این نظر که فضاها بر رفتار فرد تأثیر می گذارند و می توانند برای تنظیم رفتار او به کار گرفته شوند امری پذیرفتنی است. اصولاً چنین امکانی وجود دارد که از طریق برنامه ریزی و طراحی شهری و از راه ترکیب طرح ها با نوعی نظام انتظام دهنده، مراتب ارتقای اخلاقی و اجتماعی افراد جامعه را فراهم ساخت. بنابراین، همانگونه که فضاهای شهری می توانند با برنامه ریزی و طرح ریزی صحیح محل بروز و نمود فضایل انسانی باشند، از جهت دیگر نیز می توانند از طریق رهاشدگی و برنامه ریزی ها و طرح ریزی های نادرست و ساده انگارانه به مکان بروز انواع جرایم شهری تبدیل گردند. نظرسنجی ای که در 8 شهر بزرگ کشور اجرا شده است، نشان می دهد که 81 درصد شهروندان احساس نا امنی می کنند. برخی از عوال ایجاد نا امنی علل محیطی دارند. از جمله این موارد خالی گذاشتن منزل به مدت چند روز، فرستادن فرزند به تنهایی به مدرسه، تردد خانم ها به تنهایی در شب و قدم زدن در مسیر های خلوت است. نتایح نظرسنجی مذکور نشان می دهد که به رغم بی توجهی به فضاهای شهری نزد متخصصان رشته های مرتبط و مدیران اجرایی شهرها، نقش این فضاها و تأثیر آنها در وقوع جرایم شهری حداقل در شهرهای بزرگ کشور یک واقعیت عینی و اثبات شده است.
نویسنده: حبیب الله طاهرخانی
دانلود مقاله