چکیده مقاله:
استفاده از اصطلاح "ادبیات عجایب" به صورت ضمنی بر وجود نوع (ژانر) خاصی در ادبیات عرب دلالت می کند. هدف مقالۀ حاضر این است که به ساختارشکنی این ایده (به عنوان موضوعی که نه تنها از نظریۀ منسجم ادبی گرفته شده، بلکه حاصل قضاوت ادبیات قرون میانه بر مبنای معیارهای خودش است) بپردازد و تا حد امکان از تعصبات مدرن غرب و مفروضات معتبر معرفت شناختی مستقل باشد. در ابتدا توضیحات مختصری در مورد نوع ادبی و کاستی های این نوع « نوشته های شگفت آور » طبقه بندی ادبی ارائه خواهد شد. بدین منظور نگارنده می کوشد اهمیت در ادبیات فارسی و عربی قرون میانه را نشان « عجایب » دهد. سپس میزان و روش هایی را که ادبیات عرب و فارسی به شکل آگاهانه به این مسئلۀ خیالی پرداخته اند، بررسی کند و در پایان هم مروری بر روند شکل گیری این نوع ادبی داشته باشد.
مشخصات مقاله:مقاله در 14 صفحه به قلم سیرینکس فون هیس (اصل این مقاله در این مجله منتشر شده است:Middle Eastern Literatures, Vol. 8, No. 2, July 2005).
منبع:کتاب ماه ادبیات،شماره 84(پیاپی 198)فروردین ماه 1393.
دانلود مقاله