سیاهک (معمولی، پنهان، بدبو) Tilletia tritici (caries) & T. laevis (foetida)
این بیماری انتشار جهانی دارد و در خاک های مرطوب و خنک بیشتر خسارت میزند و هر دو گونه عامل سیاهک هستند. از نظر اهمیت اول سیاهک پنهان و بعد سیاهک آشکار در ایران مهم هستند.
علائم بیماری:
بوته ها اندکی کوتاهتر، خوشه ها باریک و طویلتر و پوشه ها از سنبله فاصله گرفته و دانه ها بصورت توپ گرد و سیاه آشکار میشوند. گاهی روی یک سنبله دانه سالم و آلوده همزمان دیده میشود. توپهای سیاهکی تقریبا شکل دانه سالم و خاکستری تا قهوه ای هستند و در هنگام برداشت ممکن است پوسته دانه بشکند و اسپورهای پودری سیاه با بوی ماهی در هوا آزاد شوند. گاهی هر دو گونه روی یک گیاه وجود دارند.
سیکل بیماری:
تلیوسپور روی بذر و خاک وجود دارد که پس از جوانه زدن و قبل از خروج گیاه از خاک از راه کلئوپتیل (بافت مریستم انتهایی) گیاهچه را آلوده میکند و بطرف سنبله پیش میرود و در تخمدان مستقر میشود.
کنترل:
1. استفاده از ارقام مقاوم 2. ضدعفونی بذر 3. استفاده از بذوز عاری از آلودگی.