چکیده:
هدف اصلی این نوشتار،بازشناسی و تحلیل رویکرد هاي متفاوت در طراحی معماري منظر و پیشنهاد رویکرد کل گراي انسانی -محیطی در ارتباط با مسایل جاري معماري منظر در ایران است. به این منظور ابتدا هدف ها و رویکرد هاي رایج جزء گرا در معماري منظر معرفی و تحلیل می شود. آنگاه الگوي کل گرا، مبتنی بر رویکرد انسانی– محیطی به طراحی منظر در سه حوزه زیبایی شناسی، بوم شناسی و اجتماع محلی طرح شده و نقش هر حوزه در تامین نیازها و شکوفا سازي قابلیت هاي انسانی تبیین می شود. در رویکرد پیشنهادي، ادراك معماري منظر، فراورده ها تعامل بین ابعاد انسانی(تجربی) و محیطی(فضایی) شناخته می شود.
ابعاد انسانی(تجربی) منظر شامل تقویت حس مکان و تعلق مکانی، بازسازي ذهنی و روحی انسان، تعریف قلمروهاي عمومی، نیمه عمومی و خصوصی، تسهیل جهت یابی و راهیابی در فضا و نیز القاي هویت، امنیت ومطلوبیت محلی است. ابعاد محیطی(فضایی) منظر شامل تعریف مکان ها، مسیرها و قلمروها است و طراح منظر بایستی به سامان دهی مکان ها (مراکز مبدا و مقصد)، مسیرها (راه ها ) و قلمروها (محدوده ها)ي کالبدي بپردازد. درپایان مقاله، طراحی منظر شهر ایرانی به عنوان یک نمونه موردي بررسی و چنین استنتاج شده است که، با توجه به گستردگی شهرهاي ایران با مناظر انسانی- محیطی متنوع، باز شناخت چشم انداز شهر ایرانی، به عنوان پیش نیاز طرا حی معماري منظر ضروري است.
مشخصات مقاله:مقاله در 8 صفحه به قلم محسن فیضی(استادیار،دانشکده معماری و شهرسازی-دانشگاه علم و صنعت ایران(نویسنده مسول))،محمد باقری(دانشجوی دکتری،دانشکده معماری و شهرسازی-دانشگاه علم و صنعت ایران)و حمید رضا عظمتی(دانشجو دکتری،دانشکده معماری و شهرسازی- دانشگاه علم و صنعت ایران)،منبع مجله فناوری و آموزش،سال اول،جلد اول،شماره 3،بهار 1386
دانلود مقاله