جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'طب سنتي با تمام روشهاي استفاده:'.
1 نتیجه پیدا شد
-
طب سنتي با تمام روشهاي استفاده:
masi eng پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبارو مقالات و موضوعات متفرقه
اسامى گوناگون آويشن آويـشـن اسـت . در زبـان عـربى به صعتر معروف است . در برخى از زبانهاى خارجى با عـنـوان سـرپـوله نـيـز شـنـاخـته مى شود . دو نوع آويشن وجود دارد: آويشن كوهى و آويشن شيرازى در شيراز به كبك ليك و در همدان به آزربه معروف است . آذر روبه ، جلنجمون ، نـدغ ، اشـن ، آفـشـم ، آفشن ، آيشن ، ادشان ، ادشن ، اشمه ، اوشن ، آوجى ، حاشا، زروه ، زعـتـر، سـعـتـر، سـرپـوله ، سـوسـن بر، كاكله اوتى ، آس بويه ، حاشا برى ، صعتر الحـمير، سه سنبل ، سى سنبل ، گون گل و زعترو از اسامى ديگر اين گياه است كهليك يا كـكـليك اوتى اسم تركى آويشن است . آويشن در لهجه اصفهانى به آبشم و آوشم معروف است . آويـشـن در زبـان لاتـين به vulgaris thymus، در زبان انگليسى به thyme، در زبان فرانسه به thym و در زبان آلمانى به thymian شهرت دارد . آويشن در زبان هلندى به tijm wilde ، tijm kruipen، در زبان استونى به liivatee _ numm، در زبـان فـنـلانـدى بـه - ajuruoho kangas، در زبـان مـجـارسـتـانـى بـه kakukkfu mezei ، در زبـان ايـتـاليـايـى بـه serpillo، در زبـان نـروژى بـه kryptimiman، در زبـان اسـپـانـيـايـى به serpoleto، دى به backtimjan، در زبان عـربـى به zeeter sarar، در زبان چينى به hao ai، در زبان دانماركى به tijm، در زبـان اسـكـاتـلندى به righ an lus، در زبان ايسلندى به timjan، در زبان اندونزى به timi، در زبان ايتاليايى به timo، در زبان لهستانى به wlasciwy tymianek ، در زبـان پـرتـغال به timo tomilho و در زبان روسى به chebrts، timjan شهرت دارد . گونه هاى مختلف آويشن 1 - گونه هاى مختلف تيموس thymus 1ـ1 - serpyllum thymus 2 - 1 - kotschyanus thymus 3 - 1 - vulgaris thymus 4 - 1 - eriophorus thymus 2 - گونه هاى مختلف زاتاريا zataria 1 - 2 - multiflora zataria 2 - 2 - bracteata zataria 3 - گونه هاى مختلف اريگانوم origanum 1 - 3 - .l vulgar origanum 4 - گونه هاى گياه nepeta 1 - 4 - staussi nepeta گياه clinopodioids zizyphora مشخصات كلى آويشن پـايـا از تـيره نعناع كه انواع مختلف قسمتهاى مورد استفاده يعنى سرشاخه هاى گلدار آن بـه مـصـارف طـبـى و دارويى مى رسد. پرورش اين گياه ممكن است از طريق كاشت دانه يا تـقـسـيم ساقه هاى ريشه دار گياه مسن صورت گيرد. بوته آويشن به ارتفاع 10 - 30 سـانـتـى مـتـر و بـنـدرت خـوابـيـده اسـت . آويـشـن گـيـاهـى يـكـسـاله و عـلفـى بـوده و طـول بـرگـهـاى آن از 4 تا 10 ميليمتر متغير است . گلهاى آن به رنگ صورتى يا بنفش اسـت و زمان گل دادن آن بين خرداد تا مرداد است تمام بخشهاى اين گياه معطر بوده و داراى طبيعتى گرم است آويشن از خانواده لابياته است . َََ تركيبات شيميايى آويشن در آويـشـن يـك اسـانـس بـه نـام تـيـمـول thymol وجـود دارد و نـيـز داراى كـارواكرول سيمن و ال پى نن و بورنئول استات مى باشد. به علاوه داراى اولئانوليك و ايـزمـر آن اورسـوريـك مـى باشد، و در تجزيه هاى ديگر اين گياه علاوه بر مواد فوق پارتيول نيز در آن تاييد شده است .