جستجو در تالارهای گفتگو

منبع : معمار نت معمارنت- این مطلب گزارشی از یکی از جلسات نقد آثار معماری است که در اختیار معمارنت قرار گرفته تا برای مخاطبان علاقه‌مند به مبحث «نقد معماری» ارائه شود. در این تجربه، طراح پروژه، داوطلبانه، حاضر شده است کارش به نقد کشیده شود. همین یک نکته، می‌تواند منشا اثر خوب در حیات صنف باشد، چون طراح و خالق اثر شهامت ارائه کار خود برای نقد را دارد و از تبعات احتمالی آن بیمناک نیست. این نقطه گریز بسیار خوبی است، اما فراتر از آن، باید تمرین کنیم و عادت کنیم که طرح‌هایمان حتی قبل از اجرا به بوته نقد کشیده شود. وقتی طرح به اجرا در می‌آید، دریچه نقد برای عموم باز می‌شود. چه بسا اشکالاتی رو شود که در نقد پیش از اجرا می‌توانست اصلاح شود. روال نقد، در این جا، بر نقد شخص نیست. اثر را نقد خواهد شد. با این نگاه، خالق اثر هم یکی از منتقدین اثر حساب می‌شود. چنین انتظاری کاملاً طبیعی است، چون وقتی اثری هنری به مرحله انتشار می‌رسد یا اجرا می‌شود، از خالق اثر جدا می‌شود و زندگی اجتماعی مستقل خود را پی می‌گیرد. در این مرحله است که خالق اثر تبدیل به ناظر می‌شود و باید با دیدی انتقادی به آن بنگرد. ما این روال را دامه خواهیم داد. موضوع این نقد، مجمتع مسکونی «کفترک» در شیراز است. طرح و اجرای این مجتمع را مهندسان مشاور فرنهاد به عهده داشته است و در نشست نقد پروژه که گزارش آن را می‌خوانید، مهندس فریبرز جبارنیا، همراه با مهندس میردامادی و مهندس شهریار یقینی حضور داشتند. مهندس محمد حسین جهانشاهی به عنوان طراح و مدیر پروژه نیز به دفاع از طرح پرداخته است. پروژه کلید می‌خورد مهندس محمد حسین جهانشاهی در خصوص ورود به این پروژه چنین توضیح می‌دهد: در میانه سال‌های هفتاد، با دو سه شرکت مهندسی مشاور، از جمله با «شرکت طرح و آمایش»، صحبت کردیم و در مسابقه‌ای که برای مجتمع مسکونی نظرآباد کرج اعلام شده بود، شرکت کردیم. طرحی را بصورت مشترک با امضای چهار شرکت مشاور ارائه نمودیم. موضوع، مسکن اجتماعی بود و داستان‌های معروف ارزان و انبوه‌سازی و اجاره به شرط تملیک. همراه با طرح معماری، سیستم ساخت را هم پیشنهاد کردیم: بلوک سیمانی، دیوار باربر و کلاف. همزمان در شیراز هم چنین حرکت‌هایی بود و بحث مجتمع‌های انبوه‌سازی و تولید صنعتی داغ بود. با دفتر و امکاناتی که در شیراز داشتیم، در یکی از این مسابقه‌ها در شیراز هم با امضای فرنهاد شرکت کردیم. برای شیراز سیستم اسکلت فلزی کار کردیم و دیوارهای سبک‌تر و دهنه‌های کوچک برای کم کردن وزن فولاد مصرفی. در نظر آباد برنده نشدیم. شرکتی برنده شد که تمام مجموعه را با سیستم پیش‌ساخته پیشنهاد کرده بود. اما در شیراز ما برنده شدیم. قرارداد نوشتیم برای طرح و ساخت، متری 48 هزارتومان. البته رقم پیشنهادی ما، که با آن برنده شدیم، 51 هزارتومان بود. بگذریم که پروژه نهایتاً با تاخیرها و تعدیل‌هایی که خورد، به حدود 100 هزار تومان تمام شد. شروع پروژه سال 1376 بود.