جستجو در تالارهای گفتگو

اختلالات جنسی شایع در مردان را می‌توان به 3 دسته بزرگ تقسیم کرد: اختلال در میل جنسی، اختلال در نعوظ و اختلال در انزال. اختلال در انزال خود 3 نوع شایع دارد که عبارتند از: انزال زودرس، انزال دیررس و عدم انزال. انزال زودرس شایع‌ترین اختلال جنسی در مردان است... تقریبا از هر 3 نفر مرد، یکی از آنها دچار انزال زودرس است. انزال زودرس می‌تواند ضمن ایجاد مشكلات زیاد در روابط زناشویی، تبعات اجتماعی و خانوادگی شدیدی نیز داشته باشد. متاسفانه کم نیستند بیمارانی که به پیشنهاد دوستان و اطرافیان برای درمان مشکلشان از مواد مخدر استفاده می‌کنند و رفته‌ رفته دچار اعتیاد می‌شوند. متاسفانه گاه مشکل انزال زودرس سبب اختلال در روابط زن و شوهر می‌شود و به جدایی می‌انجامد. انزال پدیده‌ای است که در آن سیستم عصبی مرکزی و محیطی دخیل هستند. نقاط مختلفی از مغز در یک رابطه نزدیک با یکدیگر هماهنگ عمل می‌کنند تا یک انزال طبیعی در مرد اتفاق بیفتد. هر عاملی که سبب ایجاد اختلال یا آسیب در سیستم عصبی مرکزی یا محیطی شود، می‌تواند به ایجاد اختلال در فرآیند انزال منجر شود. تعریف انزال زودرس انزال زودرس به انزالی گفته می‌شود که زودتر از 2 دقیقه پس از زمان نزدیکی و در بیش از 90 درصد روابط اتفاق بیفتد و این در صورتی است که فرد نزدیکی مرتب و منظمی داشته باشد. به این معنی كه اگر توالی روابط زناشویی کم، مثلا در ماه یکبار یا حتی کمتر از آن باشد، نمی‌توان در مورد اینکه فرد دارای انزال زودرس است یا نه، قضاوت دقیقی کرد. تعریفی که اینجا از انزال زودرس به عمل آمد، اهمیت خیلی زیادی دارد و پزشک باید نسبت به بررسی و درمان مردانی اقدام كند که در تعریف علمی می‌گنجند. خود انزال زودرس 2 نوع است؛ یکی نوع اولیه که فرد از بدو زندگی زناشویی دارای انزال زودرس است و دیگری ثانویه، به این معنی که بیمار پس از یک دوره روابط زناشویی طبیعی، دچار انزال زودرس می‌شود. علل انزال زودرس پس از اینکه مشخص شد که مردی طبق تعریف علمی دارای انزال زودرس است، نباید بلافاصله برای او دارو تجویز کرد. پدیده انزال زودرس نیاز به بررسی دقیق توسط پزشک متخصص در زمینه اختلالات جنسی دارد که ابتدا با دریافت یک شرح حال دقیق و صحبت با بیمار شروع می‌شود. گاه هنگامی که با بیمار صحبت می‌شود، متوجه می‌شویم که مشکلات دیگری هستند که به صورت انزال زودرس تظاهر كرده‌اند و در حقیقت فرد دارای انزال زودرس نیست. مثلا مشکلات عاطفی بین زن و شوهر گاه به‌صورت انزال زودرس خودنمایی می‌کنند، یا اینکه مرد دارای اختلال در نعوظ به شکل عدم توانایی در تداوم آن است و برای اینکه این عدم توانایی در ابقای نعوظ مشکل‌ساز یا آشکار نشود، وقوع انزال را عمدا تسهیل می‌کند. در این موارد باید به ریشه مشکل پرداخت و آن را برطرف کرد. علاوه بر موضوعات فوق‌الذکر، برخی بیماری‌ها می‌توانند سبب انزال زودرس شوند و در حقیقت در صورت امکان باید عامل اولیه درمان شود که به دنبال آن، عارضه ثانوی بیماری که همان انزال زودرس است نیز درمان خواهد شد. بیماری‌هایی كه انزال زودرس ایجاد می‌كنند سردسته این بیماری‌ها، عفونت یا التهاب پروستات است که در اصطلاح به آن پروستاتیت می‌گویند. این بیماری با بزرگ شدن پروستات که کم‌کم در سنین بعد از 50 سالگی شروع می‌شود، متفاوت است. مردانی که مبتلا به عفونت یا التهاب پروستات هستند، ممکن است دچار انزال زودرس شدید شوند. این‌گونه افراد هر قدر هم تحت درمان‌های مرسوم انزال زودرس قرار گیرند، تا زمانی که پروستاتیت آنها درمان نشود، بهبود پیدا نخواهند کرد. علت دیگر موارد روحی-رو انی هستند. مثلا گاه مردانی که دچار اضطراب هستند، ثانویه به آن دچار انزال زودرس نیز می‌شوند و با درمان اضطراب، انزال زودرس آنها نیز درمان خواهدشد. گاه انزال زودرس منشا هورمونی دارد. مثلا افرادی که از پرکاری تیرویید رنج می‌برند، ممکن است دچار انزال زودرس شوند. همان‌طور که در بالا نیز ذکر شد، یکی از علل نسبتا شایع انزال زودرس، تعداد روابط زناشویی اندک است، که از علل نسبتا مهم است و باید به آن توجه کرد. درمان انزال زودرس قبل از شروع به توضیح اجمالی درمان انزال زودرس، به 2 نکته مهم باید توجه کرد وگرنه هم درمان بی‌اثر خواهد بود و هم اینکه فرد مراجعه‌کننده علاوه بر اینکه متحمل هزینه می‌شود، در معرض عوارض داروهای مختلف که گاه نیز خطرناک هستند، قرار خواهد گرفت. اولین نکته همان تشخیص دقیق انزال زودرس است، که باید در تعریف علمی آن بگنجد. ممکن است افراد مختلف انتظارات متفاوت از خود یا باورهای نادرست داشته باشند، که باید با این افراد صحبت کرد و توضیح داد که بیماری خاصی ندارند و بی‌مورد دنبال درمان‌های مختلف نباشند. نکته بعدی، بررسی بیمار مبتلا به انزال زودرس از نظر وجود احتمالی سایر بیماری‌ها است که منجر به انزال زودرس شده‌اند، چون اگر مثلا مردی دارای التهاب پروستات باشد، از درمان‌های مرسوم برای انزال زودرس سودی نخواهد برد و تجویز دارو برای این‌گونه مردان توصیه نمی‌شود. لازم است بدانید كه هیچ دارویی وجود ندارد که صددرصد انزال زودرس را درمان كند؛ برای درمان انزال زودرس هیچ نوع دستگاهی که مورد تایید مراجع معتبر علمی باشد وجود ندارد و كلا هدف پزشک همیشه درمان بیماری است، نه تسکین موقتی آن. مثلا بیماری با سردرد مزمن مراجعه می‌کند. خدای نکرده ممکن است علت آن تومور مغزی باشد و تجویز صرف مسکن به این فرد، موجب نادیده گرفتن علت بیماری اصلی خواهد شد. در حال حاضر در شروع، درمان استاندارد دارودرمانی است. دارودرمانی اگر به صورت صحیح انجام شود، در 70 تا 80 درصد بیماران موثر است و برای همیشه درمان خواهند شد. در مواردی که دارودرمانی موثر واقع نشده است، بیمار باید توسط متخصص مربوطه روان‌درمانی یا رفتاردرمانی شود. در علوم‌پزشکی برای بسیاری از بیماری‌ها که لازم است دارو درمانی انجام شود، یک یا 2 یا حداکثر 3 داروی انتخابی وجود دارد ولی این امر در مورد انزال زودرس صدق نمی‌کند. اولا انزال زودرس درمان دارویی انتخابی ندارد، دوم اینکه برای درمان انزال زودرس داروهای مختلف از خانواده‌های دارویی متفاوت وجود دارند. نکته مهم این است که گاهی یک درمان در بیماری موثر واقع می‌شود اما بیمار دیگری از آن سود نبرد. بنابراین پزشک پس از اخذ شرح حال و بررسی‌های لازم، تصمیم می‌گیرد که بهترین دارو برای بیمار کدام است. گاه مشاهده می‌شود که بیمار مبتلا به انزال زودرس که از تجویز دارویی نتیجه گرفته است، همان را به دوستان و آشنایان نیز توصیه می‌کند، که این امر می‌تواند خطرناک باشد. در حال حاضر بیشترین داروهایی که برای درمان دارویی انزال زودرس تجویز می‌شوند، از خانواده داروهایی هستند که میزان سروتونین در مغز را بالا می‌برند. مورد استفاده اصلی این داروها درمان افسردگی است که با مقادیر و رژیم درمانی متفاوت برای بیماران مبتلا به انزال زودرس تجویز می‌شوند. ضمن اینکه انواع و اقسام مختلف از این داروها در بازار وجود دارند، هر بیماری بسته به شرایط بالینی از یک نوع به‌خصوص از آنها سود خواهد برد و اگر به نحو صحیح تجویز و استفاده نشوند، می‌توانند به عوارض ناخواسته زیان‌بار منجر شوند. موضوع مهم در مورد درمان انزال زودرس روش تجویز و استفاده دارو است، که در رابطه با آن 3 نکته را باید متذکر شد: 1) درمان دارویی انزال زودرس به‌صورت روزانه است، یعنی لازم است بیمار داروی تجویزشده را هر روز تا موقعی که پزشک معالج صلاح می‌داند مصرف كند. به عبارتی دیگر، مصرف یک داروی به‌خصوص چند ساعت قبل از رابطه زناشویی، فایده‌ای در درمان انزال زودرس ندارد. 2) اثر درمان دارویی انزال زودرس در دراز مدت مشخص می‌شود و برای ظهور آثار درمانی داروی تجویز شده معمولا حداقل 2 هفته باید منتظر ماند. 3) داروی تجویز شده به هیچ‌وجه نباید به یک‌باره قطع شود. پزشک معالج نحوه قطع دارو و زمان آن را مشخص خواهد کرد. عوارض داروهای تجاری در حال حاضر تبلیغات گسترده‌ای در مورد بعضی کرم‌ها و اسپری‌ها می‌شود که ترکیب اکثر آنها ماده‌ای بی‌حس‌کننده به نام گزیلوکایین یا لیدوکایین است. این کرم‌ها و اسپری‌ها نه تنها اثر درمانی ندارند، بلکه 4 عارضه نیز خواهندداشت. اول اینکه رفته‌ رفته برای بیمار عادت می‌آورند که باید به طور دایم از آن استفاده كند، دوم میزان رضایتمندی جنسی هم در فرد موردنظر و هم به ویژه در همسر وی کاهش می‌یابد. سوم اینکه رفته‌ رفته آثار درمانی آنها کاهش یافته و بیمار باید مقادیر استفاده شده را زیاد کند که خطرناک است، چون مواد بی‌حس‌کننده از راه پوست و مخاط به راحتی جذب خون می‌شوند و مصرف مقادیر بیش از حد آنها خطر مسمومیت دارویی هم در شوهر و هم در همسر را به همراه دارد و نکته آخر اینکه استفاده از کرم‌ها و اسپری‌ها که گاهی نیز توسط مراکز غیرمجاز تولید می‌شوند، احتمال عفونت‌های دستگاه تناسلی به‌ویژه در خانم‌ها را زیاد می‌کند. در کل از نظر علمی 3 نوع درمان شناخته‌شده برای انزال زودرس وجود دارد: روان‌درمانی، رفتاردرمانی و دارودرمانی.