جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'تکمی'.
1 نتیجه پیدا شد
-
نرم كن ها جهت نرم تر كردن و بهتر ساختن زير دست پارچه استفاده مي گردد. اكثر اين مواد همزمان خاصيت پر كنندگي نيز دارند .نرمتر شدن زير دست پارچه باكاهش خصوصيات اصطكاكي حاصل مي گردد. نرم کن سبب میشود پارچه لیز شود و حالت نرمی به خودبگیرد.نرم کن کشش سطحی را کم میکند بخصوص موقعی که پد میشود.بنابراین اگر نرم کن زیاد باشد،چاپ بعد از استفاده زود رنگ پس میدهد. نرم کننده ها به دلیل اینکه بایدروی کالا بنشینند باید دارای سر مثبت آبدوست باشند چون اکثر الیاف در آب دارای شارژ منفی هستند و با سر مثبت نرم کن پیوند مستحکمی ایجاد می کنند و همین باعثدوام و ثبات میشود. نرم کن های انیونیک مانند صابونهای آنیونیک هستند با این تفاوت که حلالیت کمتری دارند.پایداری کمی روی کالا دارند ولی با بدن انسان کاملاسازگارند. روشهای نرم کنندگی عبارتند از: 1. به کار بردن مواد چربی طبیعی 2. به کار بردن مواد چربی سولفونه شده 3. به کار بردن مواد نرم کننده کاتیونیک 4. به کار بردن مواد غیر یونی 5. به کار بردن مواد جاذب الرطوبه 6. کاربرد سولفات الکل چرب 7. کاربرد پارافین ها نرم کن ها در 3 دسته بندی کلی تقسیم میشوند: · سیلیکونی:این نوع نرم کنها در عمق پارچه نفوذ میکنند.2نوع کلی دارد:*میکرو کهدر عمق پارچه نفوذ میکند.سبب آویزش و نرمش زیادی در پارچه میشوند و پارچه را کدرنمیکنند..*ماکرونوع جدیدتر که دارای مولکولهای درشتی است که روی سطح پارچه مینشینند.نرمی بیشتر به پارچه میدهند و زیردست را سفت می کنند. · کاتیونی:روی سطح پارچه می نشینند. · پلیمری:حالت پرکنندگی نیز دارند. نوشته شده توسط ستاره آریایی. استفاده فقط با ذکر منبع:نواندیشان
