جستجو در تالارهای گفتگو

سوالاتي كه اغلب درباره ليزر عنوان ميشود؟ 1) ليزرها ليزرها دستگاههايي هستند كه تابش همدوس يا تقويت تابش در بسامدهايي در ناحيه مادون قرمز، مريي يا فرابنفش طيف موج الكترومغناطيسي را ايجاد ميكنند. 2) مولفه هاي اساسي يك ليزر مولفه هاي اساسي يك ليزر به قرار زير است : الف) محيط فعال شامل مجموعة مناسبي از اتمها، مولكولها، يونها و يا نيمرساناها. ب ) فرآيند دمش كه قادر است اين اتمها و يا مولكولها را به ترازهاي با انرژي بالاتر تحريك سازد. ج ) عناصر بازخور مناسب كه به باريكه تابش اجازه ميدهد كه در محيط فعال نوسان كند (به اين امر نوسان ليزر ميگويند) و يا آنكه باريكه از محيط فعال يك بار بگذرد (كه به آن تقويت تك عبور ميگويند) و ممكن است تعداد عبورها زيادتر شده به آن تقويت دو عبور، سه عبور و ... ميگويند. عناصر بازخور در واقع از دو آينه تشكيل شده است. يك آينه (آينه انتهايي) تمام بازتابنده است و آينه ديگر نيمهشفاف است. با رفت و بازگشت باريكه بين دو آينه، هر بار عمل تقويت براي باريكه حاصل شده و هنگامي كه بهره سيستم از كل تلفات بيشتر گردد، عمل ليزر آغاز ميشود و خروجي ليزر را از طرف آينه نيمهشفاف دريافت ميدارند. 3) تاريخچه ليزر ليزرها بر اساس اصل كلي كه در بسامدهاي ميكروموج اختراع گرديده بود و به آن ميزر (تقويت ميكروموج توسط گسيل تابش القايي) گفته ميشد، كار ميكنند. وقتي طول موج نوسان به ناحيه بسامدهاي اپتيكي ميرسد، طبيعتاً به آن ليزر (تقويت نور توسط گسيل تابش القايي) گفته ميشود. اختراع اولين ليزر به سال 1960 توسط تئودور مايمن بازميگردد و آن يك ليزر ياقوت است كه با لامپ درخش فعال ميشود. جالب است بدانيم كه امروزه ليزرهاي حالت جامد (نظير ياقوت، نئوديميوم ياگ) نيز كم و بيش به صورت همان تكنيك قديمي خود كار ميكنند. روش دميدن محيط فعال از طريق اپتيكي است. البته حضور ليزرهاي نيمرسانا و تابش انها در ناحيه جذب شديد بلورهاي ليزر، تكنولوژي بسيار جديد امروزي را كه دمش ليزرهاي حالت جامد توسط ليزرهاي نيمرساناست متحول ساخته است. اين ليزرها كه با باريكة ليزرهاي نيمرسانا دميده ميشوند، بسيار كوچك و قابل حمل و كم مصرف و با بازدهي بالايي هستند. حتي در اين خصوص پا فراتر گذاشته شده است و ليزرهاي پرقدرت كه در حجم كوچك ساخته ميشوند قادر به توليد باريكه هاي پرتوان براي مصارف صنعتي ميباشند.

مقدمه به طور کلی برای اتصال قطعات به یکدیگر از دو روش اتصال دائم و اتصال موقت استفاده می شود که در اتصال موقت دو قطعه به هم متصل شده، بدون خرابی از یکدیگر جدا می شوند. مانند اتصال پیچ و مهره، اما در اتصال دائم برای جدا کردن دو قطعه، یکی یا هر دو قطعه از بین می رود و تبدیل به ضایعات می شود. در میان اتصالات دائم، جوشکاری یکی از پرکاربردترین و پر مصرف ترین روش ها محسوب می شود. از این رو حضور جوشکاری در اکثر صنایع مشهود است. در میان انواع روش های جوشکاری، روش جوشکاری مقاومتی کاربرد بیشتری در صنایع خودرو سازی داشته، از این رو در این تاپیک سعی شده است تا به برسی انواع روش های جوش مقاومتی، کاربرد آنها در صنایع خودرو سازی، پارامترهای موثر در این روش و همچنین تست قطعات جوشکاری شده توضیح داده شود. به طور کلی چند نوع جوش مقاومتی در صنعت خودرو سازی مورد استفاده قرار می گیرد که عبارتند از: 1-جوشکاری نقطه ای 2- جوشکاری زائده ای 3- جوشکاری غلطکی 4-جوشکاری نواری و . . معرفی در فرآیندهای جوشکاری مقاومتی، اتصال دو سطح توسط حرارت و فشار تواماً انجام می گیرد. فلزات به دلیل مقاومت الکتریکی بالا در اثر عبور جریان الکتریکی گرم شده و حتی به حالت مذاب نیز می رسند. اعمال جریان الکتریکی با چگالی زیاد در زمان های کوتاه، باعث خمیری شدن قطعه مورد جوشکاری می گردد و اعمال نیروی فشار در زمان هایی، قبل و حین عبور جریان، وجود یک مدار الکتریکی پیوسته را تضمین نموده و در زمان گرم شدن قطعه باعث فورج شدن محل جوشکاری می شود. این فشار بعد از قطع جریان برق هم ادامه داشته و به فورج شدن و سپس خنک شدن محل جوشکاری کمک می کند. دمای بیشینه ای که در این فرآیندها قابل دسترسی است معمولا بالاتر از نقطه ذوب فلز پایه می باشد. ادامه بحث بر روی اصول فرآیند جوشکاری مقاومتی نقطه ای متمرکز است. بقیه فرآیندها نیز اصولی تقریبا مشابه با این فرایند را دارند، با این تفاوت که محدود تغییراتی در شکل تجهیزات، متغیرها و تکنیک های فرایند اعمال گردیده تا متناسب با کاربرد مورد نظر، قابل استفاده گردد.