جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'فلورن'.
2 نتیجه پیدا شد
-
تاریخچه ی تولید الیاف کربن: سابقه ی استفاده از الیاف کربن به اینکه اولین بار توماس ادیسون این الیاف را در لامپ های روشنایی مورد استفاده قرار داد بر می گردد. در آن زمان این الیاف را از کربونیزه کردن نوعی نی به نام Bamboo و رایون تولید می کردند . ادیسون در سال 1888 این حالت را به عنوان کربن ادیسون به ثبت رسانید و از آن به عنوان تار درون لامپ برق استفاده کرد . بهترین نوع الیاف کربنی از چوب بامبوی کربنی تولید شده ، و لامپ های ساخته شده از آن ، طول عمری چندین صد ساعته داشت . ( امروزه عمر تقریبی لامپ ها در حدود 1000 ساعت می باشد ) . سه سال بعد ، یعنی در سال 1883 ، Swan برای نخستین بار فیلامنت مصنوعی و سبک کربن را با عبور دادن محلول نیترات سـلولز که از روزنه های ریزی بیـرون می آمد ( رشته ساز امروزی ) در استیـک اسـید و در حمام انعـقاد محتوی الکل بدست آورد . تاریخ الیاف مصنوعی با آزمایشات Swan آغاز می شود . دو مرد ، ادیسون و سوان ، توانستند لامپی بسازند که عملاً از الکتریسیته نور تولید شود . این هر دوی آنان زمانی توانستند به این مهم دست یابند که به مهمترین ماده ی آن روز یعنی تار کربنی دسترسی پیدا کرده بودند. بدان علت که کاربرد الیاف کربن در لامپ های الکتریکی به سبب مزیت فیلامنت های تنگستن شناخته نشد ، قریب به 80 سال از تولید این الیاف مصنوعی – الیاف کربن – گذشت تاکاربرد صنعتی بیابد. در واقع ، استفاده از کربن تا سال 1907 ، زمانی که تارهای تنگستن عرضه شد ، ادامه یافت و وقتی کارایی این تار در تبدیل الکتریسیته به نور به ا ثبات رسید ، به تدریج جای تار کربنی را گرفت و تا به امروز نیز همچنان ادامه یافت . بدون توجه به رشته های طلا و نقره ، تارهای کربن نخستین تارهای ساخت دست بشر بوده که کاربردی واقعی پیدا نموده و امروزه ، یعنی یک صد سال بعد نیز با تعدیلاتی چند به عنوان جدیدترین انواع لیفهای مصنوعی در اختیار انسان قرار گرفته و همچنان دررابطه بابهبود وضعیت آن ، به پیش می رود .
- 16 پاسخ
-
- 2
-
- فلورن
- فیبر شیشه
-
(و 22 مورد دیگر)
برچسب زده شده با :
- فلورن
- فیبر شیشه
- نانو لوله های کربن
- کامپوزیت های پیشرفته
- کاربردهای الیاف کربن
- کاربردهای جدید الیاف کربن
- کربن
- گرافن
- گرافیت
- پلی آکریلونیتریل
- پیش آغشته های الیاف کربن
- پیش بینی تقاضای جهانی الیاف کربن در تولید خودرو
- ،الیاف کربن،وسایل نقلیه سبک
- الماس
- الیاف كربن در كاربردهای دریایی نفت و گاز
- الیاف کربن
- الیاف کربن در خودرو
- الیاف پیش آغشته
- تاریخچه ی تولید الیاف کربن
- حالت های مختلف کربن
- دستگاه کامپیوتریتر سی اف
- روکش الیاف کربن
- شرکت هکسل
- عوامل مؤثر بر افزایش تولید الیاف کربن
-
کاربردهای مکانیکی نانولولههای کربنی با توجه به گسترش روز افزون فناوری نانو و ایجاد تحولات بزرگ در صنایع مختلف توسط این فناوری لازم است که هر کسی بسته به تخصص خود اطلاعی هر چند کلی از کاربردها و قابلیتهای فناوری نانو داشته باشد. در این مقاله ابتدا توضیحی کلی راجع به فناوری نانو داده شده است و با توجه به اهمیت و نقش گسترده نانولولهکربنی در فناوری نانو این ماده معرفی و خواص آن ذکر شدهاست، در ادامه به توضیح برخی از کاربردهای نانولولهها در صنایع مرتبط با مهندسی مکانیک چون کامپوزیتها، محرکها و فیلترها پرداخته شده است. مقدمه یک نانومتر يک ميليونيوم يک متر است بنابراین علم نانو آن بخش از است که ماده را در مقياسی بسيار کوچک بررسی میکند؛ و فناوری نانو به تولید و ساخت در مقیاس مولکولی و اتمی میپردازد، یا به عیارت دیگر با اجسام و ساختارها و سیستمهایی سر و کار دارد که حداقل در یک بعد اندازهای کمتر از100 نانومتر دارند. با پیشرفت و گسترشی که علم و فناوری نانو طی چند سال اخیر داشته است انتظار میرود که به زودی تمامی زمینههای علم و فناوری را تحت تاثیر خود قرار دهد. نانوفناوری صنایع مرتبط به مهندسی مکانیک را نیز بی بهره نگذاشته است و تحولات زیادی را از تولید کامپوزیتها با استفاده از نانومواد تا تولید شتابسنج هایی در اندازه نانو، ایجاد نموده است. در صنایع خودروسازی در قسمتهای مختلف ماشین کاربردهای نانوفناوری را میبینیم، از شیشههای خود تمیز شو و بدنههای ضدخش گرفته تا باتریهایی با طول عمر بیشتر و وزن کمتر. در این میان نانولولههاي کربني[1] یکی از مواد اولیهای هستند که به علت ویژگی ساختمانی، دارای کاربردهای مکانیکی مختلف و ویژهای هستند. نانولولههای کربنی نانولولههاي کربني يکي ازمهم ترين ساختارها در مقياس نانو هستند.این مواد اولین بار در سال 1991 توسط دانشمندي ژاپني به نام ايجما[2] در درون دودههاي حاصل از تخليه الکتريکي کربن در يک محيط حاوي گاز نئون کشف شد.[] اين ترکيبات شيميايي ، با ساختار اتمي شبيه صفحات گرافیت، از استوانههايي با قطر چند نانومتر و طولي تا صدها ميکرومتر تشکيل شدهاند. نانولولهها داراي مدول يانگي تقريباً 6 برابر فولاد ( 1TPa) و چگالي برابر 1.4 g/cm3 هستند. [[ii]] اين مواد در جهت محوري مقاومت کششي بسيار زيادي دارند و اين مزيت بسيار خوبي براي ساخت سازههايي با مقاومت بالا در جهت خاص است. دليل اين مقاومت بالا از يک طرف استحکام پيوند كربن-كربن در ساختار نانولولهکربنی و از طرف ديگر شکل شش ضلعی اين ساختار است که به خوبي بار را در میان پیوندها توزيع ميکند. از طرف دیگر پایداری حرارتی نانولولهها نیز بسیار بالا است. این خواص منحصربه فرد مکانیکی در نانولولهها امکان استفاده از آنها را در کاربردهای مختلف فراهم میکند. از جمله این کاربردها می توان از الکترونیک در مقیاس نانو، استفاده در کامپوزیتها و نیز به عنوان وسایل ذخیره کننده گازها نام برد. مقاومت نانولولهها رفتار مکانیکی نانولولههای کربنی به عنوان یکی از بهترین فیبرهای کربنیای که تا کنون ساخته شده اند، بسیار شگفت انگیز است. فیبرهای کربنی معمول دارای مقاومتی تا 50 برابر مقاومت مخصوص (نسبت مقاومت به چگالی) فولاد هستند و از طرف دیگر تقویت کنندههای خوبی در برابر بار در کامپوزیتها هستند. بنابراین نانولولهها یکی از گزینههای ایدهآل در کاربرد ساختمانی[3] هستند. در نانولولههای کربنی چندلایه مقاومت حقیقی در حالات واقعی بیشتر تحت تاثیر لغزیدن استوانههای گرافیتی نسبت به هم قرار دارد. در واقع آزمایشاتی که به تازگی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی[4] جهت اندازه گیری تنشهای نانویی صورت گرفته است مقاومت کششی نانولولههای کربنی چندلایه مجزا را اندازه گیری کرده اند.[[iii]] نانولولهها بر اثر شکست sword-in-sheath میشکنند. این نوع شکست مربوط به لغزش لایهها در استوانههای هم محور نانولوله چندلایه ونیز شکست استوانهها به طور مجزا است. مقاومت کششی دیده شده در نانولولههای چندلایه حدود اندازهگیری مقاومت یک نانولوله تکلایه مجزا مشکلات زیادی دارد. به تازگی روشی جهت این اندازهگیری پیشنهاد شده است: در این روش از یک میکروسکوپ نیروی اتمی استفاده می کنند تا خمشی را در نانولوله ایجاد کنند سپس با اندازهگیری مقدار جابجایی می توان ویژگیهای مکانیکی آن را با مقادیر عددی بیان کرد.[[iv]] اکثریت آزمایشاتی که تاکنون صورت گرفته مقدار تئوری پیشبینی شده برای مدول یانگ نانولوله(1TPa) را تایید میکنند؛ ولی در حالی که پیشبینی مقاومت کششی در تئوری حدود 300GPa بوده است، بهترین مقادیر تجربی نزدیک به 50GPa می باشد. که اگرچه با تئوری فاصله دارد اما هنوز هم تا ده برابر بیشتر از فیبرهای کربنی است. شبیه سازیها در نانولوله های تک لایه نشان میدهد که رفتار شکست و تغییر شکلی بسیار جالبی در آنها وجود دارد. نانولولهها در تغییر شکلهای بسیار بالا با آزاد کردن ناگهانی انرژی به ساختار دیگری تبدیل می شوند. نانولولهها تحت بار دچار کمانش و پیچش می شوند و به شکل مسطح تبدیل میگردند. آنها بدون نشانی از کوچکترین شکست و خرابی دچار کرنشهای خیلی بزرگی (تا 40%) می شوند. بازگشت پذیریِ تغییر شکلها، مثلا کمانش، مستقیما در نانولوله های چندلایه با استفاده از میکروسکوپ عبور الکترون[5] ثبت شده است.[[v]] به تازگی نظریه جالبی برای رفتار پلاستیکی نانوتیوبها ارائه شده است.[[vi]] طبق این نظر بستههای 5و7 تایی کربن( پنتاگون-هپتاگون) تحت کرنش زیاد دچار عیب در شبکه مولکولی می شوند و این ساختار ناقص در طول جسم حرکت میکند و این حرکت باعث کاهش قطر مقطعی خواهد شد. جدایش این نقصانها گلویی شدن در نانولوله را به همراه خواهد داشت. علاوه بر گلویی شدن مقطعی، در آن مقطع آرایش شبکه کربنی نیز تغییر خواهد کرد. این تغییرات در آرایش باعث می شود که میزان رسانش نانولوله کربنی تغییر یابد، این ویژگی میتواند منجر به کاربردی منحصر به فرد از نانولوله شود: نوع جدیدی از پروب، که با تغییرات در ویژگیهای الکتریکی اش به تنشهای مکانیکی پاسخ میدهد.[[vii]] نانولولههای کربنی و کامپوزیتهای پلیمری مهمترین کاربرد نانولولههای کربنی، که بر اساس ویژگیهای مکانیکی آنها باشد، استفاده از آنها به عنوان تقویت کننده در مواد کامپوزیتی است. اگرچه استفاده از کامپوزیتهای پلیمری پرشده با نانولوله یک محدوده کاربردی مشخص از این مواد است، اما آزمایشات موفقیت آمیز زیادی در تایید مفیدتر بودن نانولولههای کربنی نسبت به فیبرهای معمول کربنی، وجود ندارد؛ مشکل اصلی برقرار نمودن یک ارتباط خوب بین نانولوله و شبکه پلیمری و رسیدن به انتقال بار مناسب از شبکه به نانولولهها در حین بارگذاری است. دلایل آن دو جنبه اساسی دارد: اول نانولولهها صاف بوده و نسبت طولیای[6] (طول به قطر) برابر با رشتههای پلیمری دارند. دوما نانولولهها تقریبا همیشه به صورت تودههای به هم پیوسته تشکیل میشوند که رفتار آنها در مقابل بار، نسبت به نانولولههای مجزا، کاملا متفاوت است. گزارشات متناقضی از مقاومت اتصال در کامپوزیتهای پلیمر-نانولوله وجود دارد.[[viii],[ix]] نسبت به پلیمر استفاده شده و شرایط عملکرد، مقاومت اندازهگیری شده متفاوت است. گاه گسست در لولهها دیده شده است که نشانهای از پیوند قوی در اتصال نانولوله-پلیمر است، و گاه لغزش لایههای نانولولههای چند لایه و جدایش آسان آنها دیده شده که دلیلی بر پیوند اتصال ضعیف است. در نانولولههای تک لایه سر خوردن لولهها بر روی یکدیگر را عامل کاهش مقاومت ماده میدانند. برای ماکزیمم کردن اثر تقویت کنندگی نانولولهها در کامپوزیتهای با مقاومت بالا، بایستی که توده های نانولوله در هم شکسته شده و پخش شوند و یا اینکه به صورت شبکه مربعی[7] درآیند تا از سرخوردن جلوگیری کنیم. علاوه برآن بایستی سطح نانولولهها تغییر داده شود، ضابطهمند[8] گردند، تا اتصال محکمی بین آنها و رشتههای پلیمری اطرافشان ایجاد شود. استفاده از نانولولههای کربنی در کامپوزیتهایی با ساختار پلیمری فواید مشخص و روشنی دارد. تقویت کنندگی با نانولوله به خاطر جذب بالای انرژی طی رفتار انعطافپذیر الاستیک آنها میزان سفتی[9] کامپوزیت را افزایش می دهد؛ این ویژگی مخصوصا در شبکههای سرامیکی کامپوزیتی برپایه نانو اهمیت مییابد. چگالی کم نانولولهها ، در مقایسه با استفاده از فیبرهای کوچک کربنی، یک ویژگی بسیار خوب دیگری در این کامپوزیتها میباشد.نانولولهها در مقایسه با فیبرهای کربنی معمول، تحت نیروهای فشاری کارایی بهتری ازخود نشان میدهند، که به خاطر انعطافپذیری و عدم تمایل به شکست آنها تحت نیروی فشاری است.تحقیقات تازه نشان داده اند که استفاده از کامپوزیت نانولولهکربنی چندلایه و پلیمر کاهنده زیستی[10] (مانند PLA[11]) در رشد سلولهای استخوانی[12]، بخصوص در تحریک الکتریکی کامپوزیت، بسیار کارآمدتر ازفیبرهای کربنی هستند.
- 7 پاسخ
-
- 1
-
- nanotube modeler
- فلورن
- (و 20 مورد دیگر)