جستجو در تالارهای گفتگو

قايموشك بازي خداوند بسيار شنيده ام كه انسان موجوديست اجتماعي اما به راستي معناي آن چيست بالاخص كه ايمان دارم معناي آن هر دم تغيير مي يابد پس آيا تلاش براي يافتن معنايي براي آن از نقصي نسبي و تاريخي و پس محكوميت تعريف به فنا درگذر زمان خبر نمي دهد؟!! تعريف و هر تعريفي محكوم به فناست و دليل آنرا دوست ندارم و نمي خواهم كه مستدل عنوان كنم كه زيبايي را ترجيح داده ومي گويم چون به دست انسان مي افتد ، با اين حال بن بستي وجود دارد كه البته به نحويست كه ديگر انسان را براي نابودي تعريف وحشي نمي كند و آن فرايند است اگر به انسان بگوييم تعريف تعريف چنين است او را با فرآيند موضوع روبرو ساخته ايم و ... البته آرامشي كه به دست مي آورد ناشي از شرايطي نيز هست كه تعريف موضوعيت مند را خفه ساخته و تنها درك فرآيند براي آن راهگشاست خوب حالا من هم آرام گرفتم! تا تعريفي فرايندي از اجتماعيت انسان ارائه دهم : ابتدا از مثالي ساده شروع مي كنم اجتماعيت گوسفندان اينگونه رخ مي دهد كه مثلا صداي بع بع كردن كه محصوليست شخصي براي عموم گوسفندان قابل فهم است از طرفي آنچه اجتماع گوسفندان به گوسفندي مي دهد نيز امريست خصوصي و گوسفندي و به فراخور گوسفند بودن حالا از موجوديت مادي گوسفند گرفته تا حركت جمعي به سمت دشتي پر آب و علف، براي انسان وضع بر همين منوال است با اين تفاوت كه بعوض وجود شرايطي طبيعي مثل دشت و آب و علف و ... آنچه رد و بدل مي شود و اجتماعيت و خصوصيت را به هم مرتبط مي سازد موضوعيست كه توسط انسان توليد شده و به وجود مي آيد اما نبايد تصور كرد به سبب نو بودن و شدن موضوع پس اين توليد است كه زاينده ي اجتماعيت و خصوصيت بشر است هرگز چنين نيست آهاي كارل ماركس عزير با توام ! حتي اگر چنين باشد پس خفه خون!!!!!!! ، بايد وبايد و بايد و پس بلكه اين روابط اجتماعي و فرديست كه مقدم مي باشد بوده هست مي ماند تا بميرد، فرآيند توليد خود يك موضوع است كه وقتي اجتماع آنرا به فرد مي دهد بدل به ماديت و آنچه كه فرد به اجتماع مي دهد بدل به ذهنيت مي شود ، در اينجا پيوند كاملي بين ماترياليسم و ايده آليسم متصور مي شود نه اينكه تا اكنون جنگي بيخود داشته اند اكنون راه نفسم براي بسط مفهوم زميني الهي بودن انسان و اساسا هر انچه كه براي انسان مطرح مي شود حتي رفتن به يك پيك نيك باتفاق خانواده بر روي يك سياه چاله باز شده است./