گياهان داروئي با بو ، مزه ، رنگ و تركيب ساختاري ويژه ، بسيار متنوع هستند و پرورش آنها يك كار فرح بخش است . ساكنان آپارتمانها نيز مي توانند اين گياهان را در گلدان پرورش دهند و خود را در طبيعت احساس نمايند و ارتباط دائم خود را با طبيعت حفظ كنند .گياهان داروئي معمولا " خودرو ، با دوام ،مقاوم و در عين حال به سادگي قابل پرورش هستند . گونه هاي يكساله گياهان داروئي كه در مقابل عوامل جوي مقاوم هستند ، در مقايسه با سبزيهاي خوراكي به دقت و مراقبت كمتري نياز دارند . بيشتر گياهان داروئي در هر نوع خاك وشرايط و وضعيتهاي مختلف رشد و نمو مي كنند ، اما نتايج رضايت بخش وقتي بدست مي آيد كه محل رويش گياه مطابق با شرايط بومي فراهم شود . محل فيزيكي گياه ،بايد به طور دقيق مورد توجه قرار گيرد . بعضي از گياهان داروئي مانند سنبل ختايي و نعناع ، سايه را ترجيح مي دهند ، در حاليكه انواع مديترانه اي مثل مريم گلي ، آويشن ، اكليل كوهي و اسطوخدوس ،نه تنها به آفتاب نياز دارند ، بلكه سر پناه و حفاظ نيز لازمه رشد آنهاست . مثلا " اكليل كوهي و اسطوخدوس به سرما و باد حساس هستند ، بنابراين بايد محلي با حفاظ انتخاب شود تا گياه از سوز و سرماي زمستان سخت در امان باشد .بيشتر گياهان داروئي خود را با محيط وفق مي دهند و در خاكي كه به خوبي زهكشي شده باشد ،رشد مي كنند . نعناع و اسپيره كوهي در خاك مرطوب خوب رشد مي كنند ، در حالي كه براي گياهان بومي تپه هاي آفتابي مديترانه اي ، خاك خشك . شني ايده آل است . معمولا " گياهاني كه برگهاي كوچك دارند ، محل آفتابي و خاك خشك را ترجيح مي دهند ، در حاليكه گياهاني كه برگهاي بزرگ دارند به سايه و رطوبت بيشتر نياز دارند . البته اگر هم نتوان شرايط ايده آل را فراهم نمود ، باز هم با انجام مراقبتهاي لازم ، مي توان گياهان دارويي را بخوبي پرورش داد . ريحان ،جعفري ، نعناع ، مرزنجوش ، شويد ، اورگانو ،و مريم گلي و گياهان خوش طعم و عطر زمستاني را مي توان هم در باغچه منزل و هم در گلدان آپارتمان پرورش داد . در آپارتمان بايد به طور مرتب جاي گياه را براي استفاده بهتر از نور آفتاب تغيير داد و آنهايي را كه به آفتاب بيشتري نياز دارند در هواي گرم و بيرون از پنجره قرار داد.