فضاهاي عمومي شهري ؛ بازنگري و ارزيابي كيفي
دكتر مجتبي رفيعيان[1] ، مهسا سيفايي[2]
چكيده:
امروزه نگاه به فضاهاي عمومي شهري،بعنوان يك ضرورت اساسي در برنامه هاي توسعه شهري حكايت از بازتوليد مجدد اين فضاها در تقويت وجهه فرهنگي/اجتماعي شهر دارد. اين در حالي است كه بدلايل مختلف ازجمله گرايش به زندگي خصوصي ،توسعه زندگي اطلاعاتي،توسعه حومه نشيني ومشكلات ناشي از فرسودگي و ازدحام فضاهاي دروني شهرها و... در دهه هاي قبل موجب گرديده بود كه اين فضاها اهميت كمتري را در الگوهاي شهرسازي معاصرداشته باشند. در اين مقاله با استفاده از منابع معتبر و جديد سعي مي گردد مفهوم و ضرورت بازنگري در فضاهاي عمومي شهري در گرايشات نوين شهرسازي بويژه با توجه به بازآفريني كاركردهاي اجتماعي حاصل از آن مورد توجه قرار گيرد.
واژگان كليدي : فضاهاي شهري،فضاهاي عمومي شهري،كنش اجتماعي،تعلق مكاني.
عضو هيات علمي گروه شهرسازي،دانشگاه تربيت مدرس[1] -
كارشناس ارشد شهرسازي،دانشگاه تربيت مدرس[2] -
فضاهاي عمومي شهري ؛ بازنگري و ارزيابي كيفي.doc