جستجو در تالارهای گفتگو

دانشمندان توضیح می‌دهند: ماده‌ی تاریک چیست؟ تصویری خیالی از یک سیاه چاله نمونه‌ای از چیزی را به تصویر کشیده است که در مرکز بسیاری از کهکشان‌ها وجود دارد. سیاه چاله قابل مشاهده نیست اما دیسک درخشانی از گازهای گرم که در حال فرو ریختن به درون آن است چنین صحنه‌ی زیبایی را خلق می‌کند. در قطب‌های سیاه چاله اغلب فوران‌های بسیار پر قدرتی به وجود می‌آید که تا فواصل بسیار زیادی مواد را به فضا پرتاب می‌کند. گفته می‌شود ماده‌ی تاریک پنج برابر فراوان‌تر از بقیه‌ی مواد در جهان است، اما هنوز نتوانسته‌ایم به صورت مستقیم آن را بشناسیم و توضیحی مناسب برای وجود آن پیدا کنیم. در‌واقع ماده‌ی تاریک بر خلاف نامش نه تنها تیره و تاریک نیست بلکه کاملاً شفاف است، و تنها شباهت آن با باقی مواد گرانش است. ماده‌ی تاریک می‌تواند از درون مواد بگذرد و با گرانش خود بر فضا زمان تأثیر بگذارد. توضیحی ساده برای ماده‌ی تاریک هنگامی که دستتان را بر روی میز می‌گذارید در‌واقع آن چیزی که لمس می‌کنید و مانع گذشتن دست شما از میز می‌شود نیروی دافعه‌ی الکترومغناطیسی بین اتم‌های دست شما و میز است، اما در مورد ماده‌ی تاریک تا جایی که می‌دانیم به نظر نمی‌رسد چنین نیرویی وجود داشته باشد. بنابراین اگر در اتاقی که نشسته‌اید ماده‌ی تاریکی وجود داشته باشد، که به احتمال زیاد هم وجود دارد، این مواد آزادانه از بدن شما عبور می‌کنند. اما ماده‌ی تاریک جاذبه دارد و ما اثرات این جاذبه را در رفتار کهکشان‌ها و خوشه‌های کیهانی و همچنین خم شدن نور بر اثر این گرانش می‌توانیم ببینیم. آیا شواهدی مبنی بر وجود ماده‌ی تاریک وجود دارد؟ محتویات جهان بر اساس آخرین اطلاعات به دست آمده از فضاپیمای پلانک اولین شواهد از وجود ماده‌ی تاریک در دهه‌ی ۱۹۳۰ به دست آمد، در آن زمان ستاره شناسان فرض کردند برخی از انواع مرموز و جدیدی از ماده وجود دارد که قابل مشاهده نیست، و این ماده با گرانش خود مانع از هم پاشیدن کهکشان‌ها و خوشه‌ها به فضا شده و جهان را در کنار هم نگه می‌دارند. اگر فقط وجود گرانش را مبنای وجود ماده‌ی تاریک در نظر بگیریم عاقلانه است که این تغییرات را به قانونی کشف نشده از جاذبه به جای وجود ماده‌ای مرموز نسبت دهیم، اما شواهد دیگری وجود ماده‌ی تاریک را به عنوان عضوی اصلی از جهان ثابت می‌کنند. به عنوان مثال در حرکت کهکشان‌ها، حرکات درون کهکشانی‌، حرکت گازهای داغ درون خوشه‌ها، عدسی‌های گرانشی کیهانی، تابش پس زمینه‌ی کیهانی، توزیع ماده در مقیاس‌های بزرگ و برخورد خوشه‌های کیهانی و تقریباً در همه جا تأثیرات ماده‌ی تاریک مشهود است. برخی از قوی‌ترین شواهد در مورد وجود این ماده پس از برخورد خوشه‌های کهکشانی یافت می‌شود، این تصادم کیهانی می‌تواند به طور موثری ماده‌ی تاریک را از ستارگان و گازها جدا کند. با در نظر گرفتن ساده‌ترین نظریه‌ها در مورد ماده‌ی تاریک می‌توانیم بسیاری از مشاهدات را توضیح دهیم، اگرچه هنوز هم ناهنجاری‌هایی غیر قابل توضیح باقی‌مانده است. تصویر مرکب به دست آمده از تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ اشعه‌ی X چاندرا، خوشه‌ی گلوله که از برخورد دو کهکشان به وجود آمده است را نشان می‌دهد. گازهای یونیزه به رنگ صورتی به نمایش درآمده و فرآوانی ماده‌ی تاریک که به وسیله‌ی عدسی گرانشی تخمین زده می‌شود به رنگ آبی به تصویر کشیده شده است.