استفاده بهینه از زمین و برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، از نکات مهم و اساسی در نظام برنامه ریزی شهری به شمار می آید. ضروری است که نظام توسعه آتی شهرها با فرایند برنامه ریزی کاربری اراضی شهری هماهنگ گردد و با هدایت آگاهانه توسعه شهر، از رشد بیرویه شهرها و اتلاف بیهوده زمین های کشاورزی جلوگیری شود. با توجه به اهمیت و ضرورت برنامه ریزی کاربری اراضی شهری و مشکلات فراوان شهرهای امروزی، لازم است از رو ش ها و ابزارهای جدیدی که بتوانند در تصمیم گیری به برنامه ریزان کمک کنند، استفاده کرد. از جمله این روش ها، روش های مبتنی بر سیستم های پشتیبانی برنامه ریزی اند.
سیستم های پشتیبانی برنامه ریزی بازوهای تصمیم گیری اند و در قضاوت جنبه حمایتی دارند. «what-if» یکی از این روشهاست که به صورت سیستم پشتیبانی برنامه ریزی پویا بر پایه GIS را به کار می گیرد. در سیستم «what-if» سه مرحله تحلیلی قابلیت سنجی اراضی، پیش بینی تقاضای کاربری های شهری و تخصیص زمین به تقاضاهای کاربری زمین در نظر گرفته می شود و شکل های مختلف آینده هر منطقه از طریق سناریو های مختلف تخصیص، مد نظر قرار میگیرد. دورود، شهر مورد مطالعه با جمعیت 100 هزار نفر در سال 1380 است که سه مرحله تحلیلی «what-if» بر روی آن اجرا شد: نتایج به دست آمده نشان می دهد که از بین جهات مختلف توسعه آتی شهر، محور ارتباطی بروجرد بهترین جهت است.
کلمات کلیدی: برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، GIS، سیستم های پشتیبانی برنامه ریزی، what-if، دورود
نویسندگان: اسد رازانی، علی عسگری
این مقاله به زبان انگلیسی می باشد.
دانلود مقاله