جستجو در تالارهای گفتگو

پال جکسون پولاک (به انگلیسی: Paul Jackson Pollock)‏(۲۸ ژانویه ۱۹۱۲ - ۱۱ اوت ۱۹۵۶) یک نقاش آمریکایی و از پیش‌گامان جنبش هیجان‌نمایی انتزاعی بود.جکسون پولاک با نام کاملپال جکسون پولاک در شهر کودی واقع در شمال غرب ایالت وایومینگ به دنیا آمد. با لی کرزنر ازدواج کرد و در اسپرینگز, نیویورک در یک سانحهٔ رانندگی کشته شد. نوجوانی را در کالیفرنیا گذراند و همانجا درسهای مقدماتی هنررا فراگرفت . در سالهای۱۹۳۳ -۱۹۳۱ در اتحادیهٔ هنرآموزان نیویورک به تحصیل نقاشی و مجسمه سازی پرداخت با نقاشان مکزیکی، ریورا و سیکیروس تماس برقرار کرد . از ۱۹۳۷ به طور متناوب به روانکاوی یونگ روی آورد جکسون پولاک اولین نقاشی بود که استفاده از قلمورا رها کرده و به طور مستقیم رنگ را بر روی اثر می پاشید . بیشتر نقاشانی که مثلپولاک آبستره اکسپره سیونیسم را تجربه میکردند یا دچار مواد میشدن یا الکل. جکسون پولاک گرفتار الکل شد وگرچه الکل به اوکمک میکرد تا آثارش را خلق کند همین الکل بلای جانش شد و او که در مصرف الکل زیادهروی کرده بود تصادف کرد و جانش را از دست داد. دیدگاه منتقدین در مورداین نقاش همیشه متفاوت بوده به طوری که برخی وی را پرشور و پر حرارت توصیف کردهاندو برخی دیگر او را معتاد و الکلی نامیده اند. گرچه نمی شود از منتقدینخرده گرفت چون آنها باید آثار را بررسی کنند طوری که گاهی خوشآیند هنرمندان نیست. برای شناخت جکسون پولاک بایدآبستره اکسپرسیونیسمانتزاعی را شناخت:هیجان‌نمایی انتزاعی یا اکپرسیونیسم انتزاعی شیوه‌ای است که در سال ۱۹۱۲از اکپرسیونیسم و با انتشار مجله "سوار کار آبی" ایجاد شد. پیشوایان اینمکتب واسیلی کاندینسکی، پل کله و فرانتس مارک در مونیخ بودند.در واقع این سبکنتیجه بر خورد طیف‌های مختلف هنرمندان مهاجر (به دلیل جنگ در اروپا) و بومی درنیویورک بود. این جنبش در واقع یک سبک آمریکایی است که موجب پیشتازی نیویورک ازپاریس به عنوان مرکز هنر جهانی شد. این هنرمندان بیش از آنکه مصلحان انقلابیباشند، آرمانگرایانی بودند که، بیش از جهان ملموس خویش، دغدغه مفاهیم کلی راداشتند. شاخص ترین آثار هنری درسبک را می‌توان به افرادی چون: هانری ماتیس، جکسون پولاک، مارک توبی، آرشیل گورکی،ویلهم دکونیگ و مارک روتکو نسبت داد. ماتیس، پولاک و روتکو، سه نفر اول در این سبکبودند. ماتیس با نقاشی آتلیه سرخ به شهرت رسید، پولاک با استفاده از شیوه‌ای نو(که بعدها با عنوان نقاشی کنشی معروف شد) آثاری درهم پیچیده و باطراوت آفرید، وروتکو که از هرگونه خط نگاری پرهیز کرد و نام گذاری عددی ساده را جایگزین القابسنگین پیشین کرد. این سبک آمیزه‌ای ازهیجان اکسپرسیونیستی، نگاره‌های ساده بدوی (نقاشی شنی سرخپوستی و باغ‌های ذن) وتجربه‌ای از نظم در غالب بی نظمی بود. هنرمندان این سبک بیش از آنکه در سبک باهمشباهت داشته باشند، در نگرش و دیدگاه دارای وجه اشتراکند: همه می‌خواهند قیود وتکنیک‌های سنتی و دستوری را زیر پا بگذارند و ضوابط دیرینه زیبایی شناختی را لغواعلام کنند، که نمونه بارز آن نقاشی‌های جکسون پولاک است.