جستجو در تالارهای گفتگو

پژوهشگران ایرانی موفق به تولید پوشش‌های نانولیفی ضدمیکروب با قابلیت ترمیم زخم های سوختگی درجه سه ‏شدند.‏ پژوهشگران ایرانی با توجه به خاصیت بیولوژیکی کیتوسان و خواص ضد میکروبی بالای آن و همچنین ویژگی‌های نانوالیاف ‏چون تخلخل و ساختار سه بعدی، موفق به تولید پوشش‌های نانولیفی ضدمیکروب با قابلیت ترمیم زخم‌های سوختگی درجه سه ‏شدند. اعمال این پوشش نانولیفی بر روی بریدگی‌ها و سوختگی‌های عمیق سبب می‌گردد سیگنال‌های بیوشیمیایی لازم جهت ‏تسریع بهبود ایجاد شده و ترمیم زخم سریع‌تراتفاق بیافتد.‏ هرساله سوانح مختلف سوختگی که منجر به ایجاد سوختگی‌های درجه سه با وسعت زیاد می‌گردد جان تعداد زیادی از ‏انسان‌ها را به خطر می‌اندازد. در این موارد همواره عفونت و تجمع میکروب در زخم‌های سوختگی ترمیم را با مشکلات زیادی ‏روبرو ساخته و در بعضی موارد منجر به مرگ بیمار می‌گردد. از این رو تولید پوشش‌های زخم‌بند مناسب با قابلیت ضد میکروبی ‏بالا و جذب چرک و عفونت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.‏ دکتر عادله قلی پور کنعانی دانش آموخته ممتاز مهندسی شیمی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، توضیح داد: «هدف اصلی ‏این کار تحقیقاتی، تولید داربست‌های زیست سازگار و ضد میکروب از پلیمر بیولوژیک کیتوسان به شکل پوشش‌های نانولیفی ‏متخلخل با قابلیت بالا در خارج‌سازی چرک و عفونت است که در نتیجه منجر به ترمیم زخم‌های سوختگی درجه سه می‌گردد. ‏با این هدف از مخلوط پلیمرهای زیست سازگار طبیعی کیتوسان و مصنوعی پلی وینیل الکل استفاده شد و به‌وسیله‌ی فناوری ‏نانو به پوشش‌های نانولیفی تبدیل شد که به صوت داربست برای ترمیم زخم‌های ‏سوختگی درجه سه مورد استفاده قرار گرفت.»‏ این پوشش‌ها به دلیل آبدوستی و تخلخل بالا توانایی خارج نمودن عفونت و خون را از سطح زخم داشته و از طرفی سبب ‏می‌گردند سطح زخم رطوبت لازم را برای ترمیم سریع‌تر دارا باشد. از طرف دیگر ویژگی منحصربه‌فرد نانویی بودن امکان ایجاد ‏ساختار مشابه ماتریس خارج سلولی بافت پوست را به داربست می‌دهد در نتیجه این پوشش‌های نانولیفی قابلیت جذب ‏فیبروبلاست به لایه درم را داشته که در نتیجه کلاژن زایی و ترمیم با سرعت زیاد انجام می‌شود.‏ قلی پور کنعانی ویژگی اصلی این طرح را تلفیق خواص بیولوژیکی عالی کیتوسان با ویژگی‌های منحصربه‌فرد نانوالیاف و ‏دستیابی به داربست زیست سازگاری دانست که می‌تواند هم به صورت داربست بدون سلول و هم داربست به همراه سلول بنیادی برای ‏ترمیم زخم‌های برشی و سوختگی تمام عمق مورد استفاده قرار می‌گیرد.‏ قلی پور کنعانی افزود: «مهمترین ویژگی که فناوری نانو به داربست حاصل داده است، ایجاد یک شبکه سه بعدی متخلخل ‏متشکل از نانوالیاف است که امکان شبیه‌سازی فضای ماتریس خارج سلولی طبیعی را به داربست می‌دهد و سلول‌های ‏فیبروبلاست به سمت لایه درم جذب می‌شوند. در نتیجه سلول‌ها در این فضای مشابه به راحتی به رشد، انتشار و چسبندگی بر ‏داربست می‌پردازند تا در نهایت تمامی ساختار را پرکرده و ترمیم در حد عالی کامل می‌شود.»‏ این طرح تحقیقاتی قبلاً منجر به ثبت سه اختراع در زمینه ساخت و کاربردهای پزشکی شده است و نتایج اخیر این طرح نیز ‏در بررسی‌های پاتولوژی نشان دهنده اثربخشی بسیار خوب زخم‌های سوختگی ترمیم شده با داربست نسبت به گروه کنترل بوده ‏و البته حضور سلول‌های بنیادی در نمونه‌های ترمیم شده با داربست با سلول به دلیل امکان کلاژن‌سازی بیشتر منجربه سطوح ‏ترمیم بسیار بهتری شده است.‏ پوشش نانولیفی حاصله به دلیل تخلخل بالا و همچنین ویژگی هیدروژل بودن پلیمر مورد استفاده، پس از جذب رطوبت و ‏چرک متورم شده و یک گپ بسیار کوچک بین پوشش و سطح زخم ایجاد می‌شود که این امر به همراه ویژگی تخلخل داربست ‏سبب عبور و مرور اکسیژن بر روی زخم در ضمن مرطوب نگه داشتن سطح آن می‌گردد. از طرفی پوشش مورد استفاده خود ‏دارای خاصیت ضد میکروب بوده و مانند سایر پانسمان‌ها نیاز به اعمال پمادها و آنتی بیوتیک‌ها ندارد. همچنین به دلیل حضور ‏الیاف در مقیاس نانو و از جنس پلیمر زیست سازگار سبب ایجاد پاسخ‌های ایمونولوژیک و آلرژیک نمی‌شود و برعکس به بدن القا ‏می‌نماید که بافتی مشابه بافت اصلی در محل زخم قرارگرفته و در نتیجه سبب می‌گردد سیگنال‌های بیوشیمیایی لازم جهت ‏تسریع بهبود ایجاد شده و ترمیم زخم سریع‌تراتفاق بیافتد.‏ نتایج این کار تحقیقاتی که به دست دکتر عادله قلی پور کنعانی و همکاران وی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشگاه علوم ‏پزشکی ایران و مرکز قلب تهران صورت گرفته است، در مجله ‏IET nanobiotechnology‏ (جلد 6، شماره 4، دسامبر 2012) ‏منتشر شده است. علاقمندان می‌توانند متن کامل مقاله را در صفحات 129 الی 135 همین شماره مشاهده نمایند.‏ منبع: مجله بسپار