رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'معروف ترین هنرمندان نقاشی قهوه خانه'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. حسین قوللر آغاسی حسین فرزند علی رضا قوللر آغاسی بود. علی رضا یكی از هنرمندان و استادان نقش پرداز بر روی كاشی و قلمدان به شمار می رفت. حسین فن و هنر نقش اندازی روی كاشی و روغن كاری بر دیوار را از نه سالگی نزد پدر آموخت. در آن زمان استاد علی رضا یك كارگاه كاشی پزی در خیابان الماسیه (باب همایون) داشت. پس از مرگ پدر چندی كارگاه او را می گرداند. محمد مدبر، دوست و همشاگردیش در كارگاه پدر، او را در این دوره كوتاه در نقش اندازی روی كاشی و گرداندن كارگاه یاری می داد. پس از چندی كارگاه و كار كاشیگری را رها كرد و به نقاشی ساختمان پرداخت. حسین قوللر آغاسی، نخستیم كار نقاشی از داستانهای شاهنامه و واقعه كربلا را به سفارش مشهدی صفر اسكندریان، قهوه چی قهوه خانه معروف به مشد صفر در میدان سید اسماعیل، بالای آب انبار سید اسماعیل آغاز كرد. هفته ها، شبانه روز در این قهوه خانه می ماند و داستانهایی را كه از زبان شاهنامه خوان و نقال قهوه خانه می شنید، بر روی پرده و بوم می آورد. قوللر آغاسی یكی از دو تن بنیانگذاران شیوه خیالی نقاشی سنتی معروف به نقاشی قهوه خانه بود. او در نقش پردازی حماسه سازان مای و مذهبی و رمز قهرمان سازی با رنگ روغن، و بهره گیری از واقعیات و انباشته های ذهن و خیال چیرگی و مهارت برجسته ای نشان داده است. از پرداختن به طبیعت و طبیعت سازی پرهیز می كرد و میان سبك و شیوه كار خود و نقاشان طبیعت ساز فرق عمده ای می گذاشت. او خود این فرق را چنین بیان كرده است : ما از همان اول از طبیعت سازی پرهیز كردیم. كتابی كه نخوانده بودیم! دنیا را هم كه نگشته بودیم! مداحی نوحه خوانده بود، آقایی منبر رفته بود، نقالی شاهنامه نقل كرده بود. ما هم چیزهایی در خیالمان پروردیم و جرات كردیم و نقش این خیال را آشكار ساختیم. اگر ما طبیعت سازی می كردیم، اگر اصول را رعایت می كردیم كه جایمان در قهوه خانه نبود. نقاس مردم كه نمی شدیم.
×
×
  • اضافه کردن...