جستجو در تالارهای گفتگو

افزایش جمعیت جهان، کمبود منابع غذایی و تغییرات زیست محیطی در دنیا از یک طرف و بیشتر شدن ارتباط فرهنگی و غذایی! مردم کشورهای مختلف (مثل عرضه غذاهای کشورها در دیگر نقاط دنیا) باعث شده که کم کم نامهای جدیدی در رستورانهای ۴ گوشه دنیا بر سرزبانها بیفتد و غذاهای جدیدی بعنوان سلبریتی های سفره مطرح شوند. با هم چند نمونه از این غذاهای عالمگیر را مرور می کنیم: لقمه های ملخ: شاید تصورش هنوز برای ما چندش آور باشد اما امروزه نزدیک ۲ میلیارد نفر در سراسر دنیا هستند که با شنیدن نام ملخ نه تنها مورمورشان نمی شود بلکه دهانشان آب می افتد. ملخ در بیشتر کشورهای آمریکای جنوبی، آفریقا و مناطق زیادی از آسیا مدتهاست که وارد سفره مردم شده و حالا اروپایی ها و آمریکایی ها هم که میانه خوبی با ملخ نداشتند دارند به خوردن این حشره جهنده عادت می کنند. این روها در برلین می توانید سالاد حشرات بخورید و در نیویورک تاکوی ملخ (نوعی غذای لقمه ای) سفارش بدهید. حتی رستورانهای ژاپنی هم این روزها سوشی ملخ می فروشند. فرانسه هم که جای خود دارد. دلیل این استقبال گرم از ملخ خیلی ساده است. ملخ یک غذای کم کالری، ارزان و پروتئینی است که می تواند ۲۹% نیاز روزانه پروتئین شما را تامین کند. پروتئینی که از ملخ به دست می آید در مقایسه با پروتئین احشام مقرون به صرفه تر است و بر خلاف تولید احشام صدمه چندانی به محیط زیست نمی زند. برنج طلایی: کمبود ویتامین آ به ویژه در جاهایی مثل آفریقا و بعضی مناطق آسیا بسیار شایع است و سالانه باعث نابینایی صدها هزار تن و مرگ ۶۷۰ هزار کودک زیر ۵ سال در دنیا می شود. مشکل اینجاست که منابع سرشار از ویتامین آ مثل سیب زمینی شیرین و هویج در این مناطق نمی رویند و واردات آنها هم گاه مقرون به صرفه نیست. پس چاره چیست؟ چندی پیش دانشمندان با دستکاری ژنتیکی برنج، دانه های برنج را وادار کردند که کاروتن (پیش ساز ویتامین آ) تولید کنند و به این ترتیب برنج طلایی متولد شد. این برنجها تاکنون در فیلیپین و تایوان عرضه شده اند و نتیجه رضایت بخش بوده است. جامعه تغذیه آمریکا طی یک تحقیق اعلام کرده که یک فنجان برنج طلایی می تواند نصف نیاز روزانه فرد به ویتامین A را تامین کند. هرچند بعضی افراد با هرگونه دستکاری ژنتیکی در گیاهان مخالفند و آن را بر هم زننده محیط زیست و طبیعت می دانند، اما موافقان می گویند استفاده از ژنهای مارچوبه در برنج به منظور رفع کمبود ویتامین آ در کودکان فقیر حرکت ارزشمندی است و نگرانی در مورد مسائل ژنتیک را بی مورد می دانند. همبرگرهای آزمایشگاهی سالانه ۹ میلیارد دام و طیور سلاخی می شوند تا بتوانند گوشت مورد نیاز انسانها را تامین کنند. این مساله ای است که صدای مدافعان حقوق حیوانات را در آورده، اما مشکل ما با احشام و طیور فقط جریحه دار شدن احساسات مدافعان حقوق حیوانات نیست. پرورش این تعداد حیوان باعث تولید ۸۰ میلیون تن گاز متان می شود که ۲۲% مقدار تولید گازهای گلخانه ای جهان را به خود اختصاص می دهد. به این مساله اضافه کنید افزایش تقاضا برای گوشت را که تا سال ۲۰۵۰ حدود ۶۰% هم بیشتر خواهد شد و برآوردها نشان می دهد که منابع مورد نیاز برای پرورش این مقدار حیوان، ممکن است موجود نباشد. چاره چیست؟ این گوشتها که از سلولهای بنیادی گاو در آزمایشگاه تولید می شوند، هیچکدام از مشکلات ذکر شده در بالا را ندارند و در عین آزمایشگاهی بودن، بدلیل تولید از سلولهای بنیادی گاو طبیعی به شمار می روند اما تنها مشکل این گوشتها این است که تولید یک همبرگر از آنها در حال حاضر چیزی حدود ۳۲۵ هزار دلار آب می خورد.