جستجو در تالارهای گفتگو

رقصیدن در حقیقت زبان مخفی و پنهان روح است. در تمام فرهنگ ها و در سراسر دنیا رقص وجود دارد. در تمدن های بومی، رقص، مذهب، موسیقی و متدهای طبی ویژه مردم همان قوم وجود دارد که متاسفانه در تمدن ها و جوامع امروزی کمتر مشاهده می شود. در این اجتماعات مردم در هر سن و سالی، از رقصیدن برای بیان احساسات قوی و درونی شان استفاده می کنند. برای بیان داستان هایی که دردل دارند، برای درمان بیماری هایشان، برای حفظ پیوندها و روابط اجتماعی شان یا وقتی که رویدادی را جشن می گیرند؛ می رقصند. اما امروزه روانشناسان و روان کاوان از حرکت درمانی (رقص درمانی) به مثابه طب مکمل برای درمان بیماری های روحی روانی، کاهش استرس و اضطراب، تقویت مهارت های ذهنی حرکتی، افزایش سطح انرژی در بدن و ... بهره می گیرند. رقص درمانی برای اولین بار توسط ماریا چاس ۱۸۹۶ ۱۹۷۰ به دنیا معرفی شد. او در سال ۱۹۳۰ استدیوی رقصی را در واشنگتن تاسیس کرد. وی افراد معروفی که بیشترین مهارت رقصیدن را داشتند، به همکاری دعوت کرد. در کلاس های رقص خانم چاس، افراد شرکت کننده شانس بیان احساساتشان را داشتند و هم در گروه های رقص درمانی او، روابط اجتماعی و روابط متقابل کنشی واکنشی میان اعضای گروه رقص حاکم بود. به همین دلیل روانشناسان و روان پزشکان بسیاری در واشنگتن، بیماران خود را برای درمان به او معرفی می کردند. تئوری چاس در حقیقت شکل کاملی از روابط اجتماعی است که هر انسانی به آن نیاز دارد. ماریا چاس بعد از اثبات توانایی هایش در درمان بیماران روانی در بیمارستان سنت الیزابت در واشنگتن دی.سی مشغول برگزاری کلاس های رقص درمانی شد. ترمی اسکوپ، بانوی دیگری که استاد رقص و حرکات پانتومیم بود نیز از جمله افرادی بود که به طور داوطلبانه در بیمارستان کالیفرنیا مشغول به کار رقص درمانی شد و از هنر خود برای درمان بسیاری از بیماران روحی و روانی استفاده کرد. یکی دیگر از افرادی که به شهرت و تثبت رقص درمانی به عنوان یک درمان طبیعی کمک کرد، رادولف لبن بود که سر و کار زیادی با هنرمندان داشت. وی به واسطه رفت و آمد زیادی که با هنرمندان به ویژه هنرپیشه ها داشت متوجه شیوة بروز احساسات و حالات درونی آنها به واسطه بیان و حرکات بدنی آنها شد. او به این فکر افتاد تا از طریق حرکت درمانی و رقص درمانی به مردم کمک کند تا مشکلات روحی – عاطفی، ذهنی و فیزیکی خود را تعدیل یا حل کنند. متخصصان رقص درمانی فعالیت های خود را به این شکل ادامه دادند تا در سال ۱۹۶۶ حرکت درمانی به شکل رسمی و حرفه ای در ایالات متحده آمریکا شناخته و به عنوان نوعی درمان به مردم جهان معرفی شد. امروزه این شیوه از درمان های طبیعی در ۲۰ کشور دنیا جزو درمان های طبیعی و جایگزین محسوب شده و مورد استفاده قرار می گیرد. در سال ۱۹۵۶ موسسه آمریکایی رقص درمانی با استانداردها و قابلیت های زیادی تاسیس و آماده کار شد. امروزه بالغ بر ۱۲۰۰ متخصص رقص درمانی در ایالات متحده و توابع آن مشغول به درمان بیماران هستند. در سال ۱۹۹۳ موسسه ملی درمان های آلترنیتیو، برای رقص درمانی (حرکت درمانی) بودجه تحقیقاتی در نظر گرفت و در دانشگاه های خود سیستمی آموزشی برای تربیت متخصصان رقص درمانی برگزار کرد.