حسادت معمولا از سنین پایین در انسان شکل میگیرد،حدودا از اواسط دو سالگی و بعد از ان در شرایط مختلف رشد میکند و در برخی افراد به یکی از ویژگی های بارز شخصیتی تبدیل میشود.
حسادت واکنشی کاملا طبیعی است زمانی که فرد احساس میکند که عزیزش را به خاطر وجود فرد یا عواملی از دست خواهد داد.
چند نکته ی جالب در مورد حسادت وجود دارد:
*حسادت معمولا میان فرزندان اول خانواده بیشتر دیده میشود.
این فرزندان با ورود خواهد یا برادرشان به زندگی حساس تر میشوند و حس میکنند که باید تمام دارایی به خصوص والدینشان را با فرد تازه وارد تقسیم کنند و امنیتی که تا کنون در زندگی داشته اند را از این پس نخواهند داشت.
*حسادت در خانواده های کم جمعیت بیشتر است و معمولا در خانواده های پر جمعیت کمتر دیده میشود.
*حسادت در دختران بیشتر از پسران دیده میشود همچنین خواهر و برادرها بیشتر بهم حسادت میکنند اما زمانی که فرزندان هم جنس باشند حسادت کمتر در میان آنها دیده میشود همچنین در جامعه هنگام صحبت در مورد خانمها و آقایان و حقوق و توانایی های آنها به خوبی میتوان بروز حسادت را مشاهده کرد.
*حسادت در برخی از فرهنگها و جوامع بیشتر از دیگران دیده میشود.
شاید به نظر عجیب بیاید اما نکته ی آخری که اشاره کردیم حقیقت دارد.
حسادت در برخی جوامع و فرهنگها بیشتر دیده میشود به عنوان مثال مردم توداس در جنوب هند به ندرت حسادت میورزند زیرا مردم ساکن در این بخش از هند احساس مالکیت را نفی میکنند.در مقابل آپاچی ها مردمان ساکن شمال آمریکا به شدت حسود هستند.
همه ی انسانها به نوعی در حد کم یا زیاد حسادت را تجربه کرده اند اما برخی از افراد این ویژگی را همیشه با خود دارند و برخی دیگر چندان با ان آشنا نیستند.
منبع:مجله ی موفقیت