جستجو در تالارهای گفتگو

گاهی اوقات کودکان رفتاری را انجام می دهند که باید تنبیه شوند ، اما تنبیه کلامی باید به چه صورتی باشد که تاثیر بدی در روحیه کودک به جا نگذارد؟ یك روانپزشك، روش مورد تایید در تنبیه را روش محروم كردن دانست و افزود: می‌توان كودك را از یك سری امتیازات مثل تماشای برنامه‌های تلویزیونی، رفتن به منزل دوستان یا خرید وسایل خوشحال كننده و... محروم كرد. دكتر قاسم دستجردی با بیان اینكه در هر خانه‌ یك سری اصول كلی حاكم است كه باید از افراط و تفریط از آنها پرهیز شود، اظهار كرد: در تربیت كودك بعضی از خانواده‌ها آزادی كامل و مطلق را به نفع كودك می‌دانند ولی برخی دیگر سیستم استبدادی و قوانین زیاد و خشك بر كودك تحمیل می‌كنند كه هر دو روش اشتباه است. وی ادامه داد: بهتر است در خانواده یك سری اصول كلی و خط قرمزهایی براساس هنجاری‌های آن خانواده وجود داشته باشد. همچنین والدین باید بر روی اصولی كه می‌خواهند فرزندشان تربیت شود توافق و ثبات داشته باشند و بین پدر و مادر دوساز ناهمگون زده نشود. وی با اشاره به اهمیت اصول مذكور در تربیت كودك افزود: همچنین والدین در موقعیت‌های مختلف ثبات داشته باشند. به عبارتی دیگر اگر والدین در یك موردی قانونی بگذارند، نباید بطور دائم برای آن استثناء قائل شوند. دستجردی روشهای تربیت كودك را به دو دسته تنبیه و تشویق تقسیم كرد و گفت: تنبیه از نظر لغوی به معنی بیدار كردن، آگاهی دادن و آنچه كه در ذهن مساوی با ضرب و شتم برخوردهای تند است، می‌باشد. وی هدف از تنبیه را اصلاح، آگاهی دادن و هدایت كردن عنوان و اضافه كرد: هیچ وقت تنبیه به معنای خشم خود را فروشاندن، تحقیر كردن و اذیت و آزار طرف مقابل نیست و هرجا والدین احساس می‌كنند خود را تخلیه كرده و خشم خود را فرو می‌نشانند، این عمل به معنای تنبیه نیست. وی با بیان اینكه تنبیه الزاما فیزیكی نیست، گفت: در تربیت كودك اغراق نیست اگر بگوییم تنبیه فیزیكی جایی ندارد و چنانچه بعضی از والدین بخواهند جایی برای تنبیه قائل شوند آن را به عنوان آخرین گام بكار ببرند. این روانپزشك گفت: تنبیه فیزیكی نباید باعث درد و آسیب به كودك شود و هدف از این تنبیه آن است كه پدر و مادر با این روش ناراحتی خود را از رفتار كودك نشان داده و توجه وی را به بدی و زشتی رفتارش جلب كنند كه نهایتا می‌تواند در حد یك پشت دستی زدن یا آرام پشت باسن كودك زدن باشد. وی تنبیه كلامی را شكل دیگری از بروز تنبیه دانست و تصریح كرد: زمانی كه كودك رفتاری برخلاف هنجارهای موجود در خانه انجام دهد، پدر و مادر در حد كلامی با گفتن “از آن رفتار شما ناراحت شدم“، “از برخورد شما عصبانی هستم” یا “كار شما كار خوبی نیست” و در كنار آن اخمی كنند، ترش رویی كنند یا موقتا ارتباط عاطفی صمیمانه را كمرنگ كنند و لازم است در زمان انجام كارهای گفته شده، رفتار كودك مورد سرزنش قرار گیرد نه شخصیت وی. وی با تاكید بر كمتر استفاده كردن از تنبیه فیزیكی توصیه كرد: حتی‌الامكان باید موارد این نوع تنبیه زیاد نباشد؛ چرا كه اگر رفتار كودك را دائما سرزنش كرده یا به وی تذكر دهیم، اثر تنبیه كمرنگ می‌شود. دستجری خطاب به والدین توصیه كرد: از سرزنش شخصیت كودك و نسبت دادن صفات زشت به وی پرهیز كنید، وی را توهین و مسخره نكنید، با كنایه و طعنه با كودك حرف نزنید. همچنین جلوی دیگران بیش از حد از او انتقاد نكنید. وی در خصوص نكات قابل اهمیت در مورد تنبیه فیزیك و كلامی گفت: تنبیه باید كاملا متناسب با رفتار كودك باشد؛ به طوری كه نباید برای رفتاری كه خیلی بد نیست تنبیه بدی در نظر بگیریم. همچنین علت تنبیه مشخص باشد و علت آن برای كودك توضیح داده شود. همچنین بین تنبیه و رفتار كودك فاصله زمانی زیادی نباشد. این روانپزشك آسیب جسمی، افزایش خشونت، پرخاشگری و لجاجت،‌ افت تحصیلی و تا حدودی بهره هوشی، احتمال مشكلات روانپزشكی مانند افسردگی، رفتارهای ضد اجتماعی و وابستگی به مواد را از عوارض تنبیه زیاد كودك عنوان كرد. وی همچنین افت اعتماد به نفس، ایجاد شخصیتهای منفعل و وابسته و عدم پرورش روحیه قاطعیت در كودك را از دیگر عوارض تنبیه فیزیكی یا كلامی زیاد دانست. وی گفت: ‌در بعضی از موارد، رفتار منفی كودك را بر روی خود نیاورید كه این روش در اوایل شروع آن رفتار كاربرد دارد. این روانپزشك در پایان یادآور شد: در برخی مواقع بهتر است از روش تشویق استفاده كرد كه می‌تواند به شكلهای كلامی، رفتاری و خریدن هدیه و جایزه اعمال شود. منبع:سیمرغ

می‌گویند متوسط طول قد فرزندان نسل امروز از نسل‌های قبلی کوتاه‌تر است. با پیشرفت علم و بالارفتن سطح دانش عمومی بسیاری از خانواده‌ها مایلند تمام تلاش خود را برای کمک به رشد موثر فرزندشان داشته باشند. به همین دلیل به دفتر دکتر محمدرضا وفا، رئیس انجمن تغذیه‌ ایران سری زدیم تا ببینیم واقعا قد و غذا به هم ربطي دارند؟ نقش تغذیه بر روند رشد و نمو کودک چيست؟ پیروی از اصول تغذیه‌ای صحیح بر روند رشد و نمو و سلامت قدی کودک تاثیر مستقیم دارد، یعنی می‌تواند موجب بلند قد‌تر شدن کودک و رسیدن به پتانسیل قدی ناشی از ژنتیک شود. بالطبع اگر کودک برنامه غذایی بی‌کیفیتی داشته باشد، به طول قدی لازم نمی‌رسد و از استانداردهای رشدی خود عقب می‌ماند. والدین باید توجه داشته باشند که اگرچه تغذیه سالم در بیان خصوصیات ژنتیک فرزندشان اثر دارد اما قد صفتی است که توسط ژن‌های به ارث رسیده از والدین و حتی تاثیر ویژگی‌های ژنتیک یک نسل قبل‌تر (یعنی پدر و مادربزرگ‌ها) بیان می‌شود. اگر مادر و پدر و خانواده‌های آنها قدي کوتاه یا متوسط داشته باشند، نباید از عامل تغذیه معجزه بخواهند. برخي والدین تصور مي‌کنند اگر به میزان کافی مواد پروتئینی و کلسیم‌دار به فرزندشان بدهند، قد فرزندشان ۲۰-۳۰ سانتی‌متر از خود آنها بلند‌تر می‌شود. از چه زمان بايد مراقب تغذیه كودك بود؟ از‌‌ دوران جنینی بايد مراقب تغذيه نوزاد بود. خانم باردار باید بداند شیوه‌ تغذیه‌ای او از‌‌ همان ابتدای دوران بارداری بر سلامت فرزندش اثر دارد. اگر خانمی در دوران باردرای از لحاظ برخی ریز مغذی‌ها دچار سو تغذیه باشد، ممکن است ناخواسته بر طول قد فرزندش اثر منفی بگذارد. یعنی این مسئله بر حداکثر پتانسیل رشد کودک بعد از تولد موثر است. صفر تا 2 سالگی هم محدوده سنی بسیار مهمی برای رشد کودک محسوب می‌شود زیرا بنا به منحنی‌های استاندارد رشد در بخش‌هایی از این محدوده شاهد افزایش سرعت رشد هستیم. در محدوده 4 تا ۶ سالگی هم در برهه‌های زمانی خاصي سرعت رشد در كودكان افزایش می‌یابد. بنابراین اگر کودک در این سه دوره بحرانی دچار سو تغذیه شود، رشد قدی او به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. قد مثل وزن بر نمی‌گردد کودکان در مواجهه با بیماری، مقداری وزن از دست می‌دهند که بعد از دوره نقاهت با پيروي از الگوی تغذیه‌ای سالم و صحیح می‌توانند این وزن از دست رفته را جبران کنند اما اگر به دنبال سوء تغذیه در هر یک از دوره‌های بحرانی رشد، میزان رشد کودک از حد لازم کمتر شود، این فرصت از دست رفته رشدی، دیگر به هیچ عنوان در دوره‌های بعدی زندگی قابل جبران و بازگشت نیست و برای همیشه از دست رفته است. برای رسیدن به حداکثر پتانسیل رشد به تمام مادران توصیه مي‌شود در دوره‌های آموزشی مراکز بهداشت که برای شیوه تغذیه سالم کودکان در نظر گرفته شده، شرکت کنند تا مبادا خسارت جبران‌ناپذیری به رشد و نمو فرزندشان وارد شود. اگر والدين شرایط لازم برای مراجعه به مشاوران تغذیه را دارند بهتر است چند وقت یک‌بار توصیه‌های تغذیه‌ای لازم را برای فرزندشان دریافت کنند. افزایش قد با مکمل شرکت‌های تولید کننده، تبلیغاتی، فروشندگان، بازاریاب‌ها و برخی متخصصان که در زمینه تجارت فعال‌تر از شاخه طب هستند، نباید از دانش ناقص مردم سو استفاده کنند و با چند جمله به ظاهر صحیح و منطقی خانواده‌ها را مجبور به پیروی از اهداف تجاری خود کنند. انواع مکمل‌های غذایی که برای کودکان جذاب هم هستند در بازار وجود دارند که برخی والدین حاضرند بودجه قابل توجهی را به آنها اختصاص دهند. برای تهیه این مکمل‌ها به نسخه پزشک نیازي نیست اما بهتر است خانواده‌ها بدانند تهیه این مواد برای تمام کودکان لازم نیست. یعنی در بسیاری از موارد کودک می‌تواند ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیازش را از طریق خوراکی‌های سالم و طبیعی دریافت کند، بدون این‌که کوچک‌ترین نیازی به مکمل شیمیایی داشته باشد. مکمل‌ها حاوی مقادیر مشخصی از مواد معدنی و ویتامین‌ها هستند که بدن در هر دوره سنی مشخص به مقدار معینی از این مواد نیاز دارد و اگر همین مواد مورد نیاز را بیش از حد نیاز خود دریافت کند ممکن است به جای اثر مورد انتظار اثرات معکوس و خطرناکی را متحمل شود. بنابراین وسواس افزایش قد فرزندتان را کنار بگذارید و به طور بی‌رویه دارو و مکمل‌های مختلف را به او نخورانید. گاهی کودک میزان رشدی مطابق استانداردهای محدوده‌ سنی خود ندارد. در اين زمان متخصص غدد تشخیص می‌دهد برخی مواد مغذی به صورت مکمل به مقدار مشخص و در دوره معین به رژیم غذایی کودک افزوده شوند. رژیم غذایی کودک باید چگونه باشد؟ در بیان نیازهای اساسی تغذیه کودکان علاوه بر تغذیه تکمیلی، تغذیه با شیر مادر تا ۲ سالگی بايد ادامه داشته باشد و از ۲ سالگی به بعد کودک باید روزانه هر یک از گروه‌های غذایی اصلی را با مقادير مشخص مصرف کند. حداقل ۲ واحد از گروه شیر و لبنیات 2 تا 5/2 واحد از گروه گوشت‌ها و پروتئین‌ها (هر واحد گوشت معادل ۳۰ گرم گوشت پخته، يك عدد تخم مرغ، ۸۰ تا ۱۰۰ گرم حبوبات پخته یا ۳۰ گرم پنیراست) 2 تا 5/2 واحد سبزی و صیفی‌ها 2 تا 5/2 واحد میوه 4 تا 5 واحد از گروه غلات (نان، برنج، ماکارونی یا سیب‌زمینی) در این محدوده سنی روغن و چربی‌ها در گروه مستقلی قرار نمي‌گيرند اما توصیه مي‌شود والدین مراقب باشند فرزندشان به خوردن غذاهای چرب عادت نکند. به جای استفاده از روغن‌های جامد و هيدروژنه بهتر است از روغن‌های مایع استفاده شود. روغن مایع را (روغن گیاهی از قبیل روغن سویا یا آفتابگردان و نه کره آب شده!) را بعد از این‌که برنج پخته و طبخ شد، تنها به میزان يك قاشق غذاخوری روی برنج بریزید، زیرا حرارت دیدن روغن بسیاری از مواد شیمیایی مفید آن مثل اسیدهای چرب ضروری را از بین می‌برد و روغن را تبدیل به ماده‌ای بی‌ارزش یا حتی خطرناک می‌کند. در مورد میوه و سبزی‌ها توصیه مي‌شود تنوع و نحوه سرو کردن اين گروه را رعایت کنید تا کودکان به خوردن مواد غذایی این گروه‌ بسیار مهم عادت و علاقه داشته باشند و به جای آنها به مصرف خوراکی‌های نشاسته‌ای، چرب یا شیرین و بی‌ارزش روی نیاورند. مصرف شیرینی، شکلات، چیپس، پفک، فست فود و نوشابه‌های گازدار را برای فرزندتان محدود کنید و خوراکی‌های شیرین سالم از قبیل میوه‌های شیرین را هم در فواصل زمانی نزدیک به وعده اصلی به فرزندتان ندهید. در عوض آنها را با مقادیر مشخص و محدود به عنوان دسر بعد از وعده غذایی اصلی به فرزندتان بدهيد. اگر کودک چنین خوراکی‌هایی را قبل از غذای اصلی مصرف کند، سیر می‌شود و دیگر نمی‌تواند غذاي اصلی را که برایش در نظر گرفته‌اید، بخورد و تناوب زمانی گرسنگی، اشتها و برنامه غذایی‌اش بر هم می‌ریزد. قد، صفتی که از چند عامل دستور می‌گیرد قد کلی هر انسانی به چند عامل مهم بستگی دارد که ژنتیک و جنس مهم‌ترین آنها هستند اما عواملی مانند تغذیه، میزان ورزش و تمرینات بدنی و وضعیت جسمانی هم بر طول قد کودک موثرند. ژنتیک ماده ژنتیک هر فردی از پدر و مادرش به او می‌رسد اما این‌که فرزند هر کدام از صفات را به چه میزان از کدام والد به ارث ببرد محاسبات و احتمالات پیچیده ژنتیک است که در این صفحات نمی‌گنجد. باید بدانیم این‌که ژن‌ها بخواهند به چه نحوی بیان شوند از مدت‌ها قبل از تولد تعیین شده و به طور کلی بیشتر بچه‌های سالم در ‌‌نهایت قدی در محدوده قدی والدین خودشان خواهند داشت. جنس در اکثر موارد بعد از اتمام دوره‌های رشدی جنس مونث کوتاه‌تر از جنس مذکر است اما در دوران قبل از بلوغ ممکن است دختر‌ها نسبت به پسرهای هم سن‌شان رشد سریع‌تری داشته باشند. البته در جامعه شاهدیم برخی خانم‌ها قد بسیار بلندتری از آقایان دارند. میزان فعالیت بدنی کودکان سالم به طور طبیعی برای فعالیت‌های بدنی انرژی کافی دارند. تمرین بدنی روزانه کمک می‌کند کودک انرژی خود را مصرف کند، عضلات قوی‌تری و وزن‌ متعادلی داشته باشد و همچنین استخوان‌ها و مفاصل او به نحو موثری به فعالیت و رشد خود ادامه دهند. نداشتن تحرک کافی هم ممکن است بر رشد کودک اثر منفی داشته باشد. وضعيت جسمانی برخی بیماری‌های نادرمی‌توانند بر پتانسیل رشدی کودک اثر منفی بگذارند، مثلا سندرم ترنر که یک بیماری ژنتیک است. تغذیه تغذیه مناسب و صحیح، کودک را از قدی که ژنتیک برای او تعیین کرده بلند‌تر نمی‌‌کند اما تغذیه غلط و غیر اصولی او را از رسیدن به قدی که می‌تواند داشته باشد، باز می‌دارد.

یك روانشناس گفت: كودكان تك‌فرزند، فقط به برقراری روابطی علاقه‌مند هستند كه به نفع آنان باشد و احساسات‌شان را جریحه‌دار نكند و ممكن است ناراحتیهای خود را برای دیگران بیان نكرده، فردی درون‌گرا شوند. "علی جعفری"، اظهار كرد: تعداد والدین تك‌فرزند روز به روز در حال افزایش است، اما نباید از یاد برد كه داشتن یك فرزند، عیب یا حسن خاصی نبوده، تك‌فرزندی نیز همچون چندفرزندی، مزایا و معایبی دارد. وی با اشاره به اینكه خانواده‌های تك‌فرزند بر مسائل خاصی تأكید دارند كه ممكن است در خانواده‌های چند فرزندی وجود نداشته باشد، تصریح كرد: تک‌فرزندها نمی‌توانند ناامیدیها و فشارهای روحی را تحمل كنند، چنانچه توهینی هرچند بی‌قصد و غرض به آنها شود، این توهین را رفتاری عمدی و به پشتوانه نیتی خاص تفسیر می‌كنند و هنگامی كه از مسئله‌ای رنجیده خاطر شوند این حالت را تا مدتهای طولانی در درون خود زنده نگاه می‌دارند. این روانشناس ادامه داد: كودك تك‌فرزند در خانواده‌ای رشد می‌كند كه افراد بالغ در آن حضور دارند و كودك دیگری نیست كه بتواند با او ارتباط برقرار كند ، هر دوی این عوامل، نقش مهمی در پرورش كودكان تك‌فرزند دارند. لذا این كودك به طور كامل مورد توجه و علاقه والدین بوده و این عامل سبب می‌شود كودك احساس كند شخص مهمی است. جعفری، مزایای كودكانی را كه در خانواده تك‌فرزند زندگی می‌كنند، احساس امنیت و اعتماد به‌نفس زیاد آنان برشمرد و گفت: كودكان تك‌فرزند پیش از زمان معمول سخن گفتن را آغاز كرده و روحیه اجتماعی نیرومندتری نسبت به دیگران دارند. وی به رفتار بزرگسالانه كودكان تك‌فرزند اشاره كرد و گفت: این كودكان از والدین خود تقلید كرده و مثل آنان رفتار می‌كنند، به‌گونه‌ای كه تحسین و تعجب دیگران را برمی‌انگیزند، همچنین كودكان خانواده‌های تك‌فرزند معمولاً بلوغ زودرس دارند و بلوغ اجتماعی این كودكان نیز ممكن است برای آنان مفید باشد. این روانشناس با بیان اینكه كودكان تك‌فرزند مسائل و دیدگا‌ههای خود را به‌راحتی بیان می‌كنند، اظهار كرد: این كودكان قادرند به والدین خود كمك كرده و زودتر از كودكان دیگر به فعالیت اقتصادی مشغول می‌شوند و از كار كردن خجالت نمی‌كشند و با آمادگی و تجربه زیاد به سن بلوغ پا می‌گذارند. جعفری به معایب تك‌فرزند بودن نیز اشاره كرد و گفت: یكی از معایب تك‌فرزند بودن، تأثیر آن بر مراحل رشد كودك است، این كودكان كسی را ندارند تا با او رقابت یا بازی و دعوا كنند ، آنها دوست و همدمی در منزل ندارند، بنابراین برخی از احساسات را تجربه نمی‌كنند و فرصتی برای كنترل و مدیریت آنها نخواهند داشت. وی با تأكید بر اینكه بلوغ روحی و روانی، پدیده‌ای كاملاً اكتسابی است، تصریح كرد: در بلوغ، مواردی همچون شناخت خود، میزان واقع‌بینی و انتخاب مؤثر به‌راحتی به‌دست نمی‌آید، بلكه به تجربه‌های سخت و طاقت‌فرسایی نیاز دارد و كودكی كه تك‌فرزند خانواده است كمتر با مشكلات مواجه می‌شود و در معرض تجربه كردن شكست، ناكامی و رانده شدن قرار نمی‌گیرد و شرایطی را كه لازمه بلوغ روحی و روانی است، تجربه نمی‌كند. این روانشناس خاطرنشان کرد: اگر والدین، مراقبت افراطی از تك فرزند خود به عمل آورند و او را به فردی ضعیف و كم‌تحمل تبدیل كنند، فرزندشان از دیگران نیز انتظار خواهد داشت با او چنین رفتاری داشته باشند كه این موضوع ناتوانی او را شدت خواهد بخشید، اگر والدین اجازه ندهند فرزندشان با احساسات سخت و ناراحت كننده رو به رو شود یا امكان آشكار كردن این نوع احساسات را برای او فراهم نكنند، تحمل وی را برابر این نوع احساسات ضعیف خواهند كرد. گردآوی : گروه سبک زندگی سیمرغ

غذاهای مادرانه عدس‌پلو یکی از بهترین غذاهایی است که می‌توانید برای کودک‌تان درست کنید. عدس سرشار از آهن و پروتئین است و برنج هم کالری خوبی دارد. می‌توانید توی آن کمی گوشت چرخ‌کرده هم بریزید تا پروتئین حیوانی هم داشته باشد. با این غذا ماست نخورید تا آهن عدس خوب جذب شود. به جایش کمی سالاد گوجه و خیار درست کنید و با آب‌لیمو همراهش بخورید تا ویتامین‌های بدن کودک هم کامل شود. اگر می‌خواهید یک وعده آب‌دوغ‌خیار دور هم بخورید، آن را برای کودک‌تان مقوی کنید. برای همه یا فقط در ظرف غذای کودک‌تان خامه بزنید، کمی شیر قاطی‌اش کنید، کشمش و گردوی آسیاب شده فراوان بریزید و نان سفید در آن خرد کنید. بازی‌های مادرانه بازی پیشنهادی من، برچسب‌بازی است. برچسب یا عکس‌برگردان را می‌توانید آماده از مغازه‌های لوازم‌التحریری بخرید. بعضی از مارک‌های خاص وسایل نقاشی برای کودکان (مثل کرایولا) برچسب‌های رنگی با رنگ‌ها و شکل‌های ساده برای بچه‌ها دارند که از عکس‌برگردان‌هایی که تصویر شخصیت‌های کارتونی هستند، خیلی بهترند. اگر هم حوصله داشته باشید، می‌توانید خودتان از کاغذهای رنگی مثلث و دایره و مربع و مستطیل دربیاورید و با یک چسب ماتیکی آنها را هرجا بچسبانید. (مواظب باشید کودک‌تان چسب را به لب‌هایش نمالد!) برچسب‌های معمولی روی هر سطحی که چسبانده شوند، کنده می‌شوند، اما کاغذهای رنگی را روی یک مقوای بزرگ سفید بچسبانید تا بعد برای پاک کردن چسب از دیوار و فرش دچار مشکل نشوید. به کودک‌تان یاد بدهید شکل‌ها را با هم ترکیب کند و شکل‌های جدید تولید کند. جوجه و گربه و خانه و آدم بسازید و با مداد برای‌شان چشم بگذارید. کاری به تصویر عکس‌برگردان‌ها نداشته باشید و فقط به عنوان یک شکل از آن استفاده کنید. سعی نکنید به او یاد بدهید چی را کنار چی بگذارد تا چه شکلی درست شود. این طوری مانع خلاقیتش می‌شوید. به جایش برای هر دو تا شکلی که کنار هم گذاشت و هر تصوری که داشت، تشویقش کنید. کلک‌های مادرانه کارشناسان کودکان خیلی راحت توصیه می‌کنند که برای کودک 2 ساله‌تان هر شب مسواک بزنید یا پیش از بیرون رفتن از خانه حتما صورت و دست‌هایش را با ضدآفتاب بپوشانید، اما هر مادری وقتی این توصیه‌ها را می‌خواند، توی دلش می‌گوید «شما خودت یه بار برای یه بچه 2 ساله مسواک زدی؟!» انجام دادن بعضی کارها برای بچه‌ها واقعا سخت است. بچه‌ها مثل اسب آبی نیستند که حاضر باشند دهان‌شان را چند ساعت باز نگه دارند تا گنجشک‌های کوچک (یعنی مامان!) توی دهان‌شان را تمیز کند. آنها حتی دوست ندارند کسی سرشان را شامپو بزند، برای‌شان کرم بمالد یا دماغ‌شان را پاک کند. برای اغلب مادرها و بچه‌ها چنین لحظاتی یا تبدیل به نبرد و تعقیب و گریزی هیجان‌انگیز می‌شود یا کلا از خیر آن می‌گذرند و اعصاب خودشان و بچه‌شان را به دندان خراب و صورت آفتاب‌سوخته ترجیح می‌دهند. حالا ما یک پیشنهاد خوب برای شما داریم تا بتوانید این اوقات را به خیر و خوشی از سر بگذرانید. بچه‌ها دوست ندارند شما روی صورت و توی دهان‌شان کاری انجام دهید، اما عاشق این هستند که خودشان برای‌تان کرم بمالند یا دندان‌های‌تان را مسواک بزنند. بهتر است اول یک ذره کرم روی صورت‌تان بگذارید و بعد در حالی که از او خواسته‌اید کرم را روی صورت‌تان بمالد، با بیشترین سرعت ممکن کرم را روی صورت او پخش کنید. برای مسواک هم، مسواک خودتان را دست او بدهید و مسواک او را خودتان بگیرید و قرار بگذارید که با هم بگویید آااااااا و دهان هم را مسواک کنید. مواظب چشم و چال‌تان باشید که کودک‌تان مسواکش نکند! Bartarinha.ir

اگر شما هم با خردسالانی تماس دارید که عموما بین کار یا صحبت بزرگ‌ترها می‌پرند حتما تصدیق می‌کنید که این رفتار آنها بسیار آزار دهنده است و گاهی باعث عصبانیت بیش از اندازه در بزرگ‌ترها می‌شود فرض کنید خانه کاملا آرام است. شما تمام کارهای مربوط به کودک خود را انجام داده‌اید. کودک شما تازه ناهار خورده، حمام کرده و بی هیچ مشکلی مشغول کار خودش است. به نظر می‌رسد این مناسب‌ترین زمان است که گوشی را بردارید و کمی تلفنی صحبت کنید. اما می‌بینید که وسط گفت و گو، کودک به پاهای شما آویزان شده ، پیراهن شما را می‌کشد و نمی‌گذارد حرف بزنید. در مورد این کوچولوها و وقفه‌هایی که ایجاد می‌کنند، چه باید کرد؟ این رفتار بچه‌هایی که عموما مانع انجام کارها می‌شوند یا صحبت بزرگ‌ترها را قطع می‌کنند، واقعا آزار دهنده است و اگر جلوی آن گرفته نشود، با رشد کودک رشد کرده و حادتر می‌شود، اما اگر به فکر چاره باشید راههایی است که بتوانید این عادت را درکودک از بین ببرید. چرا خردسالان حرف دیگران را قطع می‌کنند؟ واقعیت این است که وقتی کودک خردسال، حرف شما یا کارتان را قطع می‌کند هیچ قصد و نیت بدی ندارد بلکه راه بهتری غیر ازاین بلد نیست که به آن شیوه عمل کند. شما با خشم فریاد می‌زنید که " بارها بهش گفتم باید صبر کنه تا نوبتش بشه. چطور نمی‌فهمه؟" در نظر داشته باشید که او واقعا متوجه نیست. مانند بسیاری از مشکلات دیگر که در رفتار خردسالان وجود دارد مثل دروغگویی، قشقرق به پا کردن، قطع کردن کلام و بسیاری کارهای نظیر آن فقط و فقط به ناپختگی کودک مربوط می‌شود. دلایل مختلفی وجود دارد که کودکان به این نوع رفتار عادت می‌کنند 1- کودکان بین 3 تا 5 سال کم کم کشف می‌کنند چیزهایی در زندگی بزرگ‌ترها وجود دارد که در زندگی آنها نیست و بعضا کارهایی می‌کنند که آنها اطلاعاتی در مورد آن ندارند و همین بی اطلاعی زمینه مداخلات وی را فراهم می‌سازد. 2- گاهی اوقات کودک واقعا آنچه را که به او گفته‌اید فراموش می‌کند. حافظه کوتاه مدت در این سنین تازه در حال شکل گیری است. 3- کودکان این سن درک صحیحی از میزان اهمیت امور ندارند.و در نظر آنها کشیدن نقاشی یک گل یا مخفی کردن اسباب بازی‌اش توسط خواهر یا برادر بزرگترش آنقدر اهمیت دارد که به خاطر آن مثلا صحبت تلفنی شما را قطع کنند. 4- گاهی اوقات هم کودک خردسال برای گفتن موضوعی آنقدر هیجان دارد که نمی‌تواند صبر کند. چطور می‌توان مانع این عادت در کودکان شد؟ حال که علت این کار خردسالان را ‌دانستیم، قطعا ‌کمتر اذیت می‌شویم. راههایی وجود دارد که به خردسالان بفهمانیم که ما درک می‌کنیم چیزی که آنها می‌خواهند بگویند، برای ما هم خیلی مهم است اما کارهایی داریم که از اولویت برخوردارند. به وقفه‌ای که کودک ایجاد می‌کند اهمیت ندهید این بی توجهی در ابتدا دشوار است، چون ممکن است باعث شود کودک بیشتر فریاد بکشد و سرو صدا ایجاد کند. اما خیلی سریع یاد می‌گیرد اگر کار یا صحبت کسی را قطع کند، توجهی که در پی آن است، به وی نشان داده نمی‌شود. برای وقفه‌هایی که بچه‌ها ایجاد می‌کنند برنامه ریزی کنید برای مثال اگر صحبت تلفنی شما 10 دقیقه طول می‌کشد برای آن 15 دقیقه زمان در نظر بگیرید و زمان اضافه را به کودک خود اختصاص دهید تا هر کاری که مایل است اعم از بازی، کتابخوانی، ‌نقاشی و... را انجام دهد. سپس یک زمان سنج را تنظیم کنید و برای کودک شرح دهید در این فاصله زمانی، تا زمانی که زمان سنج اعلام می‌کند، نباید مزاحم شما بشود مگر این که کار خیلی ضروری پیش بیاید. برای کودک شرح دهید که چرا نمی‌خواهید کار یا صحبت‌تان قطع شود به او بگویید وقتی که او صحبت یا کار شما را قطع می‌کند، ‌در واقع مانع انجام کاری می‌شود که برای شما مهم است. و هرچه این تداخل‌ها بیشتر شود، انجام کار شما بیشتر طول می‌کشد، بنا بر این مدت زمان بیشتری از او دور هستید و به کارها یا حرف‌های او نمی‌توانید توجه کنید. اجازه ندهید کودک دایم تکرار کند وقتی کودک خردسال کار یا صحبت‌ شما را قطع کرد، بلافاصله صحبت وی را قطع کرده و بگویید که در حال حاضر نمی‌توانید به او کمکی کنید و باید صبر کند تا کار یا صحبت شما تمام شود. همینطور که کودکان رشد می‌کنند و مفهوم رعایت نوبت در انجام امور را بهتر درک می‌کنند، کمتر پیش می‌آید که برای کار یا صحبت شما مزاحمت ایجاد کنند. زمانی که متوجه شدید می‌توانید کارهایتان را بدون قطع کردن‌های کودکتان انجام دهید حتما باید او را تشویق کرده و بگویید که چقدر از اینکه توانستید کارتان را به خوبی انجام دهید سپاسگزار هستید. واپسین کلام این‌که کلید رفتار با کودکی که حرف یا کار دیگران را قطع می‌کند، ‌آرامش است. وقتی کودک بیاموزد که محور عالم نیست و شما هم درک کنید که او از سر عمد و برای ناراحت کردن شما این کار را نمی‌کند، مشکل به مرور و به خودی خود حل می‌شود.

احتیاج کودک به محبت از نظر علمی قابل انکار نیست و طفل از مورد محبت قرار گرفتن احساس خوشحالی و صمیمیت می کند و نیازهای روحی اش برآورده می شود. کودک و به طور کلی انسانها میل دارد از دیگران محبت ببیند و حتی در مواردی ممکن است برای جلب محبت دیگران به خود صدمه وارد آورند. هم چنین او نیاز دارد احساس کند که مورد توجه و علاقه والدین و مورد تأیید و حمایت آنهاست. کودک تشنه محبت و توجه پدر و مادرش است و به دنبال و جستجوی مرکز محبت است و از این راه می کوشد خود را تسکین بخشد. محروم کردن کودک از محبت والدین در دوره نوزادی تأثیر نامناسبی در رشد شخصیت بر جای می گذارد. کودک در سالهای اولیه زندگی رفتار والدین را بررسی می کند و از طریق کوشش و خطا فرا می گیرد که کدام رفتارش موجب جلب توجه والدین می شود. محبت نیاز اساسی و طبیعی کودک و هر انسان دیگر است و اساس رشد و سعادت او بدان بستگی دارد. محبت برای کودک یک نیاز مهم است از آن بابت که رشد جسمی و روانی او در سایه آن شکل می گیرد. طفلی که محبت نبیند هرگز رشد نخواهد کرد. محبت در رشد قوه تکلم بچه ها و جنبه اجتماعی حیات آنان تأثیر فراوانی دارد. در بعضی موارد دیده شده بچه هایی که نسبت به والدین خود محبت دارند در زندگی شخصی بیشتر به اصول پای بند هستند. محبت به بچه ها باید بصورت احترام به آنها و رعایت استقلال و آزادی ایشان ابراز گردد. به گفته روان شناسان احتیاج به محبت امری دائمی است. در دوره بلوغ نیز بچه ها نیاز به محبت دارند. بچه هایی که از محبت والدین یا بزرگسالان محروم هستند اغلب حالت طغیان، بی اعتنایی و خصومت نسبت به دیگران در آنها ظاهر می گردد. کودک باید محبت را درک و لمس کند. بنابراین محبتهای قلبی پدر و مادر کافی نیست. وقتی که محبت قلبی در قالب رفتار محبت آمیز مثل تشکر، بوسیدن، نوازش، اهدای جایزه و امثال آن بروز و ظهور کند برای کودک مفید است. درک محبت از طرف کودکان در سنین مختلف متفاوت است. در هفت سال اول زندگی، محبت بیشتر تکیه بر لذات حسی دارد و در دوره های بعدی حفظ شخصیت از نظر نوجوانان و جوانان مهم است. بنابراین در هفت سال اول باید بصورت بوسیدن، نوازش کردن، اهدای خوراکیهای خوشمزه واسباب بازیهای جالب ابراز گردد، ولی در نوجوانی محبت به صورت تشکر، تعظیم و تکریم شخصیت، حسن لباس، پذیرفته شدن از طرف دیگران و امثال آن موجبات رضایت آنان را فراهم می کند. با این که سخن درباره محبت بسیار است در عین حال محبت نباید مانعی برای امر و نهی باشد یعنی والدین و سایر پرورشکاران به خاطر رعایت اصل محبت مجاز نیستند که از امر و نهی به موقع کودک خودداری کنند. محبت اگر جنبه افراطی پیدا کند موجبات پرتوقعی، متکی شدن، زبونی و... کودک را فراهم کند. بنابراین از افراط در محبت باید پرهیز کرد. ازطرفی عدم ارضای این نیاز موجب انحراف کودک از مسیر عادی زندگی است. ● محبتی که به کودک ابراز می شود نوع محبتی که به کودک اعمال می شود باید دارای خصایصی باشد: ▪ محبت به کودک خواه از سوی والدین و خواه از طرف معلم یا دیگران باید راستین باشد. ▪ محبت باید به گونه ای باشد که او مزه آن را بچشد و این به هنگامی امکان پذیر است که ما عملاً محبت خود را به او نشان دهیم. بدین سان فقط دوست داشتن فرزند در دل و علاقمندی قلبی به او کافی نیست. ▪ محبت به کودک نباید بستگی به موقعیت او داشته باشد. به عبارت دیگر نباید به طفل ابراز محبت کرد از آن بابت که او زیباست، چشم و موی قشنگی دارد، رشدش خوب است و یا در منزل کارهایی انجام می دهد، و... محبتی که جان و تن انسان را شکوفا می کند، محبتی است معتدل و راستین و به دور از تکلف و تصنع و متناسب با سن و سال و وضع و حال کودک. چنین محبتی نباید به تبعیض آلوده شود، زیرا تبعیض در محبت میان فرزندان مانند آن است که نسبت به برخی فرزندان افراط و نسبت به برخی تفریط در محبت شده باشد. ● راههایی برای ابراز محبت برای مهرورزی نسبت به کودکان راههای بسیاری وجود دارد: ▪ به کودک سلام کنید، در میان جمع او را به بازی بگیرید، او را ببوسید، درباره خواسته هایش توجه نشان دهید، سخنان و شکایاتش را بشنوید، اگر داستانی نقل می کند گوش دهید، آنجا که او می خندد شما هم بخندید، به او نشان دهید که از تأثر او متأثر می شوید با او آنچنان رفتار کنید که احساس ستم نکند و خود را مظلوم نپندارد، گمان نکند که مقررات فقط درباره او اجرا می شود، فکر نکند که والدین آزادند و او در بند است و... ▪ گاهی مهرورزی بصورت رسیدن به او و به شکم اوست، زمانی خرید اسباب بازی و وسایلی که مورد علاقه اوست، گاهی دادن پول، خرج کردن در راه او، بیدارماندن در بالای سرش به هنگام بیماری اوست و... ارضای مهرطلبی کودک ضروری است ولی اگر با مراعاتهایی انجام نشود زیانهایی به همراه خواهد داشت. در زیر به اهم آنها اشاره می کنیم. ▪ طفل به همان میزان که محبت می بیند باید وادار شود که محبت را ابراز کند. ▪ اگر خواهان محبت والدین است باید نسبت به خواهر یا برادر کوچکتر علاقه نشان دهد. این امر را والدین با زبان کودکانه می توانند به او تفهیم کنند و رعایت آن را خواستار شوند. ▪ مهرورزی ها عملی باشد و کمتر زبانی، و به همین طریق در جنبه مهرخواهی از کودک باید زمینه ملاطفت را ایجاد کنیم. کمتر بگوییم مهربان باش و بیشتر زمینه مهربان بودن او را فراهم سازیم. ▪ ابراز محبت والدین نسبت به کودکان در حضورشان باید یکسان باشد. زیرا گاهی محبت بیشتر از حد والدین درباره یک طفل باعث رنجش دیگر کودکان خانواده می گردد. ▪ مهرورزی والدین به کودکی در خانواده به گونه ای نباشد که او را جیره خوار کودک بزرگتر سازد. چه بسیار والدینی که برای طفل کوچک خود هرگز اسباب بازی نو و تازه نمی خرند. ▪ بلکه او را وادار می سازند که با اسباب بازی کهنه و قراضه فرزند بزرگتر بازی کند و این موجب تأثر و کدورتهایی برای طفل خواهد بود. و وضع به همین گونه است در زمینه لباس کودک خردسال. ▪ هیچیک از پدر یا مادر نکوشد که محبت و مهر کودک را انحصاری خود کنند و طفل را به سوی خود جلب کنند. این امر برای کودک بسیار خطرناک است بخصوص که اگر خطری متوجه فرد مورد علاقه انحصاری او گردد، میزان مهر و محبت کودک و دلبستگی او به پدر و مادر باید بمیزان مساوی و با توزیع متعادل باشد. ▪ مهرورزی والدین نباید مانعی برای مصونیت کودک از امرها و نهی ها شود. آنجا که جای مهر است باید مهربان بود و آنجا که جای امر و نهی است باید همان را انجام داد.

كمربند و اين همه دردسر! كساني كه استخوان‌بندي ظريف دارند، بهتر است از كمربندهايي با سگك ظريف استفاده كنند. اگر لاغر هستيد، كمربند‌هاي باريك استفاده نكنيد چون زيادي لاغر نشان‌تان مي‌دهند اگر همه لباس‌تان يكرنگ است، كمربند‌تان را هم از همان رنگ انتخاب كنيد و اگر بالاتنه‌تان بزرگ است، اصلا سراغ كمربند‌هاي زيادي پهن نرويد. ظاهر خانم‌هايي با اضافه وزن خانم‌هايي كه اضافه وزن دارند بدانند، كفش‌هاي بنددار در قوزك پا، ژاكت‌هاي بزرگ و شل‌وول، شلوار‌هاي خمره‌‌اي، لباسي با بالاتنه شلوغ و كيف‌هاي كوچك، آن‌ها را از آنچه هستند، چاق‌تر نشان مي‌دهد، شما مي‌توانيد در انتخاب لباس‌هاي‌تان سراغ پارچه‌هاي ظريف و نرم برويد. چون پارچه‌هاي شق و رق، ‌روي اندام شما خطوطي غيرطبيعي ايجاد مي‌كند كه در اصل شما را پروزن‌تر نشان مي‌دهد. سراغ لباس‌هاي خيلي چسبان هم نرويد. همانطور كه بهتر است سراغ لباس‌هاي خيلي گشاد نرويد. مايوي شناي كوچولو اگر به‌دنبال مايوي شنا براي فرزندتان هستيد، نبايد فراموش كنيد كه بهترين انتخاب براي شما، سر زدن به نمايندگي‌هاي معتبر است، مايو، چسبان است و مستقيما با پوست لطيف فرزندتان سروكار دارد. پس جنس مرغوب، مهم‌ترين نكته‌اي است كه بايد در اين مورد بدانيد. سطل روي سر! اگر اهل كلاه‌ سر گذاشتن هستيد، در تابستان به فكر يك كلاه كاملا تابستاني باشيد. طبيعي است كه در شهرهاي غيرساحلي، كلاه حصيري گذاشتن بيشتر جنبه شوخي دارد. پس مي‌توانيد يك كلاه لگني را جايگزين آنها كنيد. اين كلاه‌ها به كلاه سطلي هم معروفند. همان‌هايي كه لبه‌هايي با چين درشت دارند و دور تا دورشان روي سر مي‌نشيند و بالاي كلاه مثل يك لگن، كل‌ سر را مي‌پوشاند. كجا چه زيورآلاتي؟ هميشه خاطرتان باشد كه گوشواره‌ و گردنبندتان را با توجه به مكاني كه مقصد شماست، انتخاب كنيد. مثلا در محيط‌هاي كاري و اداري، گوشواره‌هاي بزرگ و پرسر و صدا را در زير مقنعه نيندازيد يا مثلا در مجلس ختم يك گردنبند ظريف و ساده و بدون زرق و برق به گردن بيندازيد در ضمن درست نيست كه خانم‌هاي 30‌سال به بالا از زيورآلات بدل كه مناسب دختران نوجوان است، استفاده كنند. سايزكت و شلوارها آقايان شيك پوش توجه داشته باشند كه نبايد سايز كت و شلوار‌شان زياد بزرگ باشد. سرشانه‌هاي كت بايد جذب شانه‌هاي شما باشد نه بزرگ‌تر از شانه‌هاي‌تان. قد آستين‌ كت‌تان هم بايد تا مچ باشد، به‌طوري كه وقتي دست‌تان را تا مي‌كنيد، آستين‌ پيراهن‌تان به اندازه 3 تا 4 سانتي‌متر از زير آستين كت بيرون بزند. در ضمن اين روزها ديگر پوشيدن شلوار خيلي گشاد و خيلي تنگ در كت و شلوار، رواج ندارد. پس به‌دنبال كت و شلواري باشيد كه شلوارش راسته باشد و آنقدر هم بلند نباشد كه تا زير پاشنه كفش‌تان بيايد. تن‌خور شلوار يعني چه؟ موقع انتخاب شلوار جين دقت كنيد كه ممكن است اين شلوارها بعد ازشسته‌شدن، كمي آب بروند پس بهتر است، كمي قد آن‌ها را بلندتر انتخاب‌ كنيد. موقع خريد، وضعيت تن خور شلوار را در نظر بگيريد. بهترين روش براي تشخيص تن‌خور شلوار جين اين است كه آن را به‌طور آزمايشي تن كنيد كمي با آن در فروشگاه راه برويد و حجم جيب‌ها و راحتي‌اش را موقع نشستن بررسي كنيد. 4 نكته تكميلي اگر زيادي ولخرجيد... بعضي وقت‌ها عصباني هستيد، بعضي وقت‌ها دل‌تان گرفته، بعضي وقت‌ها هيجان‌زده‌ايد و... در همه اين مواقع براي اين‌كه حال‌تان خوب شود، خريد مي‌كنيد. آن هم، لباس، كفش، روسري، عينك و... قبل از خريد كردن، احساسات‌تان را بشناسيد و عجولانه تصميم نگيريد و موقع خريد رفتن همه پول‌هاي‌تان را همراه نبريد. حتي كارت بانك‌تان را در خانه بگذاريد تا نتوانيد از عابربانك‌ها پول بگيريد. در ضمن با كساني كه ميل زيادي به خريد كردن دارند، زياد رفت‌وآمد نكنيد به‌خصوص در پاساژ‌ها و مراكز خريد. مادر خوش‌لباس كيست؟ مامان‌هاي آينده بدانيد كه لباس‌هاي دوران بارداري بايد با رشد شكم، قابل تطبيق باشد. اگر‌نه، هر ماه مجبوريد 3-2 دست لباس تهيه كنيد. در دوران بارداري لباسي انتخاب كنيد كه پارچه‌اش بين 4 تا 10 درصد نايلون يا الياف كششي داشته باشد. از طرف ديگر اجناس طبيعي بهتر از اجناس مصنوعي هستند. پس پارچه‌هاي نخي كشباف و استرچ يكي از بهترين انتخاب‌هاي‌تان است. در ضمن اگر مي‌خواهيد در دوران بارداري شلوار پا كنيد، حتما سراغ نمونه‌هايي برويد كه يك تكه كامل بالاي آن كشي است و به شلوار بارداري معروف است. چين و چروك‌ خداحافظ خانم‌هاي 50 سال به بالا بدانند كه بايد لباس‌‌هايي با رنگ‌هاي سنگين‌تر بپوشند. زيورآلات زياد و بيش‌از‌اندازه به‌خودتان آويزان نكنيد. در آرايش‌، زياده‌روي نكنيد. لباس‌هاي‌ زيادي گشاد و پيراهن‌هاي يقه هفت نپوشيد تا چين و چروك‌ روي گردن‌تان ديده نشود. فقط براي تو اگر مي‌خواهيد ببينيد پيراهن مورد نظرتان كاملا سايزتان هست يا نه، مي‌توانيد با يك آزمايش كوچك، به جواب برسيد. دكمه بالاي پيراهن را ببنديد، اگر 2 يا 3 انگشت‌تان بين يقه و گردن‌تان جا گرفت اندازه يقه درست است. حالا دست‌تان را خم كنيد. آستين‌ پيراهن نبايد از سر مچ شما حركت كند و بالا بيايد. در قسمت كمر و شكم هم نبايد پيراهن كشيده شود. دست‌هاي‌تان را هم بالا ببريد. اگر پيراهن از شلوارتان بيرون نيامد، يعني اين پيراهن را دوخته‌اند براي شما!

همیشه کارهای ساده‌ای در منزل وجود دارند که بتوان انجام آنها را به کودکان محول کرد. با این کار شما پیام بسیار مهمی به فرزند خود می‌دهید، به او می‌گویید که عضوی مفید از خانواده است و در کارها مشارکت دارد. به همین دلیل واگذاری انجام این کارها به کودکان بهترین شیوه برای واگذاری مسئولیت به آنان است. چرا واگذاری کارها به کودکان اهمیت دارد؟ واگذاری انجام کار به کودکان فواید بسیاری دارد که هم این فواید متوجه کل خانواده است و هم برای رشد شخصیت خود کودک موثر است. وقتی کودکان انجام کارهای ساده را به عهده می‌گیرند، این احساس را دارند که در انجام کاری مفید برای خانواده مشارکت می‌کنند. وقتی کودک خردسال شما میز غذا را می‌چیند و اعضای خانواده برای صرف غذا دور میز می‌نشینند، او احساس می‌کند که برای این وعده غذا کار مهمی انجام داده است. یا وقتی که کودک شما جوراب‌ها را مرتب کند و مثلا پدر یکی از همان جوراب‌ها را می‌پوشد کودک درمی‌یابد که کمک وی مهم و موثر بوده است. کودک با انجام کارهای ساده منزل می‌آموزد که مسئولیت بپذیرد و به کارهایی که انجام می‌دهد افتخار‌کند،‌ ضمن اینکه به مرور زمان این مسئله برای وی یک امر عادی و معمول می‌شود و بدون این که نیازی به تذکر باشد یا وحشتی از انجام آنها داشته باشد، کارهایی را که از عهده انجام آنها برآید انجام می‌دهد. اما باید دقت داشته باشیم با افزایش دامنه کارهایی که انجام می‌دهند نیاز آنها به تشویق را فراموش نکنیم . چگونه این واگذاری وظایف باید انجام شود؟ باید با کارهای کوچک و ساده شروع کنیم. طبیعی است که اگر مثلا کودک با یک اتاق کاملا به هم ریخته و شلوغ مواجه شود، دست پاچه شده و نتواند از عهده مرتب کردن آن برآید. اغلب در این مواقع کودک نمی‌داند از کجا باید شروع کند و در نتیجه تسلیم شده و از انجام آن منصرف می‌شود. حتی ممکن است عصبانی شود و شروع به غرو لند کند. شما به جای اینکه به او بگویید" این اتاق را تمیز کن" به او مسیرها و کارهای معینی را واگذار کنید. مثلا بگویید " لطفا ماشیناتو جمع کن" و وقتی یک کار تمام شد سراغ کار بعدی بروید. "مثلا حالا نوبت جمع کردن مداد رنگی‌هاست". به این ترتیب کارها یکی پس از دیگری به پایان می‌رسند. به خاطر داشته باشید که کلید کار "سادگی کار" است. کودکان خردسال عادت دارند به محدوده کوچکی توجه کنند بنا بر این شما باید انجام کارهایی را به او بسپارید که در یک محدوده کوچک باشد تا وی را خسته نکنید. اگر کاری را که بالاتر از توانایی کودک است به او بسپارید، ممکن است او احساس ناامیدی و بیهودگی کند. اما اگر کارها طوری باشند که کودک از عهده انجام آنها به خوبی بر آید، این احتمال وجود دارد که کودک تشویق شده و بخواهد کارهای بیشتری انجام بدهد. یا اگر کاری که به کودک واگذار می‌کنید، مثل تمیز کردن خانه بزرگ است، حتما به او کمک کنید. صرف نظر از تمام مواردی که گفته شد، کودک شما تمایل دارد که با شما باشد. ضمنا بچه‌ها دوست دارند با یک نفر دیگر کار کنند تا کارها زودتر تمام شود. همینطور که مشغول انجام کارها هستید در باره آنها با کودک صحبت کنید مثلا در حال غذا دادن به حیوانات بگویید" ما به حیوانات غذا می‌دهیم تا بزرگ و قوی بشوند". این یک سفر است که مقصد در آن بی اهمیت است با وجود این که کودکان خردسال از عهده انجام خیلی کارها بر می‌آیند اما به خاطر داشته باشید که در این مراحل ، مهم تلاشی است که کودک برای انجام کار می‌کند نه نتیجه کار. هدف شما این نیست که از او یک خانه دار کوچک بسازید بلکه کم کم فهماندن عادت‌های خوب و درست به کودک است. کودک کم کم که بزرگ می‌شود خود به اهمیت سعی و جدیت در انجام کارها پی می‌برد. گرچه ممکن است دشوار باشد اما کارهای کودک را تصحیح نکنید مثلا اگر او تختخوابش را درست کرد و کج و ناصاف بود هرگز آن را صاف و مرتب نکنید که اگر این کار را بکنید به او پیام می‌دهید که تلاشش به اندازه کافی خوب نبوده است. در عوض تلاش او را ستایش کنید. با گذشت زمان و همینطور که بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و در کارهایش تکرار و تمرین پیدا می‌کند،‌ تکنیک‌هایش را بهبود بخشیده و از عهده انجام کارها بهتر برمی‌آید. کارهایی را که به خوبی انجام می‌دهند تشویق کنید یک روش خوب برای اینکه کودک شما بتواند کارهای روزانه‌اش را خودش پیگیری کند و نیاز به تکرار هر روزه و یادآوری آنها نباشد، ایجاد یک جدول است که وظایف وی را نشان دهد. اگر کودک شما خیلی کوچک است می‌توانید در این چارت به جای کلمات، از تصاویر استفاده کنید. مثلا اگر آبیاری باغچه را می‌خواهید به وی محول کنید از تصویر یک آب پاش یا شیلنگ استفاده کنید. بعد از انجام هر کار، به شیوه ای او را تشویق کنید. مثلا برچسب‌هایی روی جدول نمودار بچسبانید یا اینکه ظرفی بگذارید و برای انجام هر کار صحیح یک لوبیا داخل آن بیندازید تا مثلا به یک تعدادی که رسید برای او هدیه‌ای بخرید. اگر کودکان آنقدر بزرگ هستند که مفهوم پول را بدانند می‌توانید با افزایش میزان پول توجیبی، تشویق و توجه خود را نشان دهید. مهم نیست که به چه روشی قدر دانی خود را نسبت به عملکرد مثبت او نشان می‌دهید. گاهی وقت‌ها حتی در آغوش کشیدن کودک و بوسیدن وی نیز می‌تواند روشی برای نشان دادن قدرشناسی شما باشد.