جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'لوله جداري'.
2 نتیجه پیدا شد
-
چکیده : عمليات حفاري يكي از بخش هاي پرهزينه صنعت نفت مي‌باشد، لذا شركت‌هاي بزرگ نفتي تمام سعي خود را بكار مي‌گيرند تا عمليات حفاري در شرايط ايمن و با صرف حداقل زمان و هزينه انجام گيرد و در پي رسيدن به اين هدف در تلاش هستند تا از روش‌ها و تكنولوژيهايي استفاده كنند تا زمان و هزينه مرتبط با حفاري را به حداقل برسانند. يكي از روشهاي مورد استفاده شركت‌هاي بزرگ نفتي در راستاي تحقق هدف فوق، روش حفاري با لوله‌هاي جداري مي‌باشد كه توانايي حفاري در چاهها و مقاطع مشكل دار را بالا برده و هزينه‌هاي حفاري و تكميل چاه را در مجموع كاهش مي‌‌دهد. پارامترهاي اقتصادي، تجاري و كاربردهاي عملي روش DWC ثابت كرده است كه، اين روش منافع و مزاياي قابل قبول‌تري را به‌لحاظ كاهش هزينه‌ها، كاهش زمان و حل مشكلات حفاري نسبت به روش رايج كنوني دارا مي‌باشد. در اين مقاله به معرفي روشهاي حفاري با لوله‌هاي جداري و دلايل استفاده از اين روش‌ها پرداخته مي‌شود و كاربرد هر كدام از اين روش‌ها مورد بررسي قرار مي‌گيرد. آشنايي با اين تكنولوژي كه استقبال از آن، از سوي شركت‌هاي نفتي روند رو به رشدي دارد، از ديگر مواردي است كه در اين مقاله به آن پرداخته مي‌شود. در روش DWC ، لوله‌هاي جداري بجاي لوله‌هاي حفاري بكار گرفته مي‌شوند و پس از حفاري هر مقطع، بدون وقفه قابل ملاحظه‌اي، پشت لوله‌هاي جداري سيمانكاري مي‌شود. در اين روش، لوله جداري همواره در نزديك‌ترين نقطه به مته قرار دارد و براي مقاطعي كه ديواره چاه پايداري مناسبي ندارد و يا احتمال هرزروي گل در آنها بالا مي باشد، بسيار مفيد است. حفاري با لوله‌هاي جداري با دو روش متفاوت انجام مي‌شود: [1,2,3,4,5] 1- روش DWC بدون بازيابي BHA 2- روش DWC با بازيابي BHA، كه روش اول براي حفاري چاه‌هاي عمودي و روش دوم براي حفاري چاه‌هاي انحرافي و افقي قابل استفاده مي‌باشد. ارائه دهندگان : منصور نصري بابائي( كارشناس ارشد مهندسي نفت - شركت پتروپارس) محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران تاریخ انتشار : بهمن 86 تعداد صفحه : 11 [Hidden Content]
-
چکیده : قراردادن لوله جداري در چاه و جدا كردن آن بوسيله سيمان از سازند بهره ده به عنوان قسمتي از عمليات حفاري مرسوم بوده است. پس از نصب و سيمان كردن لوله جداري، اين لوله وسيمان پشت آن براي دست يابي به سنگ مخزن بايدسوراخ شود. به طورمعمول يك ابزار مشبك كننده بوسيله سيم مخصوص در چاه رانده مي شود. زماني كه اين ابزار به محل مورد نظر رسيد، فشنگها و يا چاشنيهاي تعبيه شده در دستگاه شليك و يا منفجرشده و باعث ايجاد حفره مابين لوله جداري، سيمان و سازند مي شود. در اين روش ما شاهد كاهش شديد تراوايي در اطراف سوراخ حفرشده هستيم. تراوايي منطقه آسيب ديده تا 80% كمتر از سازند اصلي است.امروزه صنايع نفتي به دنبال تكنولوژي هاي جديد براي مشبك كاري هستند كه بتواند از اين كاهش تراوايي جلوگيري كند و همچنين سوراخهاي مؤثرتري بوجود آورد. اين مقاله به بررسي استفاده از پرتوهاي ليزر پرتوان براي مشبك كاري لوله جداري و دستيابي به سوراخهايي عميق تر، بدون كاهش تراوايي پرداخته است. ارائه دهندگان : حميدروشن)كارشناس حفاري ذخيره سازي گازطبيعي(.محبوبه حسيني)كارشناس مهندسي شيمي( محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران تاریخ انتشار : بهمن 86 تعداد صفحه : 7 [Hidden Content]
