رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'ماهی گل خورک.mudskipper'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. Matin H-d

    ماهي گل خورك (Mudskipper)

    ماهي گل خورك (Mudskipper) كه با نام اشلمبو نيز شناخته مي شود از لحاظ رده بندي علمي، جزو زير خانواده Oxudercinae و خانواده Gobiida يا گوبي ماهيان مي باشد. آنها را ماهيان دوزيست مي نامند چرا كه قادر به تنفس از هوا نيز هستند و همچنين توسط باله هاي سينه اي تغيير شكل يافته خود مي توانند بر روي خشكي نيز حركت كنند. گل خورك ها با زندگي در زيستگاه هاي بين جزر و مدي سازگاري يافته اند و بر خلاف اكثر ماهيان كه با پايين آمدن آب (جزر) به طرف دريا رهسپار مي شوند، با پنهان شدن در ميان علف هاي دريايي يا درون آبگيرها و حفره هايي كه خود ايجاد مي كنند در محل بين جزر و مدي باقي مي مانند. گل خورك ها هنگامي كه در خارج از آب هستند بسيار اكتيو مي باشند و فعاليت هايي همچون بالا رفتن از درختان مانگرو، تغذيه، ارتباط با يكديگر و دفاع از قلمرو در خارج از آب صورت مي گيرد. خود چشم گل خورك نيز از سازگاري هاي آن با محيط خشكي محسوب مي شود. چشم هاي برجسته و بزرگ آن براي ديدن در خشكي سازگاري يافته اند و بينايي آنها درون آب محدودتر شده است. يك آداپتاسيون بسيار مهم اين ماهي، وجود اتاقك هاي تنفسي در بدن آن مي باشد. اتاقك هاي تنفسي در حقيقت محل ذخيره اكسيژن دريافت شده در زير آب هستند. هنگامي كه گل خورك در خشكي دچار كمبود اكسيژن مي شود، از اتاقك هاي تنفسي خود براي رساندن اكسيژن به آبشش ها استفاده مي كند. اين ماهيان همچنين در گل و لاي بستر حفره هايي را ايجاد مي كنند كه به نوبه خود داراي ساختار جالبي هستند. آنها براي تخم گذاري و فرار از شكارچيان از اين لانه ها استفاده مي كنند. گل خورك از نوزادهاي خود درون لانه مراقبت مي كند. او معمولا حباب هايي را درون اتاقك لانه ذخيره كرده و به هنگامي كه سطح اكسيژن در دسترس درون لانه پايين مي آيد، از اين حباب ها استفاده مي نمايد. :icon_pf (44):
×
×
  • اضافه کردن...