جستجو در تالارهای گفتگو

آب زيرزميني آبي است که در زير سطح زمين ، درزه‌ها و فضاهاي حفره‌اي را در صخره‌ها و رسوبات پر مي‌کند. اکثر آبهاي زيرزميني بطور طبيعي خالص هستند. اکثر اوقات ، آبهاي زيرزميني سالها حتي قرنها قبل از مصرف دست نخورده باقي مي‌مانند. بيش از 90% آب آشاميدني کل جهان از آب زيرزميني است. مردم ما هر روز 1700 ميليارد ليتر آب مصرف مي کنند. 97% آبهاي کره زمين درون اقيانوسها است و 2% آن يخ زده است. ما آب مورد نياز خود را از 1% باقيمانده تهيه مي‌کنيم که از يکي از دو منبع زير بدست مي ايد: سطح زمين (رودخانه‌ها ، درياچه‌ها و نهرها) و يا از آبهاي زيرزميني. امروز حدود 117 ميليون نفر ، يعني بيش از نيمي از جمعيت آمريکا متکي به آبهاي زيرزميني به عنوان منبع آب آشاميدني هستند. جاي تعجب نيست که کشف آلودگي آبهاي زيرزميني در تمام دنيا موجب بروز نگرانيهاي شديدي شده است. ◄ سفره آب زيرزميني (groundwater Table): سفره آب به لايه يا منطقه قابل نفوذي در زير سطح زمين گفته مي‌شود که آب در آن مي‌تواند جريان يابد. سفره آب همچنين بايد قابليت آبدهي خوبي داشته‌ باشد. سطح فوقاني سفره آب ، يا سطح ايستايي همواره افقي نيست و به‌طور طبيعي از منطقه تغذيه آن ، يعني محل و منطقه‌اي که آب زيرزميني را تامين مي‌کند، به طرف محل تخليه داراي شيب است. بطور کلي شکل سطح استيابي غالبا از شکل سطح زمين پيروي مي‌کند. ولي برآمدگيهاي آن هموارتر است. بنابراين ايستايي در نواحي پست در نزديک سطح زمين و در تپه‌ها و کوه‌ها در عمق زيادتر قرار دارد. بطور معمول در مناطق پرباران و در دشتها سطح ايستايي بالا و در مناطق خشک و کوهستاني پايين است. در مناطق مرطوب سطح ايستايي ممکن است تا نزديک سطح زمين بالا بيايد. در گوديهاي چنين نقاطي ، ممکن است «آبگير» و در صورت وجود پوشش گياهي ، «باتلاق» بوجود ايد. تغييرات ارتفاع سطح ايستايي را بر حسب زمان به صورت نمودارهايي به نام هيدروگراف نشان مي‌دهند.سفره‌هاي داراي بازدهي قابل توجه اغلب در رسوبات ناپيوسته شني و ماسه‌اي تشکيل مي‌شوند. آبرفتها ، يعني رسوباتي که توسط رودها در دره‌ها و دشتها برجاي گذارده مي‌شوند، معمولا سفره‌هاي آب زيرزميني خوبي تشکيل مي‌دهند. رسوبات رسي گرچه از تخلخل زيادي برخوردارند، ولي چون قابليت نفوذ کمي دارند، با وجود حجم آب زيادي که ممکن است در خود ذخيره کرده‌باشند، سفره آب زيرزميني تشکيل نمي‌دهند و به عنوان مواد غير قابل نفوذ در نظر گرفته مي‌شوند. در سنگهاي متراکم نيز آب معمولا در نمونه‌هايي ايجاد مي‌شود که از تخلخل ثانوي قابل توجه برخوردار باشند. در اين ميان بهترين سفره آبها معمولا در سنگهاي آهکي درز و شکافدار ايجاد مي‌شود.