جستجو در تالارهای گفتگو

مقدمه: این گیاه به شكل های مختلفی وجود دارد كه ممكن است از نگاه اول گیاهان متفاوتی به نظر آیند ولی تمامی آنها دارای نام واحد ونیازمند شرایط یكسانی هستند با این تفاوت كه دارای پسوندهایی نیزمی باشند مانند : حسن یوسف معمولی و حسن یوسف رنیلت. حسن یوسف ها به خاطر زیبایی رنگ برگ هایشان هم درون آپارتمان و هم در بیرون در ردیف گیاهان پرارزش و دوست داشتنی می باشند.انواعی ازآنها بارنگهای صورتی و قرمز و رنگ ارغوانی ، قرمز وسبز تحت عنوان ملكه دنباله قرمز وجود دارند . تمام انواع حسن یوسف به راحتی در آب ریشه دار می شوند و می توانند در آب خالص هم به خوبی رشد كنند . چکیده: این گیاه، گیاه زینتی از تیره نعناع است و تولید آن در ایران از دیر باز آغاز شده است. رنگ آمیزی برگ های حسن یوسف با زیبایی و تنوع ویژه ای که داراست، آن را از هر گیاه دیگری متمایز می کند. این گیاه بسیار پر رشد است و برگ های آن پشت سر هم رشد می کنند و خوشه گل دهنده آن در محل مناسب به سرعت ظاهر می شود که باید جوانه انتهای این شاخه قطع شود؛ زیرا با قطع آن رشد شاخه های فرعی ایجاد می شود و گلدان حسن یوسف پر شاخه و از نظر تعداد برگ ها، متراکم تر می گردد. از طریق کاشت بذر می توان حسن یوسف را تکثیر کرد، که البته این روش زمان بیشتری می برد و چند هفته لازم است تا بذر این گیاه سبز شود. شما می توانید از راه خواباندن شاخه ( ساقه ) گیاه حس یوسف در خاک نیز این گیاه را تکثیر نمائید. مرسوم ترین روش ازدیاد گیاه حس یوسف قلمه زدن آن در آب می باشد که بیشتر مردم نیز از این روش استفاده می نمایند . حُسن یوسف: یکی از گیاهان آپارتمانی است. نام گیاهشناسی این گیاه Solenostemon scutellarioides می‌باشد. اسم علمی حسن یوسف Coleus blumei، خانوده Labiatae نام آلمانی آن Buntnessel می‌باشد. طبقه‌بندی علمی [TABLE] [TR] [TD][TABLE] [TR] [TD]فرمانرو:[/TD] [TD]گیاهان[/TD] [/TR] [TR] [TD]دسته:[/TD] [TD]گیاهان گلدار[/TD] [/TR] [TR] [TD]رده:[/TD] [TD]دولپه‌ای‌ها[/TD] [/TR] [TR] [TD]راسته:[/TD] [TD]لب‌گلی‌ها[/TD] [/TR] [TR] [TD]خانواده:[/TD] [TD]نعنائیان[/TD] [/TR] [TR] [TD]سرده:[/TD] [TD]Solenostemon[/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR=bgcolor: lightgreen] [TH]گونه‌ها[/TH] [/TR] [TR] [TD]حدود ۶۰ گونه از جمله: Solenostemon scutellarioides Solenostemon shirensis [/TD] [/TR] [/TABLE] [h=2]مشخصات: [/h] حُسن یوسف در گروه گیاهان آپارتمانی برگ رنگی می‌باشد و داری ۱۵۰ گونه است. این گیاه بومی جاوا می‌باشد. ارتفاع آن به بیش از 65 سانتی‌متر و گسترش آن نیز به بیش از ۲۵ سانتی‌متر می‌رسد. این گیاه گرچه دائمی است ولی هنگام فصول سرد اگر خارج از گلخانه یا آپارتمان نگهداری شود از بین خواهد رفت. برگهای زیبای آن به رنگ‌های مخلوط قرمز، سفید، سبز، زرد و قهوه‌ای دیده می‌شوند.گل‌ها در این گیاه کوچک و آبی‌رنگ می‌باشند. این گونه دارای واریته‌های بسیاری است که هر کدام دارای برگ‌هایی به رنگ‌ها یا مخلوطی از رنگ‌های مختلف می‌باشد. گل حسن یوسف از گیاهان برگساره ای و دائمی می باشد که دارای برگ هایی با برگ های متنوع ابلق ( سبز، زرد، قرمز، خرمائی و سفید ) و یا رنگ یکنواخت حنائی و قرمز دیده می شود. گلهای کوچک آبی و سفید آن زینتی نیستند و برای اینکه بوته قوی و انبوه شود باید با دو انگشت گلها را قبل از رسیدن چید.نور در بروز این رنگ ها موثر است. و در آپارتمان بعلت کمبود نور برگها کم رنگ و ساقه ها بلند می شود بهتر است گلدانها را نزدیک پنجره جنوبی آپارتمان قرار داد. [h=2]مراقبت: [/h] نور:این گیاه آفتابدوست است و تابش خورشید باعث تغییر رنگ برگ‌ها و زیبایی گیاه می‌شود. گرما:دمای بین ۲۵ الی ۳۵ درجه سانتیگراد مناسب است. آبیاری:با توجه به موقعیت هر ۴ تا ۶ روز آبدهی شود. رطوبت:رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد را می‌پسندد. خاک: مخلوطی از خاک باغچه، خاکبرگ و ماسه، خاک مناسب رشد این گیاه است. خاک قلیایی احتیاج دارد. هرس:برای این که فرم گیاه، بوته‌ای و زیبا شود، باید سرشاخه‌ها و گل‌ها را هنگام ظهور، پنسمان یا قطع کرد. کود:کود مورد نیاز حسن یوسف را می‌توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از فروردین تا مهرماه، مورد استفاده قرار داد. [h=3] نکات مهم در مورد نگه داری این گیاه: [/h] - در تابستان، این گیاه پشت به نور مستقیم آفتاب حساس است، پس در منزل باید در نقطه ای قرار داده شود که نور به طور مستقیم و شدید به آن نتابد و یا اگر در باغچه و حیاط خانه نگه داری می شود، می توان آن را زیر سایه سایر درختان باغچه قرار داد تا از تابش مستقیم نور آفتاب بر حذر باشد. - برای این که رنگ برگ های گیاه ثابت باشد و گیاه شاداب به نظر برسد، نباید در محیط سایه دار قرار بگیرد، بلکه باید محیط نگه داری این گیاه روشن باشد تا گیاه سالم بماند (نه آفتاب مستقیم و نه سایه کامل) [h=2]ازدیاد: [/h] این گیاه با دو روش ازدیاد نباتی (قلمه زنی)و تکثیر جنسی (کاشت بذر)ازدیاد می‌یابد. در روش ازدیاد نباتی باید از اواسط تابستان تا اواخر پاییز،قلمه‌ها رااز قسمت انتهایی ساقه و به اندازه ۵ تا ۸ سانتیمتر، به آرامی جدا نمود، ساقه‌های نازک و گوشتی قلمه را فشار ندهید. می‌توانید از پودر هورمون ریشه‌زایی استفاده کنید(روش و میزان مصرف روی بسته ذکر شده)سپس قلمه‌ها را در بستر حاوی ماسه قرار دهید. در دمای ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و نور مناسب نگاه دارید. مراقب باشید که هرگز بستر قلمه خشک نشود. از تابش مستقیم خورشید به قلمه‌ها جلوگیری نمایید. زمانی که قلمه‌ها ریشه دار شدند آنها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست با پایه پیت قرا دهید. باید دقت کنید که ریشه‌ها شکسته یا کنده نشود. ۱ـ بوسیله قلمه: از ساقه هائی که گل دهنده نمی باشند قلمه گرفته و در خاک سبک در حرارت ۱۶ ـ ۱۸ درجه سانتیگراد کاشته شود . ۲ـ پرورش در آب: ساقه این گیاه در آب بخوبی ریشه میدهد و یکی از روشهای ازدیاد ساده و آسان آن ریشه دار کردن گیاه در آب و سپس کاشتن آن می باشد . ۳ـ بوسیله بذر: بذور در اواخر زمستان و درگلخانه در خاک سبک کاشته شود (از طریق بذر واریته های مختلف جدید بدست میآید) برای اینکه در تابستان بوته قوی داشته باشیم در بهار و اگر بخواهیم در زمستان بوته کامل داشته باشیم در اواسط پائیز از قلمه استفاده می کنیم و گیاه باید به طور مرتب جوانه گیری شود تا جوانه های جانبی گیاه تحریک شده و شاخه های آن متعدد تولید کند و در نتیجه گیاه حالت بوته ای یافته، بلند و باریک نشود. منابع:[Hidden Content] [Hidden Content]