جستجو در تالارهای گفتگو

[h=1] با مغزتان تایپ کنید [/h] » سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان کد خبر: 94103018319 چهارشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۶ در آینده نه چندان دور، انسان‌ها خواهند توانست تنها با استفاده از افکار خود با رایانه‌ها ارتباط برقرار کنند؛ به این منظور، محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو یک هدست امواج مغزی بی‌سیم ساخته‌اند که بسادگی می‌تواند بر امواج مغزی نظارت کند. به گزارش سرویس علمی ایسنا، دانشمندان در حال حاضر بر روی فناوری‌هایی کار می‌کنند که مغز را به دستگاهای الکترونیکی مرتبط می‌کند و دستگاه جدیدی که به تازگی رونمایی شده‌، می‌تواند به آینده‌ای بدون صفحه‌کلید کمک کند. محققان نخستین سیستم نظارت بر فعالیت مغز 64 کاناله قابل حمل را طراحی کرده‌اند که مشابه تجهیزات فناوری پیشرفته طراحی شده در آزمایشگاههای تحقیقاتی است. این فناوری پوشیدنی به دانشمندان اجازه می‌دهد تا عملکرد مغز یا فعالیت آن را بدون کاشت الکترود بررسی کنند. این محققان دو دستگاه طراحی کرده‌اند که شامل یک سیستم الکتروانسفالوگرام وضوح بالای 64 کاناله برای تحقیقات و آزمایشات کلینیکی با قابلیت اتصال به پوست بیمار و یک دستگاه 20 کاناله برای خوانش سریع فعالیت‌های مغزی به منظور شناسایی آسیب ناشی از ضربه یا سکته مغزی هستند. دستگاه دوم از وضوح پائینتری برخوردار بوده و براحتی می‌توان آن را پوشید، اما تنها با گذاشته شدن بر روی موهای سر می‌تواند امواج مغزی را بخواند. به گفته سازندگان، این سیستم‌های تصویربرداری از اعصاب در آینده می‌توانند با حسگرهای متحرک و تلفن‌های هوشمند برای پیگیری حالات مغزی در طول روز استفاده شده و حتی قابلیت‌های مغز را ارتقا بخشند. جزئیات این دستگاهها در مجله IEEE Transactions on Biomedical Engineering منتشر شده است.

انسان چگونه در فضا پیر می شود؟ فضانوردانی که در فضا زندگی می‌کنند، مانند ساکنان ایستگاه فضایی بین‌المللی با سرعت زیادی در حرکتند،‌ از این رو عمر آنها نسبت به ساکنان زمین آرامتر سپری می‌شود. براساس قاعده فیزیکی تاخیر زمانی، پس از گذشت 6 ماه از اقامت فضانوردان در ایستگاه فضایی، زمانی که این افراد به زمین بازگردند، کمی از هم‌سن‌های خود جوانتر خواهند بود. اما نمی‌توان این خصوصیت فضا را سرچشمه جوانی و جاودانگی دانست زیرا اگر کسی به این قصد بخواهد 6 ماه در فضا زندگی کند، نتیجه 6 ماه تحمل شرایط دشوار زندگی در تنها 0.007 ثانیه عمر انسان را افزایش خواهد داد،‌آنهم به نسبت عمر هم سن و سالی در زمین. اما نکته اصلی درباره روند سالخوردگی در فضا تفاوت زیادی با آنچه در بالا گفته شد دارد. برای توضیح بیشتر بهتر است با روند سالخوردگی بر روی زمین آغاز کنیم. تا زمانی‌ که دانشمندان بتوانند راه‌هایی را برای نامیرایی انسان بیابند، انسان‌ها با بالا رفتن سن وارد روند سالخوردگی می‌شوند، روندی که معمولا شامل پوکی استخوان، سختی عروق خونی، ناتوانی کنترل ادرار، پوسیدگی دندان، ضعف بینایی و چین و چروک پوست صورت است. باوجود اینکه برروی زمین انسان‌ها پس از گذشت چندین‌دهه متوجه آغاز این نشانه‌های سالخوردگی می شوند، انسان‌هایی که در فضا اقامت دارند برخی از این نشانه‌ها را با سرعتی بیشتر از دیگران در بدن خود مشاهده می‌کنند. البته اکثر این نشانه‌ها با بازگشت به زمین از بین می‌روند اما ممکن است برخی از آنها دائمی شوند. نبود نیروی گرانش در فضا اصلی‌ترین عامل بروز این اختلالات زودرس است. گرانش یکی از مهم‌ترین نیروهای زمینی است که بر زندگی انسان‌ها اثرگذار است و بر روی بیشتر سیستم‌های بدن انسان نقشی ایمن کننده دارد. برای مثال با افزایش سن، ماهیچه‌های بدن انسان تحلیل رفته و تحرک آنها کاهش پیدا می‌کند. ماهیچه‌های بدن فضانوردان در نبود نیروی گرانش در فضا واکنشی مشابه از خود نشان می‌دهند زیرا این ماهیچه‌ها در فضا به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرند و از این رو است که فضانوردانی که قرار است برای مدت طولانی در فضا اقامت داشته‌باشند از ماشین‌های ورزشی ویژه‌ای برای کاهش اثر خلاء برروی ماهیچه‌هایشان استفاده می‌کنند. استخوان‌های بدن نیز تحت تاثیر روندی مشابه قرار می‌گیرند. ساکنان زمین پس از پاگذاشتن به دوره سنی خاصی دچار تحلیل تراکم استخوان می شوند، این میزان تحلیل سالانه درحدود یک تا دو درصد است، درحالی که ساکنان فضا به صورت ماهانه با این میزان کاهش تراکم استخوان مواجه می‌شوند، به این دلیل که اسکلت‌بندی فضانوردان نیاز به تحمل هیچ وزنی ندارد،‌از این رو استخوان‌ها ساخت سلول‌های جدید استخوانی را متوقف کرده و میزان جذب استخوان‌های کهنه را افزایش می‌دهد. خوشبختانه این اثر بی‌وزنی با بازگشت به زمین و استراحت و بازتوانی وارونه شده و به حالت اولیه‌ خود بازمی‌گردد. فضانوردان باوجود اینکه طی اقامت 6 ماه خود می‌توانند 0.007 ثانیه به عمر خود بیافزایند،‌اما برخی از نشانه‌های پیری زودهنگام به سراغ آنها آمده و می‌تواند زندگی معمولی آنها مختل سازد. محققان درحال مطالعه برروی این روند هستند تا دریابند چرا در فضا چنین تغیییراتی در بدن فضانوردان رخ می‌دهند و چگونه می‌توان مانع از بروز این تغییرات شد. این اطلاعات نه تنها می‌توانند روند سفرهای فضایی را بهبود ببخشند، بلکه می‌توانند زندگی ساده‌تری را برروی زمین برای انسان‌ها فراهم آورند. منبع : همشهری آنلاین

ببینیم ویدیویی درهمین زمینه هر ساله میلیونها نفر در سراسر اروپا پس از انتقال با آمبولانس به مراکز اورژانس از مرگ نجات می یابند اما آمار نشان می دهد که نیمی از این افراد را می توان بدون انتقال به بیمارستان و در محل نجات داد. به همین منظور، دانشمندان طرحی اروپایی در نظر دارند آمبولانسهای هوشمند بسازند که بتواند در فرصت سرنوشت ساز موسوم به «زمان طلایی، جان بیمار را در محل نجات دهند. دکلان هنگان، سردبیر مجله “آمبولانس تودی” می گوید: «پزشکان و پرستاران درون آمبولانس هوشمند خواهند توانست با استفاده از فناوری های تشخیص و انتقال داده با افراد درون بیمارستان در تماس باشند و با هم کار کنند. کیفیت تشخیص هایی هم که درون این آمبولانسها انجام می گیرد دقیقتر خواهد بود، در نتیجه معلوم می شود که بیمار باید به کدام بیمارستان منتقل شود.» آمبولانسهای معمولی عملا چند مشکل مهم دارند، بویژه اگر نیاز باشد بهیارها، طی حمل بیمار به بیمارستان عمل جراحی انجام دهد. الن پاریس بهیار است و درباره مشکلاتی که در آمبولانسها وجود دارد، می گوید: «حرکت در آمبولانس برای دسترسی به تجهیزات، خوب نیست. باید همه چیز به آسانی در دسترس باشد. مشکل دیگر این است که حرکت به آن سوی بیمار ممکن نیست. حتی درِ این قفسه ها هم آنقدر که باید باز نمی شود و لازم است برای رسیدن به وسایل و تجهیزات، کاملا روی بیمار خم شوم که امکان دارد در همان لحظه بالا بیاورد.» پژوهشگران با درنظر گرفتن اصول طراحی و ارگونومی (آسان کردن محیط کار) الگوی جدیدی برای آمبولانس خلق کردند. جیانپائولو فوساری، طراح از کالج سلطنتی هنر می گوید: «سیستم های دیجیتال برای تشخیص و انتقال داده ها این امکان را فراهم می کند که وضعیت بیمار بررسی و داده ها به بیمارستان منتقل شود. قراردادن تخت حمل بیمار در وسط آمبولانس به بهیارها کمک کی می کند که از همه طرف به بیمار دسترسی داشته باشند. ابتکار دیگر «بسته های درمانی» هستند که قابل تعویض هستند و هر بار باید بسته جدید را جای بسته قدیمی استفاده شده گذاشت.» مهمترین کارکرد آمبولانس امکان فرستادن و دریافت دادههای حیاتی، برای کمک به تصمیم گیری پزشک است. انتظار می رود این توانایی در آینده بیشتر شود. اندی نیوتون، رئیس کالج پیراپزشکی می گوید: «سرعت پیشرفت فناوریهای جدید خیلی بالاست. به نظرم در آینده شاهد کاربردهای بیشتر فناوری های متکی به اینترنت در پزشکی هستیم، مثلا پزشکی از راه دور. در این پروژه اروپایی می توانیم آزمایشگاهی کامل را درون آمبولانس با خود حمل کنیم: در واقع خواهیم توانست از فناوری هایی که بکار تشخیص بیماری می آید، مثل سونوگرافی و عکسبرداری با اشعه ایکس استفاده کنیم.» بودجه طرح اروپایی “آمبولانسهای هوشمند” توسط برنامه “پژوهش و نوآوری شورای اتحادیه اروپا” موسوم به “افق ۲۰۲۰” تامین می شود. این طرح بزودی در همه کشورهای اتحادیه اروپا به اجرا در خواهد آمد. euronews 2015

[FLASH=width=10 height=10][Hidden Content] [/FLASH] با سیلااااااااااام خبر آمد خبری در راه است............. کافه تریای خوش فکر افتتاح شد.............. پاتوقی برای آنهایی که جهانی می اندیشند، برای کسانی که مشکلات صنعت ،اجتماع و فرهنگ دغدغه ی هر روزی آنهاست محیطی سالم و دلپذیر برای جویندگان حقیقت........... کافه تریای خوش فکر مقدم تمامی مهمان محترم را گرامی میدارد. نشانی: انجمن نواندیشان- تالار مهندسی صنایع- پارک علم وفناوری -کافه تریای خوش فکر خب حالا داستان چیه؟ میگم براتون چند روز پیش همینطور که داشتم سنگفرش های خیابون و متر میکردم فکری به ذهنم خطور کرد ، این ایده خیلی ساده بود ایجاد یه پاتوق دانشجویی برای گپ وگفت و گویی صمیمانه ، ما ممکنه هر کدوممون خدایگان اطلاعات و دانش باشیم ولی تا زمانی که اون رو با دیگران قسمت نکنیم این علم مثل نونی که بمونه یه جا کپک میزنه وبه هیچ دردی نمیخوره:4chsmu1:، خب چه بهتر که تو همچین مکانهایی جمع بشیم و از دغدغه های مشترکمون حرف بزنیم و به تشریک مساعی برسیم . شاید الان نتونیم تغییر بزرگی ایجاد کنیم در جامعه ولی حداقل خودمون رو که میتونیم تغییر بدیم و این خودش سرآغازیه بر یک جهش بزرگ . ما کشورهای جهان سوم احتیاج داریم به یک دیالوگ مشترک برسیم تا از این اتفاقات حاشیه ای دور بشیم به اصل قضیه نزدیک . قرار نیست ما مدیر اپل باشیم یه فضانورد که به ماه سفر کرده یه سیاستمدار مطرح یا یه نابغه که فرمولای ریاضی کشف کنه ما میخوایم تو هر صنفی که هستیم خوب باشیم. جامعه ی ایده ال جامعه ایه که هر کسی وظیفش رو به درستی انجام بده اگر من یه کفاشم پس تمام سعیم وبکنم تا بهترین کفاش این شهر بشم . این خیلی دور نیست توی اینجا میخوایم از یه دانش وسیع و بدون مرز مثل مهندسی صنایع استفاده کنیم . مطالبی که قراره بهشون بپردازیم در عین حالی که سادن ولی بسیار کاربردین. همه میتونن نظر بدن و از دید خودشون به قضایا نگاه کنن ولی نهایتا ما دنبال نتیجه ای هستیم که از تمامی علوم بدست میاد و اونم اثبات این حقیقته که هیچ غیر ممکنی در این دنیا وجود نداره . دیگه بیش از این زیاده گویی نمیکنم امیدوارم به دور از اسپم، درگیری و حرفای پوچ و بحث های بی فایده سعی کنیم برای چند لحظه هم که شده، به این که همه ی ما انسانیم و آیندای مشترک در انتظار ماست بیاندیشیم. نکته ی آخر این که بحث ها توی این تاپیک هفتگیه و ما هر هفته با یه موضوع تازه خدمتتون میرسیم:aghosh: ممنون میشم که اگر ایده ای در رابطه با این موضوع دارید اون رو در آدرس زیر مطرح کنید. [Hidden Content] یه فنجون قهوه رو مهمون کافه تریای خوش فکر باشید

تاريخ‌‌شناسي مهندسي صنايع گاهي ، يافته‌هايي در گذر زمان به دست فراموشي سپرده مي‌شوند كه مي‌توانند در روزگار كنوني سازنده‌ترين درسها را به خود به همراه داشته باشند ؛ افزون بر اين ، مروري بر تاريخ دانش همواره افزايش آگاهي را با خود به همراه داشته است و ياريگر بزرگي در تكامل روند علوم بوده است . از اين رو در اين بخش به تاريخ‌شناسي مهندسي صنايع از دوران دور تا به امروز خواهيم پرداخت تا بدانيم در فرايند شكل‌گيري مهندسي صنايع به صورتي كه اينك مي‌شناسيم ، چه‌ كساني و با چگونه تلاشهايي سهم داشته‌اند و حوزه‌هاي گوناگون اين دانش ، چگونه سير تكاملي خود تا به امروز را پيموده‌اند . از ياد نبريم كه : ( تاريخ بزرگترين معلم انسانهاست)