جستجو در تالارهای گفتگو

برگخوار صنوبر (Melacosoma populi) برگخوار صنوبر با نام علمی Melacosoma populiو از خانواده Chrysomelidae است. حشره كامل و لارو از آفات مهم برگخوار درختان صنوبر در خزانه‌ها و نهالستان‌ها به شمار مي‌رود. فعاليت اين آفت در اكثر مناطق، به‌ويژه در مناطق كوهستاني و سردسير استان‌هاي مركزي و آذربايجان مشاهده مي‌شود. در قسمت‌هاي غربي شمال غربي ايران گونه ديگري از جنس Melasoma موسوم به M. tremulae وجود دارد كه فعاليت آن گاهي اوقات موجب زيان‌هاي اقتصادي قابل توجهي مي‌گردد. حشره كامل اين گونه، سوسكي است به طول 10 تا 12 ميلي‌متر با بال‌پوشي به رنگ قرمز نارنجي كه در انتهاي آن لكه سياهرنگي به چشم مي‌خورد. سينه آن عريض و داراي جلاي سبز فلزي است. اين آفت زمستان را به حالت حشره كامل در زير كلوخه‌ها، علف‌هاي هرز و پوست تنه درختان صنوبر گذرانيده و در بهار پس از تغذيه از جوانه‌ها و برگ‌هاي جوان صنوبر و بيد، تخم‌هاي خود را به صورت توده‌هايي روي برگ‌ها و شاخه‌ها قرار مي‌دهد. تخم‌ها ابتدا نارنجي رنگ بوده و چند روز بعد به رنگ خاكستري مايل به سياه در مي‌آيند و در شرايط طبيعي پس از 6 تا 7 روز تفريخ مي‌شوند. لاروهاي نوزاد سياه رنگ بوده و منحصرا از پارانشيم برگ‌هاي جوان تغذيه مي‌كنند، ولي لاروهاي سن دوم و سوم و همچنين حشره كامل كليه قسمت‌هاي پهنك برگ را مورد تغذيه قرار مي‌دهند. روش مبارزه به منظور مبارزه با دو گونه سوسك برگخوار در خزانه‌ها و قلمستان‌هاي جوان، مبارزه مكانيكي به صورت جمع‌آوري حشرات كامل و لاروهاي مربوط از روي برگ‌ها و معدوم نمودن آن‌ها يكي از روش‌هاي متداول و مقرون به صرفه به شمار مي‌رود و قابل توصيه است. مبارزه شيميايي عليه لاروها و حشرات كامل اين آفت در خزانه‌هاي صنوبر با استفاده از تركيبات حشره‌كش نظير مالاتيون، گواتيون و ديازينون امكان پذير است، ولي روش اخير در قلمستان‌هاي بزرگ و چند ساله از نقطه نظر تحمل هزينه‌هاي سنگين مقرون به صرفه نبوده و توصيه نمي‌شود. برگخوار صنوبر ( Amorpha populi ) برگخوار صنوبر با نام علمی Amorpha populi و از خانواده Sphingidae است. فعاليت برگخواري لارو اين گونه همراه با گونه ديگري موسوم به A.Populeti Bien روي درختان تبريزي و انواع كلن‌هاي خارجي صنوبر در استان‌هاي مركزي، آذربايجان، كرانه‌هاي درياي مازندران از آستارا تا گرگان و گنبد مشاهده مي‌گردد. حشره كامل، پروانه‌اي است شب پرواز كه عرض آن با بال‌هاي باز بالغ بر 70 تا 80 ميلي‌متر مي‌شود. رنگ عمومي بدن و بال‌ها زرد آجري است. بال‌هاي جلويي داراي لكه‌هاي هلال مانند قهوه‌اي و بال‌هاي عقبي هر كدام در قسمت قاعده داراي يك لكه قهوه‌اي بزرگ هستند. پروانه معمولا 24 ساعت پس از خروج از شفيره تخم‌هاي خود را به صورت منفرد و يا گروه‌هاي چندتايي روي برگ درختان صنوبر و بيد قرار مي‌دهد. دوره رشد جنيني تخم كوتاه بوده و به طور متوسط يك هفته به طول مي‌انجامد. بر اساس پرورش‌هاي انجام شده در شرايط طبيعي و آزمايشگاهي لارو اين آفت داراي 5 سن لاروي است و جمعا به مدت 30 تا 35 روز از برگ درختان ميزبان تغذيه نموده و سپس به شفيره تبديل مي‌گردد. لارو كامل به رنگ سبز و به طول 100 ميلي‌متر بوده و در قسمت انتهاي بدن آن زائده شاخك مانندي مشاهده مي‌گردد. فعاليت برگخواري لاروهاي اين آفت در شرايط آب و هوايي كرج و مناطق مشابه آن تا اوايل مهر و در كرانه‌هاي درياي مازندران تا اواسط آبان ادامه دارد. لاروها زمستان را به صورت شفيره‌هاي قهوه‌اي رنگ به طول 20 تا 25 ميلي‌متر در پناهگاه‌هاي مختلف مي‌گذراند و در سال داراي يك نسل هستند. پروانه ابريشم باف ناجور (Lymantria dispar ) فعاليت برگخواري لارو اين پروانه موسوم به پروانه ابريشم باف ناجور Lymantria dispar از خانواده Lymantriidae از برگ درختان ميوه و تعداد زيادي از درختان جنگلي، از جمله انواع صنوبر به‌ويژه در مناطق شمال و شمال غربي ايزن (كرانه‌هاي درياي مازندران و استان آذربايجان) قابل توجه است. فعاليت شديد لاروهاي اين گونه اخيرا روي درختان سوزني برگ از نوع P.taeda و pinus radiate كه در سطح وسيعي به صورت جنگل‌هاي مصنوعي و به منظور تامين مواد اوليه براي شركت چوب و كاغذ ايران (چوكا) كاشته شده‌اند مشاهده گرديده است. حشره كامل اين آفت چندخوار، پروانه‌اي است كه عرض آن با بال‌هاي باز در افراد نر 35 تا 45 ميلي متر و در افراد ماده 65 تا 70 ميلي‌متر است. در پروانه نر بال‌هاي جلويي قهوه‌اي رنگ و داراي 4 تا 5 خط سياه زيگزاگ مانند هستند. در پروانه ماده ناحيه سينه و شكم حجيم بوده و از كرك‌هاي متراكمي پوشيده شده است. روي بال‌هاي كرم رنگ آن لكه‌ها و خطوط زيگزاگ مانندي به رنگ قهوه‌اي مشاهده مي‌گردد. پروانه ماده تخم‌هاي خود را به‌صورت كپه‌هاي 200 تا 500 عدي روي تنه و شاخه‌هاي جوان قرار مي‌دهد و روي آن‌ها را با كرك‌هاي قهوه‌اي رنگ انتهاي شكم خود مي‌پوشاند. اين آفت از اواسط تابستان تا اوايل بهار سال آينده زندگي خود را به حالت مرحله تخم و به صورت دياپوز مي‌گذراند. اوايل بهار تخم‌ها به‌تدريج تفريخ شده و لاروها مدت 45 تا 70 روز فعاليت برگخواري شديدي از خود نشان مي‌دهند و اكثرا موجب انهدام كامل پوشش برگ درختان ميزبان مي‌گردند. پروانه ابريشم باف ناجور يك نسل در سال دارد و معمولا در طبيعت فعاليت شديد و مرحله طغيان آن با فعاليت پارازيت‌ها و پرداتورهاي طبيعي همراه است، به نحوي كه پس از مدتي از جمعيت آفت به طور محسوسي كاسته مي‌گردد. روش مبارزه براي مبارزه با اين آفت جمع‌آوري و معدوم نمودن كپه‌هاي تخم از مدت‌ها پيش به‌عنوان مبارزه مكانيكي مرسوم بوده است. سابقا در مبارزه شيميايي عليه لارو آفت فوق از تركيبات د.د.ت و يا ارسنيكي استفاده مي‌شده است، ولي امروزه با توجه به مسايل مربوط به حفاظت محيط زيست و حمايت كامل از دشمنان طبيعي آفات روش مبارزه شيميايي بيش‌تر در خزانه‌هاي كوچك و در مساحت‌هاي كم قابل توصيه است. در سطوح بزرگ، كاربرد محلول‌هايي از ميكروارگانيسم‌هاي بيماريزاي آفت، از قبيل باكتوسپيئين، آن هم به صورت محدود در قسمت‌هايي كه آفت فعاليت بيش‌تري داشته در تقليل جمعيت آفت بي نهايت موثر خواهد بود. در ضمن ميكروارگانيسم‌هاي بيماريزا روي زنبورهاي عسل و همچنين فعاليت پارازيت‌ها و پرداتورهاي طبيعي هيچ گونه اثر سوئي نخواهند گذاشت.