جستجو در تالارهای گفتگو

موتوريزه شدن سريع و سرمايه گذاری ناکافی در برنامه حمل و نقل شهری در کنار مديريت عبور و مرور نادرست در کشورهای در حال توسعه، شمار زيادی از تصادفات جاده ای، مرگ و جراحت، آلودگی هوا و فقدان سازندگی اقتصادی را سبب شده است. بزرگترين مشکل برنامه مديريت طراحی حمل و نقل شهری سازمان ملل متحد که نام "زيستگاه سازمان ملل" را به خود گرفته است؛ يافتن راههايی برای ارتقاء سازندگی و شرايط پيشرفته زندگی و کار برای جمعيت شهری بوسيله برآوردن صحيح نياز حمل و نقل، آنهم بگونه ای اقتصادی و با در نظر گرفتن محيط زيست و از نظر اجتماعی پايدار است. سيستمهای پايدار ارتباطات و حمل و نقل سيستمهای ارتباطات و حمل و نقل، کليد انتقال کالا، مردم، اطلاعات و ايده ها هستند. آنها همچنين کليد دسترسی به بازار، اشتغال، مدارس و ساير تسهيلات اجتماعی؛ چه در شهرها و چه در بين شهرها؛ و در نقاط روستايی و مناطق دور افتاده می باشند. بخش حمل و نقل، مصرف کننده اصلی انرژی غير تجديد شونده و زمينهای شهری است و در عين حال شريک عمده آلودگی، راهبندان و تصادفات می باشد. سياست يکپارچه حمل و نقل و کاربرد زمين و برنامه ريزی می تواند آثار منفی سيستمهای حمل و نقل فعلی را کاهش دهد. مردم فقير، زنان، کودکان، جوانان، سالمندان و معلولين بخاطر کمبود دسترسی و ايمنی، گرانی، و ناکافی بودن سيستم حمل و نقل در معرض آسيب هستند. توسعه در فن آوری ارتباطات می تواند اثر مهمی بر فعاليت اقتصادی و الگوهای اسکان انسانی داشته باشد. مديريت حمل و نقل انسانی بايد به طريقی صورت پذيرد که دسترسی مناسب به محل کار، ارتباطات اجتماعی و تفريحات را برای همگان بوجود آورد و در راه فعاليتهای اقتصادی مهمی از قبيل تامين غذا و ديگر مواد ضروری زندگی تسهيلات ايجاد کند. اين امور همزمان با کاهش اثرات منفی حمل و نقل بر زندگی مردم تحقق خواهد يافت. اولويتهای سيستم حمل و نقل بايد به کاهش رفت و آمد غير ضروری، سياستهای ارتباطات، توسعه راهبردهای حمل و نقلی که بر گزينه های ديگری غير از خودرو تاکيد می ورزند، افزايش گزينه های سوخت و وسايل نقليه، ارتقاء عملکرد محيطی حمل و نقل موجود و بالاخره نرخ گذاری مناسب و ساير سياستها و قوانين اختصاص يابد. حمل و نقل غير موتوری يکی از اشکال عمده حمل و نقل است؛ بخصوص برای طبقه کم درآمد، آسيب پذير و محروم جامعه. يک برآورد ساختاری برای مقابله با انزوای اقتصادی اين طبقه، ايجاد امکانات حمل و نقل بوسيله وسايل ارزان قيمت و با مصرف کم انرژی برای آنها می باشد. به منظور دستيابی به حمل و نقل پايدار در مناطق سکونت انسانی، دولتها با همکاری بخش خصوصی و ديگر گروههای علاقه مند بايد اقدامات زير را انجام دهند: 1) حمايت از راهبرد حمل و نقل يکپارچه ای که تمام گزينه های مديريتی و فنی را شامل شود و توجه کافی به نياز کليه اقشار جامعه؛ مخصوصا کسانی که بخاطر معلوليت، سن، فقر و يا عوامل ديگر در تنگنا قرار دارند؛ بنمايد. 2) هماهنگ نمودن برنامه های حمل و نقل و کاربری زمينها به منظور تشويق الگوهای اسکان وسيع که دسترسی به الزامات اساسی همچون کارگاه، مدرسه، مرکز بهداشت، عبادتگاه، کالاها و خدمات و در نتيجه کاهش نياز به رفت و آمد را ميسر می سازد. 3) ترغيب استفاده از ترکيب کارآمدی از اشکال حمل و نقل، شامل پياده روی، دوچرخه سواری و وسايل عمومی و شخصی از طريق نرخ گذاری مناسب، سياست زيستگاههای وسيع و سيستمهای نظارتی. 4) ارتقاء و بکارگيری موارد بازدارنده که تمايل به افزايش استفاده از وسايل موتوری شخصی را کاهش می دهد و در پی آن راهبندان های طولانی که اثری جز تخريب محيط زيست، جامعه و اقتصاد را در بر نخواهند داشت؛ از بين می روند. اين کار از طريق نرخ گذاری، قوانين رانندگی، ايجاد پارکينگ و روشهای کاهش ترافيک و بوسيله تدارک ويا تشويق گزينه های حمل و نقل موثرتر، بخصوص در مناطق پرازدحام صورت خواهد پذيرفت. 5) تهيه و يا ارتقاء يک سيستم ارتباطی و حمل و نقل عمومی سازگار با محيط زيست، هميشه در دسترس، مقرون به صرفه و کارآمد بوسيله دادن اولويت به وسايل جمعی با ظرفيت حمل مسافر کافی که برآورنده نياز اوليه مردم و رفت و آمد شهری باشد. 6) ارتقاء و تقويت فن آوريهای کم صدا، کارآمد و بدون آلودگی از جمله، موتورهای کم مصرف و سوخت بدون آلودگی و فاقد آثار مخرب بر اتمسفر. 7) تشويق و ارتقاء دسترسی عمومی به خدمات اطلاع رسانی الکترونيکی نوآوريهای عمده در طول سالهای 2002 تا 2004 اين برنامه با گرد هم آوردن متخصصان و انجام مطالعات زمينه ای سعی بر آن داشت تا دامنه ای از گزينه های راهبردی و ابزار اجرايی مورد نياز در عرصه حمل و نقل شهری را ايجاد نمايد. اين اقدامات در بر گيرنده تحقيقات عملياتی و طرحهای آشکارساز حوزه ای در محدوده مديريت حمل و نقل و استفاده از وسايل غير موتوری شهری بعنوان يک ابزار در جهت تخفيف فقر می باشند. -- پيوند برنامه ريزی حمل ونقل با ارزش گذاری زمينهای شهری و بيرون راندن اجباری ساکنين فقير شهرها از محل سکونت، از طريق همکاری فعالانه با "مبارزه جهانی برای امنيت اجاره نشينی". -- پيوند مسائل حمل و نقل شهری با برنامه مديريت زباله های جامد شهری بمنظور ايجاد فرصتهای شغلی بيشتر برای طبقه مستضعف شهری. -- کاهش اثر گلخانه ای (GHG) از طريق برنامه های مديريتی آزمايشی قابل اجراء در شهرها با مشارکت سازمان "تسهيلات جهانی محيط زيست" (GEF). نيل به اهداف برنامه و نکات برجسته آن -- جلسات متخصصين، مطالعات زمينه ای و انتشار کتاب در مورد مديريت حمل و نقل شهری از طريق برآورد اقتصادی و ابزار تنظيم کننده -- ارتقاء برنامه ريزی ومديريت به بهترين سطح و افزايش کاربرد عملياتی سيستم حمل ونقل عمومی در شهرهای ممالک در حال توسعه. -- کاهش فقربا استفاده از حمل و نقل غير موتوری و ارزان قيمت برای شهروندان بی بضاعت. منبع : [Hidden Content]