جستجو در تالارهای گفتگو

تکنیک جدید سلول های گرمایی و کسب برق از گرمای سرگردان نیروگاه های برق هنگامی که از کنار یک نیروگاه برق رد می شوید، ممکن است متوجه توده های عظیم بخار شده باشید که از دودکش ها بیرون می آیند. این بخار نتیجه گرمایی است که در فرآیند تولید نیرو ایجاد می شود. از دست دادن گرما، ممکن است شما را به فکر از دست دادن انرژی بیندازد، و همین باعث می شود که محققان همیشه به دنبال راه های بازیافتی باشند تا الکتریسیته بیشتری تولید کرده و انرژی کمتری از دست دهند. یکی از این راه حل ها استفاده از سلول های گرمایی (thermocell) است. یک سطح این ابزار را سرد نگه می دارند، در حالی که سطح دیگر آن را در معرض منبع گرما قرار می دهند. الکتریسیته حرکت خود را از بخش گرم به بخش سرد آغاز کرده و توسط قسمت دیگری از دستگاه جمع اوری می شود. اساس کار این دستگاه بر «اثر ترموالکتریک » بنا شده است. حال محققان دانشگاه موناش استرالیا نوع جدیدی از سلول گرمایی را تولید کرده اند که بازده و کارایی بسیار بیشتری دارد. این محصول هیچ دفع کربنی از خود ندارد و به طور ویژه ای برای کار در دماهای ۱۰۰ تا ۲۰۰ درجه سانتی گراد طراحی شده است. این دمای همان گرمایی است که در کارخانه هایی نظیر نیروگاه های برق هدر می رود. ترموسل آنها از بخار برای تولید الکتریسیته استفاده می کند. به این صورت که یک سطح دستگاه در معرض بخار داغ قرار می گیرد و سطح دیگر در هوا یا آب معمولی قرار داده می شود. تئودور آبراهام، دانشجوی دکترا و همکار این پروژه می گوید: «فایده اصلی یک سلول گرمایی آن است که انرژی هایی را مهار می کند که قبل از این بدون فایده در طبیعت رها می شدند. این انرژی است که اگر شما مهارش نکنید، در جهان اطراف نابود خواهد شد.» سلولهای گرمایی متداول فعلی در ساختار خود از آب استفاده می کنند که در چنین دماهایی به جوش می آید. محققان موناش از مجموعه ای الکترولیت مایع استفاده می کنند که نقطه جوشی بسیار بالاتر از آب دارد. از ترموسل می توان در هر جایی که گرما وجود دارد، استفاده کرد. این بدان معنی است که آنها حتی در انتهای اگزوز ماشین یا کوه های آتشفشان هم قابل استفاده اند. آنها حتی قادر به جذب و تبدیل گرمای بدن انسان به الکتریسیته هستند. به گونه ای که یکی از طرح های راه یافته به مرحله نهایی «نمایشگاه علم گوگل»، چراغ قوه ای با گرمای دست بود . البته تا کنون سلول های گرمایی چندان معمول نبوده اند. زیرا این ابزار کارایی و بازده خوبی نداشته و زیاد هم ارزان قیمت نیستند. لذا هنوز نمی توانند با منابع انرژی ارزان قیمت معمول رقابت کنند. هنوز به نظر می رسد رها کردن بخارها در هوا به صرفه تر است. یا اینکه آن را با کانال به نیروگاه برق بخار منتقل کنیم. جایی که از این بخار برای چرخش توربین و تولید انرژی استفاده می شود. البته بهبودهای محققان موناش، گامی بلند در تغییر داستان به نفع ترموسل خواهد بود.