جستجو در تالارهای گفتگو

مقدمه تحولات قرن اخیر همراه با ازدیاد جمعیت و پیشرفت تکنولوژی مرحله تازه ای از تخریب طبیعت و محیط زیست را در پی دارد. انقلاب صنعتی که در واقع برای بهتر کردن زندگی انسانها رخ داد ، متاسفانه با تولید و مصرف بیشتر ناگواریهای بسیاری برای محیط زیست و زندگی انسانها به وجود آورده است . وجود میلیونها تن زباله شهری و دهها هزار تن مواد سمی و خطرناک درون آنها که حاصل فعالیت روزمره انسانها است ، سبب آلودگیهای گسترده ای در محیط شده است که 60 تا 90 درصد از این مواد سمی بطور مستقیم و یا غیر مستقیم ، سرطانها را به خود اختصاص داده اند. مبادرت به بازیافت مواد از زباله که استفاده مجدد از آنها را در پی دارد ، پاسخگوی بسیاری از هزینه های گزاف دفع زباله میشود و نیز موجب میشود که فضای کمتری جهت انباشت زباله ها اشغال گردد. اثرات سو وارده به محیط نیز کاهش میابد به طوری که در اثر بازیافت کاغذ تا 74 درصد در آلودگی هوا و 35 درصد در آلودگی آب کاهش حاصل میشود. اکثر محصولاتی که در اختیار مصرف کنندگان قرار دارند پس از مصرف به سطلهای زباله ریخته میشوند. این محصولات خریداری و مصرف میشوند و بی آنکه به ارزش بازیافت آنها توجه شود ، دور ریخته میشوند. خسارتهای وارده به انرژی، مواد و محیط زیست ناشی از این الگوی مصرف گیج کننده است . بازیافت مواد به جوامع سراسر جهان این فرصت را میدهد که تاسیسات مورد نیاز دفع زباله را محدود کرده و در نتیجه هزینه های مربوطه را کاهش دهند و در عین حال با معزلات زیست محیطی جهانی مبارزه کنند. بازیافت همچنین سبب کاهش تقاضا برای انرژی و مواد خام خواهد شد. ذکر این نکته ضروری است که گرچه می توان کلیه مواد دور ریز را بازیابی نمود ، اما در فرآیند تولید ، کمیت و کیفیت این مواد و هزینه های آن متغیرند، بطوریکه اگر پلاستیک با سایر مواد نظیر چوب و کاغذ مخلوط گردد و یا انواع مختلف خود پلاستیکها ( بادی و تزریقی ) با یکدیگر مخلوط شوند، افت محسوسی در کیفیت مواد تولیدی بوجود خواهد آمد. در عملیات بازیافت قانون کلی بر این استوار است که >. در سیستم بازیافت هم نظر اکولوژیستها از جهت حفظ محیط زیست و هم نظر اقتصاددانان از جنبه کاهش هزینه های استخراج و تولید مواد تامین میگردد. اما آنچه به شکل عام و جامع تری مطرح میگردد، بیشتر دارای جنبه اقتصادی است. از این رو استفاده مجدد از زباله بطور فزاینده ای کسب اهمیت کرده است ، و باعث کاهش بهره برداری از منابع طبیعی ، انرژی و مواد خام ( اولیه ) شده است . نیاز به آب شیرین که در آتیه نزدیک، بحران ویژه ای را به خود اختصاص خواهد داد ، با بازیافت صنایع کاغذ و فولاد در حدود 58 درصد و در مورد شیشه به میزان 50 درصد کاهش خواهد یافت. بنابراین اصول موازین اقتصادی و حفظ منابع آب شیرین ایجاب میکند که کاغذ و کارتن ، شیشه ، پلاستیک و pet و سایر مواد ارزشمند زباله تفکیک و بازیافت ، و همچنین زباله های تر نیز به کود کمپوست تبدیل شوند. زباله های شهری از فعالیتهای انسان در منازل ، مدارس ، اداره جات و ... تولید میگردد و به شکل تولید شده قابل استفاده نبوده و از نظر شیمیایی حالت فساد پذیر و فساد ناپذیری را دارا میباشد ، دسته بندی مواد تشکیل دهنده زباله های شهری به صورت زیر است : 1- پسماندهای تر یا مواد غذایی 2- پسماندهای خشک 3- مواد دفنی یا مخاطره آمیز 4- خاک و نخاله های ساختمانی 5- زباله های بیمارستانی پسماندهای تر یا مواد غذایی : این زباله که 75% پسماندهای خانگی را شامل میشود شامل پسماندهای مواد غذایی ، میوه جات و سبزیجات میباشد. خاصیت فساد پذیری بالا ، به دلیل وجود رطوبتی در حدود 70% در این گروه از زباله ها زمان جمع آوری و انتقال آنها را در کوتاهترین زمان ممکن ضروری نموده است. جمع آوری و ذخیره مناسب پسماندهای تر طی یک مدیریت صحیح در جهت بازیافت آنها میتواند ماهیت این زباله ها را در قالب تهیه کود کمپوست به یک عنصر مفید و قابل استفاده دگرگون نماید. پسماندهای خشک : مواد زائد جامد بجز زایدات غذایی و سایر مواد فاسد شدنی از پسماندهای خانگی که جداسازی زباله های تر از پسماندهای خشک ، امکان بازیابی مجدد پسماندهای خشک را فراهم می آورد که این پروسه ارزش اقتصادی قابل توجهی را دارا میباشد. مواد دفنی و مخاطره آمیز : حدودا 5/0% از زباله های شهری را ضایعات خطرناک ویژه مانند باطریهای الکتریکی ، لامپهای فلورسنت ، تیغهای اصلاح و ... تشکیل میدهند. خاک و نخاله های ساختمانی : ضایعات ناشی از عملیات ساخت و ساز ، تخریب ابنیه ، نوسازی و ... که شامل خاک ، آجر ، سنگ ، بلوک و ... میشود. زباله های بیمارستانی : این دسته از زباله ها تماما درون کوره های درون سوز از بین میروند که این کوره ها توسط سازمان بازیافت شهری تهیه و مورد استفاده قرار میگیرند.