جستجو در تالارهای گفتگو

محققان تحقیقات زیادی در مورد زمان های متفاوت بارداری انجام داده اند و نتیجه اینکه بالاترین نقطه و اوج توانایی باروری در زنان در ۲۴ سالگی است. تمامی خانم ها در هنگام تولد بالاترین میزان تخمک ها را جهت باروری دارند.یعنی در حدود یک میلیون تخمک. اما وقتی به سن بلوغ می رسند این میزان به حدود ۳۰۰ هزار عدد می رسد و مسئله اینجاست که از این تعداد فقط در حدود ۳۰۰ تخمک در دوره فعالیت تخمدانها آزاد می شود و امکان باروری می یابد. هم چنان که سن افزایش می یابد تخمدانها هم پیرتر می شوند و تخمکها آمادگی کمتری برای باروری خواهند داشت. به همین دلیل است که امکان بروز مشکلات و اختلالات کروموزومی و ناهنجاری های ژنتیکی مانند سندروم داون در سنین پایین تر به مراتب کمتر از سنین بالا می باشد. در عین حال احتمال بروز سقط جنین نیز در سنین بالا بیشتر است. این احتمال در زنانی که بین ۲۰ تا ۲۴ سال سن دارند احتمال سقط جنین ۱۰ درصد است در حالی که این رقم در زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله ۱۸ درصد و زنان ۴۰ تا ۴۴ ساله به ۳۴ درصد می رسد. در عین حال در دهه بیست سالگی احتمال ابتلا به انواع مشکلات رحم و اندومتر به مراتب کمتر است و بیماری های مقاربتی نیز در این سنین کمتر ایجاد می شود. از طرف دیگر در دهه بیست سالگی بدن از نظر فیزیکی سالم تر است و فرد مبتلا به بیماری ها و ناراحتی های گوناگون نمی باشد. از این رو احتمال زایمان زودتر از موعد و تولد نوزاد نارس در سن کمتر از ۳۶ سال پایین می باشد. لازم به ذکر است که بررسی ها نشان داده اینکه شما در اوایل دهه بیست سالگی اقدام به بارداری نمایید یا در اواخر آن تغییر چندانی نمی کند و تفاوت باروری در این محدوده سنی ناچیز و قابل چشم پوشی است. در ضمن نکته قابل ملاحظه این است که فقط بارداری مهم نیست و پس از زایمان مراقبت های مربوط به نوزاد و اینکه مادر بتواند با بیداریهای کودک بیدار بماند و با خوابیدنهای او استراحت نماید در دهه بیست سالگی راحت تر است و پس از آن از نظر بدنی و فیزیکی فشار بیشتری را متحمل می شود. به عقیده بسیاری از متخصصان سن ۲۵سالگی بهترین سن برای فرزند اول است.زیرا هم مادر سن مناسبی دارد و هم اینکه در بازیها و مراحل گوناگون رشدی کودک بهتر می تواند در کنارش باشد. علاوه بر وضعیت جسمی افراد در دهه بیست سالگی از نظر ذهنی و عاطفی نیز انعطاف پذیری بیشتری دارند و ظرفیت بیشتری برای تحمل و پذیرش مسئولیت ها و تعهدات مربوط به فرزندان دارند. از طرف دیگر مادر شدن در این دهه امکان تحصیل و آموزش دیدن را به شما می دهد.می توانید در این زمان فرزنددار شوید و سپس دوباره به جامعه و پرداختن به شغل و کارهای مورد علاقه برگردید.در صورتی که در سنین بالاتر اگر کار و حرفه خود را به جهت مسئولیتهای مادری رها کنید جذب دوباره بازار کار به مراتب سخت تر خواهد بود. به همین دلیل از نظر بسیاری از مشاوران اقتصادی بارداری در این برهه از نظر مالی و اقتصادی نیز لطمه خاصی به خانواده نمی زند. یعنی مادرانی که در سنین بالاتر اقدام به بچه دار شدن می کنند فرصتهای بسیاری را از نظر موفقیتهای اجتماعی و شغلی از دست می دهند. اما از طرف مقابل فرزند داشتن در سنین کم نیز به دلیل تجربه کم والدین سختی هایی دارد و والدین به دلیل توجه زیاد به فرزند ممکن است از توجه کافی به یکدیگر غافل شوند.این امر در بسیاری موارد در مادران جوان منجر به افسردگی های پس از زایمان می شود و در پدران جوان نیز ناراحتی های ناشی از کمبود توجه همسرشان مشکل ساز است. در بسیاری از موارد که ازدواجها در سنین پایین انجام می گیرد و زوجین خیلی زود تصمیم به بچه دارشدن می گیرند مشکلات زیادی به دلیل عدم آمادگی ها و تفاهمات لازم جهت پذیرش مسئولیتهای جدید ایجاد می شود. بررسی ها نشان داده فرزندان زنانی که در سنین بین ۱۵ تا ۲۴ متولد شده اند از نظر رفتاری مشکلات بیشتری دارند و آن هم بیشتر به دلیل فقدان مهارتهای تربیتی لازم در مادران خیلی جوان است. ارزیابی وضعیت والدینی که در دهه ۳۰-۲۰ و ۴۰ خود فرزنددار شده اند نشانگر ویژگیهای رفتاری و تربیتی متفاوت در این فرزندان است. لازم به ذکر است که شما در هر سیکل عادت ماهیانه فقط تا ۲۵ درصد شانس بارداری خواهید داشت و بدین ترتیب یعنی در اوایل دهه بیست سالگی در سال در حدود۹۸ درصد و در اواخر این دوران در حدود ۸۴درصد شانس برای بارداری خواهید داشت. در این دهه فقط ۷درصد از خانم ها دچار ناباروری می شوند و ۶ درصد نهایتا بچه دار نمی شوند. اما در دهه۴۰ سالگی احتمال اینکه افراد هرگز نتوانند بچه دار شوند تا ۶۴ درصد هم می رسد. این مسئله در مورد خانم های دهه ۴۰سالی که سقط جنین دارند ۳برابر افرادی است که در دهه بیست سالگی هستند و در مورد ۴۵سالگی به بالا باز هم افزایش می یابد. در ضمن در مورد ابتلای کودک به سندروم داوان در دهه بیست سالگی مادر احتمال یک به ۱۲۹۵ است و در دهه ۳۰ یک در ۷۵۹ می باشد. با توجه به موارد فوق توصیه می کنیم که در هر سنی حتی در دهه بیست سالگی اگر قصد بچه دار شدن دارید حتما قبل از هرچیز با پزشک متخصص مشورت نمایید تا از جنبه های گوناگون از آمادگی شما برای این موضوع اطمینان حاصل کرده و موارد مورد نیاز را به اطلاعتان برساند. گردآوری: گروه سلامت سیمرغ

بالا رفتن سن ازدواج باعث شده است که خیلی‌ها دیر بچه ‌دار شوند یا دیرتر از معمول به فکر بچه‌ دار شدن بیفتند. محققان می‌گویند در قرن بیست و یکم، تقریبا یک نوزاد از هر 10 نوزاد، از مادری متولد می‌شود که بیشتر از 35 سال سن دارد... اگر شما هم مثل خیلی‌های دیگر، چیزهایی درباره عوارض حاملگی و زایمان در سنین بالا شنیده‌اید و نگرانید که این عوارض، گریبان شما را هم بگیرد،‌ توصیه می‌کنم سوال و جواب‌های زیر را بخوانید.شاید پاسخ سوال‌های خودتان را هم در لابه‌لای این سوال و جواب‌‌ها پیدا کنید... 1- آیا می‌توانم بعد از 30 تا 35 سالگی باردار شوم؟ امروزه بسیاری از متخصصان مراقبت‌های بارداری، خطرات دوران بارداری را با وضعیت سلامت مادر قضاوت می‌کنند.سابقه پزشکی قبلی، شاخص‌ترین نشانه سلامت یک زن در دوران بارداری است.برای مثال، احتمال آنکه یک زن 39 ساله سالم دچار مشکلات ناشی از بارداری شود، کمتر از زنی بیست ساله است که از یک بیماری مزمن مانند دیابت رنج می‌برد. سلامتی و تناسب یک زن، بیشتر از سن او بر بارداری تاثیرگذار است. 2- آیا سن مادر در باروری او تاثیر دارد؟ بزرگ‌ترین مانع بارداری که ممکن است برای خانم‌های بالای 35 سال پیش آید، احتمال باردار نشدن آنها است. بیشترین احتمال باروری ، در سنین 20 تا 24 سال است. در 35 تا 39 سالگی، این احتمال به حدود یک چهارم تقلیل می‌یابد و در 40 تا 45 سال، باروری فرد، 95 درصد کمتر از دهه سوم زندگی‌اش خواهد بود. بنابراین اگر بیش از 35 سال سن دارید و 6 ماه است که اقدام به بارداری کرده‌اید، در صورت باردار نشدن، فرصت را از دست ندهید و حتما به متخصصان زنان و زایمان یا مراکز ناباروری مراجعه نمایید. 3- آیا سن پدر نیز موثر است؟ اگر در سنین میانسالی باشید، احتمالا همسرتان نیز در همین گروه سنی قرار دارد. البته تعیین این مساله که سن پدر چه‌قدر بر بارداری تاثیرگذار است، آسان نیست. بعضی تحقیقات نشان داده‌اند که مردان 55 ساله و مسن‌تر به احتمال بیشتری صاحب فرزندانی مبتلا به نشانگان داون می‌شوند ولی این احتمال آن‌قدر زیاد نیست که جای نگرانی داشته باشد. برخی کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که بهتر است مردان پیش از 40 سالگی پدر شوند، البته این یک دیدگاه محافظه‌کارانه است و همه با آن موافق نیستند.پیش از اظهارنظر قطعی در مورد سن پدر و تاثیر آن بر بارداری، داده‌ها و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. 4- در این قبیل زوج‌ها، احتمال بروز چه مشکلاتی در دوران بارداری بیشتر است؟ برخی مشکلات وابسته به سن هستند و خطر بروز آنها با افزایش سن بیشتر می‌شود مانند فشار خون بالا ، دیابت و جفت سرراهی (زمانی که جفت در قسمت پایین رحم جایگزین شده و قسمتی یا تمام دهانه رحم را پوشانده است). هر یک از این اختلالات می‌توانند باعث ایجاد مشکل جدی در دوران بارداری شوند و باید به خوبی تحت کنترل درآیند. به دلیل این که اختلالات کروموزومی‌ یکی از شایع‌ترین علل سقط است، احتمال وقوع سقط با افزایش سن بیشتر می‌شود. احتمال دوقلوزایی نیز در زنان میانسال بیشتر است. به علاوه، بسیاری از مطالعات نشان داده است که نیاز به زایمان با روش جراحی سزارین در خانم‌های باردار بالای 35 سال بیشتر است شاید به این دلیل که دردهای زایمانی و زایمان ممکن است بیشتر طول بکشد و یا چون زنان میانسال اغلب کودکان بزرگ جثه‌ای دارند. پس از زایمان نیز ممکن است رحم، به سرعت رحم یک زن جوان منقبض نشده و خون‌ریزی پس از زایمان بیشتر و طولانی‌تر باشد. 5- چه خطراتی فرزندمان را تهدید می‌کند و چه‌کار باید بکنیم؟ مشکل دیگری که با افزایش سن رخ می‌دهد، افزایش احتمال اختلالات کروموزومی‌ و ژنتیک است. برای مثال، خطر نشانگان داون از یک نوزاد در 385 نوزاد متولد از مادر 30 ساله به یک نوزاد از 109 مادر 40 ساله می‌رسد. مشاوره ژنتیک اقدامی‌ عاقلانه است اما اگر بالای 40 سال دارید، انجام مشاوره ژنتیک قویا توصیه می‌شود. در مشاوره ژنتیک، پدر و مادر و متخصصانی حضور می‌یابند که زمینه تخصص آنها بررسی مشکلات همراه با بروز و یا خطر بروز نوعی اختلال ژنتیکی است.در مشاوره ژنتیک ، اطلاعات موجود درباره ژنتیک انسان در مورد یک زوج به خصوص به کار گرفته می‌شوند.این اطلاعات تفسیر می‌شوند تا زوج بتوانند آن را درک کنند و براساس آن در مورد بچه‌دار شدن، تصمیم‌گیری کنند.شاید هم لازم باشد برخی تست‌های به خصوص مانند آمنیوسنتز یا نمونه‌برداری از پرزهای جفتی را در دوران بارداری و به منظور ارزیابی سلامت جنین انجام دهید. 6- چگونه می‌توانم در این سن بارداری راحت‌تری را بگذرانم؟ با توجه به بالا بودن سن‌تان ممکن است وزن بیشتری اضافه کنید، خطوط کشش پوستی در مکان‌هایی ظاهر شوند که قبلا وجود نداشته‌اند، سینه‌ها آویزان‌تر شوند و احساس کنید که قدرت عضلانی خود را از دست داده‌اید. در تمام این موارد دقت به روش زندگی، تغذیه و ورزش مناسب می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. به دلیل صرف انرژی و زمان بیشتر، خستگی و ضعف یکی از بزرگ‌ترین مشکلات شما خواهد بود. این وضعیت، یکی از شایع‌ترین مشکلات زنان باردار است. استراحت برای سلامتی خودتان و جنین ضروری است. از هر فرصتی برای استراحت یا خواب مختصر استفاده کنید. مسئولیت‌های جدید بر عهده نگیرید. در شغل خود، داوطلب انجام پروژه‌های بزرگ نشوید. به دلیل شرایط جدیدتان می‌توانید به درخواست‌های دیگران نه بگویید. ویرایش و تلخیص:آکاایران

در سال‌هاي اخير،تبليغات گسترده در مخالفت با بالا رفتن سن ازدواج موجب شده تا اين موضوع مهم در نظر بسياري از افراد جامعه امري تكراري تلقي شود. جالب است بدانيد آمارهاي وزارت بهداشت (در سال 1379) حاكي از اين است كه طي 30 سال اخير سن ازدواج مردان تنها 1 تا 2 سال افزايش يافته در حالي كه اين افزايش براي زنان 5 تا 6 سال بوده است. يكي از دلايل اينكه چرا اين بحث بازار داغي را به خودش اختصاص داده، عوارض حاملگي در سنين بالا است.از طرفي ما با مقوله عوارض حاملگي در سنين پايين نيز رو به رو هستيم؛ سنيني كه به‌عنوان نوجواني تعريف شده و افراد 10 تا 19 ساله را در برمي‌گيرد. امروزه در كشور ما مشخص شده كه 1.14 درصد دختران شهري (با بيشترين شيوع در قم) و 4.19 درصد دختران روستايي (با بيشترين شيوع در همدان) در سنين 15 تا 19 سالگي ازدواج مي‌كنند. اين رقم در رابطه با سنين 10 تا 14 سالگي، 1 درصد در مناطق شهري و 6.1 درصد در مناطق روستايي است. حاملگي‌هاي پرخطر سنين باروري زير 19 سال و بالاي 34 سال به عنوان حاملگي‌هاي پرخطر تلقي مي‌شوند. براي حاملگي‌هاي سنين 15 تا 19 سال اصطلاح حاملگي نوجواني به كار برده مي‌شود. طبق آمارهاي مركز ملي بهداشت، حاملگي‌هاي اين دوران 13 درصد كل تولدها را تشكيل مي‌دهند. عواقب حاملگي نوجواني بر اساس اظهارات فاطمه ناهيدي، دكتراي بهداشت باروري، عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، رخ دادن پديده بلوغ در سنين نوجواني همه افراد از جمله زنان را در مسير تغييرات زيادي قرار مي‌دهد. از نظر جسمي، دختر نوجوان در حال رشد بوده و اندام‌هاي توليد مثلي و تناسلي وي از رشد كافي برخوردار نيستند بنابراين مادر شدن در اين سنين فرد را دچار مخاطراتي مي‌كند كه از جنبه‌هاي گوناگون جسمي، رواني، اجتماعي و اقتصادي قابل بحث است: بعد جسمي زنان نوجوان معمولا در حال رشد و تكامل هستند. نياز آنها به انرژي و تغذيه مناسب نسبت به افراد مسن‌تر بيشتر است، بنابراين چنين كمبودهايي با وقوع حاملگي نه تنها به مادر بلكه به جنين نيز آسيب وارد مي‌كند. بعد روحي- رواني در نوجواني بلوغ كامل فكري اتفاق نمي‌افتد، در نتيجه اين افراد آمادگي لازم را براي تشكيل خانواده ندارند. حال اگر ازدواج كرده و پرورش يك كودك به مسووليت‌هاي آنان افزوده شود، مشكل چند برابر خواهد شد. اين افراد در نوجواني هنوز نياز به حمايت‌هاي خانواده دارند. تغييرات خلقي كه در نتيجه بلوغ رخ مي‌دهد، نظير حساس شدن و زودرنجي نشان‌ دهنده آماده نبودن اين زنان براي پرورش بچه است. بعد اجتماعي نوجواني سني است كه در آن فرد براي برقراري ارتباط مناسب با دوستان، اعضاي خانواده و جامعه نياز به راهنمايي و هدايت دارد. بنابراين فرد نوجوان از بعد اجتماعي نيز براي راهنمايي و پرورش موجودي ديگر، مناسب نخواهد بود. بعد اقتصادي به طور معمول دختران نوجوان با مردان كم سن ازدواج مي‌كنند كه از لحاظ اقتصادي در وضعيت مناسبي قرار ندارند. حمايت نكردن مالي مرد از زن موجب مي‌شود كه در صورت وقوع حاملگي مشكلات معيشتي و تغذيه‌اي براي زن ايجاد شود كه در نهايت براي هر دو، يعني مادر و جنين مشكلاتي را فراهم مي‌كند. بنابر اظهارات فوق‌ تخصص نازايي، از آنجا كه حاملگي دوران نوجواني از حاملگي‌هاي پرخطر محسوب مي‌شود، اين مادران طي بارداري بايد مراجعات بيشتري به پزشك داشته باشند. هنگام وضع حمل، زايمان طبيعي در آنها ترجيح داده مي‌شود و پس از زايمان، براي حاملگي بعدي حداقل 4 سال فاصله‌گذاري توصيه مي‌شود. دلايل حاملگي نوجواني اعتقادات و ارزش‌هاي فرهنگي از مسائل مهمي هستند كه جان مادران را به مخاطره مي‌اندازند.وضعيت زنان در بسياري از كشورهاي در حال توسعه با ازدواج و مادر شدن تثبيت مي‌شود. طبق آمارهاي صندوق كودكان سازمان ملل متحد )unicef(،‌ در بيش از 50 كشور جهان اجازه ازدواج در سن 16 سالگي و پايين‌تر و در 7 كشور جهان از سن 12 سالگي صادر مي‌شود. دكتر ناهيدي موارد زير را از دلايل عمده حاملگي در نوجواني ذكر مي‌كند: 1) كمبود اطلاعات و خدمات بهداشتي 2) كمبود يا دسترسي نداشتن به وسايل تنظيم خانواده. مراقبت‌هاي بهداشتي و باروري توصيه‌هاي پيش‌گيري: احتمال مرگ ناشي از عوارض بارداري و زايمان در مادران نوجوان 15 تا 19 ساله دو برابر مادران 20 تا 34 ساله است و در مادران زير 15 سال احتمال مرگ پنج برابر زنان بالاي 20 سال عنوان مي‌شود. اين مسأله مرگ كودكان را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهد، به طوري كه كودكان مادران نوجوان بيشتر در معرض مرگ و مير هستند. پيش‌گيري از اين رخدادها از اهداف مهم سلامت جامعه است. عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در اين‌باره مي‌گويد: طيف عوارضي كه در كمين مادر نوجوان و نوزادش است موجب مي‌شود توصيه‌هاي پيش‌گيري در صدر مراقبت‌هاي اين زنان قرار گيرد. طبق تحقيقات، در موارد زيادي اين زنان خود از مادران نوجوان متولد شده‌اند. به طور كلي دكتر ناهيدي براي پيش‌گيري از عوارض بارداري در اين سنين، به موارد زير اشاره مي‌كند: 1) صرف‌نظر از مسائل اقتصادي خانواده، توجه بيشتر به امر تغذيه مادر نوجوان (در اين دوران روزانه دريافت 400 كيلو كالري انرژي اضافي توصيه مي‌شود.) 2) حمايت اين مادران از سوي همسر، خانواده و اجتماع 3) ايجاد امكانات تسهيلاتي جهت اين افراد براي دسترسي بيشتر به مراقبت‌هاي بارداري، زايمان بي‌خطر و.... 4) جلوگيري از سوء استفاده‌هاي عاطفي 5) استقلال و احترام زنان در خانواده مانند برخورداري از قدرت تصميم‌گيري 6) دسترسي به درآمد و سرمايه خانواده ( زنان تنها ناظر خرج مرد نباشند) 7) كاهش حجم كار 8) افزايش سواد و تحصيلات 9) انجام مشاوره (از آنجا كه اصولا حاملگي‌هاي اين دوران بدون برنامه‌ريزي است، مشاوره قبل از بارداري به بهبود شرايط اين مادران كمك زيادي مي‌كند.) كنترل باروري بر اساس اظهارات عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، سازمان بهداشت جهاني ازدواج در سنين نوجواني را به دليل وجود غرايز جنسي و مشكلات حاصل از آن تاييد مي‌كند اما ازدواج در حكم حاملگي نيست. توصيه‌ مي‌شود در صورت ازدواج در سنين پايين، با استفاده از وسايل مناسب تنظيم خانواده حاملگي حداقل تا سنين 20 تا 22 سالگي به تعويق انداخته شود. عوارض حاملگي در سنين پايين 70 درصد از 3.1 ميليارد نفري كه در فقر واقعي زندگي مي‌كنند را زنان تشكيل مي‌دهند. با توجه به اين آمار وحشتناك، مشكلاتي كه بارداري در سنين پايين به زنان تحميل مي‌كند، در خور توجه است. بنابر اظهارات دكتر بهناز عطار شاكري، فوق تخصص نازايي، حاملگي در زنان نوجوان عوارض مختلفي براي مادر و جنين به همراه دارد؛ اين عوارض كه در نتيجه تكامل نيافتن دختر بروز مي‌كند: آن قبل از زايمان، حين زايمان و پس از زايمان مشاهده مي‌شود. عوارض قبل از زايمان *زايمان زودرس *فشارخون بالاي مادر *كم‌خوني *مرگ مادر *مرگ جنين *رشد ناكافي جنين داخل رحم عوارض حين زايمان *پيشرفت نكردن زايمان به دليل تكامل ناكافي لگن *پارگي‌هاي نسج كانال زايماني *خون‌ريزي‌هاي حين و پس از زايمان ناشي از كم‌خوني مادر *پارگي‌هاي نسج‌هاي كانال زايماني و در نهايت جمع نشدن رحم عوارض پس از زايمان * عفونت (ناشي از مراقبت‌هاي ناكافي و كم‌خوني) * خون‌ريزي * رسيدگي ناكافي به خود و فرزند منبع:shahrzadpress.com

زايمان در 66 سالگي! شانزدهم ژانويه 2005 در يك بيمارستان شهر بخارست يك زن رومانيايي كه در ماه مه آن سال 67 سال شد يك دختر يك كيلو و چهارصد گرمي به دنيا آورد. ادعا شده بود كه اين بانو، سالخورده ترين زني است كه فرزند به دنيا آورده است. وي دوقلو آبستن بود كه روز 16 ژانويه يكي از دو جنين كه او هم دختر بود در زهدان او فوت شد و پزشكان مجبور شدند با اين كه از حاملگي بيش از 33 هفته نمي گذشت دختر دوم را به طريقه عمل سزارين به دنيا آورند. زائو كه «ادريانا ليسكوAdriana Lliescu» نام دارد استاد دانشگاه و مولف كتاب كودكان است. پزشكان 33 هفته پيش از آن، اين دو نطفه را كه از تركيب اسپرم و تخمك يك زن و مرد جوان و سالم در لوله آزمايش به وجود آمده بودند در رحم بانو «ادريانا» كه در آن سن و سال خواهان بچه بود قرار داده بودند و دو نطفه در رحم رشد و نمو كرده و به جنين تبديل شده بودند. به اين ترتيب؛ بانو ادريانا، هم داراي فرزند شده است و هم شهرت.

[TABLE=width: 100%] [TR] [TD] [/TD] [TD][/TD] [/TR] [/TABLE] مقدمه : ناباروري ، بسياري از زوج ها را در سراسر جهان رنج مي دهد. پزشكان در كشورهاي مختلف در تلاش براي درمان ناباروري هستند.روش هاي مختلف درمان ناباروري توانسته بسياري را صاحب فرزند يا اميدوار به آينده در انتظار نگه دارد.يكي از روش ها " رحم اجاره اي " است كه اين روش ابعاد مثبت و منفي را در پي داشته است.

بدون شك يكي از بزرگترين آرزوهاي تمامي‌زنان، داشتن نوزادي سالم و تندرست است. به اين جهت تمامي‌مادران سعي بر آن دارند تا عوامل مؤثر بر بهبود روند بارداري و نتيجه آن را مورد بررسي قرار دهند و تا جاي ممكن از عوامل زيان‌آور دوري جويند. تغييرات زيادي در اثر بارداري در بدن مادر به وجود مي‌آيد و عوامل زيادي در تعيين روند صحيح بارداري و نتيجه بارداري موثر هستند. يكي از مهم‌ترين و اصلي‌ترين نكات، تغذيه مادر باردار مي‌باشد. زيرا رشد و نمو كامل جنين رابطه تنگاتنگي با تغذيه مادر داشته، تامين نيازهاي او با دريافت مواد مغذي مادر عجين شده، تنها راه برآوردن نيازهاي انرژي و ساختاري او به واسطه جفت است. به علاوه تغييرات فيزيولوژيك خاص اين دوران را نيز بايد مد نظر داشت چرا كه متابوليسم موادغذايي و حتي نياز به آنها در اين مدت تغيير مي يابد. بنابراين توجه به اين تغييرات وتنظيم يك برنامه غذايي متناسب با آن در اين دوران ضروري به نظر مي رسد. تغييرات وزن در دوران بارداري بسيار متغيير بوده و در محدوده اي از كاهش وزن تا افزايش 23 كيلو گرمي و ياحتي بيشتر قرار گرفته است. در دو سوي اين محدوده، شيوع عوارض باليني افزايش مي يابد اما در بين اين حد، طبيعي محسوب مي شود. هيچ تغيير وزني در طول بارداري را نمي توان به عنوان الگوي طبيعي تعيين كرد و ديگران را نسبت به آن سنجيد زيرا اگر الگوهاي تغيير وزن بسيار متنوع هستند. به طور معمول زنان باردار در طول حاملگي حدود 10 تا 12 كيلوگرم اضافه وزن دارند. افزايش وزن بدن در طول حاملگي به صورت يكنواخت نيست. در 3 ماهه اول افزايش وزن آهسته و حدود يك تا دو كيلوگرم در هفته مي‌باشد. البته هر گونه تغيير وزن ناگهاني بايد گزارش داده شود.

نماینده صندوق ملل متحد گفت: سالانه ۴۲۰ زن هنگام زایمان در ایران می‌میرند یعنی روزی بیش از یک مادر در ایران فوت می‌کنند. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، مهمت هولچی‌‌اوز در هفتمین کنگره سلامت خانواده که در سالن‌ همایش‌های رازی دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد افزود: این کنگره درباره موضوعات اصلی مربوط به تحکیم خانواده و حفظ سلامتی برنامه‌ریزی شده است. وی گفت: موضوعاتی از بلوغ، بهداشت جنسی در زمینه فاصله‌گذاری میان فرزندان، تغذیه با شیر مادر و بهداشت سالمندان مطرح است و دانشگاهیان، پزشکان و سیاستگذاران را گرد هم آورده‌ایم تا به بحث و گفت‌وگو درباره این مسائل بپردازند. نماینده صندوق ملل متحد اضافه کرد: همه آگاهیم که رابطه پیچیده و چند وجهی میان سلامت تک تک افراد و سلامت خانواده وجود دارد و استانداردهای سلامت خانواده به شدت در سلامت خانواده و چگونگی حفظ سلامت افراد تأثیر‌گذار است و در نتیجه به جای توجه به فرد توجه به خانواده در بسیاری از برنامه‌های بهداشتی در نظر گرفته می‌شود. هولچی‌اوز گفت: سلامت خانواده حوزه میان‌بخشی بوده گر چه مسائلی مانند تنظیم خانواده، مادری ایمن یا سلامت باروری را شامل می‌شود فراتر از این مسائل را نیز در بر می‌گیرد. وی افزود: سلامت خانواده نه فقط به سلامت مادران، کودکان، نوجوانان، زنان، سالمندان، افراد نیازمند مراقبت‌های بهداشتی خاص و جمعیت محروم از مراقبت‌های بهداشتی سر و کار دارد بلکه با یک رفتار جمعیت منجمله نقص‌ها و مسئولیت‌های مردم و زنان در خانواده ارتباط پیدا می‌کند. نماینده صندوق ملل متحد اضافه کرد: طی ۳۰ گذشته صندوق جمعیت ملل متحد به تدریج همکاری‌های محکمی را در حوزه سلامت خانواده به ویژه سلامت باروری با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شکل داد.

مردان نیز همانند زنان پس از تولد فرزند ممکن است افسرده شوند . دانشمندان ایالات متحد امریکا می گویند نتایج تحقیقات آنان نشان می دهد که تنها زنان دچار افسردگی پس از زایمان نمی شوند بلکه مردان نیز می توانند پس از تولد فرزند خود از این بیماری رنج ببرند. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، بررسیهای دانشمندان مدرسه پزشکی ویرجینیای شرقی نشان می دهد که بیش از ۱۰ درصد از تازه پدرها نیز از افسردگی پس از پدر شدن رنج می برند و به ویژه این افسردگی از ۳ تا ۶ ماه اول پس از تولد نوزاد بروز می یابد. تاکنون افسردگی قبل و پس از زایمان در مادران و نتایج منفی آن بر روی خود زنان، روند رشد کودک و شادابی خانواده شناخته و بررسی شده بود. اکنون این محققان برای بررسی این پدیده در مردان، مطالعات دقیقی را بر روی ۴۳ تحقیق علمی بین المللی بر روی ۲۸ هزار زایمان انجام دادند.

مردان نیز همانند زنان پس از تولد فرزند ممکن است افسرده شوند . دانشمندان ایالات متحد امریکا می گویند نتایج تحقیقات آنان نشان می دهد که تنها زنان دچار افسردگی پس از زایمان نمی شوند بلکه مردان نیز می توانند پس از تولد فرزند خود از این بیماری رنج ببرند. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، بررسیهای دانشمندان مدرسه پزشکی ویرجینیای شرقی نشان می دهد که بیش از ۱۰ درصد از تازه پدرها نیز از افسردگی پس از پدر شدن رنج می برند و به ویژه این افسردگی از ۳ تا ۶ ماه اول پس از تولد نوزاد بروز می یابد. تاکنون افسردگی قبل و پس از زایمان در مادران و نتایج منفی آن بر روی خود زنان، روند رشد کودک و شادابی خانواده شناخته و بررسی شده بود. اکنون این محققان برای بررسی این پدیده در مردان، مطالعات دقیقی را بر روی ۴۳ تحقیق علمی بین المللی بر روی ۲۸ هزار زایمان انجام دادند.