جستجو در تالارهای گفتگو

[h=2]صمغ (خلط) گیری (مرحله نخست تولید روغن)[/h] پس از گرفتن ناخالصی هایی که به طور مکانیکی همراه روغن خام شده اند. اولین مرحله در تصفیه روغن خام صمغ گیری و مواد خلطی است که قسمتی به صورت امولسیون و برخی هم به صورت محلول در آب وجود دارد. صمغ ها به دو دسته محلول در آب و نامحلول در آب تقسیم می شوند و قبل از هر عملی باید مورد توجه قرار گیرند؛ این مواد معمولاً فسفریت های کلسیم (Ca) و منیزیم (Mg) هستند که در صورت باقی ماندن در روغن پس از تصفیه روغن نیز رنگ بوی نامطلوبی در روغن ایجاد می کند؛ صمغ های محلول در آب توسط آبزنی به راحتی جداسازی می شوند اما صمغ های نامحلول در آب باید ابتدا توسط اسید سولفوریک یا اسید کلریدریک شکسته شوند تا قابلیت انحلال در آب را پیدا کنند. از نظر تئوری عمل جمع آوری و ته نشینی صمغ ها به وسیله افزایش آب و اسید قابل انجام است. بیشتر روغن ها دارای 0.5 -2 درصد صمغ هستند. البته روغن سویا دارای صمغ بیشتری است. در جریان عمل خلط گیری مواد خلطی که به طور عمده پروتئین ها و ضمناً هیدارات های کربن به وسیله افزودن الکترولیت مناسب منعقد جدا می شود. فسفاتید ها و بخشی از مواد خلطی گرفته می شوند روش متداول قدیمی که در آن روغن خام را با اسید سولفوریک غلیظ عمل می کردند امروزه دیگر برای روغن های خوراکی به کار برده نمی شود. معمولاً از صمغ جدا شده برای تهیه لیستین استفاده می کنند؛ در روغن های پر فسفاتید مانند روغن مذاب ممکن است رسوب هیدراتاسیون به عنوان لیستین استفاده شود؛ این رسوب هیدراتاسیون لیستین خام نامیده می شود. می توان به وسیله شستشو با آب جدا کرده که مختصر روغن خنثی را که در هنگام خلط گیری با آن همراه می شود به کمک اسیدیفته کردن باز یافت. این عمل را غالباً روی رسوب هیدراتاسیون و محلول صابون که در جریان خنثی کردن روغن حاصل می شود، یک جا انجام می شود. معمولاً از صمغ های جدا شده برای تهیه لیستین استفاده می کنند. اگر مقدار صمغ جدا شده با توجه به ظرفیت کارخانه کم باشد معمولاً صمغ را به کنجاله خروجی اضافه نموده و ارزش غذایی کنجاله را بالا می برند. تمام روغن هایی را که بعدا هیدروژنه می شوند باید خوب خلط گیری کرد؛ زیرا در غیر اینصورت کاتالیزورهای هیدروژناسیون سریعا بی اثر می شوند. بنابراین بطور خلاصه در فرایند مقدماتی تهیه روغن های نباتی، مواد خلط و فسفاتیدها، هم چنین فسفوآمینو لیپیدها و در ضمن مواد معدنی همراه روغن برطرف می شوند. در نتیجه روغن زلالی به دست می آید. چون شرایط عمل مقدماتی خیلی ملایم است تغییری در تری گلیسریدهای روغن پدید نمی آید. اگر روش کار درست باشد. ضایعاتی که در نتیجه از دست گرفتن چربی خنثی با خلط حاصل می شود زیاد نخواهد بود. البته اگر میزان صمغ قابل توجه باشد، آن را تصفیه نموده و رطوبت ناخالصی های آن را جدا می کنند. محصول نهایی را در بشکه های 200 لیتری بسته بندی می کنند و تحت عنوان لیستین سویا به بازار جهانی عرضه می کنند. روغن خام در مبدل حرارتی ابتدا به دمای◦c 90 می رسد. سپس وارد میکسریک شده به آن اسیدسولفوریک یا اسید سیتریک اضافه می شود. البته صمغ گیری ترجیحا در دمای 80- 90◦c انجام می گیرد. حرارتهای بالا سبب می شود که ته نشینی به طور کامل انجام نشود. در درجه حرارتهای پایین تر هم به دلیل اینکه ویسکوزیته بالاست، جداسازی خوب صورت نمی گیرد. برای جلوگیری از چسباندن صمغ ها به سپراتور مقداری آب به صورت پاشش اضافه می شود، مخلوط در این میکسر 20 دقیقه هم زده می شود. اگر روغن خام از دانه پنبه دانه استحصال شده باشد، اسید کمتری لازم است از اسیدفسفریک خوراکی برای جداسازی و صمغ ها استفاده می شود.