جستجو در تالارهای گفتگو

رامسر - زباله رخت چرکینی است که مادر طبیعت را در رامسر می‌بلعد و جنگل‌های بکر و هیرکانی زیر بار آن قامت خم کرده‌اند. خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: در عبور از جاده جواهرده و منطقه ییلاقی خوش آب‌وهوای رامسر به یک فرعی برمی‌خوریم که قلب طبیعت در آن از نفس می‌ایستد، اینجا کلاکولی است، جنگل بکر دیروز و زباله‌دانی امروز. اینجا برعکس هر نقطه جنگلی دیگر صدای هیچ سینه‌سرخی به گوش نمی‌رسد وتنها رقص کلاغ‌ها را بر فراز درخت‌های افتاده می‌توان دید و کوه‌های زباله آن‌چنان قد برافراشته‌اند که گویی کشتی‌گیر رقیبش را شکست داده است. این منطقه تنها دستاورد زباله‌های دیروز و امروز نیست، از سال ۸۰ تاکنون تمامی زباله‌های رامسر، کتالم، سادات شهر، و تمامی روستاهای حومه در این منطقه که به مساحت تقریبی پنج هکتار است، انباشته می‌شود و روزانه ۱۵ تا ۲۰ ماشین زباله‌ها را در آن تخلیه می‌کنند. درست است که در این ناحیه زباله‌ها از پنج هکتار تجاوز نکرده‌اند، اما شیرابه آن تا کیلومترها در دل جنگل رفته و درخت‌ها را از ریشه زده است. ساخت کارخانه زباله‌سوز مدت‌هاست که روی میز مسئولان شهری قرارگرفته و این وعده همچنان لنگ تأمین زمین مناسب است و طرح تفکیک زباله از مبدأ در رامسر نیز به شیوه ناقص در دست اجراست. روزانه ۷۰ تن زباله در شهر گردشگرپذر رامسر تولید می‌شود که این میزان در زمان پیک مسافر به ۱۲۰ تن افزایش می‌یابد. فهیمه علیخانیان از اعضای جمعیت مردم‌نهاد نگاه سبز رامسر در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: گونه‌هایی مانند توسکا، راش و ممرز در رقابت نابرابر با زباله در منطقه کلاکولی آسیب‌دیده‌اند. اینجا روی گسل زلزله مازندران قرار دارد و درختان می‌توانستند کمک بسیار بزرگی در تضمین امنیت هنگام وقوع زلزله باشند. وی، راه‌حل رفع معضل زباله را احداث کارخانه زباله‌سوز بیان کرد و گفت: این طرح از سال ۸۰ توسط شهرداری مطرح بوده ولی باگذشت ۱۲ سال، هنوز اجرایی نشده است. علیخانیان پیشنهاد داد تا زمان احداث کارخانه یا دستگاه زباله‌سوز، اطراف ناحیه انباشت زباله فنس کشیده شود تا دسترسی حیوانات به آن منطقه موجب شیوع بیماری و مرگ نشود، همچنین شیرابه‌هایی که از ناحیه تجاوز کرده‌اند مدیریت صحیح شوند، چون علاوه بر تخریب پوشش گیاهی و جانوری، سفره‌های آب زیرزمینی را هم نابود می‌کنند که این امر با حضور کارشناسان مربوطه قابل‌حل است. وی بر لزوم اجرای تفکیک زباله تأکید و به دلیل تأخیر افتادن احداث زباله‌سوز اشاره و اضافه کرد: علت اصلی به تأخیر افتادن احداث کارخانه زباله‌سوز، نداشتن زمینی مناسب بوده است و هم‌اکنون صحبت‌ها حاکی از آن است که زمینی دیگر در جنگل به این کار اختصاص داده شود که این کار نابودی دوباره قسمتی از جنگل را به همراه خواهد داشت. وی گفت: زباله‌دانی در جنگل‌های صفا رود رامسر را در آن سال‌ها در حالی احداث کردند که عرصهٔ موردنظر، چند سالی بود نهال‌کاری شده بود، نهال‌های چندساله را قطع کردند و زباله کاشتند و شیرابه‌های آن را به اعماق زمین تزریق کردند. هادی حلاجیان عضو شورای شهر رامسر در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه از زباله وپسماند از اولویت‌های شورا و شهرداری است بیان داشت: زمینی در منطقه زغال چال از سوی منابع طبیعی واگذارشده و همه اقدامات اولیه‌اش انجام‌شده و لنگ یک امضاء برای واگذاری است. اراده شهرستانی برای حل معضل زباله وجود ندارد وی بابیان اینکه اراده در شورا و سازمان‌های مردم‌نهاد برای حل معضل زباله وجود دارد اما در بین مسئولان شهرستانی نیست، بیان داشت: یک سال می شود که موضوع احداث زباله‌سوز مطرح است و متأسفانه برای واگذاری آن سنگ‌اندازی می‌شود. به گفته وی بحث زباله و پسماند از نان شب واجب‌تر است و باید سامان یابد زیرا امروز نه جنگل درست‌وحسابی داریم نه دریا، بنابراین اینکه نامه واگذاری زمین امضا نمی‌شود جای تعجب دارد. روزانه حدود ۱۰۰ تن زباله وارد جنگل می‌شود و اگر اعتبار داده شود حاضریم زمین موردنیاز را برای ساخت کارخانه تأمین کنیم. مجید درجانی دیگر عضو شورای شهر رامسر نیز فرهنگ‌سازی برای تفکیک زباله را امری مهم برشمرد و گفت: موضوع زباله باید بحث شب‌نشینی‌های مردم شود تا این فرهنگ نهادینه شود. به گفته وی، رامسر شهرستان ۷۰ هزارنفری میزبان حدود ۲۰ میلیون مسافر در سال است و باید برای پسماند این میزان گردشگر برنامه‌ریزی داشته باشیم. در حالی از ساخت زباله‌سوز جلوگیری می‌شود که در کشورهای دیگر این کارخانه هسته مرکزی شهر دایر است و باید موانع فراروی رفع شود. حلاجیان کارشناس شهرداری تنکابن نیز درباره کارخانه زباله‌سوز با اشاره به اینکه مدارک برای تأیید نهایی به اداره مستندسازی نهاد ریاست جمهوری نیز ارسال‌شده است، گفت: قرار است از سازمان انرژی‌های نو برای بازدید از این زمین بیایند و طرح ما را مطالعه کنند و پس از تأیید، متولی ساخت کارخانه، شرکت نیروگاه‌ها و وزارت نیرو می‌شود. وی بابیان اینکه سیستم زباله‌سوز طراحی‌شده از نوع هاضم است بیان داشت: حدود ۷۰ درصد زباله تولیدی منطقه‌ تر و ۳۰ درصد خشک است و از این ۳۰ درصد تنها ۱۰ درصد قابل بازیافت هستند و در بخش تفکیک زباله نیز شهرداری حدود شش ماه با شرکتی قرارداد بسته که بر اساس برنامه در حال فعالیت است. به گفته حلاجیان، برنامه آموزش باید در مدارس و سپس ادارات اجرایی شود و در حال حاضر تمامی ادارات در طرح تفکیک زباله و جمع‌آوری مشارکت دارند اما آموزش‌وپرورش زباله را برای تفکیک تحویل نمی‌دهد. درحالی‌که مسئولان شهرداری رامسر معتقدند که طرح تفکیک زباله به‌خوبی در سطح شهر دردست اقدام است اما سازمان‌های مردم‌نهاد بر این باورند که این طرح به‌صورت ناقص اجرامی شود. به اعتقاد دوستداران محیط‌زیست و طبیعت، وقتی شهرداری با شرکتی برای آموزش و تفکیک زباله قرارداد می‌بندد باید نظارت لازم را نیز داشته باشد. بیژن هوشمند دبیر جمعیت مردم‌نهاد نگاه سبز رامسر نیز در گفتگو با خبرنگار مهر از زباله به‌عنوان رخت چرکین شهر یادکرد و گفت: رخت چرکین را باید در خانه شست نه آنکه در دل جنگل‌های بکر دفت کرد. وی با اشاره به اینکه طبیعت رامسر حساس و شکننده، سست و ناپایدار است افزود: برای‌ آنکه شکنندگی آن بیشتر نشود باید به فکر راه چاره ای‌ بود. هوشمند با عنوان اینکه در سال های گذشته شاهد رانش‌ها و فرونشست‌های بزرگی در منطقه لفاسر، صفارودف بنشکی بودیم، بیان داشت: قانون زمین این است که بیش‌ازحد از آن برداشت نشود و زباله انباشته نشود. دبیر جمعیت نگاه سبز رامسر با عنوان اینکه زباله درواقع سقط زمین جنین است که سبب ایجاد شیرابه و تولید گاز سمی متان می‌شود، یادآور شد: در حال حاضر زباله منطقه در کلاکولی انباشته می‌شود، درحالی‌که منابع طبیعی و دادگستر موظفند، شهرداری‌ها را تحت پیگرد قانونی قرار دهد و باید شهرداری این مسئله را حل کند. معضل دیرینه زباله رامسر با ساخت کارخانه زباله سوز حل می شود و رفع این مشکل نیازمند همراهی مسئولان و ایجاد اراده و عزم ملی است تا برای همیشه مردمان از دست طلای کثیف خلاصی یابند. فرستاده شده از LT26wِ من با Tapatalk

مصطفی رضوانی پور دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهشگاه مواد و انرژی و مجری این طرح با بیان این خبر گفت: همزمان با افزایش جمعیت، میزان استفاده از پلاستیک­ها و در نتیجه تولید ضایعات پلاستیکی به طور چشم گیری در حال افزایش است. از طرفی روش­های مرسوم دفع ضایعات پلاستیکی مانند سوزاندن پلاستیک­ها در زباله سوز­ها، دفن آنها در زمین و یا رها کردن آنها در طبیعت، به ­دلیل مشکلات زیست محیطی و هزینه­های بالای آنها روش مؤثری برای حل مشکلات ناشی از این ضایعات نمی­باشد. وی در ادامه گفت: در این روش به منظور بازیافت شیمیایی ضایعات پلاستیکی و همچنین برای انجام بهتر واکنش و کنترل محصولات حاصل از واکنش پیرولیز، از کاتالیست­های اکسیدی مانند آلومینا، سیلیکا، گل قرمز و غیره استفاده گردید. وی اضافه کرد: در این روش آزمایش­ها با استفاده از طراحی مناسب راکتور مورد نیاز از جنس فولاد زنگ نزن و بدون همزن به حجم 28/6 لیتر در شرایط نیمه پیوسته انجام شد که در تمام آزمایش­ها حدود 95 درصد از مواد اولیه ضایعاتی پلاستیکی به مایعات هیدروکربنی تبدیل شدند که نتایج حاصل از آنالیز محصولات بدست آمده از واکنش پیرولیز نشان داد خواصی مشابه سوخت­های مرسوم نظیر بنزین، دیزل و نفت سفید داشتند. محصولات گازی و مایع بدست آمده می­توانند به عنوان جایگزین سوخت­های فسیلی و یا به عنوان مواد شیمیایی با ارزش در واحدهای صنعتی پایین دستی مختلف استفاده شوند. منبع : مجله بسپار

تالاب انزلی، غرق در زباله! چه کسی مقصر است؟؟؟

[h=1]مقدمه[/h]امروزه با رشد جمعیت و افزایش میزان تولید زباله و وجود انواع مختلف زباله ها، طبیعت توانایی تجزیه و تبدیل زباله ها به مواد قابل مصرف را ندارد. از آنجایی که مواد پلاستیکی، شیشه، کیسه های پلاستیکی، ظروف یکبارمصرف و... در محیط تجزیه نشده و به مدت طولانی باقی می مانند تخلیه و ریخت و پاش زباله در طبیعت و محیط زیست اطرافمان، علاوه بر ایجاد انواع آلودگی های زیست محیطی و بهداشتی از نظر زیبایی شناختی به طبیعت آسیب می رساند. به طور کلی هرکدام از روش های دفع دارای معایب و محاسنی می باشند که برای استفاده از یک روش دفع مناسب در یک منطقه بهتر است شرایط اقلیمی و جغرافیایی، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی زباله ها، رطوبت، شرایط اقتصادی و فرهنگی منطقه و... در نظر گرفته شود و متناسب با آن از یک یا چند روش دفع مناسب برای زباله ها و هزینه بر بودن دفع آن و ایجاد آلودگی های زیست محیطی هر نوع اقدامی که منجر به کاهش تولید پسماند گردد از لحاظ اقتصادی، بهداشتی و زیست محیطی حائز اهمیت می باشد. [h=1]زباله[/h]زُباله یعنی پس‌مانده و باقیمانده از تولید یا تغییر شکل چیزهای دیگر و نیز آنچه که قبلا استفاده شده و دیگر به آن احتیاجی نیست. از آغاز قرن حاضر در کشورهای عضو اتحادیه اروپا، مقرر شده که زباله‌ها باید بازیافت شوند. به محل دفن زباله‌های جامد اصطلاحاً خاک‌چال گفته می‌شود. [TABLE=align: right] [TR] [TD] [/TD] [/TR] [/TABLE] [h=1]انواع زباله[/h]زباله به مجموعه مواد ناشی از فعالیت‌های انسان و حیوان که معمولاً جامد بوده و به صورت ناخواسته و یا غیر قابل استفاده دور ریخته می‌شوند اطلاق می‌گردد. این تعریف به صورت کلی در برگیرنده همه منابع، انواع طبقه بندی‌ها، ترکیب و خصوصیات مواد زاید بوده و به چهار دسته کلی زباله‌های شهری، زباله‌های صنعتی و زباله‌های خطرناک و زباله‌های بیمارستانی تقسیم می‌گردند. [h=1]زباله‌های شهری[/h]در نشریات و کتب از تعاریف و طبقه بندی‌های مختلفی برای توضیح اجزاء مواد زاید جامد شهری استفاده شده‌است. تعاریف ارائه شده در زیر می‌تواند به عنوان یک راهنما برای شناسایی اجزاء مواد زاید شهری مورد استفاده قرار گیرد. زائدات غذایی به قسمت فسادپذیر زباله که معمولاً از زایدات گیاهی، تهیه و طبخ و یا انبار کردن مواد غذایی به دست می‌آید، اطلاق می‌شود. کمّیت پس مانده‌های غذایی در طول سال متغیر بوده و در ماه‌های تابستان، که مصرف میوه و سبزی بیشتر است، به حداکثر می‌رسد. پس مانده‌های غذایی مهم‌ترین قسمت زباله‌است، چرا که از یک سو به دلیل تخمیر و فساد سریع، بوهای نامطبوع تولید کرده و محل مناسبی برای رشد و تکثیر مگس و سایر حشرات و جوندگان است و از سوی دیگر به دلیل قابلیت تهیه کود از آن (کمپوست) حائز اهمیت است. قابل ذکر است که میزان پس مانده‌های فسادپذیر در زباله‌های شهری ایران بین ۳۵ تا ۷۶ درصد گزارش شده‌است.

زباله یک ماده و یا یک شیء نامطلوب و نخواسته است. در اصطلاحات محلی انواع این مواد نسبت داده می شوند به آشغال، تقاله یا خاکروبه و هر خرده ریز مربوط و وابسته به مواد فوق، در موجودات زنده، زباله به عنوان یک ماده مطلوب که مواد سمی از آنهای خارج می شود، تعریف می شود. مدیریت زباله یک کنترل انسان از مجموعه تدابیر و دفع انواع مختلف زباله است. که این، یک روش درست برای کاهش فشار منفی زباله بر روی محیط زیست و جامعه می باشد. مقاله زیر در مورد زباله یا پسماند و انواع مختلف آن می باشد. دانلود مقاله