جستجو در تالارهای گفتگو

جدوار”Curcuma zedoaria” جدوار گياهى است پايا، علفى از خانواده‏Zingiberaceae ، داراى ساقه زيرزمينى، برگ‏هاى ساقه هوائى بزرگ، بدون كرك، نوك‏تيز، غلاف‏دار، گل قرمز يا زرد و مجتمع به صورت سنبله، سطح خارجى ريزوم زرد روشن و بر روى گیاه جدوار خطوط مارپيچى و اثر قطع ريشه‏ها مشاهده مى‏شود. بوى جدوار ضعيف‏تر از زردچوبه، مانند بوى زنجبيل و طعم جدوار تلخ و معطر مى‏باشد. گیاه دارویی جدوار به حالت وحشى در چين، هندوستان، مالزى، جاوه و ماداگاسكار مى‏رويد و در هند به‏ويژه در بنگال، بنگلادش، اندونزى، چين و ماداگاسكار پرورش داده مى‏شود. جدوار موارد مصرف در طب سنتى: پزشكان سنتى درباره خواص گياه دارویی جدوار چنين مى‏نويسند: داروئى است هندى كه به قسط شباهت دارد پادزهر سموم و گرم و خشك است. ترياق كليه سموم از افعى تا آكونيت و غيره مى‏باشد و جانشين آن در پادزهرها سه برابر وزن آن زرنباد است (ابن سينا) اگر به اندازه نيم يا 1 گرم آن را سائيده با شراب يا آب گرم بنوشند دردهاى داخلى نظير قولنج، درد معده، سنگ مثانه، سختى دفع ادرار را آرام مى‏كند هم‏چنين مخلوط آن با سركه يا گلاب مسكن دردهاى ظاهرى مى‏باشد و در آماس‏هاى بلغمى، صفراوى و سوداوى نظير ورم زير بغل، كشاله ران، خيارك، خنازير و زخم‏هاى سخت و دير علاج‏پذير موثر مى‏باشد. خوردن حدود 20/ 1 گرم آن با گلاب و شراب در انسداد كبد، قرحه مثانه، دشوارى زادن، صرع كودكان، ضعف نيروى جنسى و طپش قلب موثر و ماليدن آن در بواسير سودمند مى‏باشد. در فالج، لقوه، رعشه، استرخاء، استسقاء، يرقان و تب چهاريك سودمند است. چكاندن خيسانده آن در چشم ورم ملتحمه را درمان مى‏كند و چنانچه قبل از زايمان به مدت 7 روز هر روز حدود 2/ 1 گرم آن را با آب تا جريزى، شيره خار خسك و گلاب تناول نمايند وضع حمل را آسان و در ضعف بعد از زايمان و خونروى زياد نفاس موثر مى‏باشد. جدوار به‏طور موضعى از بين برنده پيسى، لكه‏هاى سياه صورت و آثار زخم مى‏باشد و زخمها را التيام مى‏بخشد. مقدار خوراك آن در تب ربع حدود 20/ 1 گرم در خيز عمومى انساج تا حدود 4/ 2 گرم و در ضعف نيروى جنسى 5/ 2 گرم مى‏باشد (عقيلى خراسانى) خواص: نيرودهنده، محرك، ضد التهاب، ترميم‏كننده زخمها، ضد نفخ و خلطآور مى‏باشد. ريزوم گياه محرك عمل هضم و به صورت چاشنى يا دم‏كرده آب دهان و شيره معدى را زياد مى‏كند. موارد مصرف درمانى: در موارد ضعف هاضمه، بى‏اشتهائى، نفخ، تنبلى كبد، تهوع و نفخ شكم از آن استفاده مى‏نمايند.در هند خواننده‏ها براى نرم كردن صدا آن را مى‏جوند و در موارد سرماخوردگى، برنشيت، سرفه و تب همراه با فلفل دراز، دارچين، شيرين‏بيان و عسل از آن استفاده سنتى به عمل مى‏آورند. هم‏چنين در بيماريهاى مزمن پوستى مورد استفاده قرار مى‏گيرد. در چين از آن به‏عنوان ضد ورم و به منظور پيشگيرى از پيشرفت سرطان گردن رحم و هم‏چنين به‏عنوان داروى كمكى در راديوتراپى و شيمى‏تراپى استفاده مى‏شود. مصارف ديگر: به صورت پودر در سس‏ها و چاشنى گوشت از جدوار استفاده مى‏شود. امروزه نيز گياه را به عربى” جدوار” و” زدوار” مى‏نامند كه واژه‏هاى پارسى می باشند برگرفته از کتابهای الحاوى، مخزن الادويه و قانون