزل نیست. شما در طول روز ساعات بسیار زیادی را در محل کار خود به سر می برید و تحت فشار کار قرار می گیرید. یکی از راه های ایجاد آرامش در فضاهای اداری آوردن آبنما، حضور آب و قرارگیری شان در کنار گیاهان است. استفاده از آبنما در طراحی لابی ساختمان های بزرگ لابی ساختمان های بزرگ اولین فضایی ایست که ساکنان و مراجعه کنندگان در بدو ورود در آن قرار می گیرند. این لابی ها معمولا وسعت و مساحت بسیار زیادی را به خود اختصاص می دهند. بنابراین بستر مناسبی را فراهم می کنند تا آبنما های زیبایی را در خود جای دهند. نمونه طرح های زیبا طرح های جدید

این مرکز خرید دارای غرفه هایی از هر کشور هست که اون غرفه رو بر اساس ویژگی های معماری و تمدن باستانی اون کشور ساخته اند نمای بیرونی مرکز خرید ابن بطوطه نمای داخلی - ورودی غرفه مصر

سه عبارت "معماری داخلی" ، "طراحی داخلی" و "دکوراسیون داخلی" معمولا (به غلط) به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرند. گرچه هر سه بخش های مشترکی با هم دارند و هدف همه ی آنها بهبود کیفیت زندگی از طریق بهبود فضا ست، اما مترادف یکدیگر نیستند. در لغت نامه ی وبستر، طراحی داخلی چنین تعریف شده است: "هنر یا عمل برنامه ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری داخلی و مبلمان". اما در مورد واژه دکوراسیون داخلی می گوید، "طراحی داخلی را مشاهده کنید." تعجبی ندارد که بسیاری از مردم به اشتباه بیافتند تعاریف نسبتا کوتاه اما جامعی که در مورد سه موضوع فوق ارائه گشته، تا حد زیادی نمایانگر تفاوت ها و شباهت های آنهاست. معماری داخلی اگر بگوییم معماری با مسائلی در مقیاس های بزرگ شهری در ارتباط است، تخصص معماری داخلی در مقیاس انسانی و در ارتباط با فضاهای عمومی و شخصی ست. در حقیقت تجلی ارتباط انسان با جهان بیرونی ست. معماران داخلی، علاوه بر داشتن دانش کافی در زمینه ی معماری، به توسعه و بهبود حس دریافتی از فضای معمارانه می پردازند، به گونه ای که حس تعلق و یکپارچگی را در فضا به وجود آورند. به عبارت دیگر، به معماری فضا از نقطه نظر ساکنان یا استفاده کنندگان آن می پردازند. معماری داخلی همان قدر که با هنر و فلسفه و روانشناسی سر و کار دارد، با معماری و طراحی نیز در ارتباط است. یک کارشناس معماری داخلی بر جنبه های فرهنگی، صنعتی، اقتصادی و بومی فضاهای معماری تمرکز دارد. یک طراحی خلاق و مفهومی منوط به شناخت کامل ساختار ساختمان و کاربردهای ارتباطی آن است. مباحث تخصصی مرتبط با معماری داخلی مباحثی چون روانشناسی رفتار، ساختار ها و خدمات پشتیبانی، مواد و مصالح ساختمانی، رسانه های ارتباطی، ارگونومی، ساخت ماکت، طراحی مبلمان، طراحی به کمک کامپیوتر، شناخت عملکرد و صنعت ساختمان سازی شامل می شود. طراحی داخلی جامعه طراحان داخلی امریکا (asid) طراح داخلی را چنین تعریف می کند: " متخصصی برای طراحی فضاهای داخلی، با عملکرد و کارایی بالا که تخصص خود را از طریق آموزش های رسمی کسب کرده است." یک طراح حرفه ای می تواند با مطالعه، تحقیق و ارائه ی راه حل های خلاقانه، محیطی امن، سالم و راحت را ایجاد نماید مهم ترین بخش حرفه ی یک طراح داخلی، داشتن هنر و علم درک رفتار مردم به منظور ایجاد فضاهای کاربردی خلاقانه درون ساختارهایی ست که معماران داخلی طراحی کرده اند مسئولیت طراحان داخلی شامل وظایف متنوعی ست، از جمله: سازماندهی فضا با توجه به عملکرد آن، حصول اطمینان از مطابق بودن طرح ها با طراحی ساختمان و مسائل ایمنی، و حتی طراحی مناسب در مورد اکوستیک و انتقال صدا. یک طراح داخلی همچنین مسئولیت انتخاب و چیدمان لوازم منزل و مبلمان، رنگ، نور و سایر موارد مرتبط نیز هست، اما توجه داشته باشید که این تنها یکی از مسئولیت های یک طراح داخلی ست. در حقیقت طراحی داخلی بخشی بین معماری داخلی و دکوراتوری ست، بدون غالب بودن یکی بر دیگری. در واقع طراحی داخلی هم به نوعی با معماری داخلی سر و کار دارد و شانه به شانه ی آن حرکت می کند و هم بی ارتباط با عناصر دکوراتیو نیست. طراحان داخلی در فضاهای متفاوت و متنوعی به طراحی می پردازند. برخی ترجیح می دهند در بخش طراحی و چیدمان داخلی منازل فعالیت کنند، در حالی که عده ای به فعالیت در بخش های تجاری، مسکونی و شرکت های معماری به فعالیت می پردازند. گروهی دیگر از طراحان داخلی، به سبب نوع دانش خود، در بخش های خاص تری فعالیت می کنند. این قسمت شامل طراحی بخش مراقبت های بهداشتی، طراحی رستوران، ساختارهای جدید برای منازل، آشپزخانه، حمام و نیز طراحی دفتر کار می باشد دکوراسیون داخلی دکوراتور ها کسانی هستند که تنها با سطح ظاهری فضا - مانند رنگ ، پارچه ، مبلمان ، نورپردازی و سایر مواد – سر و کار دارند. ممکن است بگویید طراحان داخلی نیز همین کار را انجام می دادند. بله درست است، اما یک طراح داخلی معمولا مسائل مهم دیگری را نیز در ذهن دارد. برای مثال، زمانی که نوبت به انتخاب کفپوش، یک دکوراتور تنها مسئول انتخاب نوع ، رنگ ، بافت و الگوی کف پوش است. این در حالی ست که طراح داخلی ، با توجه به ضوابط و قوانین موجود، به بررسی کاربرد، انتقال صدا و خواص صوتی، اشتعال پذیری، خروج گاز، الزامات الکترسیته ساکن و مسائلی از این دست می پردازد. اغلب دکوراتورها دوره هایی تخصصی را گذرانده اند و آموزش دیده اند، هرچند دکوراتورهایی هستند که خود آموخته هستند و آموزش رسمی طراحی ندیده اند. در بیشتر موارد دکوراتورها در بخش های مسکونی فعالیت می کنند. بدین معنا که تزئین خانه ها را به عهده دارند. معماران داخلی، طراحان داخلی و دکوراتور ها همگی از دانش، تجربه و مهارت زیادی برخورداند. بسیار واضح است که علارغم اشتراکات بسیار، این سه رشته مترادف یکدیگر نیستند و در حوزه های کاری متفاوتی فعالیت می کنند که انتخاب درست هر یک از آنها برای تکمیل یک پروژه از اهمیت بالایی برخوردار است