شكي نيست كه خوردن انواع ميوه تاثير بسزايي در سلامت و تندرستي دارد. به همين دليل همان قدر كه خوردن ميوه براي بزرگسالان لازم و ضروري است، در كودكان هم اهميت دارد. كودكان هم بايد روزانه 2 تا 5 واحد ميوه دريافت كنند، چون اين گروه غذايي بخشي از نياز آنها را به مواد معدني و آنتياكسيدانها تامين ميكند. خوشبختانه چون اغلب ميوهها خوشرنگ و خوشمره هستند و طعم شيرين دارند، مورد علاقه اغلب كودكان هستند. بنابراين به راحتي ميتوان با توجه به خواص ويتاميني، معدني و نيازهاي سني كودك، آنها را وارد برنامه غذايي كودك كرد اما نكته اينجاست كه مصرف اين گروه غذايي در ميان كودكان بايد با رعايت اصولي همراه باشد تا براي كودكاني كه سيستم گوارش حساسي دارند، مشكلي ايجاد نكند. دكتر سيد ضياءالدين مظهري درباره ميزان مصرف، سن شروع، نحوه مصرف و نكات مهم در مورد ميوهها توصيههايي دارد كه با رعايت آنها ميتوان با خيال راحت اين گروه غذايي را در اختيار كودكان قرار داد.
از چه زماني به بچهها ميوه بدهيم؟
كودكان از زمان تولد تا 6 ماهگي تنها نياز به شير مادر دارند. از 6 ماهگي و با آغاز تغذيه تكميلي كه نوع غذا خوردن كودك از حالت مايع به لعابي، پوره، پوره سفت و غذاي سفره تغيير ميكند، تغييرات تكاملي براي دريافت موادغذايي در كودك ايجاد شده و بنابراين تنوع مصرف خوراكيها هم شروع ميشود اما اين تنوع با مقدار كم يعني يك قاشق مرباخوري شروع ميشود و تا 12 قاشق مرباخوري ميرسد تا بدن نوزاد آنزيم لازم براي هضم را داشته باشد. از آنجا كه ممكن است كودكان زمينه حساسيت به ميوه داشته باشند، بايد مصرف را با ميوههايي شروع كرد كه زمينه ايجاد حساسيت ندارند. بهترين ميوهاي كه در چند هفته ابتدايي آغاز تغذيه تكميلي ميتوان وارد برنامه غذايي كودك كرد، آبميوه رقيق است كه بهتدريج به غلظت آن افزوده ميشود. در مورد سبزيها هم بهتر است تغذيه با آب هويجي كه با آب سيب مخلوط شده آغاز شود. بهتدريج و با بزرگ شدن كودك ميتوان ميوهها را بهصورت پوره و بعد تكههاي كوچك در روند افزايش جويدن و بلعيدن وارد برنامه غذايي كودك كرد. آخرين ميوهاي كه در اين روند بايد وارد برنامه شود، مركبات است، زيرا مركبات ممكن است حساسيتزا باشند. تنها انتخاب موجود در ميان مركبات آب ليمو شيرين است كه ميزان حساسيتزايي آن از ديگر انواع مركبات كمتر است.