چکیده :
طي ساليان اخير بحث پيرامون رشد روزافزون نياز به انرژي و چگونگي تامين آن از جمله چالش هاي اصلي مشترک ميان کشورهاي در حال توسعه و کشورهاي توسعه يافته صنعتي بوده است. رشد روزافزون صنايع در کشورهاي در حال توسعه، که از آن ميان مي توان به سر بر آوردن غول هاي نوظهوري مانند چين و هند اشاره کرد، و نياز کشورهاي صنعتي به انرژي هاي مطمئن و پايدار، اصلي ترين اين علل بوده است. بر اساس برآوردها، متوسط رشد اقتصادهاي در حال توسعه و حاشيه اي در سال 2007 حدود 1/8 درصد و در سال 2008، 4/7 درصد خواهد بود. [1] در اين ميان، با توجه به آغاز روند جديد افزايش قيمت نفت در آغاز هزاره سوم، که در طي آن قيمت اسمي نفت خام از 17.47 دلار در سال 1999 به 61.08 در سال 2006 رسيد[2]، نياز به انرژي هاي جايگزين بيش از پيش از احساس مي شود. در حال حاضر کشورهاي OECD متقاضي بيش از 60 درصد تقاضاي نفت در جهان مي باشند.[3] اصلي ترين چالش اين کشورها، بيش از مساله تامين انرژي، تامين امنيت و پايداري آن است.
گاز طبيعي اکنون به عنوان اصلي ترين، مطمئن ترين و پاکيزه ترين جانشين براي سوخت هاي فسيلي متداول (نفت و ذغال سنگ) مطرح مي باشد. در سال 2006، مجموع ميزان گاز مبادله شده در جهان به حدود 3000 ميليارد متر مکعب رسيد که افزايشي 9/2 درصدي نسبت به سال قبل از آن داشت. اين رشد براي کشورهاي اوپک 7/3 درصد بود.[4] به نظر مي رسد تا کمتر از يک دهه آينده شاهد رسيدن بازارهاي جهاني به نقطه شکوفايي باشيم. شيب منحني ذخاير اثبات شده گاز در کمترين حد در سه دهه اخير بوده و در حال حاضر ميزان ذخاير اثبات شده گاز جهان حدود 180 تريليون متر مکعب مي باشد.
ارائه دهندگان : رامين فروزنده (دانشجوي کارشناسي مهندسي نفت- نفت اهواز)
محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران
تاریخ انتشار : بهمن 86
[Hidden Content]