جستجو در تالارهای گفتگو

محققان آمریکایی موفق به طراحی پلیمر هوشمندی شدند که قادر به رهاسازی داروی ضد سرطان است. آن‌ها برای این کار از خودآرایی رشته‌های دی‌ان‌ای استفاده کردند. این ساختار جدید می‌تواند برای رهاسازی داروهای ضد سرطان نظیر دوکسوروبیسین مورد استفاده قرار گیرد. اطلاعات بیشتر درباره این دستاورد پزشکی در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است. خودآرایی نانوذرات یکی از شاخه‌های علم نانو است که از آن در حوزه‌هایی نظیر اپتیک، حسگری و رهاسازی دارو استفاده می‌شود. در طول فرآیند خودآرایی ترکیبی به نانوذره اضافه می‌شود که می‌تواند منجر به واکنشی شود. در پایان فرآیند خودآرایی، نانوذره‌ای ایجاد می‌شود که حالت جامد داشته یا به صورت یک خوشه مولکولی است. این گروه تحقیقاتی اخیرا به بررسی چگونگی استفاده از DNA برای رسیدن به ساختارهایی مفید پرداخته‌اند. نتایج بررسی‌های اولیه نشان داد که فرآیند خودآرایی نانوذرات بسیار سریع و محصول نهایی بسیار پایدار است، اما این فرآیند خودآرایی بسیار چالش برانگیز است. «مای» از محققان این پروژه می‌گوید: ما به دنبال پاسخ این سوال بودیم که چگونه می‌توان فرآیند خودآرایی در نانوذرات را آغاز یا به پایان رساند. در نهایت دریافتیم که با عامل گرما می‌توان تغییرات ساختاری در یک پلیمر ایجاد کرد و در نهایت یک پلیمر هوشمند طراحی کردیم که ساختار آن در مقیاس نانو تغییر می‌کرد. پلیمر هوشمند به مولکول بزرگی اطلاق می‌شود که از واحدهای سازنده اتمی ساخته شده است؛ این پلیمر در صورت قرار گرفتن در معرض محرک‌های خارجی نظیر نور، گرما یا اسید می‌تواند واکنش نشان دهد. این گروه موفق به طراحی پلیمری شدند که نه تنها با تغییر دما واکنش می‌داد، بلکه در حضور نانوذرات طلا خودآرایی می‌کرد. آنچه در طراحی این پلیمر تازگی دارد، این است که به نانوذرات طلا رشته‌های منفرد دی‌ان‌ای متصل شده است. این پلیمر می‌تواند در دماهای بالا ( 50 درجه سانتی‌گراد) چروکیده شود و فعالیت از پیش تعیین شده‌ای را انجام دهد و با کاهش دما بسط ساختاری پیدا کرده و رشته دی‌ان‌ای از فعالیت باز بماند. این گروه تحقیقاتی دریافته‌اند که در صورت افزایش دما داروی ضد سرطان می‌تواند از پوسته دی‌ان‌ای رهاسازی شود. منبع: پینا

رهاسازی هدفمند دارو، یکی از راهبردهای اصلی در درمان سرطان است. اخیرا روش جدیدی برای این کار ارائه شده است که در آن، نانوذرات پلیمری حساس به pH برای این کار در نظر گرفته شدند. این نانوذرات با وارد شدن به تومور به دلیل تغییر pH محیط، تغییر شکل داده و دارو را رهاسازی می‌کنند. محققان برای رهاسازی دارو در تومورهای سرطانی راهبرد جدیدی ارائه کردند. آنها از نانوذرات حاوی گروه‌های بازی برای این کار استفاده کردند. این نانوذرات به راحتی وارد محیط‌هایی با اسیدیته بالا، نظیر تومورهای سرطانی می‌شوند و دارو را رهاسازی می‌کنند. یون یین وون استادیار دانشگاه پرودو می‌گوید: این پدیده‌ای که ما از آن استفاده می‌کنیم حرکت در pH گفته می‌شود که راهبرد مناسبی برای درمان تومورهای حالت جامد سرطانی است. به محلول‌های دارای pH کمتر از 7 اسید گفته می‌شود و محلول‌های دارای pH بالاتر از 7 نیز محلول‌های بازی هستند. در راهبرد حرکت در pH، باید از مایسل‌های پلیمری سنتز شده استفاده کرد. این مایسل‌ها به شکلی هستند که دارو در مرکز آنها قرار می‌گیرد و لایه بیرونی در صورت تغییر pH، دچار تغییر ساختار شدیدی می‌شوند. با افزایش ابعاد این مایسل به دو برابر، کارایی آنها در رهایش دارو درون تومور نیز به دو برابر افزایش می‌یابد. با این روش می‌توان مقدار دوز مناسب از دارو را به درون تومور تزریق کرد. این روش را می‌توان با روش‌های دیگر رهایش دارو ترکیب نمود و از آن در پزشکی استفاده کرد. محققان نشان دادند که بیشترین تورم در مایسل زمانی اتفاق می‌افتد که pH برابر 0.5±7 باشد، در این صورت رهایش دارو به درون تومور با بالاترین کارایی انجام می‌شود. وون می‌گوید: تومورهای حالت جامد، دارای pH 6.5 تا 6.9 بوده در حالی که pH بخش‌های نرمال بدن 7.4 است. مایسل‌ها از مولکول‌های آمین‌دار تشکیل شده‌اند. این مولکول‌ها دارای اتم‌های هیدروژن و نیتروژن هستند. مایسل‌ها در pHهای کم متورم شده که دلیل آن پروتونه شدن گروه آمینی است. در واقع گروه‌های آمینی پروتونه شده، به دلیل داشتن بار مثبت یکدیگر را دفع می‌کنند در نتیجه نانوذرات بزرگ‌تر می‌شوند. بار مثبت مانع از حرکت سریع نانوذرات می‌شود که این کار موجب تجمع آنها در محل تومور می‌شود. در این حالت دارو رهاسازی می‌شود. روی سطح این نانوذرات از ماده‌ای پوشانده شده که به صورت محافظ از نانوذرات محافظت می‌کند. در نتیجه تا وقتی که نانوذرات به تومور نرسند، تغییر شکل نمی‌دهند و دچار زوال ساختاری نمی‌شوند. این پژوهش گامی موثر در مسیر توسعه رهاسازی دارو دربخش نانوپزشکی محسوب می‌شود. منبع : Nanoparticles, 'pH phoresis' could improve cancer drug delivery منبع : مجله بسپار