نقش متغيرهاي فرآيند تبلور مجدد در رفتار ناهمسانگردي ورق فولاد نورد شده St52
نورد سرد يکي از مهمترين روش هاي شکلدهي ورق هاي فولادي است. اين فرآيند موجب جهت دار شدن ريزساختار و در نتيجه خواص مکانيکي ورق مي شود. جهت دار بودن خواص مکانيکي اصطلاحا ناهمسانگردي (Anisotropy) ناميده مي شود که يکي از روش هاي تعيين ميزان آن استفاده از پارامتر R مي باشد. يکي از راه هاي کنترل و بهينه کردن ناهمسانگردي، انجام عمليات حرارتي تابکاري (آنيل) تبلور مجدد مي باشد. در پژوهش حاضر تاثير جهت دار شدن ريز ساختار بر خواص کششي ورق St52 نورد شده و نيز، تاثير متغيرهاي آنيل تبلور مجدد بر رفتار ناهمسانگردي آن بررسي شده است. مقادير R با استفاده از نتايج آزمون کشش روي نمونه هاي مختلف در سه جهت با زواياي 0، 45 و 90 درجه نسبت به امتداد نورد، تعيين شد. با استفاده از مقادير R، مقادير متوسط آنها يعني Rm براي جهت هاي ياد شده به دست آمد. همچنين، با تغيير متغيرهاي دما، زمان و درصد کارسرد، ميزان ناهمسانگردي فولاد مذکور اندازه گيري گرديد. مشخص شد که در زمان ثابت، افزايش دماي تبلور مجدد باعث کاهش ناهمسانگردي فولاد نورد شده مي گردد و اين کاهش با افزايش درصد کار سرد تشديد مي شود. همچنين مشخص گرديد که در دماي ثابت، افزايش زمان تبلور مجدد تا قبل از رسيدن به مرحله رشد دانه، سبب کاهش Rm مي شود ولي پس از آن مرحله افزايش Rm را به دنبال دارد.
دانلود