جستجو در تالارهای گفتگو

معرفی حمام گنجعلی خان کرمان حمام گنجعلی خان کرمان.pdf

اگر تا به حال جوابی برای اینکه چرا از سوسک می‌ترسید نداشتید، حالا می‌توانید بگویید که دانشمندان متوجه شده‌اند که گاز سوسک شاخدار بسیار سهمگین است. به گزارش خبرگزاری فرانسه، یک سوسک حمام که آرواره‌های بسیار قوی‌‌ای هم دارد، می‌تواند گازی پنج برابر قوی‌تر از انسان بگیرد. با توجه به اندازه جثه یک سوسک، قدرت این گاز پنجاه برابر وزن سوسک است. واقعیت این است که این سوسک‌های گاهی بی‌رحمانه طعمه‌هایشان را با این آرواره‌ها تکه و پاره می‌کنند. به گفته محققانی که برای اولین بار قدرت گاز حشرات خانگی را در آمریکا اندازه گرفته‌اند، آرواره‌های این سوسک‌ها، زمانی که به جسم سختی می‌رسد، مانند یک اره فعال می‌شود تا بتواند قدرت بیشتری را برای سوسک ایجاد کند. تام ویمن، یکی از پژوهشگران دانشگاه کمبریج که این تحقیق را انجام داده‌اند می‌گوید: «سوسک‌ها، به عنوان یکی از حشرات خانگی، در چرخه طبیعی بسیاری از مناطق محیط زیستی نقش مهمی ایفا می‌کنند. تحقیقاتی از این دست در سازه‌های مهندسی الهام‌گرفته از طبیعت بسیار مفید هستند.» این تحقیق شامل مطالعه بیش از سیصد گاز سوسک، از گازهای کوتاه و سریع تا گازهای عمیق و دردناک، توسط سوسک‌ها می‌شد. «گازهای کوتاه توسط ماهیچه‌های فیبری انجام می‌شود در صورتیکه در گازهای طولانی‌تر، عمیق‌تر و محکم‌تر ماهیچه‌های اضافه‌ای هم در دهان سوسک به کار می‌افتد تا اثر آن بیشتر شود.» دهان سوسک شامل یک جفت آرواره افقی است که به شکل دو تیغه موازی هم قرار گرفته‌اند. از این آرواره‌‌ها برای خرد کردن غذا، حفر سوراخ، حمل اجسام، دفاع در برابر بقیه موجودات و همینطور غذا دادن به سوسک‌های نوزاد تازه از تخم بیرون آمده استفاده می‌شود. با آنکه این مدل از آرواره‌ها در بدن حشرات دیگر هم موجود است، اما پژوهشگران از نحوه کار ماهیچه‌های فیبری و نحوه تولید قدرت آن شگفت‌زده شده‌اند. شاید روزی مهندسان، با الگو گرفتن از نحوه کارکرد آرواره‌های سوسک‌ها، موفق به ساخت موتورهای کوچکی شوند که نیروی بسیار زیادی تولید می‌کنند. منبع : رادیوفردا

چرا انگشتان شما بعد از حمام، چروکیده می شوند؟ "انگشتان چروکیده " ممکن است مسخره به نظر برسد، اما پشت این قضیه یک دلیل علمی جدی وجود دارد. اگر وقت زیادی را در استخر گذرانیده اید ویا به منظور رفع خستگی بعد از یک روز کاری سخت، ساعتها در وان حمام غوطه ور بوده اید، احتمالآ با پدیده " انگشتان چروکیده" آشنا هستید. باور کنید یا نه، دانشمندان برای چندین دهه در حال مطالعه بر روی این پدیده بوده اند، و تلاش می کردند تا دریابند چرا دستان (و گاهی پاهای شما) وقتی خیس می شوند، چروکیده می شوند. یکی از ایده های معروف این است که پوست شما به راحتی از آب اشباع می شود. براساس نظریه کتابخانه کنگره (Library of Congress) ، اپیدرم ، یا لایه خارجی پوست، از سلولهای مرده کراتین تشکیل شده که وقتی برای مدت طولانی در آب قرار می گیرند، به جذب رطوبت می پردازند. این جذب رطوبت باعث می شود که سلول ها متورم شوند، اما چون آنها هنوز به بافت زیرین متصل هستند، و بافت زیرین نمی تواند گسترده شود، بافت بیرونی باید چروک شود تا به جبران سطح بزرگتر بپردازد. این موضوع مثل این است که روکش یک تخت بزرگسال را برای یک تخت خرد سال استفاده کنیم ! پارجه اضافی جایی ندارد و مجبور است به صورت نامرتب و پر چین و چروک قرار گیرد. اما چرا فقط انگشتان دست و پا تحت تاثیر رطوبت قرار می گیرند- چرا کل سطح بدن چروک نمی شود؟ دانشمندان می گویند زیرا دستان و پاهای ما ضخیم ترین لایه اپیدرم را دارا می باشند و به همین علت آنها دارای سلولهای کراتین بیشتری که آب جذب می کنند ، هستند( ناخن های شما نیز دارای کراتین می باشند، به همین علت بعد از شستن ظرف ها نرمتر می شوند). آیا پشت این چروکیده شدن هدفی وجود دارد؟ مشکل این تئوری این است که برای زمانی که اعصاب انگشتان دست و پا بخاطر جراحی و یا صدمات ناشی از مرض قند آسیب می بینند و پوست آنها چروک نمی شود ، توضیحی ندارد.. بر اساس فرضیه دیگری می توان این را توضیح داد، که بیان می کند عمل چروکیدگی پوست براساس اشباع پوستی نیست ؛ بلکه براساس واکنش سیستم عصبی مرکزی می باشد.--- "مشکل مکانیک کلاسیک" ، بر اساس توضیحات دکتر ژی چن ، مهندس بیومکانیک دانشگاه کلومبیا ، در" اخبار طبیعت". فرضیه مکانیک بر اساس نظریه انقباض عروق و یا باریک شدن رگهای خونی می باشد. در واقع، زمانی که انگشتان دست یا پا در آب سرد یا گرم فرو برده می شوند، انتهای سلولهای عصبی سیگنالی ارسال می کنند که موجب شود رگهای خونی و در نتیجه بافت زیرین سطح پوست، منقبض می شوند. این امر به نوبه خود، خارجی ترین لایه پوست را مجبور به چروک شدن می کند. اما تحقیقات جدید نشان می دهند ممکن است دلایل بیشتری برای چروکیدگی پوست وجود داشته باشد. دانشمند نوروبیولوژیست تکاملی، دکتر مارک چنگیزی، و تیمش در آزمایشگاه 2AI در آیداهو، در حال کار کردن برای اثبات این فرضیه که چروکیدگی انگشتان دست و پا تنها محصول تغییرات ناگهانی پوستی نیست، بلکه آنها یک پدیده ژنتیکی مشابه آج های لاستیک یا کفش ها یند که راه رفتن در شرایط بارندگی را میسر می سازند. چنگیزی معتقد است که این به اصطلاح آج ها بر روی دست و پاها در طول سالیان ، در DNA به وجود آمده اند تا عمل گرفتن اشیا را بهبود ببخشند. دکتر چنگیزی در مقاله ای که برای Forbes نوشته است می گوید: چروکیدگی انگشتان در رطوبت ، ممکن است بخش مهمی از تکامل اولیه پستانداران یاشد. زمانی که رفته رفته ناخن جای پنجه را در پستانداران گرفت، در اینجا ، آج ضرورت وجودش را به جای پنجه نشان می دهد. دکتر چنگیزی و تیمش برای تایید این تئوری ، شباهت 28 عکس از چروکیدگی انگشتان را مورد بررسی قرار دادند. همه این عکس ها، دارای چروک هایی بودند که کانالهای عمودی را ، احتمالا برای خروج آب از نوک انگشتان ایجاد می کردند.او اینگونه توضیح داد که:"برای اینکه یک دست بتواند یک سطح خیس را بدون لیز خوردن بگیرد ، احتیاج دارد که تمامی آب میان پوست و سطحی را که می خواهد بگیرد را حذف کند، و بهترین راه این است که آب را به سمت کانال ها هدایت کند". برای اثبات فرضیه چنگیزی تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، او در حال حاضر به سختی در حال کار و مطالعه،در این زمینه است. بر اساس خبر نشریه اخبار طبیعت، موضوع بعدی مورد مطالعه او عبارت است از :آیا در حقیقت چروکیدگی به گرفتن بهتر اجسام کمک می کند وآیا پستاندارانی که در مناطق مرطوب ، زندگی می کنند، احتمال چروکیدگی انگشتانشان، بیشتر از پستاندارانی است که در خشکی زندگی می کنند. او می گوید اگر این نظریه صحت داشته باشد، ما ممکن است بتوانیم از آن ، در بهبود تکنولوژی لاستیک ها و کفش های آج دار استفاده کنیم. او می نویسد "بجای یک امر غیر لازم تلقی شدن ، اینک وجود انگشتان چروکیده ، نشانه دیگری از پیروزی تکامل است". منبع:[Hidden Content]

سرويسهای بهداشتی سرويس های بهداشتی يکی از مهمترين فضاهای کاربردی در معماری داخلی و معماری محسوب می شوند.چگونگی قرار گيری سرويس ها در پلان و ارتباط آن با فضای ديگر بسيار حائز اهميت است. درساختمانهای مسکونی جدا بودن سرويس خصوصی خانواده ار سرويس مهمان امری مهم به شمار می آيد. با توجه به محدود بودن اين فضا و مواردی که در آن مورد استفاده قرار می گيرند(مثل وان، زير دوشی، توالت،روشويی و عناصر تزئينی)چگونگی قرار دادن آن ها با شکلی اصولی به بهينه بودن اين فضا کمک می کند. در درک کردن اين فضا پيروی از سبک انتخابی بايد مورد توجه قرار گيرد و يک طراحی اصولی و زيبا مستلزم هماهنگی بين کف پوش، ديوار پوش، روشويی، دستشويی، وان يا زير دوشی، شير آلات و وسائل تزئينی در اين محيط است. از اصولی که بايد در طراحی سرويس های بهداشتی رعايت کرد می توان به موارد زير اشاره کرد: -عايق رطوبت بودن کف پوش، ديوار پوش و سقف -در صورت وجود سقف کاذب، عايق بودن آن -اولويت دسترسی به روشويی -در معرض ديد نبودن توالت هنگام باز شدن درب محل استقرار سرويس ها مناسب ترين محل استقرار حمام، نزديک به اتاق خواب و توالت است.البته اگر با خود حمام ادغام نشده باشد.اگر چه دوش ها فضای کمی دارند اما افراد جوان تر آن را ترجيح می دهند، همان طور که حمام ها معمولاً برای افراد مسن مناسب ترند. اگر خانه ها دارای اتاقی برای لباسشوي نباشند و يک آشپزخانه کوچک باشد،فضای حمام می تواند محلی مناسب برای نصب ماشين لباسشويی باشد.حمام ها با توالت، فضا های کاملی هستند که با تجهيزات لازم نيازهای بهداشتی ساکنان را رفع می کنند.به هر حال، طرح ايده آل اين است که دو فضای جدا گانه قابل قفل کردن برای حمام و توالت در خانه وجود داشته باشد و اين طرح برای ساکنان بيشتر از پنج نفر لازم است. يک حمام با توالت سر خود می تواند به طور مستقيم از اتاق خواب ها قابل دسترسی باشد.همان طور که توالت ديگر می تواند از راهرو قابل دسترسی باشد.وان حمام يا زير دوشی به علاوۀ دستشويی در توالت نصب خواهد شد.برای مقرون به صرفه بودن و دلايل تکنيکی، حمام، توالت و آشپزخانه بايد به شکلی طراحی شود که يک سرويس داکت مشترک داشته باشد. در خانه های چند طبقه، چيدمان به نوعی است که ديوارهای عبور لوله ها ، برای حمام و توالت به طور مستقیم بالای هم قرار گرفته تا هزینه نصب وعایق بندی صدا را به حداقل برساند با این حال ، حمام های کنار هم در دو آپارتمان متفاوت ، نباید به یک سیستم تخلیه متصل شود. حمام و توالت باید سمت شمال قرار بگیرند ، و حدالامکان به طور عادی با نور طبیعی روشن وتهویه شوند. برای اتاق های داخلی حداقل چهار تعویض هوا در ساعت مورد نیاز است. درجه حرارت 22 تا 24 درجه سانتی گراد ، برای حمام ایجاد آسایش می نماید و درجه حرارت 20 درجه برای توالت ها مناسب خواهد بود. این مقدار، از ساختمان های دفتری ، که 15 تا 17 درجه ، در حالت عادی دارند بیشتر است ، حمام ها به خصوص در معرض رطوبت هستند بنا بر این درز گیری مناسبب باید اعمال شود. سطوح حمام ها به دلیل رطوبت بالا باید به آسانی قابل نظافت بوده ، پوشش دیوار و سقف باید در برابر این نوع شرایط مقاوم باشد. برای پوشش کف لازم است که از پوشش های غیر لغزنده استفاده شود. حمام قابل دسترسی از اتاق حمام زیر سقف شیروانی خواب دوش و توالت با نور گیر سقفی آشپز خانه و حمام با دیوار حمام قابل دسترس از راهرو مشترک تاسیساتی طرح نمونه برای هتل نمونه حمام در خانه های کنار هم آشپز خانه ، اطاق تاسیساتی آشپز خانه ، حمام و توالت حمام و توالت به صورت گروهی روی یک دیوار تاسیساتی حمام En Suite و دوش جداگانه آشپزخانه ، حمام و توالت روی یک دیوار تاسیساتی حمام و سونا حمام وسیع (متصل شده از طریق دوش) نکته: عایق بندی صوتی مورد نیاز را در نظر داشته باشید: - مقدار سرو صدا از سیستم ها و لوازم خانگی در آپارتمان های همسایه یا اتاق جانبی نباید از 35 دسی بل تجاوز کند. - حداقل باید یک پریز عایق در ارتفاع 130 سانتی متری در کنار آینه ( برای لوازم برقی ) تعبیه شود. - در نظر گرفتن فضای مناسب برای موارد زیر در حمام / توالت لازم است: قفسه حوله ، مواد شوینده ، دارو و لوازم آرایشی ( حد الامکان قفل دار ) ، آینه و چراغ ، آب گرمکن جانبی ، میله حوله ، کشو ، دستگیره بالای وان حمام ، نگه دارنده کاغذ توالت با دسترسی آسان ، جا صابونی ، جا مسواکی و فضای انباری طراحی حمام و توالت - حمام های خاص طراحی شده از جنس پلی استر ( با مقاطع پهن در سمت شانه و باریک در سمت پا ها ) و واحد های دوش ، در فضا صرفه جویی کرده در نتیجه فضا ها را سریع تر می نماید. - حمام ها با کنج های پخ زده شده می تواند در نوسازی پروژه ها مفید باشد. نمونه حمام های طراحی شده در محیط های کوچک - طراحی برای فضای کوچک: اطاقک دوش با مجرای اطاقک فشرده توالت لوله های تاسیساتی با وسایل مربوطه فضای حمام اطاقک بزرگتر توالت با دوش فضای فشرده توالت فضای حمام با ماشین لباس شویی فضای فشرده با دوش فضای فشرده توالت با دوش در یک سمت آن فضای دوش در کوچک ترین آپارتمان فضای دوش به سبک هتل توالت به سبک بیمارستان حمام پیش ساخته با دیوار تاسیساتی آشپزخانه منبع

حمام : در بين اقوام مختلف از قديم‌الايام آئين شستشو تطهير و غسل از اهميت بخصوصي برخوردار بوده است. در ايران نيز شستشوي بدن از دو نظر اهميت ويژه‌اي داشته است از جهت پاكي جسم و ديگري از نظر پاكي روان. طبق مدارك موجود سابقه مراسم شستشو در ايران زمين به بيش از زمان زرتشت مي‌رسد به نظمي آيد كه مهر‌پرستان براي انجام مراسم مذهبي مي‌بايستي به مدت سه روز و سه شب در فواصل معين غسل كنند. اهميت آب در آئين مذكور به حدي كه مي‌بايست مهرابه‌ها يعني عبادتگاههايشان در محلي قرار گيرد كه آبي روان از كنارش بگذرد يا اينكه در كنار چشمه ساري قرار داشته باشد به اين ترتيب يكي از اعتقادات اين مهر شستشو و حمام رفتن به عنوان يك فريضه مذهبي بوده است. همان طور كه مي‌دانيم در زمان كاركالا امپراتور روم كه از پيروان ميترا بوده گرمابه‌هاي بسياري در آنجا ساخته شد و پيروان آئين مهر پيش از ورود به مهرابه‌ها و برگزاري مراسم مذهبي به اين گونه گرمابه‌ها مي‌رفتند. و مراسم غسل به جاي مي‌آوردند و سپس به مهرابه (خورآباد، خرابات) وارد مي‌شدند. در آئين مزديسنا نيز پاكي جسم و روان از اهميت ويژه‌اي برخوردار بوده و از آن به نام « آشوئي» نام برده شده است. بر اساس اين تفكرات و انديشه وابستگي پاكي جسم و روان به يكديگر از نعمات بزرگ شمرده مي‌شده است. به همين جهت براي دور نمودن آلودگي و گناه همواره شستشو مي‌كردند و معابدي براي فرشته و پاسدار آب، آناهيتا ترتيب داده بودند كه از تشريفات در آن مكان اطلاع كاملي نداريم. ولي به احتمال قوي در ارتباط با آب مراسم تطهير صورت مي‌گرفته است. در آئين زرتشت نيز به چگونگي تطهير اشاره شده از آن جمله كليه مؤمنان پس از بيداري و خواب بايستي سه مرتبه از آرنج تا سردشت و سپس از پس گوش تا زنخ و از ميان سر و نيز پاها تا ساق بشويند و آنگاه مراسم مذهبي به جاي آورند. در كارنامه اردشير بابكان نيز به موضوع شستشوي تن و رفتن به آبزن و خلعت پوشيدن نيز اشاره شده است و شاعر بزرگ ايران فردوسي آن را چنين به نظم درآورده است: علي‌رغم اينگونه نوشته‌ها اطلاعات درباره وجود حمامها در پيش از اسلام بسيار اندك است حتي در برخي از نوشته‌هاي مورخين قرون اوليه اسلام عدم وجود حمام در ايران باستان نيز به چشم مي‌خورد. از طرفي در بعضي منابع به وجود حمامهاي خصوصي اشاره شده است. براي مثال مسعودي در مروج الذهب در باب معرفي مهرها و انگشترهاي پرويز شاه ساماني از انگشتري ياد مي‌كند كه نقش آبزن داشته، هنگام ورود به حمام در دست مي‌كرده است. در كاخ‌ها و سراهاي پادشاهان و خلفا و اعيان حمام خصوصي بنا مي‌كردند در سال 322 هجري قاهره خليفه دستور داد حمام‌هايي به سبك رومي ساخته شود و بالاخره يكي از وسايل عمده تعيين جمعيت هر شهر حمامهاي آن شهر بود كه تعداد مشتريان را به دست مي‌آوردند و جمعيت را حدس مي‌زدند يعني محاسبه مي‌كردند كه در هر حمام ساكنان چند خانه استحمام مي‌كنند و در هر خانه به طور متوسط چند تن سكونت دارند مجموع آنها جمعيت تقريبي آن شهر بود. متصديان حمام‌ها بويژه حمام‌هاي بزرگ سعي مي‌‌كردند با تميز نگهداشتن حمام خود و ممانعت از ورود افراد ژنده‌پوش و كثيف از اعتبارات حمامشان كاسته نشود و اين مورد براي گروهي از مسافران كه از راههاي دور با ظاهري آشفته وارد شهر مي‌شدند ايجاد مشكل مي‌كرد. ناصر خسرو در سفرنامه خود به اين مشكل اشاره دارد: « و خواستم كه در گرمابه روم باشد كه گرم شوم كه هوا سرد بود و جامه نبود من و برادرم هر يك لنگي كهنه پوشيده بوديم كه پلاس پاره‌اي در پشت بسته از سرما گفتم اكنون ما را در حمام گذارد خرجينكي بود كه كتاب در آن مي‌نهادم بفروختم و از بهاي آن درمكي چند سياه در كاغذي كردم به گرمابه بان دهم تا باشد كه ما را دمكي زيادتر در گرمابه بگذارد كه شوخ از خود باز كنيم، چون درمك‌ها پيش او نهادم در ما نگريست پنداشت كه ما ديوانه‌ايم گفت برويم كه هم‌اكنون مردم از گرمابه بگذارد كه شوخ از خود باز كنيم، نگذاشت كه ما به گرمابه در رويم» به همين سبب در معدود از شهرها در كنار دروازه‌ها و امتداد بازار حمام‌هايي احداث مي‌شد كه بيشتر مورد استفاده كاروانيان قرار مي‌گرفت. در دوره سلجوقي كه عصر شكوفايي معماري اسلامي است تحولات چشمگيري در ايجاد بناهاي عام‌المنفعه مانند گرمابه به چشم مي‌خورد. گر چه حملات ويرانگر مغول بسياري از شهرهاي آباد عصر سلجوقي را به ويراني كشاند منابع تاريخي نشان مي‌دهد كه در اين دوره معماري حمام‌هاي به ويژه در شهرهاي بزرگ اهميت فوق‌العاده‌اي يافته است. در شهرهاي معروف اين دوره كاوش هاي باستان‌شناسي صورت نگرفته ولي بررسي‌هاي انجام شده در موارد معدودي نشان مي‌دهد كه معماران سلجوقي در ايجاد اين گونه بناها مبتكر بوده‌اند در كنگاور ضمن كاوشهاي باستان‌شناسي بقاياي حمامي از عهد سلجوقي ظاهر شده است. كاوش‌هاي باستان‌شناسي در شهر معروف اسلامي جرجان كه منجر به كشف يكي از حمام‌هاي اين دوره گرديد مؤيد نظريه مذكور است بقايات اين حمام در كنار يكي از خيابانهاي اصلي شهر قرار گرفته با مصالح ساختماني آجر، آهك و گچ ساخته شده است. كانالهاي متعددي از آجر براي آب و فاضلاب تعبيه شده و آب با تنبوشه‌هاي سفالي به داخل گرم خانه جريان داشته است. در دوره ايلخاني نيز همانند ديگر فعاليتهاي معماري براي ايجاد بناهاي عام‌المنفعه حمام‌هاي بسياري در شهرها و روستاها بويژه در شهرهاي مورد علاقه حكمرانان ايلخاني مانند تبريزي، مراغه، اردبيل و سلطانيه ايجاد گرديد. در زمان غازان‌خان ايلخاني به هنگام اقدامات و فعاليتهاي عمراني در كنار هر يك از دروازه‌هاي تبريز كاروانسراها و حمام‌هايي جهت تجار و كاروانيان احداث شده كه كاروانيان مي‌بايست ابتدا براي ارزيابي مال‌التجاره و پرداخت ماليات كالاي خود به كاروانسرا رفته سپس وارد حمام شوند عصر شكوفايي ايجاد حمام‌ها را بايد متعلق به دوره صفوي دانست. در اين دوره ايجاد حمام‌ها در تمامي شهرهاي ايران رو به گسترش نهاد. در سفرنامه شاردن آمده است كه اصفهان اقامت وي داراي 162 مسجد 48 مدرسه و 1082 كاروانسرا و 272 حمام بوده است. حمام‌هاي زيباي عصر صفويه كه هنوز تعدادي از آن در شهرهاي مختلف به جاي مانده (حمام خسرو آقا و گنجعليخان) نشان دهنده ذوق معماران و هنرمندان اين دوره است. بعد از عصر صفوي احداث حمام به شيوه گذشته ادامه يافت و نمونه‌هاي زيبايي مانند حمام وكيل در شيراز ايجاد گرديد. با شروع قرن حاضر و دگرگوني در زندگي روزمره به تدريج ايجاد و گسترش حمام به سبك سابق متوقف گرديد و بيشتر استفاده از حمامهاي خصوصي در منازل موسوم و متداول شده است. طبقه بندی حمام ها تنوع در حمام‌ها به جهات گوناگون وجود دارد. در ادامه مطلب، انواع مختلف حمام ذكر شده است. برخي از عناصر اين فهرست اشاره به موقعيت، بزرگي، نحوه گرم كردن آب امور پزشكي و ... دارد الف ـ حمام شهري: در شهرها حمام به صورت و فرم‌هاي مختلف مطرح مي‌گردد. الف ـ حمام در درون محلات: اين حمامها بسته به ارزش و مرتبه محله در شكلهاي مختلف مطرح مي‌گردد و قرارگيري آن در مركز محله تابع شرايط خاصي است كه در جاي خود به تفصيل بيان خواهد شد. حمام‌هاي محلات دو نوع ساخته مي‌شوند: 1- الف ـ حمامهاي منفرد در محلات 2- الف ـ حمام به عنوان عنصري از يك مجموعه در محلات الف ـ حمام در درون بازار: اين حمام‌ها به لحاظ موقعيت قرارگيري از شرايط ويژه اي مي‌باشند. (موقعيت حمام شاه در بازار اصفهان) الف ـ حمام‌هاي اقليتهاي ديني: با توجه به ضوابط پاكيزگي در دين اسلام حمام مسلمانان خاص بود و استفاده غير مسلمان از آن امكان پذيرفته نبوده است. اين حمام، عمدتاً در محلات خاص اقليت‌نشين وجود داشت مانند حمام ارمني در محله جلفاي اصفهان. الف ـ حمام قرنطينه: منظور از حمام قرنطينه حمام‌هايي بوده است كه در جوار دروازه و باروري شهر ساخته مي‌شدند.‌ دـ حمام‌هاي ميان راهي: گاهي استفاده پادشاهان و امرا و زماني در كنار كاروانسراها، استفاده كاروانيان ضرورت ساخت بوده است. هـ - حمام در باغ‌ها: عمدتاً باغ‌هاي سطلنتي بوده كه به منظور استفاده ايشان در آن ساخته مي‌شد. در حمام باغ فين، در حمام خدمه و حمام شاهي در مجاورت هم ولي با دو ارتباط كاملاً مجزا ديده مي‌شدند. وـ حمام‌هاي سلطنتي به منظور استفاده‌هاي تفريحي: نمونه شاخص اين نوع حمام، حمام قاجاري سرسره در باغ نگارستان بوده است كه بسياري از سياحان از آن نام برده‌اند. (سفرنامه، س.ج، و، بنجامين، ترجمه محمد حسين كردبچه، انتشارات جاويدان) زـ حمام سيار: منظور حمام‌هايي است كه در خارج شهر و يا روستاها در اردوهاي سلطنتي برپا مي‌گرديد. اين حمام فاقد معماري است. ح ـ‌حمام خورشيدي: منظور حمام‌هايي است كه از انرژي خورشيد براي گرم كردن آب استفاده مي‌شد. آب در حجمي با سطحي گسترده در حياط با انرژي خورشيد گرم و سپس با انتقال آن به وسيله تنبوشه‌هاي سفالي به فضاي حمام كه در سطحي از خانه قرار داشت، هدايت و مصرف مي‌شد. ط ـ حمام صخره‌اي: اين نوع حمام زير مجموعه‌اي از يك معماري صخره‌اي مطرح مي شود. در ميمه اين نوع حمام مشاهده گرديده است. اين گزارش با تكيه بر حمام‌هاي شهري در بازار و درون محلات صورت گرفته است. معماری حمام ها [h=1][/h]حمام‌ها از آغاز در بين فضاهاي معماري شهري از اهميت زيادي برخوردار بوده‌اند و تقريباً يكي از مهمترين بناهاي شهري پس از مسجد و مدرسه محسوب مي‌شدند. عوامل متعددي در شكل گيري فضاها و بخش‌هاي حمام نقش داشتند كه مهمترين آن را مي‌توان تنظيم دما، رطوبت، مسير دسترسي و قرارگيري در داخل يك بافت شهري و آب‌هاي روان و ايجاد راه‌هاي خروجي براي فاضلاب دانست. در اغلب حمام ها مسير دسترسي به سه مرحله ياد شده به اين ترتيب كه هر فضا بوسيله راهرو و هشتي (در بعضي از حمام‌ها ديده شده) از فضاي ديگر متمايز مي‌شده تا دما و رطوبت نسبت به فضاي مجاور تنظيم گردد. با اين طريق مي‌توانستند از بيماري و ناراحتي افراد به دليل ورود به فضاي و خروج ناگهاني به فضاي سرد تا حد زيادي بكاهند. ترتيب قرارگيري فضاي ياد شده از نظمي خاص برخوردار بوده است. نخست ورودي در ارتباط مستقيم با فضاي خارج قرار مي‌گرفت، سپس راهروي باريك و پيچ‌دار كه به دهليز و از دهليز به بينه حمام مي‌رسيد. فضاي بينه از نظر مساحت و تزئينات از ساير فضاها مشخص‌تر و عموماً به شكل هشت گوش و چهارگوش ساخته مي‌شده در اطراف آن سكوهاي نشيمن و رخت‌كن و در زير سكوها حفره‌هاي جاي كفش تعبيه شده بود در بالاي سقف گنبدي شكل حمام‌ها، انواع نورگيرها قرار داشت، ارتباط بينه به گرمخانه از طريق ميان در انجام مي‌شد كه معمولاً سرويس بهداشتي نيز در اين محل قرار مي‌گرفت. گرمخانه شامل خزينه آب گرم و فضاي شستشو است و در جنب خزينه مخزن آب سرد وجود داشت كه علاوه بر تأمين آب در خزينه در بعضي از حمام‌ها از آن براي آب ياري نيز استفاده مي‌كردند. حمام‌هاي عمومي به چند گروه قابل طبقه‌بندي هستند: 1- نخست حمام‌هايي كه به صورت متناوب در طي روز تبديل به مردانه و زنانه مي‌گشتند و يا چند روز هفته مختص مردان و روزهاي ديگر براي استفاده زنان بوده است. 2- گاهي اوقات حمام‌هايي متصل به هم بنا مي‌شد كه يكي اختصاص به مردان و ديگري مختص زنان بود مانند حمام علي قلي آقا. 3- بالاخره زماني حمام‌هاي متصل به هم احداث گرديد كه يكي براي استفاده مسلمين و ديگري به غير مسلمين تعلق داشت مانند حمام چهار فصل اراك همچنين طبق مراسم آن زمان، حمامي با بوق يا شيپور مخصوص داير بودن حمام را به آگاهي عموم مي‌رساند. 4- حمام‌هايي كه تمام اوقات مردان از آن استفاده مي‌كردند كه اين حمام‌ها معمولاً در بازارها قرار داشته است (مانند حمام شاه اصفهان) موقعیت حمام در بافت شهر [h=1][/h]همانطوريكه گفته شد حمام‌ها يكي از اركان مهم مجموعه شهري و روستايي بوده است عموماً ايجاد حمام‌هاي در يك مكان با توجه به تأمين آب بهداشتي و خروج فاضلاب و غيره طراحي مي‌شده است. براي مثال مي‌توان قنات شهرآباد كرمان را كه براي تأمين مجموعه بناهاي گنجعلي خان در ميدان شهر ساخته شده ياد نمود. اهميت مذهبي شستشو به حدي بود كه به پاكي و غيرغصبي بودن آبي كه مورد استفاده قرار مي‌گرفت توجه بسياري مبذول مي‌شد گاهي اوقات با وجود آنكه آب نهر روان در كنار حمام‌ها وجود داشت با زدن چاه زه‌آب حمام‌ها را تأمين مي‌كردند. به همين ترتيب براي دفع فاضلاب مالكين حمام‌ها سعي مي‌كردند بگونه‌اي فاضلاب را از محل دور نگه دارند. از طرفي در منابع تاريخي مي‌خوانيم: كه فاضلاب برخي از حمام‌هاي بغداد تا زمان مقتدر عباسي به دجله مي‌ريخت. وي دستور داد كه مجاور هر حمام چاهي حفر شود و آب‌هاي آلوده‌زا در دجله نريزند. همچنين در وقفنامه ربع رشيدي تأكيد شده است كه چركاب حمام‌هاي ربع شديدي در نهر آب پاك وارد نشود. بالاخره حمام‌ها اغلب در گذرگاه‌هاي عمومي، راسته بازارها و نزديكي مساجد بنياد مي‌شد. اصطلاحات معماری حمام ها [h=1][/h]حمام‌ها نيز مانند همه الگوهاي معماري داراي نوعي مباني طراحي هستند. اين مباني طراحي داراي ريشه‌هاي عميق فكري، فني و ... است و مي‌تواند در زمان‌ها و مكان‌هاي خاص مصاديق مختلف بوجود آيد. الگوهاي طراحي حمام داراي فضاهاي مشخص اصلي و فرعي است: 1- بخشهاي اصلي: بينه، ميان در، گرمخانه. 2- بخشهاي فرعي: سر در ورودي، هشتي با راهروي ورودي، تون، گاورو، مخزن آب، انبار سوخت، محل زندگي كارگر حمام (تون تاب)، برف انداز، محل نظافت، خزينه آب سرد و گرم، سرويس‌هاي دستشويي، آبزن، راه پله بام، اصطبل. ورودي: راه وارد شدن به حمام از خارج كه داراي سر در و سكو بوده است كه حالت دعوت كنندگي آن مانند اكثر بناهاي سنتي قابل توجه است. سر در عموماً داراي تزئينات و نقوش بوده است. هشتي: رابط بين قسمت خارجي حمام و قسمت رختكن بوده و معمولاً چند پله پايين‌تر از سطح خارجي حمام است. در بيشتر مواقع راه پلكان پشت بام در همان قسمت قرار دارد. در بعضي از اين حمام‌ها در اين قسمت قهوه‌خانه قرار داشته كه از خارج حمام نيز مشتري مي‌پذيرفته است. (حمام خان در كاشان) سربينه: معمولاً فضايي است وسيع با گنبدي بلند، شكل قرينه. در بيشتر الگوها محلهاي ورود به سر بينه و خروج از آن به سمت گرمخانه از گوشه‌هاي مربع پلان و از زير گوشواره‌هاي سقف انجام مي‌گيرد فضاي وسط فضاي گردش است كه معمولاً در وسط آن يك حوض يا سنگ آب قرار دارد. در طرفين فضاهايي به نام شاه نشين قرار دارد كه با اختلاف سطح از فضاي مركزي قرار گرفته‌اند و براي مكث و استراحت و تعويض لباس بوده است. سربينه عملكردهايي نظير انتظار براي خلوت شدن حمام، انتظار براي خشك شدن پس از استحمام، صرف چاي و كشيدن قليان را در بر مي‌گرفته است. ميان در: پس از عبور از سربينه از طريقي ميان در كه معمولاً دالان پيچ در پيچي است وارد گرمخانه مي‌شويم. اين دالان براي جلوگيري از تبادل حرارتي ميان فضاي گرم و سرد و ممانعت از ديدن فضاي استحمام است. در بخش‌هايي از اين فضا راه به سرويس‌ها وجود دارد. گرمخانه: پس از ميان در قرار دارد و فضاي قرينه‌اي است كه معمولاً گنبدي است. گرمخانه شامل يك صحن، يك مخزن آب و يك خزينه آب گرم و نظافتخانه تشكيل شده است كه بسته به بزرگي آن ممكن است خزينه آب سرد و چند حوض و شاه نشين به آن اضافه شود.

تحقیق حاضر پیرامون حمام صرافان بخارا دارای دو جهت عمده است. نخست اینکه این قبیل بناها،علی رغم اینکه در دوران بسط اسلامی در این نواحی نقش اساسی در حیات روزمره مردم،بازی می کردند و در عین دارا بودن همان خصوصیات طاهری و تزیینات آن گونه که در بناهای تاریخی بزرگتر هست،نبود.بنابراین همین امر باعث می شد که چنان که باید مطالعه ای اساسی روی جهات مختلف این قبیل بناها،شیوه بنا،جهت اقتصادی و اجتماعی آنان انجام نشود. اما جهت دوم در این تحقیق بیان تاریخچه ساخت و اهداف مرتبت بر ساخت و ساز این قبیل بناها به ویژه در کشور ازبکستان است. مشخصات مقاله: مقاله در 6 صفحه ،نشریه کتاب ماه هنر خرداد و تیر 1382 طرح مرمت و بازسازی حمام صرافان بخارا.pdf

شیخ بهاء الدین ، محمدبن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی دانشمند بنام دوره صفویه است. اصل وی از جبل عامل شام بود. بهاء الدین محمد ده ساله بود که پدرش عزالدین حسین عاملی از بزرگان علمای شام بسوی ایران رهسپار گردید و چون به قزوین رسیدند و آن شهر را مرکز دانشمندان شیعه یافتند، در آن سکنی گزیدند و بهاءالدین به شاگردی پدر و دیگر دانشمندان آن عصر مشغول گردید. مرگ این عارف بزرگ و دانشمند را به سال ۱۰۳۰ و یا ۱۰۳۱ هجری در پایان هشتاد و هفتمین سال حیاتش ذکر کرده اند.وی در شهر اصفهان روی در نقاب خاک کشید و مریدان پیکر او را با شکوهی که شایسته شان او بود ، به مشهد بردند و در جوار حرم هشتمین امام شیعیان به خاک سپردند. شیخ بهایی مردی بود که از تظاهر و فخر فروشی نفرت داشت و این خود انگیزه ای برای اشتهار خالص شیخ بود.شیخ بهایی به تایید و تصدیق اکثر محققین و مستشرقین ، نادر روزگار و یکی از مردان یگانه دانش و ادب ایران بود که پرورش یافته فرهنگ آن عصر این مرز و بوم و از بهترین نمایندگان معارف ایران در قرن دهم و یازدهم هجری قمری بوده است. شیخ بهایی شاگردانی تربیت نموده که به نوبه خود از بزرگترین مفاخر علم و ادب ایران بوده اند، مانند فیلسوف و حکیم الهی ملاصدرای شیرازی و ملاحسن حنیفی کاشانی وعده یی دیگر که در فلسفه و حکمت الهی و فقه و اصول و ریاضی و نجوم سرآمد بوده و ستارگان درخشانی در آسمان علم و ادب ایران گردیدند که نه تنها ایران ،بلکه عالم اسلام به وجود آنان افتخار می کند. از کتب و آثار بزرگ علمی و ادبی شیخ بهایی علاوه بر غزلیات و رباعیات دارای دو مثنوی بوده که یکی به نام مثنوی “نان و حلوا” و دیگری “شیر و شکر” می باشد و آثار علمی او عبارتند از “جامع عباسی، کشکول، بحرالحساب و مفتاح الفلاح والاربعین و شرع القلاف، اسرارالبلاغه والوجیزه”. سایر تالیفات شیخ بهایی که بالغ بر هشتاد و هشت کتاب و رساله می شود همواره کتب مورد نیاز طالبان علم و ادب بوده است. تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد که سرآید غم هجران تو یا نه ای تیره غمت را دل عشاق نشانه جمعی به تو مشغول و تو غایب زمیانه رفتم به در صومعه عابد و زاهد دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد در میکده رهبانم و در صومعه عابد گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد یعنی که تو را می طلبم خانه به خانه روزی که برفتند حریفان پی هر کار زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار من یار طلب کردم و او جلوه گه یار حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار او خانه همی جوید و من صاحب خانه هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو در میکده و دیر که جانانه تویی تو مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو مقصود تویی …کعبه و بتخانه بهانه بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید دیوانه منم ..من که روم خانه به خانه عاقل به قوانین خرد راه تو پوید دیوانه برون از همه آئین تو جوید تا غنچهء بشکفتهء این باغ که بوید هر کس به بهانی صفت حمد تو گوید بلبل به غزل خوانی و قمری به ترانه بیچاره بهایی که دلش زار غم توست هر چند که عاصی است ز خیل خدم توست امید وی از عاطفت دم به دم توست تقصیر “خیالی” به امید کرم توست یعنی که گنه را به از این نیست بهانه “شیخ بهایی” بهاء الدین محمد بن عزالدین حسین بن عبدالصمد بن شمس الدین محمد بن حسن بن محمد بن صالح حارثی همدانی عاملی جبعی (جباعی) معروف به شیخ بهائی در سال ۹۵۳ ه.ق ۱۵۴۶ میلادی در بعلبک متولد شد. او در جبل عامل در ناحیه شام و سوریه در روستایی به نام “جبع” یا “جباع” می زیسته و از نژاد “حارث بن عبدالله اعور همدانی” متوفی به سال ۶۵ هجری از معاریف اسلام بوده است. ناحیه “جبل عامل” همواره یکی از مراکز شیعه در مغرب آسیا بوده است و پیشوایان و دانشمندان شیعه که از این ناحیه برخاسته اند، بسیارند. در هر زمان، حتی امروزه فرق شیعه در جبل عامل به وفور می زیسته اند و در بنیاد نهادن مذهب شیعه در ایران و استوار کردن بنیان آن مخصوصاً از قرن هفتم هجری به بعد یاری بسیار کرده و در این مدت پیشوایان بزرگ از میان ایشان برخاسته اند و خاندان بهائی نیز از همان خانواده های معروف شیعه در جبل عامل بوده است. بهاءالدین در کودکی به همراه پدرش به ایران آمد و پس از اتمام تحصیلات، شیخ الاسلام اصفهان شد. چون در سال ۹۹۱ هجری قمری به قصد حج راه افتاد، به بسیاری از سرزمینهای اسلامی از جمله عراق، شام و مصر رفت و پس از ۴ سال در حالی که حالت درویشی یافته بود، به ایران بازگشت. وی در علوم فلسفه، منطق، هیئت و ریاضیات تبحر داشت، مجموعه تألیفاتی که از او بر جای مانده در حدود ۸۸ کتاب و رساله است. وی در سال ۱۰۳۱ ه.ق در اصفهان درگذشت و بنابر وصیت خودش جنازه او را به مشهد بردند و در جوار مرقد مطهر حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام جنب موزه آستان قدس دفن کردند.

[TABLE=width: 100%] [TR] [TD=colspan: 2]حمام؛ از مراکز مهم شهرهای اسلامی[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2]خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: حمام به عنوان یکی از مراکز مهم شهرهای اسلامی با تاریخ و ترویج معماری اسلامی ارتباطی عمیق دارد و از آثار رفاهی شهرهای اسلامی به شمار می رفت.[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2]به گزارش خبرگزاری مهر، حمام به عنوان محلی برای شستشو پیش از اسلام نیز در تمدنهای قدیم میان یونانیها، فارسها، رومیها، هندیها و چینیها وجود داشت که آنها از حوضچه های آب به منظور نظافت و پیشگیری از بیماری استفاده می کردند. بنابراین حمام از زمانهای قدیم با زندگی دینی و امور پاکی پیوند خورده بود به ویژه در مصر در دوران فراعنه ساخت حمام در معابد امری متداول بود. رومیها نیز حمامهایی داشتند که در کنار آن سالنهایی برای بازی و سخنرانی و حتی کتابخانه وجود داشت که از مشهورترین آنها می توان به حمام امپراطوری کرکلا اشاره کرد که حدود سال 217 میلادی ساخته شد. پس از ظهور اسلام و با توجه به تأکید اسلام به امر نظافت حمامها رنگ دیگر به خود گرفتند و به عنوان مکانی برای پاکیزگی با انواع تزئینات و معماری اسلامی جلوه ای خاص یافتند. با توجه به نقش مهم و اساسی حمام در دوران اسلامی، آنها در کنار بازارها، مدارس و مساجد ساخته شده و به عنوان بخشی مهم از شهر اسلامی به شمار می رفتند. حمامها به طور کلی از مهمترین تأسیسات خدماتی در شهرهای اسلامی به شمار می رفتند که با تاریخ تمدن اسلامی در زمینه ساخت معماری اسلامی ارتباطی عمیق دارند، چرا که حمام با دین اسلام و پاکی جسم مرتبط بوده و جایگاهی خاص در عبادات اسلامی دارد. با سرعت انتشار حمام در کشورهای اسلامی، اهمیت آن را نمی توان نادیده گرفت، اگر چه حمام از یک نظر مکانی برای نظافت بود اما از جنبه های دیگر نیز قابل بررسی است . چرا که حمام مکانی برای تجمع مردم به شمار می رفت و امور زندگی خود را در حمام با یکدیگر مطرح و مشورت می کردند، حتی مکانی برای بیان اخبار مختلف بود که به علت جو حاکم در میان کشورهای شرقی مکانی برای نقل و انتقال اطلاعات و اخبار به شمار می رفت، بنابراین ضرورت آن در میان کشورهای اسلامی انکارناپذیر است. گسترش حمام به گونه ای بود که هر طبقه از مردم به فراخور وضعیت مالی که داشتند از حمام استفاده می کردند، مردم فقیر از آب رودخانه ها، چشمه ها و نهرها برای شستشو استفاده می کردند و مردم ثروتمند نیز از حمامهای عمومی بهره مند می شدند، اگر چه بعدها هر یک از اغنیا برای خود حمام و وضوخانه ای در خانه اش ساخت. اما حمامهای عمومی به علت معماری زیبا و خاصی که داشتند زبانزد بوده و از آثار رفاهی شهرهای اسلامی به شمار می رفتند. هر کدام از حمامها که در دوران و عصر اسلامی ساخته می شدند، از معماری آن دوران بهره می گرفتند. اما اغلب، کف حمامها از سنگهای مرمر رنگی، سقفهایی مزین با تصاویر ابداعی و دیوارهایی تزئین شده بود که هنگامی که شخص وارد می شد دیگر نمی خواست از آن خارج شود و نوعی راحتی و آرامش در او ایجاد می شد. حمامها به طور کلی یک راهرو یا ورودی داشت که به اتاق که گنجه های چوبی داشت و در آن لباس آویزان می کردند، می رسید. سپس شخص به اتاقی بزرگ وارد می شد و بر سکوهای چوبی که چند نفر نشسته بودند، می نشست . حمامها خادمی هم داشتند که کار شستشو با آب و صابون را در اتاقی خاص انجام می دادند. شخص به اتاق آب گرم وارد می شد، آب گرم هم از زیرزمین که آب را با هیزم گرم می کردند، استفاده می شد. حمامها دارای پنجره یا منفذ نبودند، از این رو به وسیله یک بخش سقف که شیشه ای بود نور به داخل نفوذ می کرد. بنابراین می توان گفت که حمامها نقش زیادی در زندگی اجتماعی مسلمانان در ایام مختلف و مناسبتهای متنوع چون مراسم شادی، ازدواج و اعیاد داشتند و زیبایی و تزئین آنها عاملی مهم در جلب نظر و توجه بود. منبع : http://www.mehrnews.com [/TD] [/TR] [/TABLE]

این حمام یكی از زیباترین حمام های آذربایجان است كه با معماری اصیل سنتی در روستای كردشت از توابع جلفا و در كنار رود ارس قرار دارد . این حمام كه در میان باغ بزرگی ساخته شده ، دارای یك هشتی به صورت هشت ضلعی به ابعاد 5/3×5/3 و به ارتفاع 3/4 متر است . یكی از اضلاع به در ورودی و دیگری راه ورود به رخت كن یا سربینه است. سربینه حمام نیز هشت ضلعی به اضلاع 5/3 متر و ارتفاع 5/8 متر است و گنبد بزرگ آن بر روی جرزها و هشت ستون سنگی هشت بَر استوار شده است . همه ستون ها دارای سرستون های سنگی مقرنس هستند كه به وسیله ملات سرب مذاب به ستون وصل شده اند . گنبد سربینه دارای كاربندهای جالب مزین به آهك بری های زیبا است . سكوهای رخت كن با طاق ضربی پوشیده و در زیرأن كفش كن هایی تعبیه گردیده است گرم خانه فضایی است كه از چهار ستون سنگی هشت بر و دو حوض بزرگ مستطیل شكل و اتاقیبا گنبد قیراندود تشكیل شده است . نور داخل سربینه و گرم خانه به وسیله روزنی كه نوك گنبد قرار دارد تأمین می شود و گویا بر روی آن روزنه ها سنگ های مرمر نازك و ظریفی نصب بود كه نور آفتاب از آن نفوذ می كرد و داخل حمام را به صورت یكنواخت،روشن و شستشو كنندگان را از نگاه نامحرمان حفظ می نمود .

های تاریخی استان كردستان عمارت آصف دیوان این بنا در ضلع شمالی خیابان امام خمینی در شهر سنندج واقع شده است. سردر ورودی بنا با نمای آجری، به شكل نیم هشتی و متأثر از سبك باروك است. تالار تشریفات بنا دارای ایوان ستون دار با اُرُسی (نوعی در قدیمی كه دارای چهارچوب مخصوص بوده و با بالا و پایین رفتن باز و بسته می شده است)پر كار است و از بخش های بسیار زیبای بنا محسوب می شود. در بخش غربی نیز اُرُسی های زیبایی تعبیه شده است. در این عمارت تزیینات معماری مانند گچ بری، آینه كاری و كار چوب با مهارت به كار رفته است. این ساختمان دارای چهار حیاط است كه به ترتیب عبارت اند از: بیرونی، اندرونی، حیاط مطبخ و اصطبل. یكی از این حیاط ها تخریب شده است. این عمارت دارای یك رشته قنات است كه آب حوض بزرگِ آب نمای مقابل تالار و دو حیاط دیگر از آن تأمین می شود. در ضلع جنوب غربی عمارت، حمام خصوصی با سبك و اسلوب معماری حمام های ایرانی ساخته شده است كه دارای نقش های آهك بری و ستون های سنگی بسیار زیبا است. براساس نقل قول های مختلف ، احداث بنای اصلی عمارت آصف كه به تالار تشریفات معروف است، احتمالاً مربوط به دوران صفویه است كه در دوره های بعدی ، به ویژه در دوران قاجار و پهلوی به تدریج بخش هایی به آن افزوده شده است. عمارت آصف در نوع خود از نظر معماری منحصر به فرد است. عمارت و باغ آیت الله مردوخ روستای " نوره" در 18 كیلومتری جنوب غربی شهر سنندج واقع شده و بیش از سه هزار نفر جمعیت دارد." نوره" روستایی با معماری بومی منطقه كردستان است كه در معماری آن از مصالح محلی، به ویژه سنگ های منطقه استفاده شده است. بنای آیت الله مردوخ در دامنه یكی از تپه ماهورهای غرب كوه " آبیدر" و به فاصله 700 متری روستای نوره قرار دارد. این اثر قابل توجه، در جنوب روستا واقع ، و از موقعیت خاصی برخوردار است. نوع معماری آن قلعه ای و دارای چشم اندازی زیباست و اشراف كامل به محیط پیرامون و روستا دارد. این بنا در زمینی به مساحت 600 متر مربع ( اعیان 500 متر مربع و عرصه 550 متر مربع ) از مصالح محلی و در دو طبقه ساخته شده و در طرفین گوشه های شمالی و جنوبی دارای برج دیده بانی است. حیاط آن در ضلع غربی قرار دارد. طراحی و اجرای این بنا و باغ به وسیله " آیت الله مردوخ " انجام شده و توسط استادكاران بومی به ویژه استاد " عنایت الله " و استاد " علی محمد بنا" در سال 1322 شمسی ساخته شده است.

حمام مي تواند زماني براي تفريح و شادي براي شما و كودك نوپايتان باشد. نكاتي را كه در زير مي آيد به خاطر بسپاريد تا براي كودكتان هيچ مشكلي پيش نيايد: • اولين و مهم ترين قانون اين است: هرگز كودك نوپايتان را، حتي براي يك دقيقه، به حال خود تنها نگذاريد. كودكان مي‌توانند در كمتر از 2 سانتيمترآب غرق شوند. تمام وسايلي را كه براي حمام مورد نياز است (صابون، حوله و غيره) از قبل آماده كنيد. اگر زنگ در يا تلفن به صدا در آمد و احساس كرديد بايد به آن پاسخ دهيد، كودكتان را در حوله اي پيچيده و او را با خود ببريد. • كودك نوپاي خود را در داخل وان يا طشتي كه هنوز به داخل آن آب مي ريزد، قرار ندهيد (دماي آب ممكن است تغيير كند يا آب خيلي عميق شود). • وان حمام را ايمن كنيد: وان هاي حمام بسيار ليز هستند، بنابراين وان خود را براي ايمني بيشتر به كف پوش حمام (rubber bath mat) مجهز كنيد. استفاده از پوششي نرم براي شير آب ميتواند كودكتان را از ضربات دردناك محافظت كند. هنچنين، مطمئن شويد كه درهايي كه از شيشه هاي متحرك كشويي ساخته شده اند، داراي شيشه هاي بي خطر باشند.

در هر برهه از زمان و هرجا كه اراده اي توانا به منصه ظهور مي رسد، در پي آن شگفتي ها پديد مي آيد. شگفتي هايي كه در اين ميان فقط اهل نظر مي توانند به عظمت آن پي ببرند. با نگاه به چشم انداز راه آهن ايران، چه در شمال هنگام عبور از قلل شامخ البرز و چه در جنوب هنگام گذشتن از فراز دره ها و كوههاي سخت و بلند به راحتي مي توان به اهميت و عشمت آن پي برد. يكي از شاهكارهاي راه آهن كشور «پل ورسك» است كه به عنوان مهمترين و مرتفع ترين پل خط آهن شمال ايران مطرح است. از اين پل كه شهرت جهاني نيز دارد و نام آن در تمامي آثاري كه پس از پايان جنگ جهاني دوم منتشر شد، با عنوان «پل پيروزي» ياد شده است. ساخت پل ورسك كه از مهمترين رويدادهاي فني مهندسي راه آهن كشور محسوب مي شود، توسط مهندسان آلماني و كارگران فني كار گذاشته شده است. به لحاظ ويژگي هاي منحصر به فرد، اين پل در فهرست آثار ملي كشورمان نيز به ثبت رسيده است. پل ورسك كه در واقع از شاهكارهاي معماري جهان به شمار مي رود، در دره ورسك واقع در 85 كيلومتري جنوب قائم شهر – تهران در محور سوادكوه قرار دارد و راه آهن سراسري تهران – شمال را به هم متصل مي كند. عظمت اين كه در واقع دو كوه عظيم و سخت گذر عباس آباد را به يكديگر اتصال مي دهد، حقيقتي انكار ناپذير است كه حتي جهانگردان خارجي نيز به آن اعتراف دارند و در برابر عظمت و بزرگي و اراده آهنين طراح و سازندگان آن سر تعظيم فرود مي آورند. حجم پل ورسك كه داراي 66 متر دهنه و 110 متر ارتفاع از ته دره است، جمعا 4500 متر مكعب است و هزينه ساخت آن در آن زمان، بالغ بر 2 ميليون و 600 هزار تومان بوده است. براي ساخت اين پل عظيم چند طرح مبتني بر استفاده از مصالح بنايي كه بيشتر مقرون به صرفه بوده، به تصويب رسيد. از سويي، طي يك گزارش منتشر نشده به روايت بوميان منطقه، هنگامي كه اين پل ساخته شد، به فرمان رضاخان رئيس حكومت وقت، مهندس سازنده پل به همراه همسر و فرزندانش در هنگام عبور نخستين قطار از روي اين پل در زير آن قرار گرفتند تا به اين ترتيب اطمينان سازه ساخته شده، ثابت شود. امروز پل ورسك علاوه بر اهميت ويژه در صنعت حمل و نقل، از جاذبه هاي سياحتي كشور نيز محسوب مي شود كه مسير دسترسي به آن در صورت كسب مجوز از مقامات ذيصلاح از ارتفاعات شرق ورسك، است. گفتني است در سال 1320 كه نيروهاي متفقين در زمان جنگ جهاني دوم وارد ايران شدند، يكي از دلايل پيروزي خود را در اين جنگ وجود راه آهن سراسري ايران عنوان كردند. از طرفي، «چرچيل»، نخست وزير وقت انگليس نيز پل ورسك مستقر در راه آهن شمال را پل پيروزي لقب داد. راه آهن تاريخي شمال به زودي در فهرست آثار ملي جاي مي گيرد. «سهيلا رجايي علوي»، مدير كل ميراث فرهنگي مازندران با اعلام اين خبر گفت: «به منظور حفاظت بهتر از اين سرمايه ملي، خط آهن تهران _ شمال از مسير پل سفيد به كدوك با تاسيسات وابسته به آن به زودي در فهرست آثار تاريخي ايران به ثبت خواهد رسيد.» وي افزود: «ساخت راه آهن شمال از مهر ماه 1306 آغاز شد و با حركت اولين قطار از بندر تركمن به ايستگاه تهران، در بهمن 1315 پايان يافت.» و وي اضافه كرد: «اين سازه پس از گذشت هفت دهه به عنوان يكي از شاهكارهاي راهسازي كه درياي مازندران را به خليج فارس مرتبط مي سازد، حايز اهميت است. » رجايي همچنين در خصوص سازه هاي به كار رفته در ساخت اين راه آهن گفت: «اين سازه ها شامل تاسيسات، پل، تونل و ايستگاه است كه از سبك معماري 1930 اروپا با تلفيق معماري ايران بهره برده است. خط آهن تهران شمال با داشتن 497 كيلومتر طول از 31 ايستگاه و بيش از 55 تونل و 20 دهنه پل عبور مي كند. تونل كدوك به عنوان طولاني ترين تونل با طول 28/7 متر و پل ورسك به عنوان مشهورترين سازه هاي اين راه آهن هستند.» برناه ثبت اين راه آهن از سوي اداره كل ميراث فرهنگي مازندران و با همكاري اداره كل راه آهن شمال پس از بررسي هاي لازم انجام خواهد شد. پل ورسك از مهمترين آثار فني مهندسي راه آهن شمال ايران است پل ورسك كه در دوره پهلوي اول توسط مهندسين آلماني ساخته و به لحاظ ويژگيهاي آن، در فهرست آثار ملي ثبت شده يكي از مهمترين آثار فني مهندسي راه آهن شمال ايران است. با احداث راه آهن شمال ايران كه در سال 1306 شمسي شروع و در سال 1315 به اتمام رسيد، تهران به گرگان وصل شد.اين خط آهن با بهترين و عالي ترين اسلوب فني وقت احداث و بر سر راه آن تونل ها و پل هاي متعدد ايجاد شد .مهمترين اين پل ها، "پل ورسك" است. اين پل در منطقه عباس آباد سوادكوه و روي دره ورسك، به ارتفاع 110متر از كف دره بنا شده و داراي يك دهانه قوسي به طول 66 متر است.طول كلي پل73/20 متر است. منبع : [Hidden Content]

حمام عمومي حمام تا قبل از عصر جديد بخشي از حوزة عمومي بود، حمام كنار خيابان بود. در عصر گذشته حاشية خيابان مهمتر از خود خيابان بود، اما در عصر جديد، خود خيابان موضوعيت يافته وبخشي از سپهر عمومي شده و هر حاشيه و بيرون خيابان در قلمرو خصوصي قرار گرفته است. حمام هاي عمومي تنها مكان شستشوي آدمها نبوده، اگرچه به يك معنا آدمها بدنهاي يكديگر را به آساني مي ديدند و از كم و كيف اندام يكديگر باخبر مي شدند و مسائل خصوصي بدن خود را نيز به آساني در حمام به نمايش مي گذاشتند.حمام عمومي به‏قدري، به لحاظ پديدارشناسي تثبيت شده و پذيرفته شده بود كه پيدايش حمام هاي خصوصي با مقاومت هايي روبرو شد. از بين رفتن حمام خزانه اين پرسش را طرح كرد كه پس مسلمين چگونه غسل نمايند. لذا تا آن موقع شكل غسل، متناظرباساختار حمام ها (حمام هاي خزانه اي) بود، تنها وقتي كه حمام ها، خصوصي شدند، احكام مربوط به حمام و غسل تغيير يافتند. اين تصورايجاد شده بود كه اين شكل حمام، طبيعي ترين شكل استحمام است. حمام كردن بدين شيوه، بخشي از نگرش طبيعي شده بود كه مورد بازانديشي قرار نمي‏گرفت. اساساً گاهي مخالفتهایي از سوي برخي بزرگان مذهبي در آن زمان در جهت برچيده شدن حمام خزانه‏اي صورت مي‏گرفت. مگر ممكن است به لحاظ مذهبي حمام خزينه‏اي وجود نداشته باشد؟ در هر صورت در حمام هاي عمومي، بدن به شكل خاصي كنترل مي‏شد. حمام ها به واقع عمومي بودند نه صرفا از اين بعد كه عموم مردم با هم مي‏توانستند به حمام بروند بلكه از اين لحاظ كه بخشي از حوزة عمومي سنتي جامعة ما بود. برخي از مذاكرات سران در حمام صورت مي گرفت. قرارهاي روزمره تا قرارهاي جدي و اساسي نيز در حمام گذاشته مي شد.برخي قتل هاي مهم در حمام صورت مي گرفت. داستانهايي هست كه دزدي‏هايي در حمام انجام مي‏شد. نقل ها،ضرب المثل ها، خاطرات، احكام فقهي، توصيه هاي پزشكي و مقررات حكومتي در مورد حمام ها وجود داشت. اكنون هيچكدام از اين مقررات ، احكام و … وجود ندارد. در واقع حمام، گفتمان خاص خود را به همراه داشت. بسياري از داستانها و حوادث در حمام صورت گرفت. حمام هاي مدرن، خصوصي اند، هيچ احكام و مقررات جمعي به آن سوار نمي‏شود. ساخت حمام هاي مدرن، توصيه پزشكي، احكام فقهي را نيز تغيير داده‏است. داستانها و ضرب المثل هايي با جوك هايي اگر مرتبط با حمام جديد باشد، با تكيه بر امر خصوصي و موضوعات خصوصي است.شغل هاي مرتبط با حمام، فروشنده هاي دست فروشي كه كنار حمام وسايل مرتبط با آ‏ن‏را بفروش مي‏رسانند.گداهاي سرقفلي دار به تدريج با افول حمام عمومي از منظر چشمهاي ما رخت بر مي‏بندند. اگر كسي حمام مي رفت، بسياري از آن با خبر مي شدند. حمام رفتن امري عمومي و اجتماعي محسوب مي شد، نه به اين دليل كه در آن آدمهاي متفاوت حضور داشتند بلكه به اين دليل، حمام در مركز شهر قرار داشت، فردي كه به آنجا مي رفت، همانند، خريد، تجارت… در معرض ديد همه قرار داشت، در واقع مي شد مسائل مرتبط با نظافت افراد را تحت نظارت هاي اجتماعي قرار داد. برقراري روابط جنسي در جامعة ما بدليل قدرت احكام مذهبي، اشكال خاص خود را مي يافت. اين روابط جنسي دقيقاً مرتبط با مقوله حمام عمومي بود. حمام همواره در اختيار و در دسترس افراد نبود.زمان خاص داشت. روابط جنسي زمان خاصي و موقعيت خاصي داشت. مسأله نوبت در ميان بود. ميان حوزة روابط جنسي با حمام فاصلة بسياري بود. همين امر روابط جنسي معمول و متعارف را با توجه به مقرراتي كه احكام فقهي جهت غسل و… بر آن سوار كرده بود، تحت نظارت و انضباط خاصي قرار مي داد. حمام در كنار بازار قرار داشت، يعني بخش از امر تجارت بود تا طهارت. افراد جهت استحمام پول پرداخت مي كردند. حمام ها، همينطور تحت نظارت، شهرداري هاي زمان خود بودند. مرتب بازديد مي شدند.حمام ها، همان‏طور كه گفتيم بخشي از حوزة عمومي محسوب مي شد. در حمام مردانه: رد و بدل اخبار، گفتگو و مذاكرات، برنامة توطئه ياقتل و…. در حمام زنانه: گزارش مسائل درون خانواده، حل و فصل دعواهاي زنانه، مقرر داشتن ازدواج براي دختر، نشان كردن دخترها براي خانواده خود.دخترهايي كه به حمام مي آمدند، اندام و گيسوانشان را به نمايش مي گذاشتند، اينگونه خود را به زنان ديگر نشان مي دادند تا براي پسرهاي خود انتخاب كنند.حمام ها به دليل عمومي بودنشان هم مورد قدم (اقتصاد) هم حكومت و هم مذهب (فقها) بوده‏اند. لذا گفتمان خاصي حول حمام شكل گرفت.بسياري از داستان ها، نوشته ها، خاطرات، احكام فقهي، مسائل بازار، توصيه هاي پزشكي مجموعه نظام سخن پيرامون حمام را شكل مي دادند. حمام به‏گونه‏اي مورد توجه قدرت بود و ازجانب قدرت كنترل مي شد، در عين حال خود نيز سوژة قدرت بود. حمام خود صاحب قدرت بود. و آنقدر مكان مهمي بود كه در رفتارهاي جدي، فتواي فقهي نيز مورد توجه بود.براي مثال يك كلمه فقهي دربارة سربازاني كه بدليل عدم دريافت حقوق كنسولگري روس پناه بردند وجود دارد كه بواسطه آن، سربازان ايراني از حضور در حمام عمومي منع شدند. «از اشخاصي مثل اين چند نفر سرباز جديد بي‏شرف كه به کنسولگري روس پناه برده اند، دوري كنيد. امروز مي توان گفت كه رفتن اين بي غيرتها به حمام مسلمين اشكال دارد. خداوند خودش جزاي اينها را بدهد» واضح است كه حمام هاي سنتي مكاني عمومي بود. حمام مسلمين همانند خيابانها و بازار مسلمين داراي ارزش اجتماعي بود. اما امروزه منع در باب حمام رفتن افراد متخلف معنائي ندارد. امروزه مكانهاي عمومي قداست و كنترل پذيري دوران سنت را ندارند. نمي‏شود افراد متخلف را از حمام عمومي، خيابانها، پاساژها، رستوران ها منع كرد. گفتمان حمام برخاسته از شرايط اجتماعي، منطق ذهني انسانهاي آن روز بخشي از ادبيات گفتاري گذشتة ما را شكل مي‏داد. افول حمام عمومي و كاسته شدن اهميت اجتماعي آن چنين گفتماني را به تدريج با افول همراه ساخت. ديگر چه كسي در باره حمام عمومي مي‏نويسد، سخن مي‏گويد يا فتوائي صادر مي‏كند؟