جستجو در تالارهای گفتگو

چکیده: فرسودگی در شهر مفاهیم متفاوتی دارد که از فرسودگی کالبدی تا فرسودگی اجتماعی و کارکرد اقتصادی شهر را در برمی گیرد. هریک از انواع فرسودگی درمانی متفاوت می طلبد که ممکن است به مداخله کالبدی منجر نشود. این اصطلاح در مقطع زمانی خاصی از مراحل توسعه و عمران کشور برای تعیین مناطقی که بناهای واقع در آنها نیازمند مقاوم سازی بودند، به کار برده شد. موضوع بافت های فرسوده شهری از 1347 در شهرهای کشور مطرح شد، اما از 1380 با تصویب مصوبة شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، اقدامات همه جانبه ای در این خصوص صورت گرفت و به عنوان برنامه ای در مقیاس ملی بودجه و برنامه های عمرانی را به سمت خود هدایت کرد. سابقه اقدامات مشابه در کشورهای صنعتی اروپا به دوران معماری و شهرسازی مدرن و بازسازی های پس از جنگ های جهانی بازمی گردد. اکنون در کمتر کشوری نوسازی بافت های شهری از زاویه صرفاً توسعه ای در مقیاس محدوده های عظیم مطرح است. طرح های نوزایی و تجدید حیات1 و بازآفرینی2 شهری که امروزه در آن کشورها در دست انجام است، در تداوم نوسازی شهری ولی با رویکردی متفاوت مد نظر قرار گرفته است. در این طرح ها مداخله در بافت های شهری با هدف تعادل بخشی بین ""حفاظت و توسعه"" انجام می شود. اصطلاحات فنی و واژگان تخصصی مداخله در بافت های شهری از تعاریف شاخص در حوزة شهرسازی هستند. برای فهم درست اقدامات و روش انجام آنها، باید به گونه ای هماهنگ از این اصطلاحات استفاده شود تا مشکلات بیشتری در به کارگیری و ترجمه متون و اسناد پیش نیاید. توجه و مقایسه واژگان معادل در ادبیات نوسازی کشورهای مختلف مختلف نشان می دهد دستیابی به زبانی مشترک برای ترجمۀ متون مرتبط با مداخله در بافت های شهری تا چه حد لازم است. تلاش در جهت رفع این ناهماهنگی از ضروری ترین اقدامات در برهۀ کنونی است. جهت دست یابی به راهبردهای توسعه و حفاظتِ هماهنگ و یکپارچه پایدار شهری، مداخلات در بافت های شهری براساس تعاریف صورت گرفته جهانی به روش تلفیق توسعه و حفاظت3 (یکپارچه و هم پیوند) و به منظور نوزائی و تجدید حیات شهرها، با رعایت معیارهای توسعه پایدار و برنامه ریزی مشارکتی (مشارکت مردم در منافع و تصمیم گیری ها) صورت می گیرد. اما هدف از این دسته بندی، به کارگیری آن در فرایند انجام مداخله در بافت های شهری است. بدین منظور راهبردها، اهداف کلی و اقدامات، از عاجل تا بلندمدت، طوری در یک ماتریس ارایه شده که بتوان با توالی اصطلاحات، به یک شرح خدمات تقریبی دست پیدا کرد و از این سند به عنوان نقشه راه استفاده شود. مشخصات مقاله: مقاله در 6 صفحه به قلم ناصر بنیادی(دکتری شهرسازی)منبع:منظر بهار 1393 شماره 26,ensani.ir رویکردهای نوسازی در واژه های تخصصی.pdf

چکیده : عمر توليد چاههايي که حفاري مي شوند و تکميل مي گردند معمولا 15-20 سال مي باشد. بعد از تخليه شدن، چاه بايستي به نحوي که فواصل نفوذپذيري که در اثر حفاري چاه به داخل چاه راه پيدا نموده اندمسدود شوند متروک گردد. براي اينکه متروک سازي چاه موفقيت آميز باشد بايستي چاه به حالت پايدار برسد و همچنين داليز مربوط به آن تا وقتيکه نيروهاي زمين شناسي مي توانند باعث ايجاد دوباره موانع طبيعي که قبل از حفر چاه وجود داشتند گردد. جدا نمودن و مسدود ساختن فواصل هيدروکربوردار، لايه هاي پر فشار، فضاي حلقوي سيماني نشده و لايه هاي حاوي آب شيرين که در اثر حفاري به چاه راه پيدا کرده اند در عمليات متروک سازي چاه بسيار مهم مي باشند. برنامه عمليات متروک سازي بايستي بر پايه مطالعه سيالات موجود در مخازن و نيز شرايط مکانيکي چاه در زمان متروک سازي استوار باشد. قوانين حکومتي براي متروک سازي و رهاسازي چاهها بايستي مد نظر قرار گيرند و نبايستي کوچکترين مسائل مربوط به مسائل ايمني از قلم بيافتند. اين مقاله بهترين روشها، مفاهيم و تکنيکهايي که اپراتورها بايستي به هنگام طراحي عمليات رها سازي مد نظر قرار دهند را توصيف مي کند که به جداسازي و مسدود نمودن موثر کمک شاياني مي نمايد. ارائه دهندگان : احمد خدادادی، (کارشناسی ارشد مهندسی نفت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر) محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران تاریخ انتشار : بهمن 86 [Hidden Content]