جستجو در تالارهای گفتگو

رامسر - زباله رخت چرکینی است که مادر طبیعت را در رامسر می‌بلعد و جنگل‌های بکر و هیرکانی زیر بار آن قامت خم کرده‌اند. خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: در عبور از جاده جواهرده و منطقه ییلاقی خوش آب‌وهوای رامسر به یک فرعی برمی‌خوریم که قلب طبیعت در آن از نفس می‌ایستد، اینجا کلاکولی است، جنگل بکر دیروز و زباله‌دانی امروز. اینجا برعکس هر نقطه جنگلی دیگر صدای هیچ سینه‌سرخی به گوش نمی‌رسد وتنها رقص کلاغ‌ها را بر فراز درخت‌های افتاده می‌توان دید و کوه‌های زباله آن‌چنان قد برافراشته‌اند که گویی کشتی‌گیر رقیبش را شکست داده است. این منطقه تنها دستاورد زباله‌های دیروز و امروز نیست، از سال ۸۰ تاکنون تمامی زباله‌های رامسر، کتالم، سادات شهر، و تمامی روستاهای حومه در این منطقه که به مساحت تقریبی پنج هکتار است، انباشته می‌شود و روزانه ۱۵ تا ۲۰ ماشین زباله‌ها را در آن تخلیه می‌کنند. درست است که در این ناحیه زباله‌ها از پنج هکتار تجاوز نکرده‌اند، اما شیرابه آن تا کیلومترها در دل جنگل رفته و درخت‌ها را از ریشه زده است. ساخت کارخانه زباله‌سوز مدت‌هاست که روی میز مسئولان شهری قرارگرفته و این وعده همچنان لنگ تأمین زمین مناسب است و طرح تفکیک زباله از مبدأ در رامسر نیز به شیوه ناقص در دست اجراست. روزانه ۷۰ تن زباله در شهر گردشگرپذر رامسر تولید می‌شود که این میزان در زمان پیک مسافر به ۱۲۰ تن افزایش می‌یابد. فهیمه علیخانیان از اعضای جمعیت مردم‌نهاد نگاه سبز رامسر در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: گونه‌هایی مانند توسکا، راش و ممرز در رقابت نابرابر با زباله در منطقه کلاکولی آسیب‌دیده‌اند. اینجا روی گسل زلزله مازندران قرار دارد و درختان می‌توانستند کمک بسیار بزرگی در تضمین امنیت هنگام وقوع زلزله باشند. وی، راه‌حل رفع معضل زباله را احداث کارخانه زباله‌سوز بیان کرد و گفت: این طرح از سال ۸۰ توسط شهرداری مطرح بوده ولی باگذشت ۱۲ سال، هنوز اجرایی نشده است. علیخانیان پیشنهاد داد تا زمان احداث کارخانه یا دستگاه زباله‌سوز، اطراف ناحیه انباشت زباله فنس کشیده شود تا دسترسی حیوانات به آن منطقه موجب شیوع بیماری و مرگ نشود، همچنین شیرابه‌هایی که از ناحیه تجاوز کرده‌اند مدیریت صحیح شوند، چون علاوه بر تخریب پوشش گیاهی و جانوری، سفره‌های آب زیرزمینی را هم نابود می‌کنند که این امر با حضور کارشناسان مربوطه قابل‌حل است. وی بر لزوم اجرای تفکیک زباله تأکید و به دلیل تأخیر افتادن احداث زباله‌سوز اشاره و اضافه کرد: علت اصلی به تأخیر افتادن احداث کارخانه زباله‌سوز، نداشتن زمینی مناسب بوده است و هم‌اکنون صحبت‌ها حاکی از آن است که زمینی دیگر در جنگل به این کار اختصاص داده شود که این کار نابودی دوباره قسمتی از جنگل را به همراه خواهد داشت. وی گفت: زباله‌دانی در جنگل‌های صفا رود رامسر را در آن سال‌ها در حالی احداث کردند که عرصهٔ موردنظر، چند سالی بود نهال‌کاری شده بود، نهال‌های چندساله را قطع کردند و زباله کاشتند و شیرابه‌های آن را به اعماق زمین تزریق کردند. هادی حلاجیان عضو شورای شهر رامسر در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه از زباله وپسماند از اولویت‌های شورا و شهرداری است بیان داشت: زمینی در منطقه زغال چال از سوی منابع طبیعی واگذارشده و همه اقدامات اولیه‌اش انجام‌شده و لنگ یک امضاء برای واگذاری است. اراده شهرستانی برای حل معضل زباله وجود ندارد وی بابیان اینکه اراده در شورا و سازمان‌های مردم‌نهاد برای حل معضل زباله وجود دارد اما در بین مسئولان شهرستانی نیست، بیان داشت: یک سال می شود که موضوع احداث زباله‌سوز مطرح است و متأسفانه برای واگذاری آن سنگ‌اندازی می‌شود. به گفته وی بحث زباله و پسماند از نان شب واجب‌تر است و باید سامان یابد زیرا امروز نه جنگل درست‌وحسابی داریم نه دریا، بنابراین اینکه نامه واگذاری زمین امضا نمی‌شود جای تعجب دارد. روزانه حدود ۱۰۰ تن زباله وارد جنگل می‌شود و اگر اعتبار داده شود حاضریم زمین موردنیاز را برای ساخت کارخانه تأمین کنیم. مجید درجانی دیگر عضو شورای شهر رامسر نیز فرهنگ‌سازی برای تفکیک زباله را امری مهم برشمرد و گفت: موضوع زباله باید بحث شب‌نشینی‌های مردم شود تا این فرهنگ نهادینه شود. به گفته وی، رامسر شهرستان ۷۰ هزارنفری میزبان حدود ۲۰ میلیون مسافر در سال است و باید برای پسماند این میزان گردشگر برنامه‌ریزی داشته باشیم. در حالی از ساخت زباله‌سوز جلوگیری می‌شود که در کشورهای دیگر این کارخانه هسته مرکزی شهر دایر است و باید موانع فراروی رفع شود. حلاجیان کارشناس شهرداری تنکابن نیز درباره کارخانه زباله‌سوز با اشاره به اینکه مدارک برای تأیید نهایی به اداره مستندسازی نهاد ریاست جمهوری نیز ارسال‌شده است، گفت: قرار است از سازمان انرژی‌های نو برای بازدید از این زمین بیایند و طرح ما را مطالعه کنند و پس از تأیید، متولی ساخت کارخانه، شرکت نیروگاه‌ها و وزارت نیرو می‌شود. وی بابیان اینکه سیستم زباله‌سوز طراحی‌شده از نوع هاضم است بیان داشت: حدود ۷۰ درصد زباله تولیدی منطقه‌ تر و ۳۰ درصد خشک است و از این ۳۰ درصد تنها ۱۰ درصد قابل بازیافت هستند و در بخش تفکیک زباله نیز شهرداری حدود شش ماه با شرکتی قرارداد بسته که بر اساس برنامه در حال فعالیت است. به گفته حلاجیان، برنامه آموزش باید در مدارس و سپس ادارات اجرایی شود و در حال حاضر تمامی ادارات در طرح تفکیک زباله و جمع‌آوری مشارکت دارند اما آموزش‌وپرورش زباله را برای تفکیک تحویل نمی‌دهد. درحالی‌که مسئولان شهرداری رامسر معتقدند که طرح تفکیک زباله به‌خوبی در سطح شهر دردست اقدام است اما سازمان‌های مردم‌نهاد بر این باورند که این طرح به‌صورت ناقص اجرامی شود. به اعتقاد دوستداران محیط‌زیست و طبیعت، وقتی شهرداری با شرکتی برای آموزش و تفکیک زباله قرارداد می‌بندد باید نظارت لازم را نیز داشته باشد. بیژن هوشمند دبیر جمعیت مردم‌نهاد نگاه سبز رامسر نیز در گفتگو با خبرنگار مهر از زباله به‌عنوان رخت چرکین شهر یادکرد و گفت: رخت چرکین را باید در خانه شست نه آنکه در دل جنگل‌های بکر دفت کرد. وی با اشاره به اینکه طبیعت رامسر حساس و شکننده، سست و ناپایدار است افزود: برای‌ آنکه شکنندگی آن بیشتر نشود باید به فکر راه چاره ای‌ بود. هوشمند با عنوان اینکه در سال های گذشته شاهد رانش‌ها و فرونشست‌های بزرگی در منطقه لفاسر، صفارودف بنشکی بودیم، بیان داشت: قانون زمین این است که بیش‌ازحد از آن برداشت نشود و زباله انباشته نشود. دبیر جمعیت نگاه سبز رامسر با عنوان اینکه زباله درواقع سقط زمین جنین است که سبب ایجاد شیرابه و تولید گاز سمی متان می‌شود، یادآور شد: در حال حاضر زباله منطقه در کلاکولی انباشته می‌شود، درحالی‌که منابع طبیعی و دادگستر موظفند، شهرداری‌ها را تحت پیگرد قانونی قرار دهد و باید شهرداری این مسئله را حل کند. معضل دیرینه زباله رامسر با ساخت کارخانه زباله سوز حل می شود و رفع این مشکل نیازمند همراهی مسئولان و ایجاد اراده و عزم ملی است تا برای همیشه مردمان از دست طلای کثیف خلاصی یابند. فرستاده شده از LT26wِ من با Tapatalk