انعكاس معاني منبعث از جهان بيني اسلامي در طراحي معماري
دکتر محمدرضا بمانيان
استاديار دانشكده هنر و معماري، دانشگاه تربيت مدرس
سيده فاطمه عظيمي
دانشجوي دوره كارشناسي ارشد مهندسي معماري، دانشگاه تربيت مدرس
چکيده:
از منظر جهان بيني اسلامي، پديده هاي عالم داراي دو وجه ظاهري و باطني، صورت و معنا هستند. در حيطة هنر و معماري، توجه به جنبة باطني آثار و پديده هاي هنري، منجر به نگرشي در طراحي معماري مي گردد كه «معناگرايي » نام دارد. رويكرد معناگرا در طراحي معماري، تلاشی براي بيان آگاهانة معاني مستتر در پس كالبد معماري است و تلفیق و تعریف معمارمعناگرا از مقولة «معنا » نقش مهمي درنگارش معناگرايانه وي دارد. در اين مقاله، با توجه به بسترهای فرهنگی و بومی، با بهره گیری از روش تحليلي- توصیف، مباني و اصول تفكر و جهان بيني اسالمي، به عنوان منبع استخراج معاني مؤثر در معماري برگزيده شده و مفاهيمي چون توحيد، وحدت در عين كثرت و تجلي پروردگار در عالم خلقت تبيين شده اند. در ادامه، نمونه هايي از ابزارهاي معماري كه می توانند در بيان مفاهيم منبعث از فرهنگ و جهان بيني اسالمي مورد توجه معناگرايان قرار گيرند، از جمله هندسه ، نور و فضاي تهي مورد بررسی های قرار گرفته اند.
واژگان کليدي: معنا، جهان بيني اسلامي، طراحي معماري، معناگراي
دانلود