جستجو در تالارهای گفتگو

خلق محیط فیزیکی جذاب و دارای کیفیت بالا همراه با دسترسی های خوب همیشه امکان پذیر است. فضاهای شهری نباید مجموعه ای از کپی های بیگانه و یا نامتناسب و ناآشنا باشند که در همه جای دنیا دیده می شوند. مردم مکان های ساده و بین المللی نمی خواهند، مکان هایی خاص و یکتا را می طلبند. اهمیت چهره ی شهر و فضاهای شهری را در هنگام شب نیز نباید نادیده گرفت. محیط های شهری نیز باید در کل دارای ساختمان های متوسط، چندعملکردی، مناطق خرید، تجارت و تفریح باشند و ساختمان های بلندتر باید با دقت مکان گزینی شوند تا تنوع توپوگرافیکی را بهبود بخشیده و باعث محو محیط های ارزشمند نشوند. باید تنش بین بخش های قدیم و جدید هر شهر یا محیط شهری را هوشیارانه به کار گرفت تا محیطی طراحی شده با رابطه ای قوی و پیچیده بین مکان های کهنه و نو پدید آید. در زیر عوامل کیفی تأثیرگذار بر شکل گیری نمای شهری مورد بررسی قرار می گیرد: نظم : نظم مجموعه قواعدی است که مبنای پدیدآمدن زیبایی است و در تاریخ معماری و فضای شهری جهان همه جا درباره آن بحث شده است. اصولی مانند نظم، هماهنگی و وحدت در پیوندی نزدیک با یکدیگر قرار دارند. وحدت: وحدت یا هماهنگی اجزاء در یک ترکیب متعلق به یکدیگر هستند. وحدت در یک ترکیب موجب وابستگی می شود و آن را قابل فهم می سازد. کلی مطلوب که در نتیجه اتحاد و توافق اجزا فراهم شده باشد نه تنها ترکیبی برخوردار از نظم پدید می آورد بلکه نشان دهنده وحدت نیز هست. ترکیب : مفهوم وحدت با مفهوم ترکیب ملازمه دارد. ترکیب بر پیوند وترتیب اجزاءو عناصر استوار است ترکیب، کلی است که اجزای آن به گونه ای منسجم با هم پیوند یافته اند، این پیوند اجزا به گونه ای منسجم تاثیر بصری روشنی در پی خواهد داشت. ترتیب و نسبت و تناسب روزنه در بدنه یکی از مهم ترین عوامل موجد وحدت شکلی و استحکام بصری در نماست. این خصوصیت نه تنها در یک نما بلکه در مجاورت نماهای دیگر مطرح است. یگانگی و دو گانگی نما : جادادن و ترتیب روزنه ها در نما می تواند به تقویت یا تباه کردن ترکیب بدنه منجر شود و وحدت را از میان بردارد. به عنوان مثال در نمایی یکسان با محوری معلوم در وسط، وحدت نما می تواند با آرایش روزنه ها در محور تقویت شده و محور نما هم قوی تر جلوه می کند. در مثالی دیگر با ایجاد دو محور قوی تر و برابر و در تضاد با محور مرکزی وحدت بدنه تباه شده و از بین می رود ترتیب و ارتباط روزنه ها : برای دستیابی به آرامش بصری در نما، روزنه ها باید به صورتی در بدنه نما ترتیب یابند که چشم به راحتی و اسانی از یک عنصر نما به عنصر دیگر حرکت کند. ترکیب ساده شطرنجی که بر خطوط افقی و عمودی استوار است روشن ترین پاسخ است که در ضمن محدودیتی در به کار بردن انواع پنجره ها ایجاد می کند. تصویر زیر مبین ترکیبی دارای سکون و استراحت بصری است و تصویری فاقد چنین خصوصیتی است. تقسیمات کوچکتر در روزنه ها : ترتیب جایگاه روزنه ها در بدنه آرامش بصری را القا می کند اما تقسیمات داخلی روزنه ها باید به گونه ای باشد که این آرامش را برهم نزند. معمولا تقسیمات داخلی روزنه ها اگر بر اساس محورهای افقی و عمودی متقارن آرایش یابد، آرامش بصری در پی خواهد داشت. تصویرزیر نشان می دهد علیرغم قرارگیری جایگاه مطلوب روزنه ها تقسیمات داخلی (در یک طرف) موجب شده که محور روزنه ها به چپ متمایل شود، و توازن از میان برود. تصویر دیگر نمونه یک تقسیم بندی آرامش بخش را نشان می دهد استحکام بصری : نسبت نامطلوب سطوح بار بر به سطوح پنجره های بزرگ یا پنجره های بی تناسب از نظر بصری نما را ضعیف جلوه می دهد. تصویر زیر نشان می دهد که سطوح وسیع پنجره ها استحکام بصری نمای اجری را ضعیف می کند. اما وسعت و غلبه سطح بدنه آجری باعث می شود که نما از نظر بصری استوار به نظر آید تعادل : تعادل در بدنه فضای شهری به معنای برابری، همترازی یا همسنگی وزن های بصری نماست. برای دستیابی به ارامش در نما، تمام نیروهای بصری در یک نما باید یکدیگر را خنثی کنند، یعنی جمع نیروهایی که در یک جهت قرار می گیرند باید با جمع نیروهای جهت دیگر به حال تعادل درآیند. حتی اگر نیروها در نما یکدیگر را خنثی کنند و نما در حالت تعادل باشد جایگاه روزنه نباید به صورتی باشد که تعادل ترکیب را به هم بزند. تعادل در دو شکل کلی می تواند موجودیت یابد: الف) تعادل متقارن : تعادل مطلق یا عالی، ایستا، احساس رسمی بدون هیجانی را به وجود می آورد. برای بناهای اداری احساس جاودانگی و برای منازل اعیانی وقار و باشکوهی ایجاد می کند. ب) تعادل نا متقارن : با استفاده از ایجاد وزن بصری برابر، از طریق به کارگیری متغیرهای نامتشابه به وجود می آید .تعادلی عینی، رسمی، اسرار آمیز بسیار راحت تر و پویا تر از تعادل متقارن می باشد. مقیاس : مقیاس در ساختن مکان، اندازه یک شی را نسبت به اندازه انسان نمایان می سازد و خود پنج گونه اصلی را در بر می گیرد: الف) مقیاس انسانی: بحث مقیاس انسانی فضای شهری همواره مورد توجه طراحان و نظریه پردازان شهری بوده است می توان رابطه انسان و بدنه ای از فضای شهری را روشن کرد. ناظر با توجه به میدان دیدی که دارد باید بتواند در یک لحظه احساس وحدت و یگانگی را در بدنه درک کند. حداکثر زاویه ای که یک بنا می تواند با ناظر ایجاد کند برابر با ۲۷ درجه و محل ایستادن ناظر در فاصله ای تقریبا دو برابر ارتفاع بنا محاسبه شده است. ب) مقیاس صمیمانه انسانی : در آن قیافه افراد قابل شناسایی است. پ) مقیاس عمودی انسان : در فضایی برای اجتماعات بزرگ ،مورد توجه است . ت) مقیاس ماورای انسانی : به طبیعت مربوط می شود. ث) مقیاس فوق انسانی : به فضایی بسیار بزرگ و برجسته مربوط می شود. تناسب : رابطه اندازه یکی از اجزا یا اندازه یک قسمت نسبت به کل را بیان می کند سیستم های تناسبی از عوامل راهنما در این بخش هستند. نسبت طلایی به عقیده یونانیان به عنوان عالی ترین رابطه تناسبی (رابطه قسمت کوچکتر کل به قسمت بزرگتر آن مانند رابطه قسمت بزرگتر به مجموع هر دوست یا رقم ۱٫۶۸ را رعایت می کند) بوده وهست . هماهنگی : هماهگی در معماری و طراحی شهری عبارت است از ترتیب، تنظیم و ارتباط مناسب و متوافق اجزا و عناصر کالبدی در چارچوب معین فضایی. تقارن : تقارن در بدنه ها ی شهری عبارت است از ترتیب و آرایش عناصر و اجزای همانند در دو سوی یک محور. ممکن است نمای بنایی به خودی خود دارای تقارن یا تعادل نباشد، اما در ترکیب با نماهای دیگر تعادل حاصل می شود. این امر برای ناظر با برقرای ارتباط بصری میان نماها و دید های مرتبط و پیاپی حاصل می شود. ریتم : ریتم در نما تکرار قوی، منظم و پیوسته عناصر و اجزایی است که کل را پدید می آورند. ریتم به حرکت چشم بستگی دارد. خط سیر چشم به دنبال شکل های تکرار شونده، احساس ریتم و هارمونی را ایجاد می کند. خط، فرم، رنگ، سایه و بافت می تواند کنایه از ریتم باشد. سادگی : به معنی اقتصاد بصری در روش هاست. هدف از آن بیان حداکثر مفاهیم با استفاده از حداقل تعداد اجزا است.باید هر جز ترکیب دارای مفهوم بوده و رابطه ای موثر و سازمان یافته داشته باشد. تنوع : ترکیبی که وحدت و هماهنگی کامل داشته باشد، فاقد جذابیت بصری است. بنابراین هدف طراحی، هر دو قطب رشته تسلسلی پیوستگی، یعنی وحدت با تنوع، موضوع اصلی با قالب های متنوع یا نظم با اندکی خود جوشی آن را در بر می گیرد. ارتباط و مجاورت : ممکن است عنصری یا جزیی از بدنه به خودی خود نسبت و تناسب مطلوب داشته باشد اما با قرار گرفتن در بدنه ای یا در ارتباط با سایر اجزا در آن بدنه یا در ارتباط با بدنه های مجاور ارزش شکلی خود را از دست بدهد. در طراحی شهری نه تنها ارتباط بدنه ها و بناها با هم، بلکه دیواره ها، درختکاری، علایم و گرافیک شهری و کفسازی همه در ایجاد یک ترکیب دارای وحدت موثرند. اما مهم ترین عامل در ایجاد ارتباط شکلی میان دو بنای مجاور در نمای شهری، رابطه میان تناسب اجزا و اشکال، روزنه ها، ورودی ها، سطوح پر نما، پیوستگی خطوط نماها و مواردی دیگر مانند رنگ و ترکیب مصالح است. منابع: · توسلی، محمود: قواعد و معیارهای طراحی فضای شهری، انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات معماری و شهرسازی ایران، ۱۳۷۵ · بحرینی، حسین: فرآیند طراحی شهری، اتنشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۱ · نکاتی در خصوص طراحی فضای شهری با رویکرد به خیابان، دفتر فنی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه تهران، ۱۳۸۴

طراحی معماری طراحي را يك فعاليت آگاهانه و سازمان يافته اي مي دانند كه براي رسيدن به اهداف و مقاصد مشخصي توسط طراح هدايت و دنبال مي شود. از اين نگاه، طراحي روندي مرحله به مرحله و فرايندي به حساب آمده و مسألة عمده در فرايند طراحي معماري، شناسايي مشخصه هاي اصلي پديده هايي است كه طراح آن ها را به عنوان منابع خلق ايد ه هاي معمارانة خود درنظر مي گيرد.فعاليتي كه نشان دهنده مهارت، دانش، خلاقيت و روند تكامل ذهني طراح است و رابطه نزديكي با فناوري، نيازهاي انسان و زيبايي شناسي دارد تعریف روش شناسی روش شناسي طراحي، رشته اي است كه ما را به فهم فرايندها و كليت ساختار روية طراحي و زير مجموعه هاي آن هدايت مي كند. تصادف و ناخودآگاه ابزار سورئالیستی : مبتنی بر استفاده از فرم های تصادفی، توجه به فرایند تولید خود کار همانند سورئالیست ها (کار برنارد چومی در پارک دولاویلت پاریس) هتروتوپیا : مبتنی بر استفاده از فرم های که از ضمیر ناخودآگاه برگرفته از محیط بصورت فرایند تولید خود کار (کار آلوارآلتو ویلا مایریا )

دانلود نمونه نقشه های تاسیسات مکانیکی و الکتریکی یک پروژه مرکز خرید تجاری و پاساژ با فرمت اتوکد(DWG) نقل قول : نقشه های کامل تاسیسات مکانیکی و الکتریکی یک پروژه مرکز خرید تجاری و پاساژ با تیپ فن کویل ، هواساز و چیلر تراکمی واقع در یکی از شهرهای مرکزی ایران با هوای گرم و خشک که در سال 1385 توسط اینجانب طراحی شده ، مشتمل بر فلودیاگرام موتورخانه مرکزی ، جداول مشخصات فنی تجهیزات مکانیکی ، جزئیات اجرایی ، پلان چیدمان تجهیزات و فونداسیون های موتورخانه ، لوله کشی آب مصرفی ، لوله کشی آب آتش نشانی ، لوله کشی سیستم فاضلاب و ونت و آب باران ، لوله کشی رفت و برگشت و درین فن کویل ها ، کانال کشی هواسازها و سیستم توزیع هوای تازه ، کانال کشی اگزوز ، سیستم روشنایی ، سیستم کلید و پریز ، سیستم های ارتباطی و کامپیوتر ، سیستم پیجینگ ، سیستم اعلام حریق ، نقشه تک خطی تابلوهای برق اصلی و فرعی و ... هم اکنون از طریق این وبلاگ در دسترس علاقمندان و همکاران گرامی قرار دارد. شما میتوانید با کلیک نمودن بر روی لینک زیر مجموعه کامل این نقشه ها را که با نرم افزار نقشه کشی Autocad تهیه گردیده (با فرمت فایل DWG) ، خریداری نمایید (کد سفارش PPM-012) : ... golden package (ppm-012).rar برای دانلود اینجا کلیک کنید... [Hidden Content]

این برج در مرکز محله ای مسکونی در بیروت با الهام از فرم شهری شكل گرفته است. این برج واقع در نزدیکی بزرگراهي كه حلقه متصل كننده شرق و غرب بیروت است و مشرف به مرکز شهر،قرارگیری در نزدیکی میدان شهدا و ساحل دریا، این برج مسکونی را در عمل به عنوان یک رصدخانه ای بر تپه ، ارائه دهنده همزمان تنوع و وحدت معرفی می کند. این پروژه براي به حداکثر رساندن استفاده از فضا با در نظر گرفتن تنوع در آپارتمان ها براساس برنامه فیزیکی پروژه طراحی شده است. بالکن ها و تراس ها به صورت كنسول ،نشانه ی خود را از نوع بافت شهری موجود در بیروت گرفته است که، انتقال دهنده ی مفهوم، از گستره افقی به یک ترکیب بندی عمودی با دید های پانوراما از شهر و دریاست. ،تعبیه سایه بان در نما علاوه بر محافظت از قرار گرفتن در معرض نور بیش از حد شرقی و غربی ،یک فضای خصوصی و فرصتی برای نمایش صفحه عمودی "سبز" را فراهم می کند، که به عنوان یک عنصر وحدت بخش در نما عمل ميكند.

چکیده تمامی پدیده ها و روال شکل گیری آنها جهت دستیابی به هدفی مشخص منوط به طی یک مسیر معین است. البته باید توجه داشت که هر روشی مسایل و ویژگیهای خود را دارا می باشد، که اینها ذاتاً در یک جنبه با هم مشترک هستند و آن طرز برخورد با مسأله است. معماری نیز دارای یک شیوه و روال طراحی است. معماری یک همبستگی در اجزاء به وجود می آورد، این اجزاء و عناصر به روال خاصی با هم ترکیب شده ، به وحدت می رسند که در نهایت به یک پدیده قابل استفاده تبدیل می شوند. به عبارت دیگر اجزاء بوجود آورنده کل هستند در حالیکه خود کل نیز باعث شکل گیری اجزاء می شود. هر کلیتی که در نتیجه این روند حاصل می شود، باید دارای ویژگیهای معقول و منطقی عملکردی، ساختاری و فضایی باشد که این سه با هم در ارتباط بوده ، وابسته به هم هستند. کلید واژه: خالص عملکردی، روال شکل گیری، قابليت استفادگی سطوح، عناصر کالبدی، خطوط ساختاری. مقدمه ابداع وخلق شی ای، منوط به شناخت جامعی است که با تکيه برکارآيی مطلوب آن، برفرايندی از قابليت های عملکردی و ساختاری توجه می کنيم، سپس به خصوصيات اجزاء و عناصر متشکله اش تا حد ابعاد واندازه ها، به فرم و شکل آن می پردازيم. بدین ترتیب ما با شکل دهی های مکرر به خصوصیات بهترین گونه ها از انواع زمینه های عملکردی و کاربردی خاص پی می بریم و همچنین به طرق مختلف استفاده از روش های ساختن، به خصوص اینکه هر یک از آن گونه ها چه مصالحی را برای ساختار مناسب خود نیاز دارند و با تکیه بر شناخت کاملی از طبیعت این اجسام به تنها شکل غایی و ارزنده آنها نیز دست می یابیم. این طرز رویکرد به نوعی بر معماری هم حاکم است ، به خصوص اگر یک نوع شکل گیری تجریدی در آن مطرح باشد. مسلماً این منظور با انباشته شدن سطوح و فضاها در احجام گوناگون یک بنا و از طریق ساختاری سردرگم و پوشیده از مصالح با رنگ های مختلف حاصل نمی گردد. پویایی در کار به ما این فرصت را خواهد داد که فراتر از کار طراحی و نقشه کشی به این نکات توجه داشته باشیم که مثلاً بنای ما متأثر از چه نوع داده های زیربنایی، در چه محیطی واقع شده و در مجاورت آن چه می گذرد ضمن آنکه خود چه کاربردی خواهد داشت؛ تا با سعی در موزون نمودن ترکیبات فضایی آن با همجواری و بکار گیری یک نوع روش ساختمانی متناسب ، شکل گیری نهایی را بتوان در آن به روال خاصی انجام داد و یا بدان هویت خاصی بخشید. شاخص های طراحی معماری از این دیدگاه معماری به عنوان پدیده ای که برای شکل دادن مصنوع به محیط زندگی ما مطرح است، از ساده ترین تا پیچیده ترین شکل خود از قوانین و الگوهای جامع تأثیر می پذیرد . در این جا الگوی اصلی معماری در قالب سه جنبه حاکم بر آن ، یعنی جنبه عملکردی، جنبه ساختاری و جنبه فضایی مطرح است. این شاخص ها در کنار یکدیگر معماری را پدید می آورند و غفلت از هر یک به معنای نقص در مجموعه آن یعنی پدیده ای به نام معماری است. عملکرد در ساده ترین شکل خود به سه بخش : 1- خالص عملکردی 2- خدماتی و 3- ارتباطی تجزیه می شود. امروزه به دليل تنوع عملكردهاي شهري (تجاري، اداري، آموزشي، فرهنگي، مذهبي، مسكوني، درماني و...)، تركيب مطالعات تيپولوژيك مقاطع شهري جهت استقرار عملكردي سطوح حائز اهميت است و اين نوع شكل گيري و نحوه ي خاصي از استقرار عملكردي و سازمان دادن كالبدي به اين فضاها با القاء يك نوع روال شكل گيري خاص يك پرداخت علمي است كه معيارهايي از زيبايي شناختي را ارائه مي كند. ترکيب مطالعات تيپولوژيکی مقاطع شهری با وضع موجود و شکل گيری متناسب با آن در بخش ها ومحله های شهر و يا تصحيح و ترميم بافت مسکونی که با ارتقاء قابليت استفادگی مسکونی با تراکم معقول انسانی از طريق انطباق با تيپ های متناسب عملکردی که بافت کالبدی موجود آنها را پذيرا باشد، متوجه می شويم که نيازها واحتياجات بيشماری در حوزه (مورد مطالعه) وجود دارند که بر پايه واصول علمی گسترده تری ،مطالعه وطرح ريزی گرديده و نتيجتاً بايد کاملاً ابداعی و خلاقانه پاسخگويی شوند. توجه دقيق به خواست ها ونيازها که نتيجه ي آن می تواند پايه ي يک فضای کالبدی باشد قدم اول ايجاد يک فضای معماری است. شرايط موجود حاکم پيرامون موضوع از جمله شرايط فيزيکی و بصری ونيز شرايط غير فيزيکی از قبيل مسايل اجتماعی، تاريخی و فرهنگی ادامه ي شروع اين حرکت است. نتیجه حرکت در این مرحله دستیابی به یک گونه خاص از موضوع می باشد که می تواند به سبکی خاص در آن موقعیت مطرح شود. شناسایی این مرحله بسیار مهم است و باعث همگنی و هماهنگی از جزء تا کل موجودیت معماری موضوع و پیرامونش می شود. هر موضوع قابل دستیابی دارای کاربری مشخص است. دستیابی به آن با روش ساختاری معین و از طریق مصالحی معین امکان پذیر است. لذا انتخاب روش ساختی منطقی برای رسیدن به فضای خاص معماری است. پس انتخاب روش ساختاریِ مشخص است که می تواند فضای نقش پذیری را قبول کند که تابع ذات شکل پذیری مصالح انتخابی است و می تواند از طریق فرم و شکل عرضه شود. با مطالعه ي اجزا و عناصر متشكله ي بافت فضايي و كالبدي و شناخت خصوصيات عملكردي و فضايي آنها و قابليت استفادگي سطوح شهري در استقرار عملكردي و نيز توجه به نياز محورهاي ارتباطي، عملكردها متناسب با مختصات محيط همجوار شكل مي گيرند و نحوه ي برخورد عملكردي سطح خالص، خدماتي و ارتباطي، قابليت استفادگي آن عملكرد را تبيين مي كند. جهت روشن شدن بیشتر بحث، فرم مربع را که یکی از ساده ترین نقوش هندسی است در نظر می گیریم؛ با تجزیه مربع به کمک خطوط و محورها به سطوحی دست می یابیم که می توان صفات و مفاهیمی را بر آنها القا نمود و همچنین به اینکه این محورهای خطی چگونه با پذیرفتن بعد و اندازه به مسیرهایی تبدیل شده و از این طریق ، تفکیک نقوش باز از بسته جستجوی ما را در شناخت عناصر سنگین از سبک به حضور خاص عناصر عملکری و پیدایش نقاطی از سطح برای شکل گیری عناصر کالبدی و ساختاری و همچنین مناسب برای استقرار تجهیزات و خدمات سوق می دهد. براساس خصوصیات هندسی مربع و در نتیجه نقوش ترسیم شده، سطوحی خرد و کلان بوجود آمده که فضاهای خالص عملکردی ، خدماتی و ارتباطی بر مبنای یک نظام مشخص مستقر می شوند. این سه در ارتباط با هم می باشند، ولی هیچ دخل و تصرفی در سطوح یکدیگر ایجاد نمی کنند. سپس مسیرها و محورهای ساختاری مشخص شده ، خطوط مورد نیاز عمق پیدا کرده امتدادهایی که مورد نیاز نمی باشند حذف می گردند. [TABLE=align: center] [TR] [TD=align: center][/TD] [TD=align: center][/TD] [/TR] [TR] [TD]شکل گیری فضایی مربع پایه [/TD] [TD]نظام هندسی پلان و مقطع مربع پایه [/TD] [/TR] [/TABLE] در ساده ترین حالت امتدادهای مهم مربع ارتفاع می گیرند و پوششی مناسب با این امتدادها بر روی آن ها قرار می گیرد. ضخامت این امتدادهای ارتفاع یافته بر مبنای تقسیمات ریزتر مربع تعیین می شود. همانگونه که عملکردها در مربع جای خود را پیدا می کنند، ساختار نیز در ساده ترین شکل خود، به عنوان استخوانبندی اصلی بنا، جداکننده و پوشاننده ها (در قالب های کلی «سخت و نرم») مطرح می گردد. این مکان ها با اندازه و تناسبات سازنده فضای مربع شکل ما در ارتباط هستند. به گونه ای که بتوانند در قالب روابط ریاضی و هندسی حاکم بر مربع ، عناصر حاضر در ساخت این فضای سه بعدی را به هم مربوط سازند. توضیح اینکه شکل گیری موضوعات تنها در اثر نیروهای داخلی بوده ، زمان و مکان در آنها تأثیر نمی گذارند. بدین معنی که ویژگی های ذاتی مربع و خصوصیات هندسی آن و نیز نحوه استقرار اعمال و عملکردهای سه گانه (خالص عملکردی – خالص خدماتی و خالص ارتباطی) و ساختار انتخابی از عوامل شکل دهنده اصلی به شمار می روند. [TABLE=align: right] [TR] [TD=align: center][/TD] [TD=align: center][/TD] [/TR] [TR] [TD]نظام تکاملی پلان تجمعی [/TD] [TD]شکل گیری فضایی پلان تجمعی [/TD] [/TR] [/TABLE] باید توجه داشت که در تمام مراحل، هر جزء در مسیر خود و بدون تداخل با مسیرهای دیگر واقع گردد به طوریکه اجزاء سنگین ، نیمه سنگین و سبک در حوزه های خود قرار گیرند. در ادامه بر اساس مدولاسیون و نظام موجود در این مربع ها ، اجزاء و عناصر پلان که از تناسبات هندسی مربع حاصل شده ، سامان می یابند. پس از برنامه ریزی در سطح ، طراحی پلان و مقطع همزمان پیش می رود و اجزاء و عناصر مقطع نیز مانند پلان، بر مبنای مدولاسیون و روابط خاص هندسی نظم می یابند. بدیهی است که وزن حضور هر فضا در ارتباط با عملکرد وابسته به آن ، حجم آن فضا را تعریف می کند که در شکل گیری مقطع حائز اهمیت است. در ادامه فرم ها، مصالح و روش های ساختمانی را همگن می کنیم تا معماری بدست آمده در عین جوابگویی کاملاً ساده گردد. در نهایت جهت شخصیت دادن به فضاهای ایجاد شده ، فرش کف (کفسازی) طراحی می گردد که ابعاد و اندازه های اجزاء متشکله کف ، از یک سو به همان شبکه نظم دهنده و از سوی دیگر به عملکرد فضا (خالص عملکری – خالص خدماتی – خالص ارتباطی) وابسته است و در ضمن در طراحی فرش کف، نوع فضا (فضای مکث – سکون- حرکت) نیز باید مدنظر قرار گیرد. به هرحال در رابطه ي با ذهنيات شكل گرفته در اين متن، محتواي آن را بررسي گونه هاي مختلف عملكردي تشكيل مي دهد كه در رابطه ي با هرگونه ي خاص ، روش هاي ساختماني مناسب بررسي مي شوند و از اينجاست كه به دليل تنوع و كثرت زمينه هاي عملكردي، روش هاي مختلف ساختماني نيز با مصالح خود بررسي مي گردند. از تطابق اين دو بخش از زمينه هاي مكمل، پرداختن به فرم و فضا امكان پذير مي شود و براي متناسب تر شدن نتايج تركيب در شكل گيري ها، پرداختن به روش هاي طراحي كه خود بر پايه ي ابعاد و اندازه به كمك سيستم هاي مدولار (پيمانه دار) استوارند، از خصوصيات تنظيم كننده ي استقراري برخوردار است و تركيبات موزون و خاصي را در فضاهاي مثبت و منفي، يا بسته و باز در معماري و فضاي شهري ايجاد مي كند. نتیجه گیری روال شكل گيري سطوح و فضاهاي عملكردي در يك كليت، با استفاده از روش طراحي صورت گرفته و نيز خطوط و محورهاي شكل دهنده، جهت استقرار جداكننده ها (عناصر جداكننده) و نقاط خاص تكيه گاهي، ضمن تفكيك سطوح و فضاها بصورت منضبط، محل عملكردهاي خالص، خدماتي و ارتباطي مكان يابي منطقي و نه اتفاقي مي شوند. پلان معماري در سطح، شكل گيري فضايي را عهده دار است كه از طريق امكانات برخاسته از آن پلان به وجودآمده باشد و مسلماً مقطعي از آن فضا نيز گوياي روال شكل گيري مورد نظر و فعل و انفعالات هماهنگ شده خواهد بود. نماي چنين مجموعه اي از اتفاقات، هرچند كه مباني ساختاري خود را در ارتباط با فضاي بيروني و دروني دارد، لازم است تصوير كننده ي اين كليت يعني شكل گيري تار و پود آن در تمام زمينه هاي ذكر شده با پي گيري نوع و سبك مورد نظر باشد. فهرست منابع و مآخذ 1- حاتمی، دیپلم مهندس جواد؛ 1376، عملکرد ساخت فضا، دانشگاه تهران، دانشکده هنرهای زیبا. 2- حاتمی، دیپلم مهندس جواد؛ 1361، طرح تئوری معماری، دانشگاه تهران، دانشکده هنرهای زیبا. Abstract : All phenomena and the procedure of their formation in order to reach a specified objective depends on traversing a determined path. Of course, it must be noticed that each way has it’s own problems and features which these are, in essence, common together in one aspect and it is how to encounter with the problem. Architecture also has a method. And procedure of designation. Architecture creates a correlation in the components, these components and elements combine to each other in a special procedure and reach the unity which , finally, turn into a usable phenomenon. In other words, the components create the whole, while the whole, by itself, leads to formation of components. Each generalization which is to be obtained as a result of this process must have the logical functional, structural and spatial features which these three attributes relate together and are dependent on each other.

سلام به همه....این عکسهایی که می بینید مال کتاب Landscape graphic هست. توی اینترنت نیست.... زیاد نگردید. استادمون داد بهم ...منم تند و تند ازش عکس گرفتم. ببخشید اگه کیفیت عکسا خوب نیست چون با دوربین موبایله. امیدوارم ا این مطالب استفاده کنید.

توجه به فضای داخلی و نحوه و تقسیم بندی پلان ها، نقش مهمی را در ساختار معماری یک بنا بر عهده دارد. طراحی فضایی با انعطاف پذیری بالا و تنوع پذیر از لحاظ چیدمان و آرایش سطوح می تواند کارکرد های مختلفی را بپذیرد و این در حالی است که مخاطب احساس رضایت بیشتری از فضا خواهد داشت. استفاده از جدا کننده های سبک و قابل حمل، شفاف سازی، رنگ بندی های متناسب با نیاز های موجود، تنوع مصالح، توجه به نحوه قرار گیری و تعامل مابین فضاهای مختلف از جمله ویژگی هایی هستند که در کنار ساختار خاصی که برای یک پلان معماری در نظر گرفته شده است، می تواند بر غنای آن افزوده و حتی قسمتی از مشکلات آن را حل کند. از طرف دیگر معماری داخلی به لحاظ معیارهای روانشناسی اهمیت بسیاری دارد. میزان امنیت، صمیمیت، شور و هیجان و آرامش موجود در یک فضا را با می توان با راهکارهای مناسب تشدید یا تضعیف کرد. هر کدام از انسان ها دارای تعلقات ذهنی و روحی خاصی هستند که پاسخگویی به نیازهای آنها در معماری داخلی اولویت قرار می گیرد، از این رو نگرشی علمی و راسیونال در کنار خلاقیت های هنری مطرح شده و یکی از مسائل مهم در این زمینه ایجاد تعامل و هماهنگی بین آنها است. امروزه مبحث طراحی و دکوراسیون داخلی، اهمیتی خاص یافته و حتی به عنوان رشته ای مجزا تدریس می شود. الگوهای و ایده های مختلفی اعم از مدرن و کلاسیک، توسط طراحان این رشته به کار گرفته می شود و از محدودیت های معماری در زمینه اجرا، معمولا خبری نیست و می توان به ایده های بلند پروازانه ایشان تجسم بخشید، چه بسا به گونه ای میان گستره ای، موضوع فعالیت رشته های مختلف هنری از مجسمه سازی گرفته تا نقوش برجسته قرار گرفته میگیرد. پیشرفت تکنولوژی به سبب تسهیل در یکسری از مسائل تاسیساتی و اجرایی از یک طرف و تنوع و کارآیی بالا در محصولات عرضه شده، زمینه مساعد و کارآمدی را در سطح جامعه به وجود آورده است؛ بهانه ای که پرداختن به مقوله طراحی داخلی را جز لاینفک فضاهای معماری بر می شمارد. معماری داخلی و توجه به جزئیات و تزئینات بعد از چندین دهه سکوت و فراموشی، رویکردی دوباره پیدا کرده و جالب تر اینکه سعی می کند نمود هایی از معماری گذشته را در تلفیقی با الگوهای مدرن بیان کند؛ مساله ای که سال ها است در معماری مورد بحث و جدل قرار گرفته و تا کنون نتیجه ای حاصل نشده است. معماری گذشته ما سرشار است از ظرافت ها و ریزه کاری هایی که هزاران ایده و خلاقیت را در خود نهفته است. تزئینات و کاشیکاری های داخلی با تناسبات و رنگ بندی خاص خویش در کنار کالبد درونی، فضایی رمزگون را تداعی می کنند و هم اکنون نیز ارزش فضایی خویش را حفظ کرده است امروزه با افزایش روز افزون جمعیت شهری و قیمت زمین ، ساخت و ساز آپارتمان و زندگی آپارتمانی مقرون به صرفه تر شده است . بیشتر ما حداقل یک بار زندگی در محیط بسته آپارتمانی را تجربه کرده ایم و از معایب و مشکلات آپارتمان نشینی آگاهیم. یکی از عمده معایبی که بیشتر مردم از آن گله مند هستند خفه و بسته بودن فضای آپارتمان است . ما با استفاده از چندین نکته کوچک که بیشتر جنبه بصری دارد میتوانیم این فضای مرده را زنده تر و آپارتمان خود را دلباز تر نماییم . 1. انتخاب رنگ دیوارها انتخاب رنگ مناسب برای فضای آپارتمانی بخصوص آپارتمانهای با متراژ کم بسیار مهم است. رنگها از نظر درخشندگی و شفافیت انواع مختلف دارند که بهترین انتخاب ، انتخاب رنگهای روشن با درخشندگی و شفافیت زیاد است . اصولا" رنگهای روشن باعث می شوند که فضا بزرگتر بنظر آید و هر چه شفافیت و درخشندگی آن بیشتر باشد به دلیل انعکاس نور فضا زنده تر بنظر می آید. یکی از رنگهای مناسب آپارتمان رنگ استخوانی روشن است ، که علاوه بر داشتن شفافیت و روشنی با بیشتر رنگهای وسایل منزل همنشینی دارد و کمپوزیسیون مناسبی را ایجاد می نماید.جهت ایجاد تنوع در رنگ میتوانید در قسمت دیوار اپن آشپزخانه از مصالح سنگی با رنگهای متنوع استفاده نمایید.

سلام دوستااااااانِ من میخوام پروژه طرح 3 رو بزارم که برای ترمِ پیشم هست... موضوعش مجتمع تجاری تفریحی بوده کلا 5 طبقه هستش 2 طبقه تجاری 1 طبقه در بالای مجموعه، کافی شاپ و 2 طبقه پارکینگ در زیرِ مجموعه ابعاد سایت ، زمینی هست به مساحت 100×232 متر مربع در غربِ تهران در 5 شیتِ A2 پروژه بسته شده خوشحال میشم پروژه رو نقد کنید و نقاط ضعف و قوتش رو بگید

طرح معماری 2 موضوع: مدرسه ابتدایی تعداد طبقات : 2 مساحت : فکر کنم 400 و خورده ایی(دقیق یادم نیست)

طراحی معماری: از ایده تا فرم معماری از هیچ بوجود نمی‎آید. ذهنیت یک طراح و تفکرات و اندیشه‎های وی مهمترین عامل در پیدایش یک اثر معماری محسوب می‎شود، زیرا تمام عوامل موثر بر شکل‎گیری معماری و اطلاعات مربوط به طراحی می‎بایست در ذهن طراح ارزیابی، طبقه‎بندی و تجزیه و تحلیل شوند و در نهایت در قالب یک طرح معماری به مقوله‎هایی عینی و و قابل تجربه‎ تبدیل گردند. آنچه که ذهنیت یک معمار را می‎سازد، ایده‎هایی است که او از موضوعات مختلف مرتبط با طرح در ذهن خود پرورانده است. در نهایت این ایده‎ها هستند که طی روندی معین به فرم‎ها و فضاهای معماری تبدیل می‎شوند که ما روزانه با آنها سروکار داریم. ایده اصطلاحی است که در بحث‎های هنری و از جمله در معماری به کرات مورد استفاده قرار می‎گیرد و همین امر بیانگر اهمیت آن در فرایند طراحی معماری است. ایده (Idea) از کلمه یونانی Eidos به معنی دیدن و شیء مرئی گرفته شده و اولین بار در آرای افلاطون مطرح گردیده است. افلاطون معتقد بود که پدیده‎های جهان صور مختلف تجلی جهان ایده‎ها یا فرم‎های ازلی و مطلق هستند. پیشرفت فرهنگ معماری نیازمند ارائه ایده‎ها و در حقیقت راه‎حل‎های خلاقانه و نوین توسط معماران می‎باشد. به همین علت بکارگیری صحیح و خلاقانه ایده‎ها مهمترین بخش معماری محسوب می‎شود. طراحی معماری از ایده‎هایی مجرد و ذهنی آغاز می‎شود و سپس به طرح فضای عینی معماری می‎انجامد. ایده حاصل دانش، تفکر، آگاهی‎ها و دانسته‎های موجود در ذهن طراح و در ارتباط مستقیم با جهان پیرامون وی است. اطلاعاتی که از جهان بیرون توسط حواس کسب می‎شوند و به ذهن می‎رسند، نقش مهمی در پیدایش ایده ایفا می‎کنند. به همین علت جان لاک می‎گوید: ایده از عملیات ذهن بر محسوسات پدید می‎آید. تمام پدیده‎هایی که در این جهان وجود دارند، از قبیل یک ساختمان، یک فرم طبیعی، یا حتی یک داستان و یک شعر می‎توانند به کاتالیزورهایی برای پرورش ایده در ذهن تبدیل شوند. منابع ایده همه جا در میان اشیاء روزمره زندگی، در طبیعت، درعلوم مختلف، در معماری‎های تاریخی و خصوصاً در برنامه و محیط سایت وجود دارند. اما یک ذهن خلاق و کنجکاو نسبت به اطلاعات موجود در محیط پیرامون است که می‎تواند ایده‎های خلاقانه‎ای را ابداع کند. از این رو جمع‎آوری اطلاعات که در معماری به میزان قابل توجهی بصری هستند و اغلب از مشاهده شرایط محیطی پروژه بدست می‎آیند، نقش مهمی در شکل‎گیری ایده‎های معمارانه دارد. معماری همواره با مسائل مختلفی سروکار دارد و عوامل موثر بر شکل‎گیری پروژه بی‎شمارند. در این میان کار اصلی معمار یافتن جوهر منحصر بفرد و مسأله اصلی هر پروژه و پاسخگویی به آن با یک ایده قوی است. از این طریق است که ایده تولید می‎شود. طبیعی است که در آغاز کار یا در ضمن طراحی به علت تعدد مسائل پیش روی معمار، ایده‎های فراوانی شکل بگیرند. در اینجا نقش معمار اولویت‎بندی ایده‎ها براساس اصلی‎ترین مسائل و پالایش و تلفیق ایده‎های خرد و کلان برای رسیدن به ساختاری منسجم است. در ضمن در مرحله طراحی جزئیات پروژه نیز می‎توان از ایده‎های متناسب با کلیت و اجزاء طرح استفاده کرد. با اینکه داشتن ایده‎های قوی در معماری حائز اهمیت است، اما تنها داشتن ایده‎های خوب و خلاقانه برای رسیدن به یک معماری مطلوب کافی نیست. یک ایده معمارانه خوب علاوه بر نوآورانه بودن باید از قابلیت‎های دیگری برخوردار باشد تا در نهایت یک معماری مطلوب و ماندگار از این ایده حاصل ‎شود. از آنجا که معماری هنری کاربردی است و ما در معماری می‎خواهیم به نتیجه‎ای ملموس دست یابیم، باید این توانایی را داشته باشیم که از ایده که از شناخته‎های ما بصورت مجرد و خالص استخراج شده است، به یک محصول و یا فرایندی برای تولید محصول معماری برسیم. علی‎رغم اهمیت فوق‎العاده زیاد ایده‎های معمارانه، توجه صرف به ایده‎پردازی در طراحی معماری و غفلت از سایر جنبه‎های معماری همچون فرم می‎تواند آثاری با ایده‎های قوی را به تدریج به ورطه فراموشی بسپارد، زیرا در طول زمان معانی اولیه فراموش می‎شوند و آنچه می‎ماند فرم است. ایده پس از شکل‎گیری در ذهن طراح باید با طی مسیر لازم به فرم تبدیل شود. از این رو چگونگی استخراج ایده از مقولات شناخته شده و پدیده‎های اطراف و نیز تبدیل آن به فرم معماری حائز اهمیت است، زیرا تبدیل مستقیم چیزهایی که کنجکاوی ما را جلب کرده‎اند، به معماری ناممکن و بعضاً امری سطحی و پیش پا افتاده است. مسأله عمده در فرایند طراحی شناسایی مشخصه‎های اصلی پدیده‎هایی است که معمار آنها را به عنوان منابع خلق ایده‎های معمارانه در نظر گرفته است. ذهن کنجکاو عصاره یا ویژگی مهم آن چیزهایی را که با حواس شناخته است، استخراج و سپس آن را با استفاده از استراتژی مشخص به فرم تبدیل می‎کند. تبدیل ایده به فرم یکی از مهمترین بخش‎های طراحی معماری است. همان قدر که در معماری داشتن ایده مهم است، گذر از مرحله ایده به فرم نیز اهمیت دارد. حساس‎ترین و تعیین‎کننده‎ترین مسأله در آغاز طراحی تبدیل ایده‎های اصلی و محوری پروژه به ساختاری دارای شکل می‎باشد. ایده در مرحله آغازین ممکن است فکر خالص باشد و با عناصر شناخته شده غیرمعماری تصور گردد، و سپس به ایده معمارانه و دست آخر به ایده فرمال تبدیل ‎شود. ایده فرمال نیز با خود فرم متفاوت است، زیرا ایده‎ها می‎توانند به صور مختلف متبلور شوند. تبلور پیش از آنکه با فرم تعیین شود، با استراتژی طراحی تعیین می‎شود. در نتیجه ممکن است یک ایده یکسان با اتخاذ استراتژی‎های طراحی متفاوت به دو طرح مختلف بیانجامد. از این رو می‎توان گفت ایده‎ها مصالح طراحی هستند و فرمها تبلور فرایند تولید. تبدیل ایده به فرم در گرو دو شرط اصلی است: قابلیت شکل‎زایی ایده‎های نخستین و مهارت و دانش طراح در رابطه با تبدیل ایده به فرم. نکته مهم در تبدیل ایده به فرم قابلیت شکل‎زایی ایده است و البته این قابلیت چیزی نیست که به خودی خود وجود داشته باشد. قابلیت شکل‎زایی هم به منبع ایده مربوط است و هم به ذهنیت طراح. ذهنی خلاق است که ورای ظاهر پیش پاافتاده یا گنگ مسائل مورد مطالعه و پدیده‎های روزمره می‎تواند قابلیت‎های شکل‎زایی را شناسایی کند. همان گونه که قبلاً نیز عنوان شد، آنچه از معماری بجا می‎ماند و با کاربر فضا ارتباط برقرار می‎کند، فرم است و نه ایده. اما امروزه بسیاری از آثار مهم بیش از آنکه به زیبایی‎شناسی و پردازش فرم توجه داشته باشند، به نشان دادن ایده معماری می‎پردازند و به همین جهت گاه خشک و شماتیک به نظر می‎رسند. در این گونه آثار فرم در خدمت ایده و دیاگرامی برای نمایش آن است. تجربه ناموفق این معماری‎ها نشان می‎دهد که در طراحی معماری توجه به ایده و فرم در کنار هم می‎تواند به خلق آثار درخشان و ماندگار منجر شود.

نما هاي دو جداره امروزه استفاده از نماهای كاملاً شیشه ای در بین معماران و طراحان اروپایی بسیار رایج شده است. در اقلیم های مختلف ساختمان های كاملاً شیشه ای نیاز به ابزاری (پرده) جهت سایه اندازی دارند. ابزارهای سایه انداز بیرونی بسیار مؤثرتر از ابزار سایه انداز درونی هستند. اگرچه ابزارهای سایه انداز بیرونی به خاطر هزینه و مسائل مكانیكی و دلایل اكوستیكی زیاد مرسوم نیستند به همین دلیل از ابزار سایه اندازی كه در داخل پوسته در یك كاواك تهویه شده قرار می گیرد، استفاده می شود. در دهه هفتاد ایده پنجره های اقلیمی توسعه پیدا كرد. بیشترین پیشرفت اخیر مربوط به ایده façade Double skin می باشد كه در شكل زیر نشان داده شده است. پیش بینی عملكرد Double skin façade كار ساده ای نیست. درجه حرارت و جریان هوا نتیجه فرآیند تغییرات آنی دما و جریان سیال و روان هوا می باشد. این فرآیندها به هندسه، فیزیك حرارتی، تركیب گوناگون انواع آیروینامیكی ساختار Double skin façade و نیز درجه حرارت فضای داخل، دمای محیط، سرعت باد، مسیر باد، جذب و عبور اشعه تابشی خورشید و زاویه آن بستگی دارد. بطور عموم پوسته هوشمند بعنوان یك ضد گرمایی در جلوی ساختمان عمل می كند و این موضوع سه تأثیر گرمایی برای ساختمان دارد: 1- در اكثر اوقات روز درجه حرارت هوا در داخل پوسته هوشمند از دمای محیط بیشتر خواهد شد. رسانش پایین گرمای از دست رفته و رسانش بالای گرمای بدست آمده در تابستان بستگی به دمای محیط و سطوح تابش اشعه خورشید دارد. 2- لایه شیشه ای اضافی پوسته هوشمند مقدار تابش اشعه آفتاب به پوسته داخلی را كاهش می دهد. بنابراین بازتابش اشعه خورشید به ساختمان به خاطر عبور از شیشه كاهش می یابد. 3- پوسته هوشمند امكان قرار گرفتن پرده در داخل پوسته را فرآهم می آورد. بنابراین بار اشعه تابشی از پنجره كاهش می یابد. اینكه كدامیك از این سه مورد در یك زمان مخصوص مهم تر است بستگی به خصوصیات و عملكرد سازه و دینامیك پیچیده گرمایی بین نما، دماها، جریان هوا در پوسته هوشمند و فضای بیرونی دارد. طراحی معماری برای اشخاص شاغل در ساختمان سازی بررسی توانایی كنترل موقعیت خود از لحاظ ( روشنایی، درجه حرارت و شرایط آب و هوایی ) بسیار ضروری و مهم است. صاحبان ساختمان ها اهدافی مثل خدمات و سرویس بلندمدت برای زندگی، مزایای تكنیكی و علمی، ارزش های مازاد خوب و توسعه فضاهایی را برای كار در شرایط محیطی مورد نظر ترجیح می دهند. مالكین، سرمایه گذاری در نماهای دو جداره را با ارزش می دانند. نمای دو جدار ( پوسته هوشمند) قسمتی از انتخاب ها و تصمیمات پیچیده و مؤثر در یك طراحی عمومی است كه نیازهای عملی را برآورده می كند. نمای هوشمند یك روند حركتی معماری اروپایی است برای: * اهداف اكوستیكی برای یك نمای شیشه ای كه منجر به افزایش شفافیت می شود. * یك نیاز عملی برای فضای درونی * توسعه اكوستیك در ساختمانهایی كه در محل های شلوغ و آلوده واقع شده اند. * كاهش مصرف انرژی در ساعات كاری ساختمان اگرچه پوسته هوشمند ایده جدیدی است. با این وجود تمایل زیادی از طرف معماران و مهندسان برای استفاده از آن نشان داده شده است. تحقیقات کلی بر روی این مسائل متمركز است: - طراحی و معماری پوسته - نمای كاملاً شیشه ای - استفاده بهتر از محیط پیرامون - توسعه نیمرخ اطراف ساختمان (توسعه نمای بیرونی ساختمان) - آرامش گرمایی (آسایش گرمایی) - امكان استفاده از انرژی خورشیدی در تمام مدت سال - جلوگیری از گرم شدن ساختمان - تنظیم دمای داخل ساختمان در طول زمستان و تابستان - آسایش مصرفی: - توسعه آسایش بصری مانند اجتناب از روشنایی خیره كننده و زننده تهویه - استفاده از تهویه طبیعی به جای تهویه مكانیكی مصارف انرژی - كاهش نیاز به گرما در طول زمستان - كاهش نیاز به سرما در طول تابستان - حداكثر كاهش وسایل گرمازا و سرمازا - استفاده از نور طبیعی به جای نور مصنوعی تا آنجا كه ممكن باشد. - تنظیم دمای داخلی ساختمان در طول تابستان و زمستان (دمای مطلوب داخلی در طول تابستان و زمستان) مفهوم Double skin façade Double skin façade سیستمی است كه از دو لایه شیشه كه هوا در بین حفره میان دو شیشه در جریان است تشكیل شده است. تهویه كاواك (حفره) می تواند بطور طبیعی یا بطور مكانیكی باشد. جدا از نوع تهویه در داخل كاواك، مبدأ و مقصد هوا نیز می تواند فرق داشته باشد كه بستگی به شرایط آب و هوایی، نوع استفاده، موقعیت ساختمان و ساعت های اداری ساختمان و استراتژی (HVAC ) دارد. شیشه façade می تواند 1 تایی، 2 تایی. در داخل كاواك (حفره) درپوش هایی قرار دارد. خواص خورشیدی façade دولا با façade یك لایه تفاوتی ندارد در هر حال در façade دولا به خاطر یك پوسته اضافی سپر گرمایی تشكیل می شود كه تلفات گرما را كاهش می دهد و امكان بهره برداری از انرژی خورشیدی بصورت ذخیره شده ممكن می شود. لایه های façade عبارتند از شیشه بیرونی: معمولاً شیشه منفرد سخت شده است. façade بیرونی می تواند كاملاً شیشه ای باشد. شیشه درونی: شیشه دو لایه عایق شده ( شیشه های خورشیدی، می تواند مورد استفاده قرار گیرد ) می باشد ممكن است این لایه كاملاً شیشه ای نباشد. حفره هوای بین دو شیشه: می تواند كاملاً طبیعی یا مكانیكی تهویه شود. پهنای كاواك ( حفره ) بین cm‌ 20 تا m‌m 2 متغیر است. پهنای كاواك زمانی كه façade بعنوان نگه دارنده است اثرگذار می باشد. پنجره های داخلی توسط كاربر می تواند باز شود این روش ممكن است اجازه تهویه طبیعی بدهد. تنظیم اتوماتیك سایه خورشید می تواند بطور یكپارچه در داخل كاواك انجام گیرد. در مفهوم عملكرد façade و نوع شیشه رادیاتورهای گرما می تواند در كنار façade نصب شود. طبقه بندی Double skin façade رایج ترین روش طبقه بندی بر اساس نوع هندسه كاواك می باشد: Multi storey D.s.f : در این روش ستون های عمودی یا افقی بین لایه ها وجود ندارد. در تهویه كاواك جریان هوا از طریق سوراخ های نزدیك زمین و پشت بام ساختمان انجام می گیرد. Corridor façade : بخش های افقی برای اكوستیک، حفاظت در مقابل آتش یا برای تهویه ساخته شده است. Box window type: در این مورد قسمت های افقی و عمودی façade را به Boxهای كوچكتر و مستقل تقسیم می كند. Shaft Box type: یك سری عناصر در façade قرار می گیرند. این عناصر از طریق رشته های عمودی كه در façade قرار دارند به هم وصل شده تاثیر یك طیف گسترده را حتمی می كنند. مزایا 1- هزینه های پائین ساخت كه بوسیله مقایسه با سایر پروژه ها می توان دریافت. 2- عایق صوتی: به نظر بعضی از محققان عایق صدا یكی از دلایل مهم برای استفاده از Double skin façade میباشد. 3- كاهش سطح صدای داخلی (نوع Double skin façade و تعداد بازشوها برای عایق صوتی بودن با توجه به آلودگی داخلی و خارجی دارای اهمیت است.) 4- عایق گرمایی 5- یستم تهویه در طول شب 6- ذخیره انرژی: 7- كاهش تأثیر فشار باد 8- طراحی شفاف 9- تهویه طبیعی 10- گریز از آتش معایب طرح Double skin façade 1- هزینه های ساخت بالا در مقایسه با façade های معمولی ( متداول ) 2- كاهش فضای مفید قابل استفاده 3- هزینه های مازاد نگهداری 4- مشكلات جوش 5- افزایش گرمای سازه نمونه های ساخته شده با Double skin facades در کشور سوئد ABB Bussines Centre Nokia House Kista Science Tower Glashusett منابع: www.double skin façades.com