اگه به پدیده ظلم نگاه کنیم همیشه میبینیم تا بستری برای ظلم کردن وجو نداشته باشه ظالمی هم نخواهد بود و به طبع مظلومی هم نخواهیم داشت
خیلی اوقات میشنوم که مردم از ظلم حکومت ها یا اقشاری در جامعه گله میکنن و بعضیا هم واگذارشون میکنن به یک سری نیروهای ماورایی و از اینکه بعدا اون نیروی ماورایی حقش رو میگیره کمی از ناراحتی هاش کاسته میشه.
اما واقعا کی مقصره؟
آیا این ما نیستیم که شرایط رو برای ایجاد ظلم در جامعه فراهم میکنیم و به عده ای اجازه میدیم بهمون ظلم کنه؟آیا این ما نیستیم که به ظالم ها اجازه ظلم بیشتر میدیم؟
واقعا چرا؟ چرا ما خودمون رو در مقام مظلوم قرار میدیدم که بهمون ظلم بشه؟
آیا ریشه در فرهنگمون داره؟ ریشه در ترس از ظلم بیشتر از سوی ظالمان هستش؟
چی باعث میشه که انقدر با ظلم پذیری اخت بگیریم؟